François Négret

L'arbre et le foret

Frankrijk 2010. Drama van Olivier Ducastel en Jacques Martineau. Met o.a. Guy Marchand, Françoise Fabian, Sabrina Seyvecou, Yannick Renier en François Négret.

Les regrets

Frankrijk 2009. Drama van Cédric Kahn. Met o.a. Yvan Attal, Valeria Bruni Tedeschi, Arly Jover, François Négret en Vincent Berger.

De Parijse architect Mathieu (Attal) komt, terug in zijn geboorteplaats voor de begrafenis van zijn moeder, een oude liefde tegen. Met Maya (Bruni Tedeschi) was het vijftien jaar geleden plotseling uit. Nu storten de veertigers zich in een onstuimige buitenechtelijke romance. Regisseur Kahn (Roberto Succo) weet de gekte die passie en lust kunnen teweegbrengen, mooi te verbeelden, met los camerawerk, snelle montage en de ongedurige muziek van Philip Glass. De hoofdrolspelers zijn allebei prima, hoewel Attal ook voor hysterische, wat irritante, momenten zorgt.

Les misérables

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Spanje​/​​Verenigde Staten​/​​Italië​/​​Verenigd Koninkrijk 2001. Drama van Josée Dayan en Lewis Milestone. Met o.a. Gérard Depardieu, John Malkovich, Virginie Ledoyen, Christian Clavier en Enrico LoVerso.

Miniserie in vier delen met mooie hoofdrollen, bewerking van de beroemde gelijknamige roman van Victor Hugo uit 1862. Depardieu kruipt in de huid van Jean Valjean, de ex-gevangene die zijn leven betert, maar desondanks 17 jaar lang door de Franse justitie wordt achtervolgd. Malkovich speelt de rol van Javert en Moreau is een ideale Moeder Innocence.

Les coquelicots sont revenus

Frankrijk​/​​België 1998. Komedie van Richard Bohringer. Met o.a. Clémentine Celarié, Frédéric Pierrot, Philippe Bas, Julie Bataille en Henri Marteau.

Miniserie in vier delen met mooie hoofdrollen, bewerking van de beroemde gelijknamige roman van Victor Hugo uit 1862. Depardieu kruipt in de huid van Jean Valjean, de ex-gevangene die zijn leven betert, maar desondanks 17 jaar lang door de Franse justitie wordt achtervolgd. Malkovich speelt de rol van Javert en Moreau is een ideale Moeder Innocence.

Chercheur d'héritiers : Hélène ou Eugénie ?

Frankrijk 1997. Drama van Olivier Langlois. Met o.a. Philippe Volter, Catherine Jacob, Gaëlle Dill, Bernadette Lafont en Kathie Kriegel.

Miniserie in vier delen met mooie hoofdrollen, bewerking van de beroemde gelijknamige roman van Victor Hugo uit 1862. Depardieu kruipt in de huid van Jean Valjean, de ex-gevangene die zijn leven betert, maar desondanks 17 jaar lang door de Franse justitie wordt achtervolgd. Malkovich speelt de rol van Javert en Moreau is een ideale Moeder Innocence.

Pêcheur d'Islande

Frankrijk 1996. Drama van Daniel Vigne. Met o.a. Anthony Delon, Mathilde Seigner, Stéphane Freiss, Annick Alane en Roland Amstutz.

Miniserie in vier delen met mooie hoofdrollen, bewerking van de beroemde gelijknamige roman van Victor Hugo uit 1862. Depardieu kruipt in de huid van Jean Valjean, de ex-gevangene die zijn leven betert, maar desondanks 17 jaar lang door de Franse justitie wordt achtervolgd. Malkovich speelt de rol van Javert en Moreau is een ideale Moeder Innocence.

Navarro : Le choix de Navarro

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Misdaad van Nicolas Ribowski. Met o.a. Roger Hanin, Christian Rauth, Daniel Rialet, Jacques Martial en Jean-Claude Caron.

Mooie sloerie wordt dood aangetroffen nabij een leegstaand pand dat door zigeuners is `ingenomen`. Navarro (Hanin) leidt het onderzoek. Het hoertje had een vriendje, de gitan Nino (Negret), die stapel op haar was en die vastbesloten is het recht in eigen handen te nemen. Navarro komt erachter dat een bende neo-nazi's de buurt en de zigeuners terroriseren. Ongewone Navarro-episode, geschreven door Noël Sissini, waarin Navarro en de kijkers kennismaken met het lot van zelden begrepen zigeuners. Plot blijft spannend tot laatste beeld. Indrukwekkend spel van Negret. Tito Topin bedacht het personage van Navarro. Aflevering van het seizoen, nummer van 104.

