Helmut Krätzig

Polizeiruf 110: Todesfall im Park

Oost Duitsland 1990. Thriller van Helmut Krätzig. Met o.a. Ulrike Mai, Valeska Rautenberg en Jürgen Frohriep.

Polizeiruf 110: Flüssige Waffe

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1988. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Klaus Gendries, Jörg Hengstler, Jenny Gröllmann, Renate Reinecke en Angelika Perdelwitz.

In het weinig spirituele rijk van Erich Honecker konden zijn onderdanen nauwelijks iets kopen. De winkels waren echter goed gevuld met allerlei vormen van vuurwater die je voor een prikkie tegen de waardeloze Ostmarken kon verkrijgen. Alcoholisme vormde dan ook een groot probleem in de troosteloze arbeidersrepubliek. Monteur Kegel (M[KA3]uhe), een slanke jongeman, is genezen van de drankzucht. Marlies (Gr[KA3]ollmann), een jonge sociaal voelende vrouw, wil het wel met hem proberen en samen hokken ze in een flatje. Doch ex-gevangenismaat Wiesmeier (H[KA3]ubchen) komt langs op het werk, en vraagt hem een sleutel na te maken, waarvoor hij hem vorstelijk beloont: achthonderd mark. Kegel voelt zich bedreigd en besluit naar de Vopo te gaan. Hauptmann Reger (Gendries) hoort Kegel aan, maar zo`n hoog bedrag voor een sleutel is op zichzelf geen strafbare zaak. Opgelucht gaat Kegel naar Marlies en ze gaan samen naar het brandweerbal, waar hij knappe Dorothee (Reinecke) ontmoet, die een drankprobleem heeft. Kegel wordt naar buiten gelokt en door twee handlangers van Wiesmeier onder dwang volgegoten met drank. Wiesmeier wil hem inzetten voor een kunstdiefstal in een kerk. Marlies gaat naar de politie, die belooft Kegel te zoeken. Stomdronken wordt Kegel opgepakt door Hauptmann Reger en Unterleutnant Becker (Hengstler). Zo komt de Vopo achter de geplande inbraak in de kerk, die door Dorothee gepleegd had moeten worden. In de finale verkaart Marlies Kegel, die met een zware alcoholvergiftiging in een ziekenhuis is opgenomen, andermaal de liefde en belooft hem opnieuw uit het slop te halen. Het rommelige, simplistische scenario is van regisseur Krätzig. De spelprestaties zijn nogal amateuristisch. Aflevering 124.

Polizeiruf 110: Unheil aus der Flasche

Oost Duitsland 1987. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Jörg Hengstler, Jenny Gröllmann, Jürgen Reuter en Barbara Schnitzler.

Frau Henrich (Gr[KA3]ollmann) is gescheiden en moeder van twee kinderen. De jongste Holger (Haverland) is twaalf en wordt aan haar toegewezen. Henrich, die tolk van haar beroep is, is alcoholiste, maar het is al een tijdje gelukt om van de fles af te blijven. Als ze hoort dat haar ex (Reuter) gaat hertrouwen, vervliegt al haar hoop op een eventuele toekomstige hereniging. Nu kan ze de situatie niet meer bolwerken en begint ze weer te drinken. Holger gaat uit stelen om zijn moeder cadeaus te kunnen geven en krijgt daarbij hulp van lui die uitsluitend van hem willen profiteren. Als er bij een inbraak in een winkel iets misgaat, wordt Holger in elkaar getimmerd en raakt hij zwaar gewond. De politie die erbij geroepen is, ondervraagt hem, maar Holger wil niet praten. Hauptman Fuchs (Borgelt) en Unterleutnant Becker (Hengstler) zetten een val om de zaak te klaren. Het scenario van regisseur Krätzig behandelt de problemen van echtscheiding, de vrijwel ongeneesbare alcoholverslaving en de kleine misdaad, die uit de hand kan lopen. De kijker moest van het DDR-regime leren dat je zó beter niet door het leven kan gaan. Dat lijkt ons nogal wiedes, maar de maatschappij van Honecker c.s. was nu niet bepaald hulpvaardig en bood geen alternatieven en begon een jaar later af te brokkelen, de Muur van Berlijn viel en de DDR hield op te bestaan, omdat de mensen het zat waren. Na een schijnproces mocht de aan kanker lijdende Erich Honecker in Chili sterven, waar zijn vrouw hem lang overleefde en in verontwaardiging doorging heilig te geloven in hun idealen. Het camerawerk is van Wolfram Beyer. Aflevering 111.

