Jennifer Chambers Lynch: regie en scenario.
Er zijn 3 films gevonden.

Chained

2012 | Thriller

Verenigde Staten 2012. Thriller van Jennifer Chambers Lynch. Met o.a. Vincent D'Onofrio, Eamon Farren en Julia Ormond.

De negenjarige Tim en zijn moeder worden ontvoerd door taxichauffeur Bob, die de moeder vermoordt en de zoon als slaaf houdt. Tot Tims taken behoort ook het begraven van vrouwenlijken: Bob is seriemoordenaar. Gaande de jaren ontstaat een slaaf-meester-verhouding. Totdat Bob vers slachtoffer Angie zijn afgelegen huis binnensleept. Onder de psychothrillervermomming is deze in Canada geschoten lowbudgetfilm niets anders dan anderhalf uur zinloze, volstrekt lege gruwelcinema met de stank van martelporno. De gebruikelijke fysieke goorlapperij is slechts (deels) vervangen door geestelijke verminking. Alleen voor misantropen.

Surveillance

2008 | Misdaad, Drama, Horror

Verenigde Staten​/​​Duitsland 2008. Misdaad van Jennifer Chambers Lynch. Met o.a. Julia Ormond, Bill Pullman, Pell James, Ryan Simpkins en French Stewart.

Twee FBI-agenten strijken neer in een gehucht om de ware toedracht van een slachtpartij op de highway te achterhalen; de getuigen hebben ieder hun eigen versie van de gebeurtenissen. Na Boxing Helena (1993) werkt Lynch de vergelijking met haar vader opnieuw in de hand, van de bleke kleurstelling tot de obligaat duistere soundtrack. En dan ook nog eens Bill Pullman als koffieleutende FBI-agent. Als Surveillance dan tenminste een geslaagd aftreksel was geweest, maar ook die titel is te veel eer. Al snel na de opening verliest de film alle vaart, stroef toewerkend naar een zogenaamd verrassende wending die akelig voorspelbaar is.

Boxing Helena

1993 | Thriller, Drama, Erotiek

Verenigde Staten 1993. Thriller van Jennifer Chambers Lynch. Met o.a. Julian Sands, Sherilyn Fenn, Kurtwood Smith, Betsy Clark en Nicolette Scorsese.

Erotische ongein met Sands als een niet zo prettig gestoorde chirurg, die wordt geobsedeerd door titelpersonage Fenn, een snotneus-achtige helleveeg. Nadat zij door een auto ondersteboven is gereden, sluit Sands haar op in zijn landhuis en amputeert hij haar benen en armen. Het is zeer de vraag of het beeld van de hieruit resulterende verrukkelijke, vrouwelijke torso moet worden geïnterpreteerd als een uiting van misogynie of stompzinnigheid. Wij opteren voor het laatste, want de film mondt uit in een futloos duet tussen een vernietigend verachtelijke Fenn en een wanhopig klungelende Sands. De 24-jarige debuterende regisseuse, die ook het op een verhaal van Philippe Caland gebaseerde scenario schreef, tracht de sensuele droomstijl van haar vader David Lynch te imiteren, met rampzalige gevolgen. Fenn maakt er zich met feeksachtige verve vanaf en doet je de hemel danken dat de eerder gecontracteerde Kim Basinger afhaakte.