Mort d'un gardien de la paix

Frankrijk 1994. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Claude Rich, Claire Nebout, François Négret, Alain Fromager en Nathalie Cerda.

Femme-flic Fanny Labret (Nebout) meent dat de moord op een van haar teamleden, Pascal Fabre (Negret) buiten diensttijd te maken heeft met duistere zaakjes, waarin hij gewikkeld was. Een oudere kennis van Pascal, Victor (Rich), een ex-politieman, brengt haar op andere gedachten. Samen proberen zij de zaak die leidt naar het prostitutie- en travestietenwereldje, op te lossen. Weinig originele politiefilm naar een scenario van Mathieu Fabiani, Bob Swaim en Thierry Bourcy, die niet minder is dan een zeer middelmatige aflevering uit de serie TATORT.

La mort d'un gardien de la paix

Frankrijk 1994. Josée Dayan. Met o.a. François Négret, Claire Nebout en Claude Rich.

Femme-flic Fanny Labret (Nebout) meent dat de moord op een van haar teamleden, Pascal Fabre (Negret) buiten diensttijd te maken heeft met duistere zaakjes, waarin hij gewikkeld was. Een oudere kennis van Pascal, Victor (Rich), een ex-politieman, brengt haar op andere gedachten. Samen proberen zij de zaak die leidt naar het prostitutie- en travestietenwereldje, op te lossen. Weinig originele politiefilm naar een scenario van Mathieu Fabiani, Bob Swaim en Thierry Bourcy, die niet minder is dan een zeer middelmatige aflevering uit de serie TATORT.

Des feux mal éteints

Frankrijk 1994. Oorlogsfilm van Serge Moati. Met o.a. Manuel Blanc, Maria de Medeiros, Emmanuel Salinger, Hélène Vincent en Rufus.

J[KA1]er[KA4]ome (Blanc) heeft een opleiding genoten als journalist en wordt tegen het einde van de Algerijnse vrijheidsoorlog opgeroepen voor actieve dienst. Hij wordt ingedeeld bij de gemuilkorfde redactie van een krant voor de strijdkrachten. Het akkoord van Evian is getekend, maar de OAS begint met zijn verzet en de tactiek van de verschroeide aarde. Van een vriend die al in Algerije zit, ontvangt J[KA1]er[KA4]ome een lijst met namen van gevaarlijke rechtse personen. Vlak voor zijn inscheping wordt hij neergeknuppeld en ontfutselen zijn belagers hem de lijst. De vriend wordt vermoord en J[KA1]er[KA4]ome sluit vriendschap met diens mooie vriendin Tweedy Bird (De Medeiros) en raakt in Algerije bekneld in het strijdgewoel. Met vaart gefilmd stukje gescheidenis over Frankrijks Algerijnse verleden en erfenis. Wie daar niet goed mee op de hoogte is, geniet veel minder van deze rolprent. Naar het boek van Philippe Labro uit 1967 dat door Jean-Jacques Zilberman, Didier Decoin en regisseur Moati tot scenario werd bewerkt. Het puike camerawerk was in handen van Jacques Guerin en Georges Orset. De titel is afkomstig van een gedicht van de 19e eeuwse dichter Apollinaire en is bijna veertig jaar na het beëindigen van de Algerijnse oorlog helaas nog maar al te waar.

Les enfants terribles

Frankrijk 1992. Drama van Claude Timon Gaignaire. Met o.a. François Négret, Gérard Pradilles, Jean-Pierre Aumont, Moni Grégo en Herman Bonnin.

1942. De jonge leraar Negret wordt naar een afgelegen dorpje in Midden-Frankrijk gestuurd, waar hij vol goede moed aan het werk gaat maar meteen wordt geconfronteerd met twee vijandige clans. Hij kiest ook voor het verzet. Aumont speelt de rol van de pastoor en Pradilles die van de burgemeester. Best aardige tv- film maar in geen geval te vergelijken met gelijknamige film en gelijknamige roman van resp. Jean-Pierre Melville en Jean Cocteau. Ook bekend als LES ENFANTS DU DIABLE.

Diên Biên Phú

Frankrijk​/​​Vietnam 1992. Oorlogsfilm van Pierre Schoendoerffer. Met o.a. Donald Pleasence, Patrick Catalifo, Ludmila Mikaël, Jean-François Balmer en Maxime Leroux.

