Fernando Trueba: regie, cast, scenario en productie.
Er zijn 15 films gevonden.

Chico & Rita

2010 | Animatie, Drama

Spanje​/​​Verenigd Koninkrijk 2010. Animatie van Javier Mariscal, Fernando Trueba en Tono Errando.

Havana, 1948. Pianist Chico heeft een oogje op de mooie zangeres Rita, maar zij wil aanvankelijk niets van hem weten. Dan is het lot hem goedgezind: de pianist van het jazz-orkest van Woody Herman is ziek, Chico mag invallen, hij speelt een hondsmoeilijk stuk van Stravinsky, doet dat goed, en mag in het orkest blijven. Nu vindt Rita hem een stuk leuker. Maar hun relatie verloopt niet over rozen. Mooi, romantisch drama, getekend in een simpele, sensuele, kleurrijke stijl, werd genomineerd voor de Oscar voor beste animatiefilm. De lekkere salsa en jazzmuziek zullen daar zeker aan hebben bijgedragen.

Calle 54

2000 | Documentaire, Muziek

Frankrijk​/​​Italië​/​​Spanje 2000. Documentaire van Fernando Trueba. Met o.a. Paquito D'Rivera, Eliane Elias, Chano Domínguez, Jerry González and the Fort Apache Band en Michel Camillo.

Havana, 1948. Pianist Chico heeft een oogje op de mooie zangeres Rita, maar zij wil aanvankelijk niets van hem weten. Dan is het lot hem goedgezind: de pianist van het jazz-orkest van Woody Herman is ziek, Chico mag invallen, hij speelt een hondsmoeilijk stuk van Stravinsky, doet dat goed, en mag in het orkest blijven. Nu vindt Rita hem een stuk leuker. Maar hun relatie verloopt niet over rozen. Mooi, romantisch drama, getekend in een simpele, sensuele, kleurrijke stijl, werd genomineerd voor de Oscar voor beste animatiefilm. De lekkere salsa en jazzmuziek zullen daar zeker aan hebben bijgedragen.

Spanish Fly

1998 | Romantiek, Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Verenigd Koninkrijk 1998. Romantiek van Daphna Kastner. Met o.a. Daphna Kastner, Toni Canto, Martin Donovan, Danny Huston en Marianne Sägebrecht.

Nadat er positieve reacties waren gekomen op het artikel van Zoe (Kastner) over macho`s in het damesblad [KL]Vanity Fair[KLE] tekende Zoe een contract om een boek over de machocultuur te schrijven. De bakermat ervan bevindt zich in Spanje. Zoe vertrekt van New York naar Madrid om mannen te interviewen. Omdat ze nauwelijks Spaans spreekt, huurt ze als tolk Antonio (Cant[KA1]o) in. Antonio geeft opzettelijk een draai aan de antwoorden op Zoe`s bitcherige vragen. Zoe zoekt in Madrid haar collegeprofessor Carl (Donovan) op, die een Engelse boekwinkel is begonnen, maar hun relatie loopt op niets uit. Zoe laat zich verleiden door de flamencogitarist Julio (Castro), maar dat is zo`n ijdeltuit dat hij in bed in de spiegel kijkt of zijn haar nog wel goed zit en of zijn tanden wit genoeg zijn. Bovendien denkt hij serieus dat hij de beste minnaar ter wereld is. Een regelrechte ramp. Zoe`s ex-vriendje John (Huston) duikt ook nog even op, maar van het aanhalen van de vriendsschapsbanden is geen sprake. Als Zoe in het gezelschap van Antonio naar de Spaanse Costa del Sol gaat, komt het tot een toenadering en een onthulling over Zoe`s jeugd, die veel verklaart. Op dat punt is de film afgegleden naar een moeder-en-dochter verhaal (per telefoon met de stem van Mary McDonell, want Zoe`s moeder krijg je niet te zien). Het weinig opzienbarende scenario van regisseusse/hoofdrol Kastner (in haar tweede film) is idioot, de humor wordt als zout in de wonden gewreven en de romantiek is ver zoek. In cameo's maken Sägebrecht als Rosa en De Medeiros als Rossy hun opwachting. De film draaide een weekje in de Amerikaanse bioscopen, leverde aan de kassa vijftienduizend dollar op, om daarna geruisloos te verdwijnen. Het camerawerk is van Arnaldo Catinari. Dolby.

