Enrique Pinti

Al fin el mar

Spanje 2002. Jorge Dyzel. Met o.a. Audry Gutierrez, Enrique Pinti en Joel Nuñez.

Arregui, la noticia del día

2001. María Victoria Menis. Met o.a. Damián Dreyzik, Carmen Maura en Enrique Pinti.

Tango

Argentinië​/​​Spanje 1998. Romantiek van Carlos Saura. Met o.a. Miguel Ángel Solá, Cecilia Narova, Mía Maestro, Juan Carlos Copes en Carlos Rivarola.

Nadat zijn vrouw hem verlaten heeft werpt Mario Suarez, voormalig tango-danser, zich op het maken van een film over deze dans.

Diario para un cuento

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Argentinië 1998. Romantiek van Jana Boková en Jana Bokova. Met o.a. Germán Palacios, Silke, Ines Estevez, Héctor Alterio en Ingrid Pelicori.

Nadat zijn vrouw hem verlaten heeft werpt Mario Suarez, voormalig tango-danser, zich op het maken van een film over deze dans.

Perdido por perdido

Argentinië 1993. Alberto Lecchi. Met o.a. Carolina Papaleo, Enrique Pinti en Ricardo Darín.

Nadat zijn vrouw hem verlaten heeft werpt Mario Suarez, voormalig tango-danser, zich op het maken van een film over deze dans.

Flop

Argentinië 1990. Komedie van Eduardo Mignogna. Met o.a. Victor Laplace, Inda Ledesma, Leonor Manso, Enrique Pinti en Federico Luppi.

Florencio Parravicini (Laplace), bijgenaamd Flop, was een toneelspeler, danser, showfiguur in de Argentijnse variété rond 1920. Hij hanteerde af en toe ook de revolver tegen een hoge gage. In de jaren 1930 was hij af en toe te zien in enkele films. Mignogna maakt er een te legendarische figuur van, erg toneelmatig, met proloog, drie bedrijven en epiloog. Over zijn kinderjaren rond de gevangenis, waarvan zijn vader directeur was, via een toneelcarrière die gezien wordt als een dialoog tussen de 'echte' en de 'financiële' persoon. Te lang, navelstarend en met afschuwelijke muziek van Litto Nebbia. In Argentinië tot op zekere hoogte interessant maar daarbuiten onbeduidend. Het scenario is van Graciela Maglie en regisseur Mignona. Het camearwerk is van Ricardo DeAngelis. Dolby.