Polizeiruf 110: Mit List und Tücke

Oost Duitsland 1986. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Jörg Hengstler, Peter Reusse, Ute Lubosch en Otto Mellies.

Het scenario van regisseur Kr[KA3]atzig gaat over oplichterijtjes en het misbruik maken van goed vertrouwen. Thema`s die al eerder opdoken in de serie en waarbij Hauptmann Fuchs (Borgelt), toen nog Oberleutnant, de hoofdrol speelde en zich bediende van handige listen, die zo uit jongensboeken afkomstig zouden kunnen zijn. Deze keer is het niet indrukwekkender als ambulancechauffeur Frank Reiher (Reusse) zich toegang verschaft tot de woningen van in onmacht gevallen, alleenstaande oude dames die hij in het ziekenhuis heeft afgeleverd. Hij was (dankzij Kr[KA3]atzig`s scenario) zo dom om daarbij zijn zakagenda te verliezen en de Vopo op zijn hals te halen; bij een huiszoeking door de politie, waarvoor in het kleurloze paradijs van Honecker geen besluit van een rechter vereist is, worden de nodige gestolen spullen gevonden en zit Franks vrouw Anja (Lubosch) ook zwaar in de bonen. Omdat Krätzig te weinig verhaal had, kwam er ook nog een parallel lopend subplot bij over een hypnotiseur, die zich net zoals Frank verrijkte, door te reflecteren op advertenties van eenzame, oudere harten. Hauptmann Fuchs slaat de boosdoeners allemaal in de boeien. De Oostduitse kijker van toen raakte niet echt geboeid, en terecht. Aflevering 102.

Polizeiruf 110: Treibnetz

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1985. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Jürgen Frohriep, Lutz Riemann, Holger Franke en Henry Hübchen.

Hauptmann Fuchs (Borgelt), Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep), Leutnant Zimmermann (Riemann) en Unterleutnant Richter (Franke) buigen zich over een diefstal in een warenhuis. Een grote zaak, die zo te zien zonder sporen is. Ze krijgen het druk, want ze worden geconfronteerd met nog meer inbraken. Dan vinden ze een spoor: de naam van een man, getypt op een vel papier. Het blijkt dat betrokkene een strafblad heeft. Praten, pluizen, combineren, deduceren en intimideren onder de kalme leiding van Fuchs leiden uiteraard tot de oplossing van de misdrijven. De DDR-kijker was indertijd best onder de indruk van de premisse, want zij schakelden massaal in: bijna zestig procent kijkdichtheid, die schril afsteekt tegen veel betere en sterkere afleveringen uit het jaar 2001: rond de twintig procent, maar er is veel meer concurrentie in herenigd Duitsland. De serie komt met deze cijfers op de tweede plaats na de serie TATORT en dat is een hele prestatie, terwijl het monopolie in de DDR makkelijk zat was. Aflevering 97.

Polizeiruf 110: Draußen am See

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1984. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Jürgen Frohriep, Holger Franke, Peter Reusse, Jenny Gröllmann en Michèle Marian.

Ralf Bohnke (Reusse) schrijft non-fiction boeken. Zijn vrouw Marianne (Gr[KA3]ollmann) gebruikt hij als voetveeg, secretaresse en bliksemafleider als hij moet uitrazen, terwijl zij soms de kostwinner is. Ralf heeft een oogje op zijn charmante redactrice Marlies Schmauch (Marian) op de uitgeverij. Hij hoopt bij een boottocht op de Oostzee vanuit Warnem[KA3]unde Marlies te kunnen versieren, maar er gebeurt een noodlottig ongeluk. Terwijl Ralf hoopt dat Marianne hem uit de penarie zal redden, wordt Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) erbij geroepen om het ongeval te onderzoeken. Het scenario is als gebruikelijk van regisseur Krätzig. Aflevering 92.

Benno macht Geschichten

Oost Duitsland 1982. Familiefilm van Helmut Krätzig. Met o.a. Erwin Geschonnek, Agnes Kraus, Torsten Rennert, Wolfgang Greese en Walfried Schmitt.

De ouders van een Berlijns jongetje hebben geen tijd voor hun enig kind en deze maakt kennis met een oudere heer die buiten de stad woont en een fervent amateur-kok is. Als hij daar zijn vakantie mag doorbrengen, beleeft hij met 'opa' heel wat avonturen. Een typisch DDR-exportprodukt van een zeer middelmatige kwaliteit dat soms vanwege de lengte in twee delen op de tv vertoond wordt.

Polizeiruf 110: Trüffeljagd

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1981. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Jürgen Frohriep, Sigrid Göhler, Ulrich Thein, Henry Hübchen en Renate Blume.

