Gianni Cavina: cast.
Er zijn 13 films gevonden.

Non chiamarmi Omar

1992 |

Italië 1992. Sergio Staino. Met o.a. Ornella Muti, Stefania Sandrelli, Elena Sofia Ricci, Gastone Moschin en Giuliana Calandra.

Regisseur Staino schreef samen met auteur Fransesco Tullio Altan het scenario, gebaseerd op diens verhaal Nudi e crudi. De gebeurtenissen spelen zich af in een Noorditaliaanse stad op een vroege winterochtend. Aan het begin van een praatprogramma op de radio hebben enkele excentrieke figuren een afspraak. Ze komen in allerlei situaties terecht om hun afspraken te kunnen nakomen. Door de vele verschillende sketches wordt de film tamelijk chaotisch. Sommige situaties houden het precies tussen het komische en het bizarre. De kijkers weten niet of ze vermaakt worden of in de maling worden genomen.

Appuntamento a Trieste

1989 |

Italië 1989. Bruno Mattai. Met o.a. Tony Musante, Cristiana Borghi en Gianni Cavina.

Gedegen televisiefilm, vrij naar Giorgio Scerbanenco, over een Italiaans-Amerikaanse geheim agent en zijn verhouding met een vrouw die tijdens WO II in een concentratiekamp heeft gezeten. Ze leeft met de herinnering aan haar verloofde, die door de nazi's werd vermoord. De verhouding duurt niet lang, want de geheim agent heeft een contra-spionnage opdracht. Film speelt in 1948, tijdens een complot om Tito te vermoorden.

Regalo di Natale

1986 | Komedie, Drama

Italië 1986. Komedie van Pupi Avati. Met o.a. Diego Abatantuono, Alessandro Haber, Carlo Delle Piane, George Eastman en Gianni Cavina.

Een krappe voldoende voor deze film over een losbandige excentriekeling met een zwak voor het kaartspel die kerstavond in een leeg landhuis doorbrengt, met vier vrienden die erop gebrand zijn hem eens helemaal uit te kleden. Het kaartfeest is bedoeld als een gelegenheid tot verzoening maar de vriendschap blijkt niet dieper te gaan dan de bodem van de portemonnaie. Een nogal flauwe film met minder humor dan ander werk van Avati.

Noi tre

1984 | Historische film, Muziek, Drama, Biografie

Italië 1984. Historische film van Pupi Avati. Met o.a. Christopher Davidson, Lino Capolicchio, Dario Parisini, Gianni Cavina en Ida di Benedetto.

In 1770 bracht de toen 14-jarige Wolfgang Amadeus Mozart drie maanden door in de villa van graaf Pallavicini in de buurt van Bologna. Hij bereidt zich daar voor op het toelatingsexamen van de Filharmonie van Bologna en sluit vriendschap met de zoon van de graaf. Tot ze ontdekken dat ze allebei op hetzelfde meisje verliefd zijn... De film is nogal kunstmatig, maar hoe dan ook te verkiezen boven de over het paard getilde AMADEUS van Forman.

Der Diamantenbaum

1982 | Familiefilm, Avonturenfilm

Italië 1982. Familiefilm van Tommaso Dazzi. Met o.a. Philippe Leroy, Gianni Cavina, Walter Piretti en Cecilia Dazzi.

De vijftien-jarige zoon van een professor in de volkenkunde gaat samen met zijn vriendinnetje (gespeeld door Cecilia Dazzi, de dochter van de regisseur) op zoek naar zijn vader die in het oerwoud rondom de Amazone is verdwenen. Ze stuiten op heftige tegenstand van een mijnonderneming die diamanten delft. Een redelijk onderhoudende avonturenfilm voor de gehele jeugd.

Per favore, occupati di Amelia

1981 | Komedie, Erotiek

Spanje​/​​Italië 1981. Komedie van Flavio Mogherini. Met o.a. Barbara Bouchet, Renzo Montagnani, Gianni Cavina, Leopoldo Mastelloni en Mario Carotenuto.

Een verstokte vrijgezel moet huwelijksplannen voorwenden om een erfenis te kunnen incasseren en veroorzaakt met zijn zogenaamde aanstaande steeds meer uit de hand lopende verwarring. De structuur en vindingrijkheid van Feydeaus roestvrije klucht occupe toi de Amelie tilt deze eigentijdse bewerking uit boven de gemiddelde Italiaanse sekskomedie, al is de invulling ongeremd als vanouds. Veel letterlijke onderbroekenlol naast bizarre karikaturen die tot bijna anarchistische humor leidt. Door het vlotte tempo worden de grappen niet uitgemolken.

Il Turno

1981 | Komedie, Erotiek

Italië 1981. Komedie van Tonino Cervi. Met o.a. Vittorio Gassman, Laura Antonelli, Bernard Blier, Turi Ferro en Paolo Villaggio.

