Stéphane Hillel: cast.
Er zijn 14 films gevonden.

Le nouveau protocole

2008 | Thriller

Frankrijk 2008. Thriller van Thomas Vincent. Met o.a. Clovis Cornillac, Marie-Josée Croze, Dominique Reymond, Gilles Cohen en Stéphane Hillel.

Klassieke paranoia-thriller van Franse makelij, over een eenzame boswachter (Cornillac) die het fatale auto-ongeluk van zijn tienerzoon onderzoekt. Hij was het slachtoffer van een medisch experiment, zo wordt hem ingefluisterd door andersglobaliste en samenzweringsexpert Diane (Croze), en samen hakken ze zich een weg richting de top van de farmaceutische industrie. Dat de plot zich richting de energieke finale nogal eens in ongeloofwaardige bochten wringt valt regisseur-scenarist Vincent te verwijten, maar tegelijkertijd blijft het precies lang genoeg gissen naar de waarheid.

Les cinq dernières minutes : Deuil à Cognac

1995 | Misdaad

Frankrijk 1995. Misdaad van Jean-Jacques Kahn. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Nicole Courcel, François Chaumette en Philippe Morier-Genoud.

Commissaris Massard (Santini) wil eens een rustig avondje doorbrengen met een goede vriend die burgemeester van Cognac is. Zoals dat meestal gaat met politiemannen in hun vrije tijd, maakt een telefoontje een einde aan de voorgenomen rust. De eigenaar van de cognac-kelders van Vayrac is vermoord. Het is algemeen bekend dat het slachtoffer en keldermeester die zijn stiefvader opvolgde, steeds weigerde om de wijngaarden aan de bekende cognac-huizen te verkopen. Dat zou een motief kunnen zijn, maar verder staat commissaris Massard voor een raadsel. Een ontspannende policier waarin niets sensationeel gebeurt, maar die toch doorlopend blijft boeien met een interessante intrige, met de nodige onverwachte wendingen. Het scenario werd geschreven door France Bourgeois, Laurence Fructus en Pierre Pauquet. Fotografie is van Serge Palatsi. Om van te genieten bij een goed glas cognac.

Héloïse

1991 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1991. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Françoise Arnoul, Roger Carel, Pierre Doris en Jean Rougerie.

Parijs, tijdens het oorlogsjaar 1943. Martin (Serrault) is fotograaf en samen met zijn vrouw Denise (Arnoul) tracht hij het hoofd boven water te houden zonder met de nazi-bezetter in aanraking te komen. Op een avond op klokslag acht merkt hij tot zijn ontsteltenis dat hij een vrouw is geworden. En zo gaat het verder: overdag is hij Martin en vanaf acht uur is hij H[KA1]elo[KA3]ise. Gemakkelijke humor met seksistische trekjes, zonder dat de film echt ondeugend wordt. De straten van Parijs zijn duidelijk (ansichtkaarten)decors wat een merkwaardige sfeer cre[KA3]eert. Dat Serrault best een kitscherig aantrekkelijke vrouw kan spelen bewees hij in de reeks LA CAGE AUX FOLLES (1978) van Edouard Molinaro en nu herhaalt hij zijn rol weer eens. Het scenario is van regisseur Tchernia naar de roman van Marcel Aymé. Het camerawerk is van Jean-Paul Rabié.

Les voisins du dessus

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Jacques Audoir. Met o.a. Marthe Mercadier, Pierre Doris, Stéphane Hillel en Valérie Lemoine.

Een verfilming van het stuk van Laurence Jyl, gebaseerd op de (voor de hand liggende maar amusante) contrasten tussen een jong, benepen en opgeschroefd stel en de buren van boven. Ofwel een maf en schaamteloos stel van in de zestig, maar jong van geest, dat er een ongeregelde leefwijze op na houdt. Cinematografisch niet van belang maar aardig amusement, dankzij de acteurs.

