Maurice Régamey: regie en cast.
Er zijn 7 films gevonden.

La Salamandre d'Or

1962 | Avonturenfilm, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1962. Avonturenfilm van Maurice Régamey. Met o.a. Jean-Claude Pascal, Madeleine Robinson, Valérie Lagrange, Claude Titre en John Justin.

Een ridder krijgt opdracht om een losprijs te brengen naar gijzelaars van koning François I, maar een verraderlijk gouverneur weet hem het geld te ontfutselen. De rolbezetting draagt de 16de-eeuwse kostuums met elegantie, maar de regie geeft de schermavonturen bar weinig dynamiek mee, zodat alleen de romantiek het volle pond krijgt.

Comme un cheveu sur la soupe

1957 | Komedie, Drama

Frankrijk 1957. Komedie van Maurice Régamey en Maurice Regamey. Met o.a. Louis de Funès, Noëlle Adam, Jacques Jouanneau, Robert Manuel en Christian Méry.

Een berooide componist geeft een gangster de opdracht hem te doden. Bij een eigen zelfmoordpoging redt hij een succesloos zangeresje en de publiciteit daarover brengt beiden roem. De 'killer' houdt echter nog aan zijn opdracht vast. Zoals later zo vaak worden de komische talenten van De Funès in deze vroege hoofdrol vleugellam gemaakt door een luie regie. Het verhaal dook later weer op in IK BEN JOEP MELOEN.

Das Pestalozzi-Dorf

1951 | Familiefilm

Zwitserland 1951. Familiefilm van Leopold Lindtberg. Met o.a. Eva Dahlbeck, John Justin en Maurice Régamey.

Een Zwitsers kinderdorp voor internationale oorlogswezen laat aanvankelijk geen Duitse kinderen toe en blijkt machteloos tegen politieke verordeningen op grond waarvan Poolse kinderen naar hun geboorteland terug moeten. Deze laatste film van de Zwitserse pionier Lindtberg is opnieuw een pleidooi voor tolerantie, dat zonder valse zoetsappigheid is uitgewerkt in een sobere, maar effectieve vormgeving.

Maya

1949 | Drama

Frankrijk 1949. Drama van Raymond Bernard. Met o.a. Viviane Romance, Françoise Hornez, Fréhel, Jane Morlet en Marthe Sarbel.

Een knappe bewerking van het allang in de vergetelheid geraakte stuk van de niet minder vergeten Simon Gentillon. De zoon van Tristan Bernard heeft zeker talent en maakt van een op zich ouderwets werk op vernuftige wijze iets luchtigs. Ook het spel is indrukwekkend. Een zoetzuur verhaal over een prostituee die aan haar vak, haar huis en haar straat is gehecht en bijna al haar klanten weet op te beuren. Voortreffelijke decors van Léon Barsacq terwijl de muziek van George Auric weer onder de aandacht van het publiek gebracht zou moeten worden.

Je n'aime que toi

1949 | Komedie, Musical, Romantiek

Frankrijk 1949. Komedie van Pierre Montazel. Met o.a. Martine Carol, Annette Poivre, Pauline Carton, Colette Brosset en Luis Mariano.

De regisseur bewerkte zijn eigen musical, speciaal afgestemd op Louis Mariano. Filmisch van geen belang, en het scenario herhaalt tot vervelens toe situaties. Wél meesterlijk acteerwerk.

Blanc comme neige

1948 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1948. Komedie van André Berthomieu. Met o.a. Paulette Dubost, Mona Goya, Alice Tissot, Pauline Carton en Marcelle Rexiane.

Een politiekomedie rond een juwelendiefstal en een onschuldige die onwetend uit de provincie aankomt in Parijs. Hij wordt uiteindelijk van alle blaam gezuiverd door degene die zijn vrouw zal worden: zij openen een kruidenierswinkel. Als hij niet een uitmuntend oeuvre (LE MORT EN FUITE) had achtergelaten, zou de zeer vruchtbare Berthomieu herontdekking niet verdienen. Hij blinkt uit in de komedie, de satire zonder hatelijkheid en vooral de wrange schildering van de kleine burgerij. Bourvil is in topvorm in de rol van dienstklopper.

Florence est folle

1944 | Komedie

Frankrijk 1944. Komedie van Georges Lacombe. Met o.a. Annie Ducaux, Marcelle Praince, Lise Florelly, Marquerite de Morlaye en André Luguet.

Na een ongeluk gaat de even mooie als koele echtgenote van Jérôme Benoît zich bezighouden met zingen en optreden tijdens koffieconcerten. Het leven van haar man, die haar impresario is geworden, verandert daardoor totaal. Dit is beslist niet een van de meest markante films van Georges Lacombe maar wel een smeuïge en levendige komedie zonder pretenties. Om de een of andere reden zijn drie personen voor het scenario aangetrokken: Jean Sacha, Jacques Companeez en Alex Joffé, en Henri Jeanson voor de dialogen.