André Gagnon: muziek.
Er zijn 4 films gevonden.

L'instit : Le boulard

1995 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Canada 1995. Drama van André Melançon. Met o.a. Gérard Klein, Emmanuel Bilodeau, Gabriel Duchesneau-Pölhuber, Linda Sorgini en Muriel Dutil.

De leraar (Klein), die komt invallen wordt in het kader van een uitwisselingsprogramma tussen Frankrijk en Canada naar een school in Quebec uitgezonden. In de loop van het schooljaar krijgt hij er een nieuwe leerling (Duchesneau) bij. Het is een onvoorspelbare, nukkige jongen. Hij kan niet opschieten met zijn klasgenootjes. De onderwijzer vraagt zich af wat er aan de hand kan zijn en ontdekt dat het joch iets verbergt: hij is dakloos en leeft met zijn vader op straat. Het continent en het land, waarin het verhaal zich deze keer afspeelt, vormen een nieuw decor en de mensen reageren anders, maar voor de rest is het allemaal dezelfde sentimentele lulkoek als we gewend zijn. De jonge Duchesneau ziet eruit als een onbevlekt engeltje en steelt het hart van elke moeder. Didier Cohen en Gilles Gérardin tekenden voor het scenario van deze aflevering. Cameraman Pierre Gill heeft optimaal gebruik gemaakt van de Canadese landschappen. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Pour l'amour de Thomas

1994 | Drama

Canada​/​​Frankrijk 1994. Drama van Claude Gagnon. Met o.a. Brigitte Fossey, Matthieu Rozé, Marie Tifo, David La Haye en Claude Gauthier.

De veertig-jarige Fossey is een mooie vrouw. Ze is een succesvolle architecte die zich vijftien jaar geleden in Parijs vestigde nadat ze haar man, de Quebecois Arcand, verlaten had. Ze hebben samen een zoon (Rozé) die hemofiliepatiënt is. Hij betekent alles voor haar. Op een dag stelt de dokter vast dat de jongen seropositief is. Omdat hij nog jong is, verzet hij zich met al zijn levenslust tegen zijn ziekte en tracht het beste te maken van de tijd die hem nog rest. Houd de zakdoeken binnen handbereik als je kijkt, want al het mogelijke sentiment dat je bij dergelijke films mag verwachten, wordt aangesleept. Fossey redt met haar doorleefde spelprestatie de film van de ondergang. Het intimistische, maar huilerige, scenario van Mireille Lanteri en regisseur Gagnon is gebaseerd op een verhaal van Michèle Letellier. Voor de fotografie tekende Alain Dupras.

Tell Me That You Love Me

1983 | Drama

Israël​/​​Canada 1983. Drama van Tony Mordente en Tzipi Trope. Met o.a. Nick Mancuso, Belinda Montgomery, Barbara Williams, Kenneth Welsh en Andrew Rubin.

Deze film is hooguit de moeite om de jonge Mancuso en de even aantrekkelijke jonge Williams als zwoegend echtpaar te zien, die het samen na elf jaar opnieuw proberen, nadat zij hun huwelijk door hun persoonlijke ambities bijna hebben laten stuklopen. Dan (Mancuso) is advocaat in Canada, die in de V.S. een topjob krijgt aangeboden. Als haar dochter Tami (Weisler) groot genoeg is, pakt Miri (Willimas) haar werk als journaliste weer op. Zij krijgt algauw, na een succesvolle serie artikelen over geweld binnen het huwelijk, een baan als hoofdredactrice aangeboden. Miri wil daarna Dan niet meer volgen naar de States. Als ze ieder huns weegs zijn gegaan, komen ze tot inkeer dat ze toch niet zonder elkaar kunnen. Zowel Mancuso als Williams laten zien dat ze hun best doen, maar het scenario van Sandra Kolber en regisseur Trope is nauwelijks opwindend. Het camerawerk is van David Gurfinkel. Ook bekend als MIRI.

Hot Touch

1982 | Misdaad

Canada 1982. Misdaad van Roger Vadim. Met o.a. Wayne Rogers, Marie-France Pisier, Lloyd Bochner, Samantha Eggar en Patrick Macnee.

Rogers en Macnee hebben een winstgevend handeltje opgezet: de één koopt op veilingen waardevolle schilderijen die door de ander worden nagemaakt. Deze uitstekende reprodukties worden verkocht aan diverse kunstverzamelaars, terwijl het origineel in Macnee's bezit blijft. Alles loopt gesmeerd, totdat ze benaderd worden door de geheimzinnige Bochner, die hen dwingt om voor zijn opdrachtgever een schilderij na te schilderen dat tijdens WO II verdwenen is. Interessant gegeven dat echter zeer oppervlakkig uitgewerkt werd. Goede cast weet weinig raad met het scenario van Peter Dion, naar een verhaal van hemzelf en Jean- Yves Pitoun. Melvyn Douglas in zijn laatste rol als een gangsterbaas die zijn einde bewust meemaakt. Wazige fotografie van François Protat.