Tatiana Casini Morigi: montage.
Er zijn 5 films gevonden.

Il Tassinaro
Italië 1983. Komedie van Alberto Sordi. Met o.a. Alberto Sordi, Marilù Tolo, Giulio Andreotti, Federico Fellini en Silvana Pampanini.
Tatiana Casini Morigi: Montage
vpro cinema
bezoekers
Ik
Salò o le 120 giornate di Sodoma
Italië/​Frankrijk 1975. Drama van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Paolo Bonacelli, Elsa de Giorgo, Giorgio Cataldi, Umberto Paolo Quintavalle en Hélène Surgère.
Tatiana Casini Morigi: Montage
vpro cinema
bezoekers
Ik
Il Decameron
Italië 1971. Experimenteel van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Patrizia Capparelli, Guido Alberti, Angela Luce, Ninetto Davoli en Franco Citti.
Tatiana Casini Morigi: Montage
vpro cinema
bezoekers
Ik
Halleluja voor een paar vuisten
Italië 1969. Western van Giuseppe Colizzi. Met o.a. Terence Hill, Bud Spencer, Woody Strode, Lionel Stander en Victor Buono.
Tatiana Casini Morigi: Montage
vpro cinema
bezoekers
Ik
Corri uomo corri
Frankrijk/​Italië 1968. Western van Sergio Sollima. Met o.a. Tomas Milian, John Ireland, Donald O'Brien en Linda Veras.
Tatiana Casini Morigi: Montage
vpro cinema
bezoekers
Ik

Il Tassinaro

1983 | Komedie

Italië 1983. Komedie van Alberto Sordi. Met o.a. Alberto Sordi, Marilù Tolo, Giulio Andreotti, Federico Fellini en Silvana Pampanini.

Sordi's gezellige huiselijk leven contrasteert sterk met de Romeinse straat waar hij als taxichauffeur zijn brood verdient en aanslagen op zijn geld, zijn gevoel voor eigenwaarde en zijn deugdzaamheid moet verduren. Een scenarioloze one-man-show van Sordi, die achter het stuurwiel twee uur lang moppert en klaagt tegen een doorzichtige achtergrondprojectie. Zijn beroemde passagiers Andreotti en Fellini mogen alleen tegen zich aan laten kletsen en kijken daar ongemakkelijk bij. Alleen ex-diva Pampanini biedt tegenspel op het niveau van een revuesketch. Voor wie vloeiend Italiaans verstaat is de film bij vlagen amusant, anders is het een slijtageslag.

Salò o le 120 giornate di Sodoma

1975 | Drama, Oorlogsfilm, Erotiek, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1975. Drama van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Paolo Bonacelli, Elsa de Giorgo, Giorgio Cataldi, Umberto Paolo Quintavalle en Hélène Surgère.

In de situering van de roman van De Sade in de fascistische republiek van Salò laten vier officieren negen platte- landsjongens en -meisjes gevangen nemen om hen in een kasteel tot machteloze slachtoffers van seksuele, lichamelijke en psychische vernederingen te maken in door vier 'gastvrouwen' voorgezeten rituelen, waarna ze tenslotte worden doodgemarteld. Noch sensationeel effectbejag, noch bevrijdende esthetiek geeft de kalme en klinische presentatie van gruwelen een ontsnappingsmogelijkheid, waardoor de afstompende verveling eerder het resultaat is dan afgrijzen. Het nagenoeg absoluut moreel pessimisme roept gevoelsmatig verzet op, maar Pasolini's eigen gewelddadige dood onmiddellijk na de voltooiing van de film en de onverkwikkelijke nasleep daarvan, lijken hem gelijk te geven.

Il Decameron

1971 | Experimenteel, Komedie, Historische film, Erotiek

Italië 1971. Experimenteel van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Patrizia Capparelli, Guido Alberti, Angela Luce, Ninetto Davoli en Franco Citti.

Acht verhalen van Giovanni Boccaccio (1313-75) krijgen van Pasolini een Napolitaanse inplaats van een Florentijnse situering, waardoor hij zelf de verbindende rol van de schilder Giotto di Bondone (1266-1337) kan spelen. De losse verteltrant houdt de verschillende episodes opzettelijk onaf, maar laat de beroeps- en amateuracteurs ongegêneerd vitaal spelen. De optelsom van de fantasierijke beelden en de scènes is echter teleurstellend weinigzeggend, of zoals Giotto/Pasolini na voltooiing van een fresco verzucht: 'Waarom zou je al die moeite doen, als de droom toch altijd mooier is?' Pasolini ontving in Berlijn een Zilveren Beer van de jury. Het scenario is van regisseur Pasolini naar de gelijknamige middeleeuwse roman van Boccaccio. Het camerawerk is van Tonino Delli Colli. Technicolor, Mono.

Halleluja voor een paar vuisten

1969 | Western, Komedie

Italië 1969. Western van Giuseppe Colizzi. Met o.a. Terence Hill, Bud Spencer, Woody Strode, Lionel Stander en Victor Buono.

Op een oude, met westernplaatjes verluchte videodoos staan de gedenkwaardige woorden 'Those Trinity Boys Are Back'. Dat klinkt mooi als reclamekreet, maar het doet de geschiedenis geweld aan. Boot Hill, zoals de Engelse titel luidt, werd gedraaid vóór de succesvolle Trinity-reeks. Hill en Spencer doen eind jaren 60 nog nauwelijks aan het vermakelijke duw- en trekwerk waarmee ze beroemd zouden worden. Wel is meteen hun overbekende chemie voelbaar. Hill speelt in deze traditionele spaghettiwestern de belaagde held die door een groep rondtrekkende circusartiesten wordt opgenomen. Waarna Spencer de nog immer bedreigde gelederen komt versterken.

Corri uomo corri

1968 | Western

Frankrijk​/​​Italië 1968. Western van Sergio Sollima. Met o.a. Tomas Milian, John Ireland, Donald O'Brien en Linda Veras.

Milian en Ireland als Mexicaan en Amerikaan zijn samen op weg om een goudschat veilig te stellen na hem eerst in Mexico gezocht te hebben. Achtervolgd door de nodige aasgieren die de schat graag zelf willen inpikken. Milian kan goed met messen overweg en Ireland is niet slecht met de revolver. En zo weten beiden heel wat lijken achter zich te laten. Een goed gemaakte Italo-western met gevoel voor humor.
imdb: Zoek Tatiana Casini Morigi op IMDB