Philippe Braunstein: productie.
Er zijn 3 films gevonden.

Comme un air d'autoroute

2012 | Drama

Frankrijk 2012. Drama van Franck Lebon en Vincent Burgevin. Met o.a. Boris Vigneron, Maryvette Lair, Didier Bourdon en Catherine Hosmalin.

Aartsoptimist Peter (Vigneron) drijft, met een personeelsbestand van paradijsvogels, het laatste onafhankelijke wegrestaurant langs autoroute 440. Een doorn in het oog van branchekeizer Degrand (Bourdon in een smulrol), die een slinks doch beproefd middel inzet om ook die ene overblijvende oase van oorspronkelijkheid bij zijn vreetketen in te lijven. Originele Asterix-versus-de-Romeinen-variant ('Héél Gallië? Nee,...') ontrolt zich als escapistische karikaturenkomedie in semi-musicalstijl. Energieke regie vuurt de enthousiaste cast volop aan: er wordt gegrapt, gelonkt, geschmierd, gezongen en gedanst dat het een aard heeft. Muziek van coregisseur Lebon.

Le soleil au-dessus des nuages

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Eric Le Roch. Met o.a. Daniel Prévost, Serge Hazanavicius, Hélène Vincent, Lisa Martino en Claudine Baschet.

Aartsoptimist Peter (Vigneron) drijft, met een personeelsbestand van paradijsvogels, het laatste onafhankelijke wegrestaurant langs autoroute 440. Een doorn in het oog van branchekeizer Degrand (Bourdon in een smulrol), die een slinks doch beproefd middel inzet om ook die ene overblijvende oase van oorspronkelijkheid bij zijn vreetketen in te lijven. Originele Asterix-versus-de-Romeinen-variant ('Héél Gallië? Nee,...') ontrolt zich als escapistische karikaturenkomedie in semi-musicalstijl. Energieke regie vuurt de enthousiaste cast volop aan: er wordt gegrapt, gelonkt, geschmierd, gezongen en gedanst dat het een aard heeft. Muziek van coregisseur Lebon.

Loin du front

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Vladimir Léon en Harold Manning. Met o.a. Annie Azoulay, Nathalie Joyeux, Gaëlle Le Courtois, Vladimir Léon en Patrick Le Mauff.

Aartsoptimist Peter (Vigneron) drijft, met een personeelsbestand van paradijsvogels, het laatste onafhankelijke wegrestaurant langs autoroute 440. Een doorn in het oog van branchekeizer Degrand (Bourdon in een smulrol), die een slinks doch beproefd middel inzet om ook die ene overblijvende oase van oorspronkelijkheid bij zijn vreetketen in te lijven. Originele Asterix-versus-de-Romeinen-variant ('Héél Gallië? Nee,...') ontrolt zich als escapistische karikaturenkomedie in semi-musicalstijl. Energieke regie vuurt de enthousiaste cast volop aan: er wordt gegrapt, gelonkt, geschmierd, gezongen en gedanst dat het een aard heeft. Muziek van coregisseur Lebon.