Penelope Wilton

The Guernsey Literary Society

Verenigde Staten 2017. Drama van Mike Newell. Met o.a. Lily James, Matthew Goode, Jessica Brown Findlay, Michiel Huisman en Katherine Parkinson.

De GVR

Verenigde Staten/Verenigd Koninkrijk/Canada 2016. Familiefilm van Steven Spielberg. Met o.a. Mark Rylance, Ruby Barnhill, Bill Hader, Ólafur Darri Olafsson en Penelope Wilton.

Verfilming van Roald Dahls beroemde verhaal over het Britse weesmeisje Sophie en de vriendschap die ze sluit met een grote vriendelijke reus. Vriendelijk, omdat hij in tegenstelling tot de andere (en veel grotere) reuzen weigert kinderen op te eten. Dromerige, filosofische en soms een beetje kabbelende jeugdfilm, maar altijd onderhoudend. En, zoals we van regisseur Spielberg gewend zijn, met veel visuele flair verteld. De jonge actrice Ruby Barnhill is goed gecast als Sophie, maar de meesterzet is acteur Mark Rylance - begin 2016 nog Oscarwinnaar voor zijn bijrol in Spielbergs spionnenthriller Bridge of Spies - als BFG, de Big Friendly Giant uit de titel.

Belle

Verenigd Koninkrijk 2013. Drama van Amma Asante. Met o.a. Gugu Mbatha-Raw, Matthew Goode, Emily Watson, Tom Wilkinson en Penelope Wilton.

Het op een schilderij gebaseerde kostuumdrama van Amma Assante is een mengeling van feit en fictie en toont hoe de gekleurde Dido Elizabeth Belle in het aristocratische Engeland van de achttiende eeuw te maken krijgt met kwesties rondom ras, klasse en geslacht. Moeilijke onderwerpen die simplistisch en gladjes gebracht worden, voorzien van een overdaad aan violen. Het is Gugu Mbatha-Raw die als de titelheldin indrukwekkend bezit neemt van de in goudtinten gedrenkte beelden en de opgeblazen verhaallijnen nog enigszins interessant houdt.

The Best Exotic Marigold Hotel

Verenigde Staten 2011. Komedie van John Madden. Met o.a. Judi Dench, Maggie Smith, Bill Nighy, Ronald Pickup en Tom Wilkinson.

Dat er amper iets gebeurt in deze ongegeneerde feelgoodfilm is geen ramp: de ensemble-cast-op-leeftijd is unaniem op dreef en het gegeven is best origineel. Een groepje Britse senioren trekt naar India om de laatste dagen in een exclusief bejaardenresort te slijten. Eenmaal aangekomen ontdekken ze dat het verblijf nog net niet van ellende in elkaar stort. Pijnlijk, maar overkomelijk; al gauw hebben de ouderen het samen beregezellig. Kabbelend, sentimenteel maar ook hartverwarmend. En als reisbrochure lang niet slecht.

The Girl

Verenigd Koninkrijk 2012. Drama van Julian Jarrold. Met o.a. Sienna Miller, Toby Jones, Imelda Staunton en Penelope Wilton.

'Don't you think it's time you gave something back?' smiespelt regisseur Alfred Hitchcock (1899) tegen Tippi Hedren (1930), nadat hij haar al maandenlang dicht op de huid heeft gefilmd in zijn The Birds. The Girl verhaalt wat de actrice naar eigen zeggen heeft doorstaan, indringend in beeld gebracht door Sienna Miller, met Toby Jones als de geobsedeerde cineast. Actrice Hedren gaf in 2012 openheid van zaken, vijftig jaar na dato, en publiceerde in 2016 haar biografie. Vele Hitchcock-adepten verdedigden hun Master of Suspense, maar die kritiek verstomde eind 2017 met de opkomst van de #MeToo-campagne. Integer werk.

Downton Abbey

Verenigd Koninkrijk/Verenigde Staten 2010. Televisieserie van Julian Fellowes. Met o.a. Maggie Smith, Hugh Bonneville, Laura Carmichael, Jim Carter en Brendan Coyle.

Voortbordurend op zijn scenario voor Robert Altmans Gosford Park, bedacht schrijver/producent Julian Fellowes voor het Britse ITV deze door en door Britse dramaserie over een aristocratisch gezin én hun bedienden op een landgoed aan het begin van de twintigste eeuw. De productie was meteen een fenomenale hit. Welbeschouwd een historische soap, maar dan met zeldzaam gevatte dialogen, prachtig camerawerk en production design, en een sublieme ensemblecast. Maggie Smith steelt de show als snobistische grande dame.

