Ray Lema: cast en muziek.
Er zijn 5 films gevonden.

Fatou l'espoir

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Daniel Vigne. Met o.a. Mariam Kaba, Diouc Koma en Fatou N'Diaye.

In 2000 verscheen de Franse televisiefilm Fatou, la Malienne, een gelaagde portretfilm over een ambitieus Malinees meisje in Parijs dat dreigt te worden uitgehuwelijkt aan een neef. In Fatou, l'espoir pakken dezelfde makers en dezelfde acteurs de draad weer op. Het is drie jaar later en Fatou (N'Diaye), inmiddels een succesvol kapster in de modewereld, keert terug naar Parijs voor haar werk. In de Franse hoofdstad probeert ze zich te verzoenen met haar familie zonder een knieval te maken voor haar carrière of voor haar zoektocht naar de ware liefde. Opbeurend migrantendrama met innemend acteerwerk van Fatou N'Diaye als de cultureel wankelende immigrant.

Fatou la malienne

2000 | Drama

2000. Drama van Daniel Vigne. Met o.a. Fatou N'Diaye, Paulin Fodouop en Élodie Navarre.

In 2000 verscheen de Franse televisiefilm Fatou, la Malienne, een gelaagde portretfilm over een ambitieus Malinees meisje in Parijs dat dreigt te worden uitgehuwelijkt aan een neef. In Fatou, l'espoir pakken dezelfde makers en dezelfde acteurs de draad weer op. Het is drie jaar later en Fatou (N'Diaye), inmiddels een succesvol kapster in de modewereld, keert terug naar Parijs voor haar werk. In de Franse hoofdstad probeert ze zich te verzoenen met haar familie zonder een knieval te maken voor haar carrière of voor haar zoektocht naar de ware liefde. Opbeurend migrantendrama met innemend acteerwerk van Fatou N'Diaye als de cultureel wankelende immigrant.

Crossroads

1999 | Documentaire, Muziek

Duitsland 1999. Documentaire van Thorsten Schütte. Met o.a. DeeDee Bridgewater, Lonnie Pitchford, Jerry Ricks, B.B. King en Olu Dara.

In 2000 verscheen de Franse televisiefilm Fatou, la Malienne, een gelaagde portretfilm over een ambitieus Malinees meisje in Parijs dat dreigt te worden uitgehuwelijkt aan een neef. In Fatou, l'espoir pakken dezelfde makers en dezelfde acteurs de draad weer op. Het is drie jaar later en Fatou (N'Diaye), inmiddels een succesvol kapster in de modewereld, keert terug naar Parijs voor haar werk. In de Franse hoofdstad probeert ze zich te verzoenen met haar familie zonder een knieval te maken voor haar carrière of voor haar zoektocht naar de ware liefde. Opbeurend migrantendrama met innemend acteerwerk van Fatou N'Diaye als de cultureel wankelende immigrant.

Afrique, je te plumerai...

1992 | Documentaire

Frankrijk​/​​Kameroen​/​​Duitsland 1992. Documentaire van Jean-Marie Teno. Met o.a. Narcisse Kouokam, Marie-Claire Dati, Essindi Kindja, Pius Njawe en Aboubakar.

Op 1 februari 1960 werd Cameroun onafhankelijk. Vanaf dat ogenblik werd het leven in dit Afrikaanse land een ware nachtmerrie met de almachtige dictator Ahidjo aan het roer. Toen zijn leerling Paul Biya de macht overnam werd het nog erger. De president laat geen gelegenheid voorbijgaan om zijn democratisch bewind op te hemelen. Maar wat is dat voor een democratie als 98% van de bevolking in armoede leeft? Waar journalisten om de haverklap worden aangehouden? Waar onafhankelijke kranten in beslag genomen en verboden worden? Waar het enige alternatief voor de dood het zwijgen of de verbanning is? Teno onderzoekt op pijnlijke wijze de neerslag van dit bewind op het economische, sociale en culturele leven in zijn land. Hij neemt geen blad voor de mond en beschuldigd de regering openlijk van corruptie en volksverlakkerij met woorden. De film bevat soms gruwelijke beelden die niets aan de verbeelding overlaten, maar richt zich door zijn essayistische vorm vooral tot een politiek gevormd publiek. Teno stond zelf in voor het scenario en het inspreken van de commentaar. De documentaire werd in Frankrijk gemonteerd door Chantal Rogeon en Angela Martin. Fotografie is van Robert Dianoux en Louis-Paul Ntsa. Bekroond op diverse festivals.

Black Mic Mac

1986 | Komedie, Drama

Frankrijk 1986. Komedie van Thomas Gilou. Met o.a. Jacques Villeret, Isaach de Bankolé, Félicité Wouassi, Khoudia Seye en Cheik Doukouré.

Op het hoofdbureau werkt Michel Le Gorgues als functionaris op de afdeling beveiliging en preventie op het gebied van gezondheid. Hij heeft besloten het tehuis waar Afrikaanse werknemers verblijven te laten slopen op basis van onbewoonbaarheid. Hij is van plan deze mensen gewoonweg op straat te zetten. De raadsman van het tehuis besluit zijn toevlucht te nemen tot het ultieme wapen tegen gevaar… hij besluit een bezwering uit te spreken over Le Gorgues, zodat hij terug zal komen op zijn beslissing.