Paul Morrissey

Divine Trash

Verenigde Staten 1998. Documentaire van Steve Yeager. Met o.a. John Waters, Divine, Edith Massey, David Lochary en Patricia Waters.

Nico-Icon

Duitsland 1995. Documentaire van Susanne Ofteringer. Met o.a. Tina Aumont, Christian Aaron Boulogne, Edith Boulogne, Jackson Browne en John Cale.

De geschiedenis van Christa Paffgen, een Keuls meisje dat uitgroeide tot een icoon van de Amerikaanse underground. Ze werd geboren te Keulen in 1938. Op haar vijftiende was ze reeds een bekend model in Berlijn. Ze vestigde zich in Parijs waar ze zodanig opviel in de 'jet-set' dat Fellini haar in 1959 een rolletje aanbood in LA DOLCE VITA. Ze had meerdere verhoudingen, w.o. een met Alain Delon waarvan ze een kind kreeg dat wel opgroeide bij diens moeder, Edith Boulogne, en haar naam aannam, Christian Aaron Boulogne, maar dat nooit door hem erkend werd. Ze stond toen bekend als Nico en trok naar New York waar ze aangetrokken werd door Andy Warhol. Haar grootste succes kende ze als zangeres van de legendarische undergroundband The Velvet Underground. Nadat de band uit elkaar viel trachtte ze een solo- carrière op te bouwen, maar dat mislukte, mede door haar heroïne-verslaving. In Frankrijk woonde ze nog een tijdje samen met regisseur Philippe Garrel, met wie ze nog enkele films maakte. Ze stierf in 1986 in Ibiza. Een aangrijpende documentaire over een jonge vrouw die heel haar leven een droom achtervolgde die ze nooit zou realiseren. Ofteringer schreef zelf het scenario. Voor de montage tekenden Elfe Brandenburger en Guido Krajewski. Fotografie is van Judith Kaufmann, Katarzyna Remin, Martin Baer en Sibylle Stürmer.

The Mafia Kid

Verenigde Staten 1989. Komedie van Paul Morrissey. Met o.a. Ernest Borgnine, Sasha Mitchell, Anne De Salvo, Sylvia Miles en Talisa Toso.

Onooglijk tussendoortje van Morrissey (bovendien door hem geschreven!) met aspirant boksertje Mitchell die beroep doet op mafiapeetvader Borgnine voor een steuntje en die bovendien verliefd wordt op de dochter van de boss. Echt niet veel zaaks.

Spike of Bensonhurst

Verenigde Staten 1988. Komedie van Paul Morrissey. Met o.a. Sasha Mitchell, Ernest Borgnine, Sylvia Miles, Geraldine Smith en Maria Patillo.

Regisseur Morrissey maakte talloze avantgarde films met Andy Warhol, maar behoorde merkwaardig genoeg niet tot de links georiënteerde kunstenaars, maar tot de elitaire conservatieven met een zeker dédain voor minder bedeelden. Dat schijnt ook door in zijn eigen komedie Spike of Bensonhurst. Spike (Sasha Mitchell) is een onbenullige Italiaanse Amerikaan uit Brooklyn, wiens enige drijfveer het is om naam te maken. Als bokser lukt het niet goed, hoewel hij onder bescherming staat van mafiabaas Baldo Cacetti (Ernest Borgnine). Die bescherming kan hij vergeten wanneer hij achter Cacetti's dochter Angel (Maria Pitillo) aangaat. Spike of Bensonhurst is een niet vaak komische komedie met plompe grappen over lage klassen, en met hier en daar een verdwaalde Warholiaanse lesbienne.

Mafia kid

Verenigde Staten 1988. Komedie van Paul Morrissey. Met o.a. Talisa Soto, Ernest Borgnine en Sasha Mitchell.

Regisseur Morrissey maakte talloze avantgarde films met Andy Warhol, maar behoorde merkwaardig genoeg niet tot de links georiënteerde kunstenaars, maar tot de elitaire conservatieven met een zeker dédain voor minder bedeelden. Dat schijnt ook door in zijn eigen komedie Spike of Bensonhurst. Spike (Sasha Mitchell) is een onbenullige Italiaanse Amerikaan uit Brooklyn, wiens enige drijfveer het is om naam te maken. Als bokser lukt het niet goed, hoewel hij onder bescherming staat van mafiabaas Baldo Cacetti (Ernest Borgnine). Die bescherming kan hij vergeten wanneer hij achter Cacetti's dochter Angel (Maria Pitillo) aangaat. Spike of Bensonhurst is een niet vaak komische komedie met plompe grappen over lage klassen, en met hier en daar een verdwaalde Warholiaanse lesbienne.

Andy Warhol

Verenigd Koninkrijk 1988. Documentaire van Kim Evans. Met o.a. David Bailey, Brigid Berlin, Victor Bockris, Bob Colacello en Ronnie Cutrone.