Het Franse leger geeft zich op 7 mei 1954 over en de regisseur - vaak een knap portretteur van de mensheid in staat van oorlog - schotelt de kijker een groots epos in unanimistische stijl voor over de tragische gebeurtenissen. Met prachtige beelden van Bernard Lutic en op de achtergrond het schitterende Concerto de l'adieu van Delerue. Het zwakke punt van de film is helaas het scenario van de regisseur zelf, dat is samen te vatten als een reeks verplichte scènes met tal van personages die een tijdje uit beeld verdwijnen, er weer in terugkeren, enzovoort, zodat het niet eenvoudig is zich aan een van hen te hechten. Echt op hun gemak voelen ze zich overigens zo te zien niet in een uniform. En echt duidelijk geïnformeerd over de oorzaken voor deze al ver weg lijkende oorlog wordt de kijker ook al niet. Jammer, want deze film is het bekijken waard vanwege de sterke momenten. Camerawerk van Bernard Lutic.

Red Fox

Verenigd Koninkrijk 1991. Thriller van Ian Toynton. Met o.a. John Hurt, Jane Birkin, Brian Cox, Didier Flamand en François Négret.

Directeur Cox die voor een Brits internationaal concern met ultra-geheime defensie opdrachten werkt, wordt vlak bij zijn woning in Parijs gegijzeld. Beveiligingsmedewreker Carpenter wordt door het moederbedrijf gestuurd en een vrouwelijke politiebeamte uit de lichtstad proberen hem vrij te krijgen. Een vakkundige doch ongeïnspireerde thriller met hoofdrolspelers die ongenuanceerd hard en onbuigzaam zijn. Seksloze Birkin als echtgenote van Cox past niet in haar rol, maar de jongeren w.o. Flamand zijn op rake wijze onsympathiek.

Nuit et jour

België​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1991. Drama van Chantal Akerman. Met o.a. Guilaine Londez, Thomas Langmann, François Négret, Nicole Colchat en Pierre Laroche.

Beiden - nieuw in Parijs - hebben elkaar gevonden; ze hebben genoeg aan de liefde: sensuele Londez en haar vrijer taxichauffeur Langmann. Op een dag neemt Langmann collega Négret mee. Hij werkt overdag en palmt haar langzaam maar zeker in - en zij hem. Ze meent dat de perfecte liefde met beide minnaars mogelijk is, totdat Langmann wantrouwig wordt en zijn recht van de eerste opeist. Een origineel portret van een driehoeksverhouding dat het moet hebben van de sterke dialoog, maar het gebrek aan actie wreekt zich evenwel tegen het einde van de film, al speelt Londez de sterretjes van de hemel. Scenario van Akerman en Pascal Bonitzer naar een idee van Michel Vandestien. De fraaie fotografie is van een heel team: Jean- Claude Neckelbrouck, Pierre Gordower, Bernard Delville en Oliver Dessalles. Voor een deel gefinancierd met geld van de Europese Gemeenschap en participatie van abonnee-tv Canal Plus en de Belgische zender RTBF.

Plein fer

Frankrijk 1990. Drama van Josée Dayan. Met o.a. Serge Reggiani, François Négret, Jean-Pierre Bisson, Patrick Bouchitey en Julien Guiomar.

Bewerking van de roman van Serge Martina over het thema van een man die is teruggegaan naar de plaats, een steengroeve, waar zijn vader, toen hij zes jaar was, twintig jaar ervoor zich heeft opgehangen. Een trage vertelling in een bijzondere, haast angstaanjagende sfeer, terwijl het dubbele gewicht van herinnering en verleden zwaar drukken op deze film die weinig recht toe, recht aan is. Veel is te danken aan het eensgezinde spel en het gevoelige camerawerk van André Domage.

Mister Frost

Roemenië​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1990. Thriller van Philippe Setbon. Met o.a. Jeff Goldblum, Alan Bates, Kathy Baker, Roland Giraud en Jean-Pierre Cassel.

Goldblum is uitstekend gecast als de vriendelijke massamoordenaar die in een gekkenhuis wordt onderzocht. Zijn identiteit is onbekend, evenals zijn motieven. Hij zegt dat hij de duivel zelve is. Verschillende gebeurtenissen schijnen hem gelijk te geven. Een goed doordacht horrordrama, dat thuishoort in het rijtje ROSEMARY`S BABY (1968) en THE EXORCIST (1973), maar dat dit niveau niet haalt door gebrek aan durf en allure. Het scenario is van regisseur Setbon en Brad Lynch. Het camerawerk is van Dominique Brenguier. Ook bekend als THE DEADLY MISTER FROST, terwijl op de eindaftiteling van de Amerikaanse versie MR. FROST staat.

Alcyon

Frankrijk 1990. Drama van Fabrice Cazeneuve. Met o.a. François Négret, Hito Jaulmes, Rock Lebovici, Raoul Billerey en Martine Sarcey.

