Willem Breuker: muziek.
Er zijn 21 films gevonden.

Soekarno Blues

1999 | Drama

Nederland 1999. Drama van Hans Hylkema. Met o.a. Martin Schwab, Porgy Franssen, Juul Vrijdag, Vincent Croiset en Top De Bordes.

Op 27 december 1999 is het precies 50 jaar geleden dat Nederland afstand nam van Indië met de ondertekening van de Soevereiniteitsoverdracht. Op deze dag is in Het uur van de wolf de film Soekarno Blues van Hans Hylkema te zien over een tot dusver geheim gebleven ontmoeting tussen Koningin Juliana en Soekarno in het voorjaar van 1949 in Amsterdam.

Het geheugen van de stad

1998 |

Nederland 1998. Frodo Terpstra.

Op 27 december 1999 is het precies 50 jaar geleden dat Nederland afstand nam van Indië met de ondertekening van de Soevereiniteitsoverdracht. Op deze dag is in Het uur van de wolf de film Soekarno Blues van Hans Hylkema te zien over een tot dusver geheim gebleven ontmoeting tussen Koningin Juliana en Soekarno in het voorjaar van 1949 in Amsterdam.

De keuken van Kok

1998 |

Nederland 1998. Niek Koppen.

Op 27 december 1999 is het precies 50 jaar geleden dat Nederland afstand nam van Indië met de ondertekening van de Soevereiniteitsoverdracht. Op deze dag is in Het uur van de wolf de film Soekarno Blues van Hans Hylkema te zien over een tot dusver geheim gebleven ontmoeting tussen Koningin Juliana en Soekarno in het voorjaar van 1949 in Amsterdam.

Vriendschap

1996 |

Nederland 1996. Joost Roskam, Jan van der Zande en Wilant Boekelman.

Op 27 december 1999 is het precies 50 jaar geleden dat Nederland afstand nam van Indië met de ondertekening van de Soevereiniteitsoverdracht. Op deze dag is in Het uur van de wolf de film Soekarno Blues van Hans Hylkema te zien over een tot dusver geheim gebleven ontmoeting tussen Koningin Juliana en Soekarno in het voorjaar van 1949 in Amsterdam.

Lucebert: Tijd en afscheid

1995 | Documentaire, Experimenteel

Nederland 1995. Documentaire van Johan van der Keuken.

Een compilatie van drie korte films die van der Keuken draaide over de Nederlandse dichter en schilder Lucebert (1924- 1994). In het eerste deel Lucebert, dichter en schilder, gedraaid in 1962, wordt de kunstenaar belicht vanuit zijn visueel en prozaïsch werk. Hij stelt dat dit laatste slechts een momentopname is van de lange weg die zijn pictoraal werk moet afleggen. We zien Lucebert aan het werk als schilder, terwijl hij off-screen commentaar geeft en gedichten voorleest. In 1966 verwezenlijkte van der Keuken Een film voor Lucebert waarin hij toont hoe de invloed van de wereldgebeurtenissen en zijn eigen omgeving een stempel drukken op Luceberts werk. Op deze beelden draagt Lucebert gedichten voor. In mei 1994 stierf Lucebert, kort voordat van der Keuken een nieuwe korte film over hem wou maken. De cineast toont in Als je weet waar ik ben zoek me dan, als een postume hulde, het atelier van Lucebert. Zonder commentaar laat hij dit atelier zien, alsof de kunstenaar elk ogenblik weer kan verschijnen. Tot slot vertelt zijn weduwe, Tony, over enkele onvergetelijke momenten in hun leven. Lucebert leest dan nog zijn gedicht Dit is mogelijk, dat enkele dagen voor zijn dood op 23 april 1994 opgenomen werd. Drie stadia in de loopbaan van een universeel kunstenaar van hetzelfde kaliber als een Picasso of een Dali. Een boeiende introductie tot zijn werk, vooral geschikt voor aspirant kunstenaars. Naast de regie was van der Keuken ook nog verantwoordelijk voor scenario, montage, productie en camerawerk.

Karel Appel - If I were a Bird

1995 |

Nederland 1995. Mat van Hensbergen.

