Adolfas Mekas (1925-2011): regie.
Er zijn 2 films gevonden.

The Brig

1964 | Drama, Documentaire

Verenigde Staten 1964. Drama van Jonas Mekas en Adolfas Mekas. Met o.a. Warren Finnerty, Jim Anderson, Henry Howard, Tom Lillard en James Tiroff.

Japan 1957. Een strafkamp voor Amerikaanse mariniers. De bewakers zijn hier heer en meester en schrikken voor niets terug. De gevangenen moeten elke vernedering gedwee ondergaan. Ze leven met een groep in een enge ruimte met op de grond een aantal witte strepen. Deze mogen ze niet overschrijden voordat ze (al roepend) om toestemming vragen. Een huiveringwekkende onafhankelijke productie die van de klassieker THE HILL (1965) van Sidney Lumet een gezellige picknick maakt. Ruim een uur lang ondergaat de kijker zo`n beetje de ergste nachtmerrie die je maar kan bedenken. Een Danteske hel waar de demonen (bewakers) de verdoemden (gevangenen) van het laatste beetje menswaardigheid beroven. Beide regissers, de gebroeders Mekas, werkten in cinéma vérité stijl, zonder hoofdpersonages en de afwezigheid van muziek maakt het aftakelingsproces nog indrukwekkender. De acteurs zijn afkomstig van het Living Theater in New York. Het scenario is van Kenneth H. Brown die zijn toneelstuk bewerkte. Het camerawerk is van Jonas Mekas, die wonderen van beweeglijkheid en compositie verricht. Een bijna onverdraaglijk filmdocument. Mono.

Hallelujah the Hills

1963 | Komedie, Experimenteel

Verenigde Staten 1963. Komedie van Adolfas Mekas. Met o.a. Peter H. Beard, Martin Greenbaum, Sheila Finn, Peggy Steffans en Jerome Raphel.

Adolfas en zijn broer Jonas die onafhankelijk van elkaar regisseerden en soms samenwerkten, luidden in de filmwereld het beatnik-tijdperk in. Deze underground-film van Adolfas is onmogelijk samen te vatten. Het gaat over de amoureuze afwijzingen van twee Vera`s: Finn en Steffans. Twee jonge kerels brengen hun vakantie door in Vermont, waar ze de beest uithangen, terwijl ze elk over hun Vera dromen: Vera van de winter voor de ene en Vera van de zomer voor de andere. Uiteindelijk komen ze bij een boom terecht die vol meisjes hangt... maar het zijn geen Veraatjes! `Ik denk dat het wat meer dan onzin is. Voor mij is het een lied van de vriendschap` en ook zoals sommigen het bestempelden, `een goddelijke dwaasheid` zegt de regisseur en waarschijnlijk heeft hij gelijk. De kijker twijfelt al gauw aan het bestaan van een heden in deze film en zoekt tevergeefs naar een verhaalelement. Teugelloze fantasie, een droomwereld, talrijke trucs, wisselende diafragma`s, tekstinlassingen, absoluut krankzinnige dubbeldrukken (in het Japans en het Cyrillisch!), kortom, niets is onmogelijk, zelfs niet een eerbetoon aan David Ward Griffith van WAY DOWN EAST. De magische steen van de Amerikaanse cinema.