Olivier Broche

Merci mon chien

Frankrijk 1999. Drama van Philippe Galland. Met o.a. Atmen Kelif, Jean Benguigui, Yolande Moreau, Laurent Olmédo en Abbes Zahmani.

Le voyage à Paris

Frankrijk 1999. Komedie van Marc-Henri Dufresne. Met o.a. Olivier Broche, François Morel, Micheline Presle, Marina Tomé en Valentin Morel.

Mariage d'amour

Frankrijk 1996. Romantiek van Pascale Bailly. Met o.a. Mathilde Seigner, Roschdy Zem, Marianne Groves, Marion Loran en Frédéric Quiring.

L'homme de la maison

Frankrijk 1993. Drama van Pierre Lary. Met o.a. Fabienne Babe, Philippe Volter, Jean-Philippe Écoffey, Stanislas Forlani en Thomas Salsmann.

Babe voedt haar zoontje al sinds zijn geboorte alleen op. Nu vindt ze echter dat het tijd is om een nieuw leven te beginnen, te meer daar ze de man van haar dromen heeft gevonden. Haar zoontje voelt zich echter bedrogen en gaat op zoek naar zijn echte vader. Houd de zakdoek binnen handbereik, want er wordt weer heel wat op de traanklieren gewerkt. De acteurs doen hun best om het allemaal geloofwaardig en teder te doen overkomen, en zelfs Lambert verschijnt even ten tonele. Huguette Debaissieux, Lary en Franck Bertrand waren verantwoordelijk voor deze opeenstapeling van clichés, die in beeld werd gebracht door Cyril Lathus. Alleen voor de liefhebbers.

Grossesse nerveuse

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Komedie van Denis Rabaglia. Met o.a. Tom Novembre, Sabine Haudepin, Isabelle Townsend, Catherine Samie en Patrick Braoudé.

Martin (Novembre) is vertegenwoordiger van een fabrikant van hondenvoer. Hij heeft een hekel aan viervoeters, wat tot spanningen leidt met zijn baas. Het wordt nog erger als hij erachter komt dat het Britse au-pair-meisje Sally (Townsend) na een avontuurtje van [KA1]e[KA1]en nacht met hem, zwanger is. Het meisje is vastbesloten haar kind alleen groot te brengen. Martin gaat Sally opzoeken, niet alleen om het vaderschap op te eisen, maar ook omdat hij verliefd is op haar. Hij heeft alleen geen rekening gehouden met zijn moeder (Samie), en zijn ex-vrouw Genevi[KA2]eve (Haudepin). Een nogal naïeve fabel over de verantwoordelijkheden van het ouderschap, voorspelbaar en vol kunstmatig aandoende wendingen. Rabaglia schreef zelf het scenario, maar zijn film overtuigt niet. Pierluigi Zaretti stond in voor de fotografie.

Les mamies

Frankrijk 1992. Komedie van Annick Lanoë. Met o.a. Danielle Darrieux, Sophie Desmarets, Paulette Dubost, Jackie Sardou en Marthe Villalonga.

De twaalf-jarige Gallon woont bij zijn grootmoeder Darrieux en zijn moeder Kriegel. Deze laatste is zo ingenomen met haar aanstaande, tweede huwelijk, dat ze geen aandacht heeft voor de jongen. Wanneer moeder op zakenreis is, loopt de jongen weg. Darrieux wil haar kleinzoon terugvinden en roept de hulp in van enkele oude vriendinnen. Ontwapenend spel van zeven oudere actrices redt de film van de totale ondergang. Het scenario hangt met haken en ogen aan elkaar en heeft weinig opwindends, maar Darrieux en haar trawanten zorgen voor leuke dialogen en situaties. Lano[KA3]e, Claude Besson, Claire Alexandrakis en Chantal Pelletier schreven het scenario, dat (gelukkig) veel plaats laat voor improvisatie. Fotografie van Olivier Gueneau.