Francesca Dellera

Nana

1999. Alberto Negrin. Met o.a. Jacques Perrin, Bernard Giraudeau en Francesca Dellera.

L'orso di peluche

Italië​/​​Frankrijk 1994. Thriller van Jacques Deray. Met o.a. Alain Delon, Francesca Dellera, Regina Bianchi, Paolo Bonacelli en Martine Brochard.

De geneesheer van een chique kraamkliniek in Brussel, dokter Jean Rivi[KA2]ere (Delon) wordt gekweld door de dood van een pati[KA3]ente die het gevolg was van een ondeskundige handeling waarvoor hij indirect de schuld draagt. Met een sexy verpleegstertje Chantal (Dellera) heeft hij [KA1]e[KA1]en keertje een leuke nacht doorgebracht, waarna ze verdwenen is. Hij ontdekt via bedreigingen (w.o. de teddybeer uit de titel) dat ze zelfmoord pleegde en hij de oorzaak ervan was. De reünie tussen veteraan Delon en regisseur Delay heeft geen sprankelende film opgeleverd en de vonk tussen de weinig spirituele Delon en de strakkijkende Dellera springt ook al niet over. De oude bok Delon zou zijn lust voor een groen blaadje moeten leren intomen en zijn talent niet zo verkwisten, maar zich juist moeten inzetten in andersoortige films. Scenario van Filippo Ascione, Jean Curtelin en Dardano Sacchetti naar een roman van Georges Simenon. Camerawerk van Luciano Tovoli. In Technicolor met Dolby- geluid.

La carne

Italië 1991. Erotiek van Marco Ferreri. Met o.a. Francesca Dellera, Philippe Léotard, Petra Reinhardt, Farid Chopel en Gudrun Gundlach.

Paolo (Castellito) is een dromer, op zoek naar het goddelijke. Francesca (Dellera) is een romige vrouw, sterk, onafhankelijk. Hun - volgens Paolo - `Heilig Samengaan` is puur lijfelijk: er wordt uitsluitend gevrijd en gevreten. Als Francesca er genoeg van krijgt en verder wil trekken, rijgt Paolo haar aan zijn slagersmes. Hij eet zijn goddelijke vrouw bij stukjes en beetjes op, waarbij een verband gelegd wordt met de communie. Deze absurde, maar typische Ferreri-film (hij maakte ook LA GRANDE BOUFFE) toch nog voor enig schandaal zorgde tijdens het festival van Cannes, mist de overtuiging en de zeggingskracht van zijn voorgaande werk, zoals LA DERNIÈRE FEMME en blijft daardoor leeg als de getoonde verhouding. Het scenario is van Liana Betti en de regisseur. Doelmatig en vakkundig gefotografeerd door Ennio Guarnieri.

La bugiarda

Italië 1989. Romantiek van Franco Giraldi. Met o.a. Francesca Dellera, Daniel Olbrychski, Marie Laforêt, Maurizio Danadoni en Mario Soldati.

Een herverfilming voor de tv van de film van Luigi Comencini. Speelt zich af in het Rome van de jaren vijftig. Een mooie jonge vrouw die nog bij haar moeder woont, heeft twee geliefden: een getrouwde aristocraat en een jongeman van eenvoudige afkomst, haar latere echtgenoot. Ze leeft met een leugen, maar zal de waarheid uiteindelijk onder ogen moeten zien. Dellera is verrukkelijk om naar te kijken, met of zonder kleren. Olbrychski is geloofwaardig in zijn rol. Er zijn ook versies die 200m duren, al naar gelang er de schaar in is gezet. Naar een blijspel van Diego Fabbri.

La romana

Italië 1988. Drama van Giuseppe Patroni Griffi. Met o.a. Francesca Dellera, Gina Lollobrigida, Pierre Cosso, Giuseppe Pianviti en Marie Ingrid Lindfors.

Een niet onverdienstelijke herverfilming voor de tv van Zampa's werk uit 1954 waarmee Lollobrigida beroemd werd, gebaseerd op de roman van Alberto Moravia. Dellera heeft nu de hoofdrol en Lollobrigida speelt de moeder. Het verhaal is gesitueerd in Rome tijdens de oorlog tussen Italië en Ethiopië. Het gaat over een levendige, hartstochtelijke en beeldschone jonge prostituée die zich zeer wel bewust is van de politieke situatie waarin Italië verkeert. Een verhaal over menselijke begeerten. De produktie is sjiek gedaan. Het camerawerk is van Ennio Guarnieri.

Roba da ricchi

Italië 1987. Komedie van Sergio Corbucci. Met o.a. Laura Antonelli, Renato Pozzetto, Lino Banfi, Serena Grandi en Paolo Villaggio.

Een idiote komedie, opgenomen in Monte Carlo, over een aantal echtparen die in de meest absurde situaties terechtkomen waarin alles om seks en rijkdom draait. De vrouwen zijn prachtig, maar het verhaal is een belediging voor de intelligentie van de kijker. Alleen Villaggio zorgt voor wat komische scènes.

Capriccio

Italië 1987. Erotiek van Tinto Brass. Met o.a. Nicola Warren, Francesca Dellera, Andy J. Forest, Luigi Laezza en Vittorio Caprioli.

Eind jaren veertig keert een jong Amerikaans echtpaar terug naar Rome en Capri, waar ze de laatste oorlogsjaren hebben doorgebracht. Ze laten er geen gras over groeien en zoeken oude vlammen op: een hoer die nog steeds een zwak voor hém heeft, en een pooier met wie zij zo graag een nummertje wil maken dat ze er helemaal voor naar Capri reist. De werkelijkheid is altijd minder mooi dan je je herinnert en de gehuwden keren in elkaars armen terug. Goed geproduceerd, en een hoop naakt. Engelse titel: LETTERS FROM CAPRI.