Cafe Society
1995 | Drama
Verenigde Staten 1995. Drama van Raymond De Felitta. Met o.a. Frank Whaley, Peter Gallagher, Lara Flynn Boyle, John Spencer en Anna Levine.
Jack Kale (Gallagher) infiltreert undercover voor de hoofdofficier van justitie in 1952 in het Newyorkse glitterwereldje om een zedenschaal aan het rollen te krijgen. De rechtszaak die de officier wil voeren, zal zijn hoogtepunt een jaar later kunnen bereiken, juist als er verkiezingen zijn. Kale richt zijn aandacht op een chique tent, El Casbah, die bezocht wordt door de rijken, columnisten, mensen uit de showbiz, pr- lieden en mooie meiden met lange benen die carri[KA2]ere willen maken. Kale doet zich voor als een acteur. Een van de bezoekers is playboy Mickey Jelke (Whaley) die verliefd is geworden op Pat Ward (Boyle). Haar `agent` is Ray Davioni (Spencer), maar in werkelijkheid is hij haar souteneur. De rijke familie van Mickey besluit dat hij maar eens moet gaan werken en draait de geldkraan dicht. Mickey probeert Pat over te halen voor hem te gaan tippelen zodat zij hun luxe leventje kunnen voortzetten met de door haar snel verdiende dollars. Dit is de kans, waarop Kale heeft zitten wachten en hij tipt zijn baas, die Mickey voor de rechtbank sleept wegens het organiseren van prostitutie. Het loopt niet goed af voor iedereen, die erbij betrokken is. Het scenario van debuterend regisseur De Felitta is niet slecht en is gebaseerd op een waargebeurde zaak. De rolverdeling is overtuigend, vooral Whaley die als personage te zwaar gepakt wordt door de rechter, en de zwart-wit fragmenten geven de sfeer de tijdgeest goed weer. De film is onafhankelijk geproduceerd en had een beperkt budget wat je ziet en merkt - er hangen bijvoorbeeld te veel gordijnen bij gebrek aan echte decors. Ook is de film minstens een kwartier te lang, waardoor de vertelling soms vertraagt. Al met al behoorlijk onderhoudend. Het camerawerk is van Michael Mayers. Duart Color.
