Jean Alibert

Joséphine, ange gardien : Le combat de l'ange

België​/​​Frankrijk 2000. Komedie van Laurence Katrian. Met o.a. Mimie Mathy, Éva Darlan, Samuel Labarthe, Julie Durand en Philippe Bizari.

Julie Lescaut : Recours en grâce

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Misdaad van Joyce Buñuel. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Marthouret.

Twee voorvallen zorgen voor opschudding in Clairi[KA2]eres, waar Julie Lescaut (Genest) fungeert als politiecommissaris. In de eerste plaats ontsnapt een gevaarlijke geestesgestoorde uit de psychiatrische instelling waar hij opgesloten zat voor de moord op een meisje. Het feit dat hij ontoerekenbaarheid pleitte redde hem van een gevangenisstraf. Dezelfde nacht heeft Paul (Mathouret), de ex van Julie, een auto-ongeval. Hij ligt in coma en vecht voor zijn leven. Weer heel wat werk aan de winkel voor onze pientere politievrouw. Dat het allemaal wat overtrokken werd en niet erg geloofwaardig overkomt moet je er maar bij nemen. Het niet erg boeiende scenario van Eric Kristy hangt aaneen van de toevalligheden. De niet erg strakke regie helpt niet veel. Fotografie van Jean-Pierre Aliphat. Stereo. Aflevering van het seizoen, nummer van 72. Stereo.

La place du père

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Richard Anconina, Lucile Boulanger, Marie Bunel, Justine Heynemann en Stéphane Jobert.

Tijdens een opnamesessie in een studio krijgt jazz-gitarist Anconina een telefoontje. Bunel, de ex-vriendin van wie hij al tien jaar gescheiden leeft, en hun zestien-jarige dochter Heynemann hebben een zwaar verkeersongeval gehad. Het meisje is er goed afgekomen, maar Bunel zweeft tussen leven en dood. In het ziekenhuis mijmert Anconina over de pijnlijke periode juist na hun scheiding en over de indertijd niet te beantwoorden vragen die hun dochtertje (nu gespeeld door Lucile Boulanger) stelde over de ruzie. Sentimentele story over een kind dat het slachtoffer is van scheiding van de ouders. We hebben het allemaal al vaker gezien, maar het spel van Anconina en vooral de kleine Boulanger maken de film nog redelijk aantrekkelijk. Voor het camerawerk stond Jacques Guérin in.

Lucas

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Evelyne Bouix, Jean-Claude Brialy, Danièle Lebrun, Robinson Stévenin en Serge Marquand.

Bouix is verkoopster in een kledingzaak. Ze wordt niet verwend door het leven en voedt haar zoontje Stévenin alleen op. Het kind wordt elf en wil dolgraag een bepaalde jas, die ze niet kan betalen. Ze gaat over tot diefstal en wordt betrapt. Ze weigert voor de rechtbank te verschijnen en wordt bij verstek veroordeeld tot drie maanden. Stévenin wordt ondergebracht bij zijn grootvader, Marquand, maar vlucht weg, op zoek naar zijn moeder. Brialy, de echtgenoot van een beroemde zangeres, vangt hem op. Het is allemaal even erg als het klinkt. Het stroopvaatje wordt flink opengetrokken en de kijker kan de tranen rijkelijk laten stromen. De sterke cast slaagt er niet in het drama verteerbaar te maken. Trintignant schreef het scenario samen met Emmanuelle Bernheim, naar de roman van Alain Leblanc. Charlie Gaëta zette het op film, met op de soundtrack uitsluitend klassieke muziek. Enkel voor de ongeneeslijke liefhebbers.

Canevas la Ville

Frankrijk 1984. Documentaire van Marie-Claude Deviègue, Armand Chagot en Jean Alibert. Met o.a. Dominique Moullin, Ariane Deviègue, Charles Dubois, Alain Bert en Jeanne Carré.

Een groep rondreizende komedianten bereidt een voorstelling voor in een gesloten fabriek in een buitenwijk van Lyon. Ze wonen bij een gastgezin en komen bij iedereen over de vloer. Tegenover de angst voor de toekomst van de ene groep (de door werkloosheid getroffen arbeiders) staat de angst van de andere groep (de komedianten), over hun vak en hun relatie met andere mensen. Vrij sterk als het over de mensen uit Lyon gaat maar de komedianten met hun post-'68 gedrag zijn niet interessant en laten ons koud.