Roger Robinel: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Les cinq dernières minutes : Au nom du coq

1993 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1993. Mysterie van Philippe Defrance. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Elie Pennont, Loulou Boislaville en Annie Millon.

Antoine Barrier (Hoden), de adjunct van commissaris Mossard (Santini), brengt zijn vakantie door op Martinique in de Franse Antillen, waar hij logeert bij zijn knappe vriendin Laetitia (Millon). Een politieman wordt zoals de traditie het wil, ook tijdens zijn vakantie gestoord voor moord. Omdat kennelijk niemand dit kan oplossen, gaat hij uitzoeken waarom het slachtoffer, dat hanen fokte voor de populaire, maar wrede hanengevechten, werd koudgemaakt. Het is een gesloten wereldje, waarin de concurrentie dodelijk is, omdat de inzetten bij de illegale weddenschappen hoog zijn. Het decor is exotisch met schilderachtige folklore en mooie meiden. Het scenario van Patrick Chamoiseau is mager en met deze fraaie toeristische plaatjes is getracht de film een beetje op te vijzelen. Op enkele spannende momenten na lukt dit niet helemaal. Het camerawerk is van Francis Junek. Aflevering nummer 64 van totaal 82. Mono.

Plaisir d'amour

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Nelly Kaplan. Met o.a. Pierre Arditi, Françoise Fabian, Dominique Blanc, Cécile Sanz de Alba en Heinz Bennent.

De schrijver van kasteelromannetjes, Guillaume de Burlador (Arditi) - Willy voor intimi - wordt aangeworven als de huisleraar van de dertien-jarige Flo. Ze woont op het paradijselijke eiland Anatha. Als Willy aankomt, wordt hij ontvangen door drie aantrekkelijke, goedgeklede en wel verzorgde vrouwen van uiteenlopende leeftijd: Do (Fabian), een ouder familielid, Flo`s moeder Clo (Blanc) en haar zuster Jo (Sanz de Alba). Het kind zou opgehouden zijn in Spanje, maar in werkelijkheid bestaat ze niet. Alles wat de drie vrouwen van Willy willen, is dat hij regelmatig met hen tussen de lakens glijdt voor een stevige portie seks. Ze proberen Willy met allerlei trucs en geneugten te verleiden, maar hij is een echte romanticus en heeft een totaal andere voorstelling over de liefde. Ook de mythe dat Flo wél bestaat, houden ze in stand met listen en verzinsels totdat Willy hen ervan beschuldigt dat ze Flo gevangen houden. Dan bekennen ze dat ze haar als lokaas hebben voorgehouden. Regisseuse Kaplan heeft gezorgd voor een vlot tempo en ze laat de kijker van de ene grappige situatie in de andere rollen. In het scenario dat zij met Jean Chapot schreef heeft ze niet alleen allerlei hilarische toestanden gestopt, maar ook hele handige afleidingsmanoeuvres die de pret flink verhogen. Idem voor de uitstekende bijrollen van Bennent als de homoseksuele butler Raphaël of Dux als Cornelius, een grof gebekte bezoeker. Aanvankelijk een toneelklucht maar op de juiste manier voor de film bewerkt, optimaal het medium benuttend. Het camerawerk is van Jean-François Robin.