Een compilatie van drie korte films die van der Keuken draaide over de Nederlandse dichter en schilder Lucebert (1924- 1994). In het eerste deel Lucebert, dichter en schilder, gedraaid in 1962, wordt de kunstenaar belicht vanuit zijn visueel en prozaïsch werk. Hij stelt dat dit laatste slechts een momentopname is van de lange weg die zijn pictoraal werk moet afleggen. We zien Lucebert aan het werk als schilder, terwijl hij off-screen commentaar geeft en gedichten voorleest. In 1966 verwezenlijkte van der Keuken Een film voor Lucebert waarin hij toont hoe de invloed van de wereldgebeurtenissen en zijn eigen omgeving een stempel drukken op Luceberts werk. Op deze beelden draagt Lucebert gedichten voor. In mei 1994 stierf Lucebert, kort voordat van der Keuken een nieuwe korte film over hem wou maken. De cineast toont in Als je weet waar ik ben zoek me dan, als een postume hulde, het atelier van Lucebert. Zonder commentaar laat hij dit atelier zien, alsof de kunstenaar elk ogenblik weer kan verschijnen. Tot slot vertelt zijn weduwe, Tony, over enkele onvergetelijke momenten in hun leven. Lucebert leest dan nog zijn gedicht Dit is mogelijk, dat enkele dagen voor zijn dood op 23 april 1994 opgenomen werd. Drie stadia in de loopbaan van een universeel kunstenaar van hetzelfde kaliber als een Picasso of een Dali. Een boeiende introductie tot zijn werk, vooral geschikt voor aspirant kunstenaars. Naast de regie was van der Keuken ook nog verantwoordelijk voor scenario, montage, productie en camerawerk.

Lucebert, tijd en afscheid

1994 | Documentaire

Nederland 1994. Documentaire van Johan van der Keuken.

Van der Keuken maakte drie korte films over zijn vriend en inspirator Lucebert, de recentelijk overleden schilder en dichter. De zwart-wit film Lucebert, dichter-schilder werd in 1962 met zeer geringe middelen opgenomen: het is een collage van tekeningen, foto's, muziek en snippers levend beeld. In 1967 werd Een film voor Lucebert uitgebracht. In tegenstelling tot de eerste bevat deze film een politieke strekking. In de hoop elkaar te ontmoeten gaat Van der Keuken hier met camera en taperecorder aan het werk, zoals Lucebert met woorden en verf aan het werk ging. Een reactie op zijn dood is vervat in Als je weet waar ik ben zoek me dan. In Lucebert, tijd en afscheid brengt Van der Keuken de drie films tot een nieuw geheel.. Lucebert, tijd en afscheid won op het Nederlands Film Festival (1994) een Gouden kalf voor beste korte documentaire.

Hexagon - On Animal Location

1994 | Documentaire

Nederland 1994. Documentaire van Johan van der Keuken.

Van der Keuken maakte drie korte films over zijn vriend en inspirator Lucebert, de recentelijk overleden schilder en dichter. De zwart-wit film Lucebert, dichter-schilder werd in 1962 met zeer geringe middelen opgenomen: het is een collage van tekeningen, foto's, muziek en snippers levend beeld. In 1967 werd Een film voor Lucebert uitgebracht. In tegenstelling tot de eerste bevat deze film een politieke strekking. In de hoop elkaar te ontmoeten gaat Van der Keuken hier met camera en taperecorder aan het werk, zoals Lucebert met woorden en verf aan het werk ging. Een reactie op zijn dood is vervat in Als je weet waar ik ben zoek me dan. In Lucebert, tijd en afscheid brengt Van der Keuken de drie films tot een nieuw geheel.. Lucebert, tijd en afscheid won op het Nederlands Film Festival (1994) een Gouden kalf voor beste korte documentaire.

Radicaal en rechtlijnig

1992 |

Nederland 1992. Remy Vlek.

Van der Keuken maakte drie korte films over zijn vriend en inspirator Lucebert, de recentelijk overleden schilder en dichter. De zwart-wit film Lucebert, dichter-schilder werd in 1962 met zeer geringe middelen opgenomen: het is een collage van tekeningen, foto's, muziek en snippers levend beeld. In 1967 werd Een film voor Lucebert uitgebracht. In tegenstelling tot de eerste bevat deze film een politieke strekking. In de hoop elkaar te ontmoeten gaat Van der Keuken hier met camera en taperecorder aan het werk, zoals Lucebert met woorden en verf aan het werk ging. Een reactie op zijn dood is vervat in Als je weet waar ik ben zoek me dan. In Lucebert, tijd en afscheid brengt Van der Keuken de drie films tot een nieuw geheel.. Lucebert, tijd en afscheid won op het Nederlands Film Festival (1994) een Gouden kalf voor beste korte documentaire.