La compagnie de Sarah

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Stéphane Loison. Met o.a. Maria Pacôme en Stéphane Hillel.

Sarah (Pacôme) heeft een theater gekocht en een toneelgroep opgericht. Haar gezelschap is niet erg groot maar groot genoeg om Victor Hugo, Jules Renard of Bernard Shaw te spelen en de zaal vol te krijgen. Dan nog behoort het noodzakelijke talent aanwezig te zijn! De film- en tv-regisseuse, die zowel het scenario als de dialogen schreef, heeft getracht iets nieuws te maken op basis van een reeds lang bestaand thema. De grappen zijn echter gezocht en voorspelbaar. De componist heeft een soort geluidsbehangetje gemaakt. Het geheel heeft iets van een langdurig déjà-vu.

Constance et Vichy

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Marie-Josée Nat, Sonia Vollereaux, Jean Barney, Stéphane Bouy en Jean-François Garreaud.

Een serie, die vanwege de lengte nauwelijks is na te vertellen, waarin sprake is van een Amerikaanse die aan een ongeneeslijke ziekte lijdt. Ze is naar Frankrijk teruggegaan om haar twee dochters die zij na hun geboorte heeft afgestaan, te zoeken. De rest is van hetzelfde laken een pak, oftewel een indianenverhaal uit de 20e eeuw. Doorspekt met wat mysterie en misdaad en mooi verpakt. Een oersaaie serie, waarin het grote talent van Nat niet thuishoort.

Les seins de Lola

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Luc Moreau. Met o.a. Maria Pacôme, François Perrot, Stéphane Hillel, Caroline Fornier en Nicolas Sempe.

Naar de komedie van Maria Pâcome, die zelf de hoofdrol speelt. Een vrouw, omringd door een reeks jonge vrienden, spant zich ervoor in op een prettige manier oud te worden. Alles en iedereen draait om Pâcome en de regisseur is gedegradeerd tot een bijfiguur. Kortom, filmisch van geen enkele waarde. De acteurs geven het licht melancholieke thema best grappig weer.

La fac en délire

1982 | Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1982. Komedie van Franz Antel. Met o.a. Stéphane Hillel, Olivia Pascal, Sacha Hehn, Consuelo de Havilland en Jean-Pierre Rambal.

Een groot aantal onvoorziene gebeurtenissen gedurende het vervoer per bus van een vrouwelijke skiploeg. De inhoud heeft hoegenaamd niets te maken met de titel. Het gaat hier eerder om een slap aftreksel van LE 84 PREND DES VACANCES. Twee pluspunten: een verzorgde fotografie en geen banale grappen, hetgeen zeldzaam is in het genre. De personages hebben echter geen enkele diepgang en het geheel is dan ook niet om over naar huis te schrijven. Naar een idee van de regisseur zelf, die vrijwel aan het einde van een grootse pulp-carrière was.

Une Merveilleuse journée

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Michel Galabru, Bernadette Lafont, Daniel Ceccaldi, Stéphane Hillel en Dorothée Jemma.

Een hulpje in een noodlijdende apotheek wordt voor korte tijd in dienst genomen door een zieke miljonair en wint en verspeelt in het casino van Deauville zelf miljoenen. De rijke schoonheid op wie hij indruk wilde maken is in werkelijkheid ook straatarm. Een afgetrapte boulevardklucht compleet met 'dolle' overspelsituaties kreeg een filmvorm als in de oerdagen van de televisie. Anders verdienstelijke acteurs spelen alsof ze het schellinkje van de schouwburg moeten bereiken. Het scenario is van regisseur Vital naar het toneelstuk van Yves Mirande, Gustave Quinson en Georges Lerec. Het camerawerk is van Wladimir Ivanov.

Dans la chaleur des nuits d'été

1978 | Erotiek, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Duitsland 1978. Erotiek van Siggi Götz. Met o.a. Stéphane Hillel, Olivia Pascal, Betty Verges, Claus Obalsky en Edwige Pierre.