Een portret van Andy Warhol (geboren als Andrew Warhola in 1928), de ongekroonde koning van de pop-art. Na zijn studies begon hij als reclametekenaar, tot hij begin jaren 1960 explodeerde in de Amerikaanse kunstwereld. Met zijn Factory domineerde hij tien jaar lang de cultuurscène in de V.S. en zijn schilderijen van Hollywood-coryfeeën en consumptieproducten zoals Campbell of Coca-Cola zijn wereldberoemd. Vanaf 1963 hield hij zich ook bezig met film. Deze films zijn echter zelden te zien door hun a-commerciëel karakter en werden ooit omschreven als het meest invloedrijke ongeziene [KA21]uvre uit de filmgeschiedenis. Vanzelfsprekend wordt er ook veel aandacht besteed aan de moordaanslag die Valerie Solanas in 1968 op hem pleegde en die van grote invloed was op zijn verdere carrière. In 1987 overleed hij ten gevolge van nooit opgehelderde complicaties na een eenvoudige operatie. Mensen die met hem gewerkt hebben getuigen over hun samenwerking. Verder zien we fragmenten uit diverse van Warhols films. Een interessante, goed uitgediepte documentaire die een duidelijk inzicht geeft in het complexe [KA21]uvre van deze culturele duizendpoot. Melvyn Bragg schreef het scenario en sprak de commentaar. Montage is van Tony Webb. Achter de camera nam Paul Bond plaats.

Beethoven

Frankrijk​/​​Duitsland 1987. Biografie van Paul Morrissey. Met o.a. Wolfgang Reichmann, Dietmar Prinz, Jane Birkin, Nathalie Baye en Mathieu Carrière.

Deze film wil breken met de mythe dat Beethoven een genie was en belicht de donkere kanten in de biografie van de componist. Centraal staat de problematische relatie van Beethoven met zijn neef en pupil Karl. Goed camerawerk van Hanus Polak.

Mixed Blood

Frankrijk 1985. Komedie van Paul Morrissey. Met o.a. Marilia Pera, Richard Ulicia, Linda Kerridge, Geraldine Smith en Richard Ulacia.

Een erg overgewaardeerde zwarte komedie die speelt in de 'alfabet'-wijk in het oosten van Greenwich Village, waar de Braziliaanse bendeleidster een schermutseling heeft met een rivaliserende bende van jonge punks. Het spel van hoofdrolspeler Ulacia is pijnlijk slecht en het ironische geweld van regisseur Morrissey is puur amateuristisch.

Room 666

Duitsland​/​​Frankrijk 1983. Documentaire van Wim Wenders. Met o.a. Jean-Luc Godard, Steven Spielberg, Michelangelo Antonioni, Werner Herzog en Rainer Werner Fassbinder.

Een tussendoortje van Wenders die tijdens het festival van Cannes in 1982 een camera neerpootte in een kamer van het Carlton-hotel en verschillende van zijn collega's vroeg commentaar te leveren op de vraag of de cinema nog een toekomst heeft. Vele Grote Namen defileren voor die camera, één trekt er zelfs zijn sokken uit, maar weinigen maken een intelligente indruk. Toch leuk om naar te kijken.

Forty Deuce

Verenigde Staten 1982. Drama van Paul Morrissey. Met o.a. Orson Bean, Kevin Bacon, Mark Keyloun, Harris Laskaway en Tommy Citera.

Een grof aangezet, magertjes geregisseerd drama over de tienerpooier Bacon die probeert een gevluchte jongen aan de rijke Bean te verkopen. Complicaties doen zich voor wanneer de jongen een overdosis heroïne neemt. Een film naar een tweederangs toneelstuk van Alan Browne.

The Hound of the Baskervilles

Verenigd Koninkrijk 1978. Komedie van Paul Morrissey. Met o.a. Dudley Moore, Peter Cook, Denholm Elliott, Joan Greenwood en Spike Milligan.

Een vreselijke parodie op het verhaal van Conan Doyle met een scenario van Cook (die Sherlock Holmes speelt), Moore (te zien als Watson en Holmes' moeder), en regisseur Morrissey. Na enkele lachjes aan het begin, vervalt de film tot een neerslachtigheid die niet meer opgeheven wordt. Wat een verspilling van talent! Moore componeerde ook de muziek. Het camerawerk is van Dick Bush en John Wilcox. Technicolor, Mono.

Dracula vuole vivere: cerca sangue di Vergine!

Frankrijk​/​​Italië​/​​Verenigde Staten 1974. Horror van Paul Morrissey en Antonio Margheriti. Met o.a. Udo Kier, Vittorio De Sica, Maxime de la Falaise, Milena Vukotic en Stefania Casini.

Een beroemde vampier kan alleen overleven door het drinken van maagdenbloed, maar dat wordt steeds schaarser. Hij hoopt op de dochters uit een Italiaanse aristocratische familie, maar een revolutionaire knecht verzet zich zowel tegen hem als tegen de heersende klasse door alle meisjes vóór de vampier te verleiden. Geslaagdere camp-parodie dan FRANKENSTEIN, omdat dezelfde acteurs voor deze rollen beter geschikt zijn, zodat de mythes - naast alle melige en uitdagende grappen - hun eigen bestaansrecht houden. Kier is met een broos-decadente uitstraling zelfs aandoenlijk als de vampier, wanneer hij weer geen onbezoedeld bloed heeft gevonden. Ook bekend als BLOOD FOR DRACULA en YOUNG DRACULA.