The Passion

Verenigd Koninkrijk 2008. Drama van Michael Offer. Met o.a. Joseph Mawle, James Nesbitt, Ben Daniels, Penelope Wilton en Paul Nicholls.

Miniserie over de laatste week van Jezus Christus op aarde.

Match Point

Verenigd Koninkrijk/Verenigde Staten/Luxemburg 2005. Drama van Woody Allen. Met o.a. Jonathan Rhys Meyers, Scarlett Johansson, Emily Mortimer, Matthew Goode en Brian Cox.

Chris, een arme, ambitieuze Ier, probeert zich op te werken in de Londense jetset. Hij leest Dostojevski's Misdaad en Straf met een twee keer zo dikke tekstverklaring ernaast, bezoekt zoveel mogelijk opera's en frequenteert het Tate Modern. Maar als de voorkomende jongeman heeft wat hij altijd wilde - een lieve vrouw met een steenrijke vader; een topbaan, een auto met chauffeur; een kast van een huis dat uitkijkt over de Theems - zet hij alles op het spel voor de sensuele Amerikaanse vriendin van zijn zwager. Met zijn Britse tragedie overtreft Woody Allen zijn Amerikaanse komedies ruim.

Lucky Jim

Verenigd Koninkrijk 2003. Romantiek van Robin Sheppard en Robin Shepperd. Met o.a. Stephen Tompkinson, Robert Hardy, David Ryall, Helen McCrory en Anthony Calf.

In 1954 schreef Kingsley Amis 'Lucky Jim', de eerste Britse komische roman waarin iemand van de arbeidersklasse zich redt op intellectueel niveau. In 1957 werd het boek voor het eerst verfilmd, nu is er deze aanvaardbare tv-verfilming. Universitair leraar Jim (Tompkinson) poogt positief op te vallen bij zijn meerdere, de zelfingenomen professor Welch (Hardy), en ook bij Christine (Hawes). Jim's suïcidale collega Margaret (McCrory) dringt onderwijl haar liefde op. Het humorgehalte had met wat scherpte omhoog gekund, maar scriptschrijver Jack Rosenthal (Yentl) koos voor gezellige chaos.

Calendar Girls

Verenigd Koninkrijk/Verenigde Staten 2003. Komedie van Nigel Cole. Met o.a. Helen Mirren, Julie Walters, John Alderton, Linda Bassett en Celia Imrie.

Om geld voor het lokale ziekenhuis in te zamelen verzint vijftiger Chris (Mirren) iets nieuws: zij, haar vriendin Annie (Walters) en andere dames van het onberispelijke Women's Institute uit Yorkshire gaan naakt op de kalender. Het succes is overweldigend. Het gebeurde allemaal echt, in 2000, hoewel de makers van Calendar Girls hier en daar wel wat drama toevoegden. Het type komedie is zo origineel niet (zie The Full Monty). Het zijn de puike actrices van middelbare leeftijd die vooral geprezen mogen worden. Liefst om het acteerwerk, aldus actrice Walters. 'Iedereen vraagt alleen maar over het strippen, ziek ben ik ervan.'

The Whistle-Blower

Verenigd Koninkrijk 2001. Thriller van Ben Bolt. Met o.a. Amanda Burton, Robert Bowman, Neil Pearson, Bill Paterson en Emma Cunniffe.

Laura Tracey (Burton) ontdekt onregelmatigheden met geldtransacties bij de bank, waar ze werkt. Ze meldt dit aan de politie en zij wordt door de geheime dienst overgehaald om undercover te rapporteren. Zo komt men erachter dat de bank betrokken is bij het witwassen van geld voor een Zuid-Amerikaans drugskartel. Er wordt een proces voorbereid tegen de directie van de bank, waarbij Laura als een der kroongetuigen zal optreden. De bankier, Sir Alastair Montgomery (Johnson), krijgt lucht van de zaak en Laura moet met haar man Dominic (Pearson) en haar kinderen Sasha (Salt) en Daniel (Hess) alles halsoverkop in de steek laten. In het kader van een beschermingsprogramma voor getuigen leven ze onder een andere identiteit op het Britse platteland en worden rondom de klok bewaakt door Neil Sleightholme (Paterson) en Kathy Enfield (Cunniffe) van de geheime dienst. Het scenario van Patrick Harbinson is tamelijk klassiek van aanpak, maar de spanning is goed gedoseerd. De rolverdeling, met name Burton, is heel geloofwaardig, waardoor het een spannende geschiedenis is geworden over verraad, wantrouwen, gesjoemel en gefrustreerde liefde. Wordt meestal in twee delen uitgezonden.