Een flatgebouw moet gesloopt worden en men besluit dit met een ontploffing te doen. De buurt wordt afgezet. Gauwdief Georg Polte (Thein) krijgt een tip: in de fabriek Plaste zouden zich in de brandkast goud, zilver, geld en ruwe diamanten bevinden. Samen met Detlef Franzius (H[KA3]ubchen) verschaft hij zich toegang tot de leegstaande fabriek. Als ze de brandkast gekraakt hebben, vinden ze slechts een sleutelbos en een hoop waardeloze papieren. Als ze hem teleurgesteld smeren, zakt op dat moment het flatgebouw in elkaar en de politie heeft het duo snel in de kraag gevat. Detlef is van de ontploffing zo geschrokken dat hij er een trauma aan overhoudt en verpleegd moet worden. Georg weet dit niet. Naderhand heeft de politie te maken met inbraken in kluizen, waarvan de daders over de sleutels moeten beschikken. Polte wordt door Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) aan de tand gevoeld, maar hij zwijgt totdat ze hem onder druk zetten met een video, waarop de ontredderde toestand van Detlef zichtbaar is. Hoewel Georg nog steeds niet praten wil, hoeven H[KA3]ubner en Vera Arndt (G[KA3]ohler) hem slechts te volgen. Lottchen (Blume) tegenwoordig serveerster, ooit ingenieur bij Plaste, had met Peter Bittner (Richter-Reinick) een mooi plan gesmeed. Het scenario van regisseur Krätzig is niet slecht, maar deze film haalt het in de verste verte niet bij afleveringen die na het vallen van de Muur gemaakt werden. Het camerawerk is van Walter Küppers. Nummer 75.

Polizeiruf 110: Der Hinterhalt

Oost Duitsland 1980. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Ingeborg Westphal, Henry Hübchen, Rolf Ludwig en Regina Beyer.

Heiner Bauer (H[KA3]ubchen) is weer op vrije voeten. Hij is vast van plan om op het rechte pad te blijven. De vernederde Heiner probeert heel voorzichtig een relatie op te bouwen met een jonge vrouw, maar zijn kompanen van vroeger laten hem niet met rust. Zo gebeurt er toch weer een misdrijf, en Hauptmann Fuchs (Borgelt) van de Vopo komt in actie om de ware schuldige bij de kladden te grijpen. Het opvoedkundige scenario van regisseur Krätzig gaat over de problemen die men heeft om na een misstap weer in de maatschappij te worden geïntegreerd. Aflevering 68, de eerste van anderhalf uur. Eindelijk werden de middelen gevonden na negen jaar ploeteren om een misdaadfilm met dezelfde speelduur te maken als de Westduitse aartsrivaal, resp. vijand, TATORT.

Polizeiruf 110: Die letzte Chance

Oost Duitsland 1978. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Sigrid Göhler, Peter Borgelt, Henry Hübchen, Simone von Zglinicki en Regina Beyer.

Kijk dat ging zo in de DDR: wie van de universiteit getrapt werd, kreeg nooit meer een kans om te studeren en moest maar zien hoe hij in het Walhalla van Erich Honecker aan de slag kwam. Zoiets was bijna onmogelijk, maar scenarioschrijver-regisseur Kr[KA3]atzig spiegelt ons voor dat ex-student in de medicijnen Paulus (H[KA3]ubchen, altijd door de SED in schurkenrollen gedwongen) zijn ongeluk aan zichzelf te danken heeft en [KA1]e[KA1]en goede kans onbenut liet. Zijn vriendin Elfi (Von Zglinicki, die klasse heeft) wil graag helpen, maar Paulus is liever lui dan moe. Het begint met leugentjes om bestwil, luchtspiegelingen, kleine oplichterijtjes en leidt tenslotte tot ernstige strafbare feiten als iemand gewond raakt. Elfi heeft dan geen keuze meer (volgens het draaiboek) en laat haar vriend vallen. Hauptmann Fuchs (Borgelt) die kennelijk geen grotere en zwaardere misdaden te bestrijden heeft, rekent met behulp van zijn goed uitgeruste team met zachte aandrang de misdadiger Paulus in. De films worden langer, ze zijn in kleur, maar de synchronisatie laat te wensen over en ook de bonte pracht en praal is de DDR niet echt inspirerend. Aflevering 56.

Polizeiruf 110: Ein unbequemer Zeuge

Oost Duitsland 1977. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Sigrid Göhler, Jürgen Frohriep en Anne-Kathrein Kretschmar.