Een Siciliaanse baron van middelbare leeftijd is stapelverliefd - maar van afstand - op een verleidelijke vrouw. Maar ze trouwt uiteindelijk met een rijke, invloedrijke man in de hoop dat ze gauw weduwe wordt. Een beminnelijke advocaat heeft ook een oogje op haar en haar rijkdom. De weelderige Antonelli is zoals gewoonlijk heel sexy en Gassman is een geweldige acteur. Cervi had beter gekund, het script ook.

La Locandiera

1980 | Komedie

Italië 1980. Komedie van Paolo Cavara. Met o.a. Adriano Celentano, Claudia Mori, Paolo Villaggio, Marco Messeri en Gianni Cavina.

Mirandolina is een mooie herbergierster, die het hof gemaakt wordt door een markies en een graaf. Alleen haar bediende houdt echt van haar, hoewel ze zweert ridder Ripafratta op haar verliefd te maken. Het verhaal speelt in de 18e eeuw. Goede regie en goede rolbezetting.

Le strelle nel fosso

1979 | Drama

Italië 1979. Drama van Pupi Avati. Met o.a. Lino Capolicchio, Roberta Palladini, Gianni Cavina, Carlo Delle Piane en Giulio Pizirani.

Deze film, die in het begin van de eeuw speelt, gaat over een knap meisje dat aanbeden wordt door boeren uit een noord- Italiaanse provincie. De mannen vertellen elkaar verhalen over geboorte, dood, liefde en de cyclus van het leven om elkaar te amuseren. De fotografie is oogverblindend mooi maar gaat vervelen door het uitzonderlijk trage tempo en het gebrek aan actie. Een fraaie film maar er is veel geduld voor nodig om de anderhalf uur uit te zitten.

La casa dalle finestre che ridono

1979 | Mysterie, Horror

Italië 1979. Mysterie van Pupi Avati. Met o.a. Lino Capolicchio, Francesca Marciano, Gianni Cavina en Giulio Pira.

Een jonge schilder krijgt opdracht een fresco te restaureren, het werk van een kunstenaar die later zelfmoord pleegde. Tijdens de restauratiewerkzaamheden overkomen hem de wonderlijkste en griezeligste dingen. Dat schrikt hem niet af en hij weet het mysterie, dat in het fresco zelf verborgen ligt, te ontraadselen. Spannend en lekker eng, mooi van sfeertekening, maar wel erg langzaam van tempo.

Le grand escogriffe

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1976. Komedie van Claude Pinoteau. Met o.a. Yves Montand, Claude Brasseur, Agostina Belli, Valentina Cortese en Aldo Maccione.

Een oplichter met vernuftige ideeën die in de praktijk vaak misgaan, wil de baby van een miljonairsechtpaar kidnappen en strikt een oude makker en een werkeloze actrice om voor de ouders door te gaan. De te verwachten fantasierijkheid van Montand blijkt niet uit het scenario, zodat hij en zijn partners zich overmatig moeten uitsloven om de film een schijn van luchtigheid te geven. Regisseur Pinoteau is in andere genres meestal veel beter op dreef. Michel Audiard en de regisseur bewerkten de roman van Rennie Airth tot scenario. Jean Collomb deed het camerawerk.

Bordella

1975 | Komedie, Erotiek

Italië 1975. Komedie van Pupi Avati. Met o.a. Al Lettieri, Taryn Power, Gigi Proietti, Christian De Sica en Vincent Gardenia.

Het succes van Henry Kissinger bij de vrouwen leidt tot de oprichting van de American Love Company, geleid door een CIA-man. Een Italo-Amerikaan krijgt de leiding van het filiaal in Milaan, een al zeer snel florerend mannenbordeel. Deze soms geestige, soms uitermate banale sekssatire ontleent de meeste humor aan de presentatie van een reeks weinig ooglijke heren als duurbetaalde dekhengsten. Dat schouwspel lijkt op den duur toch weinig verrassend, terwijl de toegevoegde intriges te gezocht zijn om veel aan het vermaak toe te voegen.

Thomas e gli indemoniati

1970 | Mysterie

Italië 1970. Mysterie van Pupi Avati. Met o.a. Edmond Purdom, Anita Sanders, Gianni Cavina, Bob Tonelli en Daniele Samory.

De acteur schrijft voor een noodlijdend toneelgroepje een stuk dat voortkomt uit het verlangen van hem en zijn vriendin naar een kind. Tijdens een spiritistische seance wordt het papieren jochie tot leven gewekt en hij is dan het centrum van de verlangens en angstfantasieën van elk van de spelers. Deze poging tot een mysterie-film met elementen van het theater van Pirandello wordt nergens méér dan dat, omdat de fantasieën en derdehands Fellini-citaten compleet blijven met diens groteske personages en de verbindende 'realistische' scènes vaak overmatig sentimenteel zijn.