La niña de tus ojos

1998 | Drama

Spanje 1998. Drama van Fernando Trueba. Met o.a. Penélope Cruz, Antonio Resines, Jorge Sanz, Karel Dobry en Loles León.

In 1938 wordt een groepje filmmakers uit Franco's Spanje naar nazi-Duitsland gehaald om een vrolijke musical op te nemen - of eigenlijk twee: een Spaanse en een Duitse versie tegelijk. De operatie wordt geleid door propagandaminister Goebbels, die zijn oog laat vallen op de mooie hoofdrolspeelster Macarena (Cruz). De filmploeg gaat aanvankelijk met naïef enthousiasme aan de slag, maar beseft al snel dat het klimaat in Duitsland minstens zo verstikkend is als de dictatuur thuis. Vermakelijk, tamelijk lichtvoetig drama is gebaseerd op ware gebeurtenissen, die plaatsvonden tijdens het filmen van de films Carmen, la de triana en Andalusische Nächte.

La buena vida

1997 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje 1997. Drama van David Trueba. Met o.a. Fernando Ramallo, Isabel Otero, Luis Cuenca, Joel Joan en Vicky Peña.

Tristan (Ramallo) is net veertien geworden. Hij zit op de Franse school in Madrid, speelt piano en dweept met Voltaire. Om in diens voetsporen te treden is hij begonnen aan zijn autobiografie, want hij is ervan overtuigd dat hij een begenadigd schrijver zal worden. Hij sluit zich op in zijn kamer en werkt onophoudelijk op een oude schrijfmachine, zeer tot ongenoegen van zijn vader die zijn brood verdient met de verkoop van computers en geruisloze laserprinters. Zijn knappe lerares Frans Isabel (Otero) stimuleert zijn schrijversambities. In zijn autobiografie mist hij echter nog een hoofdstuk: een zwoele liefdesnacht in de armen van een vrouw. Dan komen zijn ouders om bij een verkeersongeluk. Tristan gaat bij zijn grootvader wonen, maar droomt steeds van twee vrouwen: Isabel en Arena (Rosa), de werkster die er alles voor over heeft om op de tv te komen. Beide vrouwen beschouwen hem nog als een kind. Dan is er Lucia (Jimenez), zijn nichtje, maar die vraagt hem of haar vriendje bij hem mag logeren... Sympathieke, soms wat sentimentele film over de traumatische weg van een puber naar de volwassenheid. De stijl doet denken aan de Antoine Doinel-films van de in 1984 overleden Fran[KA10]cois Truffaut (wat nog benadrukt wordt door de medewerking van cameraman William Lubtchansky en componist Antoine Duhamel, beiden Truffaut-mensen), maar heeft Trueba in zijn filmdebuut zijn eigen persoonlijkheid doorgedrukt. Het verhaal over de zoete pijn van het volwassen worden is met lichte humor en verteerbare ernst verteld naar een scenario van regisseur Trueba zelve. Zijn broer Fernando (van o.a. BELLE ÉPOQUE en TOO MUCH) was producent. Dolby Stereo.

Two Much

1995 | Romantische komedie

Verenigde Staten​/​​Spanje 1995. Romantische komedie van Fernando Trueba. Met o.a. Antonio Banderas, Melanie Griffith, Daryl Hannah, Danny Aiello en Joan Cusack.