Iris

Verenigd Koninkrijk/Verenigde Staten 2001. Biografie van Richard Eyre. Met o.a. Judi Dench, Jim Broadbent, Kate Winslet, Hugh Bonneville en Eleanor Bron.

'Ik schreef boeken?' vraagt Iris zich vertwijfeld af. Het antwoord van haar man John ademt liefde en toewijding. 'Ja mijn schat, je schreef boeken, fantastische boeken.' Na een rijk bestaan wordt de befaamde schrijfster en filosofe Iris Murdoch overvallen door Alzheimer. Door de ogen van de echtgenoot vertelt deze biopic in terugblik de opkomst en ondergang van de liefdevolle intellectueel. Een belangrijke film en de vier acteurs werden terecht overladen met internationale prijzen waaronder een Oscar en een Golden Globe voor beste bijrol voor Broadbent. Gebaseerd op het boek 'Iris: A memoir and elegy for Iris' van Iris' echtgenoot John Bayley.

Beckett on film: Rockaby

Ierland 2000. Korte film van Richard Eyre.

Een oude vrouw wiegt heen en weer in een schommelstoel terwijl ze luistert naar haar eigen stem die een verhaal vertelt van een eenzame vrouw

Wives and Daughters

Verenigd Koninkrijk 1999. Drama van Nicholas Renton. Met o.a. Francesca Annis, Ian Carmichael, Deborah Findlay, Barbara Flynn en Michael Gambon.

Romantiek, schandaal en de intriges binnen een Engelse familie zijn prachtig gecombineerd in deze miniserie Drie families worden gevolgd, de Gibsons, de Hamleys en de Cumnors, in het Engelse plaatsje Hollingford. Het is een verhaal over volwassen worden en romantische verwikkelingen, maar tegelijk is het een zeden-comedy. Centraal in het verhaal staat de 17-jarige Molly Gibson. Ze is alleen opgevoed door haar vader, de plaatselijke arts. Als haar vader hertrouwt, komt ze via haar stiefmoeder en stiefzus Cynthia in contact met een wereld waarin liefde, bedrog, roddel, sociale verwachtingen en familiegeheimen een belangrijke rol spelen, waardoor ze langzaam een beter begrip van de wereld krijgt

Chopin's Secret

Verenigd Koninkrijk/Duitsland 1999. Drama van Tony Palmer. Met o.a. Penelope Wilton, Paul Rhys, Valentina Igoshina, Elisabeth McGorian en Corin Redgrave.

In november 1945 biedt Paulina Czernika (Wilton) zich aan bij de Poolse minister van cultuur (Shrapnel). Ze is de achterkleinnicht van gravin Delfina Potocka en ze is in het bezit van een honderdtal liefdesbrieven die de beroemde componist Fryderik Chopin destijds aan Delfina geschreven heeft. De vurige, haast schunnige inhoud van de brieven stemt echter niet overeen met het beeld dat men had van de componist. Paulina wordt vervolgt en zal uiteindelijk op 17 oktober 1949 (de honderdste verjaardag van Chopins overlijden) een `geregelde` zelfmoord plegen. In flash-backs volgen we de liefdesgeschiedenis van Chopin (Rhys) met de frivole, gehuwde Delfina (eveneens vertolkt door Wilton). Terwijl het heden in sombere zwart-wit beelden verteld wordt, zijn de flashbacks in speelse kleuren. Het verhaal wordt regelmatig onderbroken door Igoshina, die op de piano fragmenten speelt uit Chopins [KL21]uvre. Een minder gekend element uit het leven van Chopin (1810-1849), fascinerend gebracht door een van de beste cineasten van klassieke muziek. Palmer schreef zelf het scenario en monteerde de prent. Fotografie is van David Marsh. Dolby Stereo.

Alice Through the Looking Glass

Verenigd Koninkrijk/Verenigde Staten 1999. Familiefilm van John Henderson. Met o.a. Kate Beckinsale, Charlotte Curley, Ian Holm, Greg Wise en Desmond Barritt.

Naar het gelijknamige boek van Lewis Carroll. Met oa Kate Beckinsale, Charlotte Curley en Michael Medwin. Aardig idee van regisseur John Henderson om Alice door een volwassen actrice te laten spelen. Het is even omschakelen, maar met een pracht actrice als Kate Beckinsale gaat dat moeiteloos. In het verhaal speelt zij een vermoeide moeder die kindlief voorleest uit 'Alice through the looking glass' (het vervolg van 'Alice in Wonderland'). Al na een paar minuten vallen haar ogen bijna dicht, en we mogen aannemen dat zij de avonturen (die van Alice dus) in haar droom beleeft. Wat de verhaallijnen betreft permitteert Henderson zich de nodige vrijheden, maar Carrolls personages - waaronder de witte koning, prachtig gespeeld door een fors besnorde Ian Holm - komen uitstekend uit de verf. Ook de special effects zijn goed verzorgd. Tal van surrealistische zinnetjes uit het originele boek (zoals '... the glass was beginning to melt away, just like a bright silvery mist') krijgen daardoor onvermoede dimensies.