Dracula Vuole Vivere: Cerca Sangue Di V

Italië 1974. Horror van Paul Morrissey. Met o.a. Stefania Casini, Milena Vukotic, Maxime de la Falaise, Arno Juerging en Silvia Dionisio.

Een beroemde vampier kan alleen overleven door het drinken van maagdenbloed, maar dat wordt steeds schaarser. Hij hoopt op de dochters uit een Italiaanse aristocratische familie, maar een revolutionaire knecht verzet zich zowel tegen hem als tegen de heersende klasse door alle meisjes vóór de vampier te verleiden. Geslaagdere camp-parodie dan FRANKENSTEIN, omdat dezelfde acteurs voor deze rollen beter geschikt zijn, zodat de mythes - naast alle melige en uitdagende grappen - hun eigen bestaansrecht houden. Kier is met een broos-decadente uitstraling zelfs aandoenlijk als de vampier, wanneer hij weer geen onbezoedeld bloed heeft gevonden. Ook bekend als BLOOD FOR DRACULA en YOUNG DRACULA.

Flesh for Frankenstein

Frankrijk​/​​Italië 1973. Horror van Antonio Margheriti en Paul Morrissey. Met o.a. Udo Kier, Joe Dallesandro, Monique Van Vooren en Arno Jürging.

Baron Frankenstein - getrouwd met zijn eigen zuster en vader van twee kinderen - probeert perfecte man en vrouw te creëren om via hen een nieuw ras te kweken. Mede door toedoen van anarchistische huisknecht mislukt het experiment en wordt een volledig bloedbad, waarbij alleen de kinderen overleven die de familietraditie zullen voortzetten. Horrorlegende is weinig geschikt doelwit voor 'camp-humor' die smakeloos en al te melig uitpakt. Film werd in 3D opgenomen, maar niet zo in de theaters uitgebracht. Mogelijk maakt het effect van de toeschouwer in de schoot rollende bloedige ledematen, uit de hand gelopen flauwiteit iets werkzamer. Ook bekend als FLESH FOR FRANKENSTEIN, MONSTRO E IN TAVOLA...BARON FRANKENSTEIN, THE FRANKENSTEIN EXPERIMENT, WARHOL'S FRANKENSTEIN, UP FRANKENSTEIN en THE DEVIL AND DOCTOR FRANKENSTEIN.

Heat

Verenigde Staten 1972. Drama van Paul Morrissey. Met o.a. Sylvie Miles, Joe Dallesandro, Andre Feldman, Pat Ast en Ray Vestal.

Andy Warhol en Sunset Boulevard komen samen in dit pikante en zware verhaal over een werkeloze acteur (Dallesandro), die aanpapt met de verbleekte ster Miles. Zelfs niet-liefhebbers van de Warhol-aanhang kunnen hieraan plezier beleven.

Women in Revolt

Verenigde Staten 1971. Komedie van Paul Morrissey. Met o.a. Candy Darling en Jackie Curtis.

Andy Warhol en Sunset Boulevard komen samen in dit pikante en zware verhaal over een werkeloze acteur (Dallesandro), die aanpapt met de verbleekte ster Miles. Zelfs niet-liefhebbers van de Warhol-aanhang kunnen hieraan plezier beleven.

Trash

Verenigde Staten 1970. Drama van Paul Morrissey. Met o.a. Joe Dallesandro, Holly Woodlawn, Jane Forth en Michael Sklar.

Underground Andy Warholproduktie, in twaalf deeltjes, over de seksuele ontaarding in New York. Beangstigend beeld over o.m. impotentie als gevolg van druggebruik. Echte auteursfilm, Morrissey regisseerde, schreef het scenario en de fotografie. Vaak melodramatisch-pathetisch, helemaal in de Warholtraditie, over de schaduwzijde van het leven in Amerika. Vooral belangrijk als tijdsdokument.

Flesh

Verenigde Staten 1968. Experimenteel van Paul Morrissey. Met o.a. Joe Dallesandro, Geraldine Smith, Maurice Bradell, Gerri Miller en Candy Darling.

Het episodische verhaal over een werkdag van Dallesandro, een mannelijke tippelaar, die de kost verdient voor vrouw en kind in de straten van New York. De kijker volgt hem vanaf het opstaan en tot hij weer naar bed gaat. Afkomstig uit de legendarische Andy Warhol Factory, ging de film in Amerika circuleren in de underground scene en heeft tot op de dag van vandaag bij de gevestigde critici nog steeds geen genade gevonden. Toch is het de voorloper van TRASH. In Europa werd Warhols kunst wel erkend en ging hij in sommige landen in première of vond zijn weg naar de filmhuizen. Geheel nieuw was het feit dat Dallessandro naakt op het doek verschijnt in poses die men eigenlijk alleen van vrouwen gewend is, iets dat Hollywood nog steeds behoorlijk seksistisch maakt.