Foto: Emmy Andriesse

1991 |

1991. Carrie de Swaan.

Van der Keuken maakte drie korte films over zijn vriend en inspirator Lucebert, de recentelijk overleden schilder en dichter. De zwart-wit film Lucebert, dichter-schilder werd in 1962 met zeer geringe middelen opgenomen: het is een collage van tekeningen, foto's, muziek en snippers levend beeld. In 1967 werd Een film voor Lucebert uitgebracht. In tegenstelling tot de eerste bevat deze film een politieke strekking. In de hoop elkaar te ontmoeten gaat Van der Keuken hier met camera en taperecorder aan het werk, zoals Lucebert met woorden en verf aan het werk ging. Een reactie op zijn dood is vervat in Als je weet waar ik ben zoek me dan. In Lucebert, tijd en afscheid brengt Van der Keuken de drie films tot een nieuw geheel.. Lucebert, tijd en afscheid won op het Nederlands Film Festival (1994) een Gouden kalf voor beste korte documentaire.

De Kkkomediant

1986 | Komedie

Nederland 1986. Komedie van Casper Verbrugge. Met o.a. Freek de Jonge, Rosita Tamara, Johnny van Elk, Jan Rauh en Hugo Van Den Berghe.

Een filmregistratie -en interpretatie van Freek de Jonges gelijknamige theatershow en als film een hoogst onevenwichtige bedoening. De registratie is groots, omdat De Jonge nu eenmaal groots is, de interpretatie daarentegen is overbodig, pretentieus en bij momenten ronduit irritant, omdat ze het optreden van De Jonge letterlijk onderbreekt of althans die indruk wekt. Een `gewone` televisieregistratie van de theatershow of een zuiver filmische bewerking (en dat kan, zie DE ILLUSIONIST) ware ongetwijfeld bevredigender geweest dan dit duidelijk oncomfortabel huwelijk tussen de twee. De muziek is van Willem Breuker en Henny Vrienten.

De IJssalon

1985 | Oorlogsfilm, Drama

Nederland 1985. Oorlogsfilm van Dimitri Frenkel Frank. Met o.a. Gerard Thoolen, Bruno Ganz, Renée Soutendijk, Carol van Herwijnen en Kees Hulst.

Een verzetsdrama met Thoolen als de joodse eigenaar van een ijssalon. Soutendijk is zijn vriendin die hem lafheid verwijt, en uiteindelijk met 'sympathieke' nazi Ganz de koffer induikt. De drie hoofdrolspelers zijn stuk voor stuk schitterend en zorgen voor een behoorlijk aantal aangrijpende, soms verrassend geestige scènes. Helaas vallen een paar bijrollen serieus uit de toon en zijn de massascènes genant stuntelig. Toch verdient de film veel meer krediet dan hem bij zijn - schandelijk korte - bioscooprelease is gegeven.

De mythe

1983 | Komedie

Nederland 1983. Komedie van Job Pannekoek. Met o.a. Freek de Jonge en Hella de Jonge.

Vierde theatershow van de Jonge, het programma van de kleine, maar fijne verhalen, onder het motto: Laat het nooit afgelopen zijn. Freek als verteller, huisvader, clown, balletdanser en zelfs pianist. In een razend tempo voert hij de kijker door een aantal stemmingen in een voorstelling die de simpele boodschap heeft: wat fijn om idioot te zijn!

De mars

1983 | Komedie

Nederland 1983. Komedie van Job Pannekoek.

De Jonge's theatershow uit 1983 bereikt qua vormgeving hoogstandjes. Ook zijn uitspraak is gevormd: de klank beeldt de inhoud van het woord uit. De mars is Freek zelf. Dit is zijn eerste theaterproduktie waarbij hij zich min of meer neerlegt bij de rol die hij in dit leven te spelen heeft. Zijn ogenschijnlijk simpele woordspelingen ondersteunen zijn betoog en verhullen zijn cynische opmerkingen over het leven en de rol van de komiek en over het klassieke verwachtingspatroon van het publiek.

