William Tubbs (1907-1953): cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Le salaire de la peur

1953 | Actiefilm, Avonturenfilm, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1953. Actiefilm van Henri-Georges Clouzot. Met o.a. Yves Montand, Charles Vanel, Peter van Eyck, William Tubbs en Véra Clouzot.

Vier in Zuid-Amerika aan lager wal geraakte mannen accepteren de opdracht om voor tweeduizend dollar de man (toen een leuke som) twee vrachtwagens met nitroglycerine over vijfhonderd kilometer onbegaanbare wegen te vervoeren om een brand in een olieput van de Southern Oil Company te blussen. Onderweg kan ieder kuiltje in de junglewegen al fataal zijn. Zinderende spanning, sterk acteerwerk. Europa was eensgezind enthousiast: de film won de BAFTA, de Gouden Beer en de Gouden Palm. Later maakte William Friedkin een veel minder sterke remake.

La nostra pelle

1952 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1952. Misdaad van Raymond Bernard. Met o.a. Edwige Feuillère, Frank Villard, Cosetta Greco, Paolo Stoppa en Jean Debucourt.

Plaats van handeling is de haven S[KA2]ete, ten westen van Marseille aan de Golf van Lyon, waarvandaan veel smokkel naar Tanger in Marokko plaatsvindt. Genoeg onbetrouwbare individuen in S[KA2]ete; een van hen is een jonge advocaat, Bob (Villard) geheten, geroyeerd uit de orde van advocaten. Hij sluit zich aan bij een inbrekersbende en levert nuttige informatie over de safe van een rijke handelaar, die vele goudstaven herbergt. De inbraak verloopt niet gladjes: ze verkrijgen het goud maar de handelaar komt om, terwijl een van de inbrekers gewond raakt en in handen van de politie komt. Hij verraadt zonder blikken of blozen de andere inbrekers, en laat de vrouw van wie hij houdt vallen om zijn eigen hachje te redden.

La Carrozza d'oro

1952 | Komedie, Romantiek

Italië​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1952. Komedie van Jean Renoir. Met o.a. Anna Magnani, Duncan Lamont, Eduardo Spadaro, Paul Campbell en Riccardo Rioli.

De onderkoning van een Spaanse kolonie in het zeventiende- eeuwse Peru heeft een gouden koets gekocht, die met hetzelfde schip aankomt als een `commedia dell`arte` groep waarvan de ster zich reeksen aanbidders maakt, onder wie de vorst zelf, die haar de koets schenkt. Na vele intriges en rivaliteiten, gecompliceerd door de strijd tegen indianen, kiest ze echter toch voor het theater. Deze ironische variant op het thema vrouw-met- meer-dan- een-minnaar (als in LA REGLE DU JEU en ELENA ET LES HOMMES) is vooral Renoirs liefdesverklaring aan acteurs in het algemeen en Magnani in het bijzonder. Opmerkelijk van aankleding en kleurgebruik. Bewerking naar een toneelstuk van Prosper Mérimeé Le Carrosse du Saint-Sacrement door regisseur Renoir, Renzo Avanzo, Jack Kirkland en Giulio Macchi. Camerawerk van Claude Renoir en H. Ronald.

Guardie e ladri

1951 | Komedie, Drama

Italië 1951. Komedie van Mario Monicelli en Steno. Met o.a. Totò, Steno, Aldo Fabrizi, Ove Ninchi en Pina Piovani.

Kleine oplichter Ferdinando Esposito (Tot[KA2]o) wordt gearresteerd maar weet te ontsnappen, waardoor politieman Bottoni (Fabrizi) met ontslag wordt bedreigd. In burger weet deze het gezin van de dief binnen te dringen. Er ontstaat een hechte vriendschap tussen de beide mannen en hun families. De agent ziet van arrestatie af, maar de dief geeft zich omwille van zijn vriend zelf aan. Deze vroege voorloper van de commedia all'Italiana plaatst satirische kanttekeningen bij de toenmalige rooskleurigheid van het neorealisme en laat door middel van alle grappen Totò en Fabrizi genuanceerde rollen spelen als vertegenwoordigers van de arbeiders- en middenklasse, die ontdekken dat hun overeenkomsten groter zijn dan hun verschillen. Bekroond op Festival met de prijs voor het Beste Scenario van Piero Tellini en Steno. De dialogen zijn van Vitaliano Brancati, Aldo Fabrizi, Ennio Flaiano, Mario Monicelli en Ruggero Maccari. Het camerawerk is van Mario Bava. Mono.

Europa '51

1951 | Drama, Experimenteel

Italië 1951. Drama van Roberto Rossellini. Met o.a. Ingrid Bergman, Alexander Knox, Ettore Giannini, Giulietta Masina en Sandro Franchini.

Een oppervlakkige diplomatenvrouw verwaarloost haar zoontje, dat zich van de trap laat vallen om aandacht te trekken en sterft. Een neef probeert haar uit haar depressie te halen door haar de ellende in een sloppenwijk te laten zien. Ze stort zich volledig op de liefdadigheid, tot de niets begrijpende echtgenoot haar in een psychiatrische inrichting laat opnemen. Sociale milieuschildering als achtergrond van psychologisch groeiproces; Rossellini werd destijds verweten overmatige aandacht te hebben voor zijn ster (en echtgenote) Bergman, maar het bleek achteraf dat hij een nieuwe filmstijl introduceerde. Scenario van Sandro De Feo, Mario Pannunzio, Ivo Perlli, Brunello Ronda, Diego Fabbri, Angonio Pletrangell en regisseur Rossellini. Camerawerk van Aldo Tonti. Ook bekend als THE GREATEST LOVE.

Taxi di notte

1950 | Komedie, Muziek

Italië​/​​Frankrijk 1950. Komedie van Carmine Gallone. Met o.a. Benjamino Gigli, Danielle Godet, Philippe Lemaire, Virginia Belmont en William Tubbs.

Vrienden van een Romeinse taxi-chauffeur met een fraaie tenor hebben voor hem auditie bij een Amerikaanse impresario geregeld. De avond van de afspraak vindt hij een baby in zijn auto en gaat met twee verliefde passagiers op zoek naar de ouders. Een simpele en sentimentele komedie rond bel canto-idool Gigli die overigens weinig aannemelijk is als ook in jaren nog jong talent.

Paisà

1946 | Oorlogsfilm, Drama

Italië 1946. Oorlogsfilm van Roberto Rossellini. Met o.a. Carmela Sazio, Robert Van Loon, Gar Moore, William Tubbs en Dots Johnson.

De gevolgen van de geallieerde, Amerikaanse invasie en opmars in Italië tijdens WO II wordt in zes episodes op zes verschillende plaatsen van Sicilië tot aan de Po-vlakte getoond. De neo-realistische aanpak doet de zorgvuldige vormgeving en gedetailleerde karaktertekening bijna over het hoofd zien, waarmee Rossellini zich meer dan alleen ooggetuige betoont, zonder zijn visie aan de stof op te dringen. De Romeinse episode waarin een dronken G.I. de nacht bij een prostituee doorbrengt, aanvankelijk zonder in haar het meisje te herkennen dat hij bij de bevrijding heeft ontmoet, en andersom, is een meesterstukje van observatie en vertelt meer van de naoorlogse ontreddering dan complete of pamflettistische films.