Het verhaal speelt zich af in het begin van deze eeuw op een eiland waar zich een strafinrichting voor kinderen en adolescenten bevindt. Er breekt een opstand uit met brand in het vooruitzicht en de jochies nemen de benen. Er volgt een mensenjacht, georganiseerd door de bewakers, maar de eilandbewoners staan niet allemaal aan hun kant. Een realistische film ge[KA3]inspireerd op THE MOST DANGEROUS GAME (1932), maar daar houdt de vergelijking dan ook op. Op basis van een middelmatig scenario is de televisieregisseur erin geslaagd een uitstekende karakter- en gedragsstudie te maken met jonge acteurs die inderdaad bijzonder innemend zijn, terwijl hij tegelijkertijd met veel succes de fotogenieke omgeving vastlegt. Naar een boek van Pierre Herbart.

Noce blanche

Frankrijk 1989. Romantisch drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer, Vanessa Paradis, Ludmila Mikaël, François Négret en Jean Dasté.

Wanneer de 49-jarige filosofieleraar François (Cremer), gehuwd en solide, de getroebleerde leerlinge Mathilde (Paradis) leert kennen, is dat de opmaat tot een amour fou die zal eindigen in een tragedie met louter verliezers. Derde speelfilm van Brisseau, twintig jaar lang leraar op een lyceum in Aubervilliers, thematiseert het redderssyndroom dat mannen bij mooie probleemmeisjes kunnen hebben. Intens spel, een donkere sfeer en enkele mystieke accenten kenmerken dit memorabele drama-op-de-millimeter. Paradis is geweldig in haar acteerdebuut, waarvoor ze de Prix Romy Schneider en een César ontving. Opgenomen in Saint-Étienne, slotscènes in Duinkerken.

De bruit et de fureur

Frankrijk 1988. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer, François Négret, Vincent Gasperitch, Fabienne Babe en Thierry Helaine.

Twee aan zichzelf overgelaten kinderen uit een van de grote Parijse voorsteden bezoeken regelmatig bendes, gaan naar school en krijgen te maken met het drama van de jaloezie. Een film die dan weer teder en dan weer gewelddadig is en op melancholische en bittere wijze het gebrek aan liefde en de eenzaamheid schetst. Zonder twijfel is hij grotendeels autobiografisch maar dat wordt op een zorgvuldige en gevoelige manier overgebracht. De jonge spelers zijn pijnlijk echt en Jean-Claude Brisseau schildert een trieste wereld op een wijze die je bijblijft. Camerawerk van Romain Winding.

Berthe

Frankrijk 1988. Familiefilm van Claude Santelli. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Pierre Vernier, Michel Duchaussoy, Michel Aumont en Stéphane Jobert.

Verfilming van een van de verhalen van Guy de Maupassant uit Contes de la Bécasse. Maupassant schreef veel wrede en harde verhalen over de jeugd. In dit verhaal gaat het om een debiel meisje en een arts die probeert haar te helpen. Gevoelig en op een indringende manier verfilmd, zonder sentimentaliteit. De sfeer van het kasteel en het gedrag van de bewoners worden op een poe[KA3]tisch-realistische manier weergegeven.

Les jupons de la révolution - Marat

Frankrijk 1987. Historische film van Monique Annaud. Met o.a. Richard Bohringer, Marie Trintignant, François Négret, Wladimir Yordanoff en Sylvie Granotier.

De eerste aflevering van de tv-serie over de pikante kantjes van de Franse Revolutie. Historisch zijn de feiten niet altijd even juist, maar ze belichten het heel aardig, zodat het ook na de viering van de Twee Honderd Jaar nog heel genietbaar is. Deze aflevering gaat over Marat, de Jacobijnse schrijver van eenvoudige afkomst, ten tijde van de bestorming van de Bastille. Ondanks zijn radikale instelling, verloor hij nimmer oog voor de aangename kanten van het leven. Hij leefde van 1743 tot 1793. Ook bekend als MARAT.

Au revoir les enfants

Frankrijk​/​​Duitsland 1987. Oorlogsfilm van Louis Malle. Met o.a. Gaspard Manesse, Raphael Fejtö, Francine Racette, Philippe Morier-Genoud en Stanislas Carré de Malberg.

Ontroerende film van Malle, die er in Venetië de Gouden Leeuw mee wegsleepte. Malle blikt terug op zijn jeugd, tijdens de laatste oorlogswinter ging hij naar een katholieke jongensschool. Daar raakte hij hevig geïntrigeerd door een joodse klasgenoot. ‘Hij was anders, geheimzinnig. Ik leerde hem kennen en ging van hem houden. Op een morgen stortte onze kleine wereld ineen.’ Malle’s meesterschap toont zich opnieuw door het subtiele samenspel van gebaren, blikken en veelzeggende stiltes. Met de eufemistische titel worden de verschrikkingen van oorlog en bezetting in één zinnetje samengebald.