De Illusionist

1983 | Komedie

Nederland 1983. Komedie van Jos Stelling en Freek de Jonge. Met o.a. Freek de Jonge, Jim van der Woude, Catrien Wolthuizen, Gerard Thoolen en Carel Lapere.

Een droomachtige terugblik op de jeugd van een op het platteland opgegroeide theaterkomiek en diens haat-liefde- verhouding met zijn gestoorde broer. Een film zonder dialogen, die werd opgetrokken uit een bonte baaierd van autobiografische notities en vertekeningen, symbolen, grappen en sentimenten die karakteristiek zijn voor Freek de Jonge. Met verbluffende flair werden die in beelden gebundeld door de schilderende filmer Stelling. De film werd onderscheiden met het Gouden Kalf 1984.

De Meester en de Reus

1980 | Drama, Experimenteel

Nederland 1980. Drama van Johan van der Keuken. Met o.a. Herman Gilis, Maartje Seyferth en Bep Westerduin.

Een niet geheel geslaagd, maar toch interessant vormgevings- en taalexperiment van Van der Keuken in de tradities van Straub/Van de Staak. Gespeelde scènes worden afgewisseld met documentaire scènes. De kritiek struikelde om 't hardst over Van der Keuken heen, omdat hij zijn vertrouwde documentairevorm had verlaten, alsof elke auteur/filmer niet het recht heeft, andere dan de gebaande wegen te bewandelen. De onverzoenlijkheid van beeld, tekst en inhoud is overtuigend genoeg.

Twee vrouwen

1979 | Drama, Romantiek

Nederland 1979. Drama van George Sluizer. Met o.a. Bibi Andersson, Sandrine Dumas, Anthony Perkins, Kitty Courbois en Tilly Perin-Bouwmeester.

De gescheiden Laura (Andersson) knoopt een relatie aan met de veel jongere Sylvia (Dumas), tot verbazing van haar ex-man Alfred (Perkins). Wanneer Laura ontdekt dat Sylvia ook met Alfred aanpapt, blijven de (melo)dramatische verwikkelingen niet uit. De internationaal ingestelde Sluizer (Spoorloos) vertaalde de gebeurtenissen uit de roman van Harry Mulisch naar het Engels om een grotere markt te bereiken en met zijn favoriete acteurs te kunnen werken. Die zetten de personages met gepaste afstandelijkheid neer, zodat een fascinerende, moderne Griekse tragedie ontstaat.

Dag dokter

1979 | Drama

Nederland 1979. Drama van Ate de Jong. Met o.a. Bill Ward, Kitty Janssen, André van den Heuvel, Monique van de Ven en Derek de Lint.

Een jong medicus, getrouwd met een doktersdochter, lijkt voorbestemd om de praktijk over te nemen van zijn schoonvader, die hartklachten heeft. Een generatieconflict en een identiteitscrisis zijn het onontkoombare gevolg. Een matige film, die wèl een stap vooruit betekende voor regisseur Ate de Jong.

Doodzonde

1978 | Drama

Nederland 1978. Drama van René van Nie. Met o.a. Cor van Rijn, Chris Lomme, Willeke van Ammelrooy, Jan Decleir en Renée Soutendijk.

Een misser vol flair van Ren[KA1]e van Nie: in prachtig monochroom (camera Mat van Hensbergen) worden historische beelden gegeven uit een mijnwerkersstreek van meer dan een generatie geleden. Daar doorheen wordt het in kleuren verfilmde verhaal verteld van een kunstenaar die meedoet in een actiegroep voor 't behoud van een oud kerkje; alles eindigt met dik aangezette surrealistische scènes. Een onuitgewerkte afrekening van Van Nie met zijn rijke roomse verleden.

De Platte jungle

1978 | Documentaire

Nederland 1978. Documentaire van Johan van der Keuken.

Eén van Van der Keukens boeiendste documentaires met een uiterst dramatische werking van het beeldverhaal, dat een emotioneel pleidooi is voor het behoud van de Waddenzee.

Blindgangers

1977 | Drama

Nederland 1977. Drama van Ate de Jong. Met o.a. Ansje Beentjes, Derek de Lint, Ben Hulsman, Lettie Oosthoek en Maroesja Lacunes.

Met grotendeels eigen geld verfilmde De Jong een liefdesdrama, waarin Beentjes en De Lint elkaar aantrekken en afstoten. Ondanks het gewone gegeven een verrassend speelfilmdebuut.