Trage, domme romantische komedie naar de roman van Donald E. Westlake. Latin-lover Banderas speelt een mislukte kunstschilder, nu een onbetrouwbare galeriehouder in Miami. Zelfs zijn naam klinkt vals: Art Dodge. Hij wordt verliefd op twee zusters: Betty (Griffith) en Liz Kerner (Hannah). Om ze allebei te versieren neemt hij een dubbele identiteit aan, die van een tweeling. Hoewel Griffith en Banderas offscreen een relatie hadden die de sensatiepers enkele jaartjes zoet hield, is daarvan op het scherm nauwelijks wat te merken. De film moet het hebben van de getalenteerde karakterspelers: Aiello is leuk als Betty's pathetisch toegewijde ex. Art Dodge's loyale assistente Gloria wordt charmant gespeeld door Cusack. En de eerbiedwaardige Wallach speelt met verve Dodge's chronisch luidruchtige vader.

Lumière et compagnie

1995 | Documentaire

Duitsland​/​​Spanje​/​​Noorwegen​/​​Frankrijk 1995. Documentaire van Sarah Moon. Met o.a. Gabriël Axel, Theodoros Angelopoulos, Vicente Aranda, Merzak Allouache en John Boorman.

Op initiatief van Philippe Poulet werden veertig internationale regisseurs uitgenodigd door het Filmmuseum van Lyon om een stukje film te draaien met de originele cinématographe van de gebroeders Lumière, onder het talentrijke oog van kunstenares Sarah Moon. De regels die ze moeten volgen: het filmpje mag maximum tweeënvijftig seconden duren, mag geen synchroon geluid hebben en moet uit ten hoogste drie scènes bestaan. Ondertussen worden hen vragen gesteld als 'Waarom filmt u?', 'Houdt de filmkunst op te bestaan?' en 'Waarom wilt u filmen met de camera van Lumière?'. Als tegenpool worden actualiteitsbeelden van het jaar getoond, zonder geluid en in zwart-wit. Een film waaraan het grote publiek weinig heeft, maar die in wezen veertig verschillende theorieën geeft over de zevende kunst, even uiteenlopend als de talenten die erbij betrokken werden. Een curiosum dat voor cinefielen en filmstudenten een hele wereld opent. Roger Ikhief en Timothy Miller moesten alles monteren en de historische ontmoetingen werden vastgelegd met een gewone 35mm-camera door Philippe Poulet en Didier Ferry. De film ging in wereldpremière op 27 december 1995, de dag dat de cinematografie honderd jaar werd.

Belle epoque

1993 | Komedie, Romantiek, Drama, Erotiek, Experimenteel

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Portugal 1993. Komedie van Fernando Trueba. Met o.a. Jorge Sanz, Fernando Fernán-Gómez, Ariadna Gil, Penélope Cruz en Miriam Díaz Aroca.

In de lente van 1931 staat Spanje voor een dilemma: de troon van koning Alfonso XIII wankelt, de republiek wenkt. Fernando (Sanz), een deserteur op de vlucht, zoekt en vindt onderdak op het platteland. Hij komt terecht op een grote boerderij van de oude schilder Manolo (Fernán-Gómez), een rebellerende non-conformist met vier knappe dochters, die erg vrijzinnig zijn opgevoed. Fernando wordt het welwillende slachtoffer van hun toenaderingspogingen. Daaraan komt een einde, maar voordat het zover is, kan men lustig meegenieten van scherpzinnige dialogen, vleugjes sociale kritiek en zwoele momenten. Het camerawerk, de decors en de kostuums vormen een lust voor het oog en Fernán-Gómez, al vijftig jaar actief in de Spaanse film, is een pracht van een patriarch. Bij de Academy Awards van 1994 bekroond met de Oscar voor de beste niet-Engelstalige film.

La mujer de tu vida: La mujer inesperada

1989 |

Spanje 1989. Fernando Trueba. Met o.a. Miguel Rellçn, María Barranco en Antonio Resines.

In de lente van 1931 staat Spanje voor een dilemma: de troon van koning Alfonso XIII wankelt, de republiek wenkt. Fernando (Sanz), een deserteur op de vlucht, zoekt en vindt onderdak op het platteland. Hij komt terecht op een grote boerderij van de oude schilder Manolo (Fernán-Gómez), een rebellerende non-conformist met vier knappe dochters, die erg vrijzinnig zijn opgevoed. Fernando wordt het welwillende slachtoffer van hun toenaderingspogingen. Daaraan komt een einde, maar voordat het zover is, kan men lustig meegenieten van scherpzinnige dialogen, vleugjes sociale kritiek en zwoele momenten. Het camerawerk, de decors en de kostuums vormen een lust voor het oog en Fernán-Gómez, al vijftig jaar actief in de Spaanse film, is een pracht van een patriarch. Bij de Academy Awards van 1994 bekroond met de Oscar voor de beste niet-Engelstalige film.