Routine-softcore waarin twee jonge Duitsers vergezeld van het zusje van één van hen naar de Côte d'Azur trekken om daar te proberen zoveel mogelijk meisjes horizontaal te krijgen. Uitgebracht kort na SATURDAY NIGHT FEVER werd de film hertiteld tot SUMMER NIGHT FEVER en opgezadeld met een luidruchtige disco-soundtrack waarop o.a. Amanda Lear, La Bionda, Gerry Rafferty en Travel te horen zijn. Te zien valt er hoe dan ook weinig.

C'est dingue...mais on y va

1978 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1978. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Stéphane Hillel, Rémi Laurent, Michel Melki, Michel Bonnet en Maurice Biraud.

Vier rekruten krijgen de opdracht een generaal te ontvoeren die in Italië op de bouw van een kerncentrale toeziet. Na steeds weer mislukte kidnap-pogingen krijgt de generaal zenuwtoevallen, zodat ze hem dan uit het ziekenhuis moeten zien te halen. Dit zoveelste voorbeeld van de in Frankrijk herleefde soldatenklucht is een aaneenschakeling van flauwiteiten, die alleen verrassen door het ontbreken van iedere vorm van logica of samenhang. De jonge acteurs spelen dynamisch, maar vergeefs; de veteranen uit het gezelschap zetten afgetrapte karikaturen neer.

Arrête ton char...bidasse

1977 | Drama, Komedie

Duitsland​/​​Frankrijk 1977. Drama van Michel Gérard. Met o.a. Stéphane Hillel, Rémi Laurent, Fréderic Duro, Darry Cowl en Pierre Tornade.

Een viertal rekruten is in Duitsland gestationeerd. Op alle mogelijke manieren proberen zij zich te onttrekken aan de militaire discipline. Een zouteloze rats-kuch-en-bonenklucht, met onverdiende geestdrift die te danken is aan de jonge spelers, die in andere films bewezen beter te kunnen.

À nous les petites Anglaises!

1976 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1976. Komedie van Michel Lang. Met o.a. Stéphane Hillel, Rémi Laurent, Sophie Barjac, Véronique Delbourg en Julie Neubert.

Pech voor Parijse bourgeoisknapen Jean-Pierre (Hillel) en Alain (Laurent): op het lyceum zijn ze voor hun bac (eindexamen) Engels gezakt. Als represaille gaat de jaarlijkse augustusvakantie in mondain St. Tropez aan hun bleekneusjes voorbij en moeten ze in Ramsgate, Groot-Brittannië hun Engels bijspijkeren. Als troost biedt deze vederlichte en volledig onschuldige adolescentenkomedie het tweetal het vooruitzicht op Britse meisjes. Laten juist die nu net niet de meest toegeeflijke zijn. Samen met het Le cadeau (1982) de leukste bioscoopfilm van Lang, sinds eind jaren tachtig louter voor tv werkzaam.

A chacun son enfer

1976 | Drama

Duitsland​/​​Frankrijk 1976. Drama van André Cayatte. Met o.a. Annie Girardot, Bernard Fresson, Hardy Krüger, Stéphane Hillel en Fernand Ledoux.

Het dochtertje van een bourgeois-gezin is ontvoerd en terwijl de moeder de losprijs wil betalen, heeft de krenterige vader de politie al ingeschakeld. Pers en media storten zich op het ouderpaar, zeker als het lijk van het kind gevonden wordt. Pamflet tegen de ongevoeligheid van pers, politie en de nieuwsgierige massa, ten opzichte van slachtoffers van misdaad. Het wordt grotendeels ontkracht door gezochte en niet uitgediepte motivatie - de dader blijkt de verwaarloosde en jaloerse zoon uit een eerder huwelijk van de vrouw die zichzelf en hem uit schuldbesef te pletter rijdt - zodat het resultaat niet meer is dan het zoveelste (goed maar ongenuanceerd geacteerd) melodrama.