De vijftigste aflevering gaat alweer over het gebod 'Gij zult niet stelen' en wie dat wel doet, wordt uit Honeckers Arbeidersparadijs compleet met muur, prikkeldraad en zelfschietinrichtingen verbannen naar Honeckers Hel met tralies, stalen deuren en dikke muren. Streberige regisseur Krätzig, die zich snel op wist te werken door in de overgangsperiode van 1990 al een TATORT met Schimanski te draaien, pleegde het scenario en liet een tamelijk licht vergrijp van drie volwassenen escaleren tot iets ergs door er een onschuldig kind bij te betrekken. Een 'fraaie' jubileumsfilm dat de communistische cultuurkamer wel kon waarderen. Zoals gebruikelijk is de film soms niet lipsynchroon, over- en onderbelicht en werd er deels gedraaid in halflege straten met weinig verkeer.

Polizeiruf 110: Eine fast perfekte Sache

Oost Duitsland 1976. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Regina Beyer, Rolf Römer en Kasper Elcher.

De politie maakt jacht op een stel gevaarlijke inbrekers. Ook in het arbeiders- en landbouwersparadijs van Erich Honecker gold het gebod 'Gij zult niet stelen' dat volgens de communistische partij natuurlijk door Karl Marx bedacht was. Het scenario is van regisseur Krätzig. Aflevering nummer 40.

Polizeiruf 110: Lohnraub

Oost Duitsland 1974. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Sigrid Göhler, Peter Borgelt, Alfred Rücker, Marion van de Kamp en Norbert Christian.

De lonen zijn gestolen bij een VEB (een bedrijf dat eigendom van het volk is). Naar buiten toe lijkt het onderzoek van goed gekapte en hipgeklede Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler) en flaporige Oberleutnant Fuchs (Borgelt) helemaal vast te zitten, zodat de dader overmoedig wordt. Na zijn tweede coup wordt hij - een hochstapler met een beladen verleden - evenwel in de kraag gevat in een saaie hotelkamer. Uit het gebeurde moest lering getrokken worden: Fuchs is een slimme vos, die een schakelmechanisme van het licht ontdekt, waarmee de dader zich een waterdichte alibi verschafte, omdat het leek alsof hij thuis was. De boodschap van de grote communistische leider Erich Honecker moest uitgedragen worden: misdaad loont niet, ook al vergrijp je je aan waardeloze Oostduitse marken en heb je het nog zo slecht. Verder moest de film laten zien dat de DDR een 'groot en glorieus' land is: je reist per straalvliegtuig van de hoofdstad naar de provincie: een op Marlene Dietrich lijkend artistiek talent daalt de vliegtuigtrap af alsof ze van de Amerikaanse Oostkust naar de Westkust gevlogen was, terwijl de afstanden nauwelijks tweehonderd kilometer bedragen. Ook deze dame die de laatste honderdjes van de overvaller in haar tas wil steken, loopt tegen de lamp. Het prekerige en praterige scenario is van Georg Redmann. De film is maar kort en dat is dan weer gunstig. Het geratel van de tweetaktmotoren van de rokerige en stinkende Wartburgs en Trabants is echt. Aflevering 140.

Polizeiruf 110: Nachttresor

Oost Duitsland 1973. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Werner Tietze en Jürgen Zartmann.

Een jongen heeft zat van de vakopleiding en maakt hem niet af. Hij ontmoet een werkschuwe leeftijdsgenoot, die hem uitlegt hoe je snel aan een paar marken kunt komen. Hun plan valt in duigen en bij het misdrijf wordt de schoolverlater gepakt. Hauptmann Fuchs (Borgelt) wil de aanstichter van de misdaad zijn gerechte straf niet laten ontlopen, maar het onderzoek loopt onmiddellijk vast. Leutnant Vera Arndt (Göhler) krijgt de arrestant zo ver dat hij zijn medewerking wel wil verlenen. De jongen raakt zo gemotiveerd dat hij nog harder zijn best doet dan de politie. Het scenario van regisseur Krätzig gaat over de jeugdmisdaad en namens het DDR-regime laat hij zien dat die niet loont. In 1987 zou hij nog eens over dit thema in deze reeks een film maken. De titel is UNHEIL AUS DER FLASCHE en behandelt volgens hetzelfde credo de problematiek van jeugdmisdrijven en alcoholmisbruik in samenhang met het ontwrichte gezinsleven. Deze tv-film is in ieder geval voor het aardse arbeidersparadijs een kleinburgerlijk, stichtelijke geval. Aflevering 19.