El sueno del mono loco

1989 | Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Spanje 1989. Drama van Fernando Trueba. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Anémone, Jeff Goldblum, Miranda Richardson en Dexter Fletcher.

Broeierige thriller van de Madrileense regisseur Fernando Trueba over een Amerikaanse scenarioschrijver die zich in Spanje in een incestueus wespennest begeeft. Veel internationale sterren: onder meer Jeff Goldblum, Miranda Richardson en Anémone. Trueba´s beste film tot dat moment. Vijf jaar later kreeg hij een Oscar voor Beste Buitenlandse Film (Belle Époque). Tijdens het dankwoord sprak hij de gedenkwaardige woorden: 'Ik zou willen dat ik in God geloofde, maar ik geloof in Billy Wilder.´

El Año de las luces

1986 | Komedie

Spanje 1986. Komedie van Fernando Trueba. Met o.a. Jorge Sanz, Manuel Alexandre, Rafaela Aparicio en Maribel Verdú.

Kort na de Spaanse Burgeroorlog gaat jongeman naar consultatiebureau voor kinderen om daar zijn studie voort te zetten. Bitter-komische film van ex-criticus Trueba. Verder zijn te zien Verónica Forqué en Violeta Cela.

Se infiel y no mires con quien

1985 | Komedie

Spanje 1985. Komedie van Fernando Trueba. Met o.a. Ana Belén, Carmen Maura, Antonio Resines, Santiago Ramos en Verónica Forqué.

De verschillende buitenechtelijke verhoudingen van twee uitgevers en hun vrouwen. Het grootste commerciële succes van Fernando Trueba sinds OPERA PRIMA, alweer met de onmogelijke Resines. Het verhaal is vagelijk geïnspireerd op het gelijknamige toneelstuk. De film is nogal zwak, hoewel deze de aanzet vormde voor het succes van een aantal van de acteurs, met name voor Forqué.

Sal gorda

1984 | Komedie

Spanje 1984. Komedie van Fernando Trueba. Met o.a. Oscar Ladoire, Silvia Munt, Francisco Rabal en Antonio Resines.

Een jonge componist zit in moeilijkheden, omdat hij niet in staat is de door zijn platenmaatschappij gevraagde tien liedjes voor zijn nieuwe LP te schrijven... Een erbarmelijke en onuitstaanbare komedie.

Mientras el cuerpo aguante

1982 | Documentaire

Spanje 1982. Documentaire van Fernando Trueba.

Een vervelende documentaire over Chicho Sánchez Ferlosio, een kleurrijke figuur uit de Spaanse alternatieve beweging.

Opera prima

1979 | Komedie

Spanje​/​​Frankrijk 1979. Komedie van Fernando Trueba. Met o.a. Oscar Ladoire, Paula Molina, Antonio Resines, Kitty Manver en Marisa Paredes.

Een journalist en ex-'68-revolutionair ziet zijn tien jaar jongere nichtje terug dat hij ooit ontmaagd heeft, maar blijkt weinig greep meer te hebben op haar ongecompliceerde vrijheidsbeleving. Ze kan niet veel begrip en geduld meer opbrengen voor zijn ijdele maatschappij- en zelfanalyses. Een verfrissend ironische film over een door een breuk in de historische evolutie heen vergroot generatieconflict, dat wat geïnspireerd lijkt door ANNIE HALL. Ladoire die aan het scenario meeschreef, verlekkert zich als orerende intellectueel al te zeer aan zijn eigen spitse teksten, waardoor hij de regie te vaak tot een passief registreren dwingt en Molina onvoldoende kansen gunt.