Polizeiruf 110: Eine Madonna zu viel

Oost Duitsland 1973. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Anne-Kathrein Kretzschmar en Werner Tietze.

Een koster wordt bewusteloos in de kerk aangetroffen. Later overlijdt hij aan zijn verwondingen en het is duidelijk dat iemand hem toegetakeld moet hebben. Hauptmann Fuchs (Borgelt) komt erachter dat het slachtoffer replica's van antieke beeldjes van heilige figuren vervaardigde, die door misdadigers werden omgewisseld tegen echte, die dan weer verkocht werden. Hebzucht, bedrog, vervalsing en doodslag zijn de thema's, waarvan DDR- burgers moesten opsteken dat ze behoorden tot strafbare feiten en onsocialistische hoofdzonden. Het scenario van regisseur Krätzig doet een beetje denken aan een TATORT-avontuur van zwierige Zollfahnder Kressin: KRESSIN UND DIE FRAU DES MALERS van een jaar ervoor. Aflevering nummer 20.

Polizeiruf 110: Der Tote im Fließ

Oost Duitsland 1972. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Sigrid Göhler, Peter Borgelt, Gerd Ehlers, Ursula Braun en Angelika Waller.

Van kroegbaas Bruno Kr[KA3]uger (Ehlers) werd altijd aangenomen dat hij op laffe wijze de republiek van Honecker vlak v[KA1]o[KA1]or de bouw van de Berlijnse muur de rug had toegekeerd en voortdurend de bloemetjes buiten aan het zetten was in het decadente westen. Tien jaar later wordt zijn lijk gevonden bij uitbreidingswerkzaamheden van een landschap vervuilende bruinkoolmijn. Werk aan de winkel voor (toen nog) Oberleutnant Fuchs (Borgelt) en zijn niet onknappe assistente Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler). Uiteraard gaan ze snuffelen in het nauwe kringetje van Kr[KA3]uger. De eerste personen die ze aan de tand gaan voelen is Frau Kr[KA3]uger (Braun) en Sandra Kr[KA3]uger (Waller). Je kunt er vergif op innemen dat het speurdersduo binnen drie kwartier het mysterie heeft opgelost. Het scenario is van Fred Unger. Aflevering nummer 6.

Polizeiruf 110: Der Fall Lisa Murnau

Oost Duitsland 1971. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Petra Hinze, Hans Lucke en Hans-Dieter Knaup.

Er gebeurt een overval op het postkantoor in de Herderstraße. De brandkast wordt leeggeroofd. De voor de hand liggende verdachte is een kermisklant, maar dan wordt de ex- kantoorbeheerder van Lisa Murnau aan de tand gevoeld. De jongens van de Oostduitse Kripo zijn niet mals. Het scenario is van regisseur Krätzig en Hans-Jürgen Faschina. Eerste aflevering van het DDR-antwoord op de succesvolle Westduitse TATORT-serie, die een jaar eerder gestart was met TAXI NACH LEIPZIG. Men dient te bedenken dat deze misdaadfilms moesten laveren tussen enorme klippen die in de uitgebreide catalogus van taboethema's uit het Oostduitse arbeiderspardijs stonden. Ze moesten evenwel spanning en amusement bieden en waren derhalve ietsje vrijer dan de gewone film- en theaterproducties. De producties die in 1990 werden gemaakt ademen al heel wat vrijheid uit die ontstond toen dramaturgen, scenarioschrijvers en producenten van de ARD en DFF ervaringen en ideeën met elkaar gingen uitwisselen. Er werden in de DDR totaal 148 films uitgezonden; de laatste dateert van 31 maart 1991; daarna nam de ARD ze over, want er waren er 153 gedraaid. Nummer 153 werd op 22 december 1991 uitgezonden. Toen werd het een paar jaar stil rondom de serie. Na de Duitse hereniging werd de officiële DDR-omroep de regionale zender MDR en de andere regionale zenders begonnen mee te helpen om vanaf 1993 in TATORT-traditie POLIZEIRUF 110 afleveringen te maken en zo moest de 'moord na het nieuws van zondagavond' gedeeld worden met DIE MÄNNER VON K3 en TATORT. Rond het jaar 2000 was men al ver over de tweehonderd afleveringen, maar TATORT bereikte in augustus van dat jaar nummer 450. Het grote verschil tussen TATORT en POLIZEIRUF 110 is dat de eerste serie in grote steden speelt en te maken heeft met zware jongens, terwijl de laatste reeks in de provincie speelt, meer te maken heeft met de kleine misdaad en veel aandacht besteedt aan de verbinding dader-slachtoffer.