This Could Be the Last Time

Verenigd Koninkrijk 1998. Familiefilm van Gavin Millar. Met o.a. Joan Plowright, Jonathan Burteaux, Penelope Wilton, Dorothy Tutin en Keith Barron.

De Britse Plowright, zo mooi in films als Enchanted April en Peter Greenaway's Drowning by numbers, speelt een levendige dame op leeftijd die uit haar bejaardentehuis ontsnapt. In Parijs ontmoet ze een eveneens voortvluchtige, elfjarige jongen. In deze sympathieke komedie beleeft het tweetal de nodige avonturen. (RdL/VPRO Gids)

Landscape

Verenigd Koninkrijk 1995. Komedie van Harold Pinter. Met o.a. Ian Holm en Penelope Wilton.

Een echtpaar op leeftijd (Holm en Wilton) zit aan de ontbijttafel. Ze converseren, maar in feite houden ze beiden een monoloog, want ze luisteren al lang niet meer naar elkaar. Zij haalt herinneringen op over een romantische ontmoeting met een man op het strand. Hij heeft het over zijn heldendaden in de kroeg. Ze houden beslist van elkaar, maar er zijn heel wat afzonderlijke belevenissen in hun verleden geweest, waarover ze nooit samen hebben gesproken. Schitterend in beeld gebrachte dialogen, waarbij de twee rollen vrijwel onbeweeglijk aan tafel zitten. De actie komt van de camera, soms statisch theatraal, dan weer flitsend ritmisch. De hoofdrollen zeggen hun teksten op sublieme wijze op. Het scenario is van regisseur Pinter die zijn eigen eenakter zelf bewerkte. Het camerawerk is van John Corby. Uitsluitend voor liefhebbers van uitstekend (Brits) toneel.

Carrington

Verenigd Koninkrijk/Frankrijk 1995. Biografie van Christopher Hampton. Met o.a. Emma Thompson, Jonathan Pryce, Steven Waddington, Samuel West en Rufus Sewell.

De Britse schilderes Dora Carrington en de schrijver Lytton Strachey waren tussen 1918 en 1940 twee kleurrijke figuren in Engelse kunstenaars-en intellectuele kringen. Ze behoorden tot de z.g. Bloomsbury Group met o.a. Aldous Huxley, T.S. Elliot, E.M. Forrester, al waren zij daarin mindere figuren. Regisseur Hampton tekent knappe, ironiserende, intelligente en gevoelige tableaux vivants van het puriteinse en tegelijkertijd frivole Engeland uit die tijd. Bekroond op het festival van Cannes.

The Secret Rapture

Verenigd Koninkrijk 1993. Drama van Howard Davies. Met o.a. Juliet Stevenson, Joanna Whalley-Kilmer, Penelope Wilton, Neil Pearson en Alan Howard.

Na de dood van hun vader trekken de dochters Stevenson en Wilton zich het lot aan van hun jonge, aan de alcohol verslaafde, stiefmoeder, Whalley. Deze dringt zich op in de zaak van Stevenson en begint te reorganiseren. Weliswaar tegen de zin van de eigenares en haar vriend Pearson, toch kunnen ze alleen maar vaststellen dat er een belangrijke expansie plaatsvindt. Maar Whalley is erg labiel en dat werkt al vlug in hun nadeel. Complex portret van drie totaal verschillende vrouwen die allemaal aan de touwtjes willen trekken. De film dankt vooral zijn kracht aan de sublieme wijze waarop drie briljante Britse actrices hun personages neerzetten. David Hare baseerde zijn scenario op zijn toneelstuk uit 1988. De camera werd gehanteerd door Ian Wilson. Dolby Stereo.

Blame It on the Bellboy

Verenigd Koninkrijk/Verenigde Staten 1992. Komedie van Mark Herman. Met o.a. Dudley Moore, Bryan Brown, Richard Griffiths, Andreas Katsulas en Patsy Kensit.

Drie heren (Moore, Griffiths en Brown) checken in hetzelfde Venetiaanse hotel in. De een is makelaar op zoek naar een huis, de ander huisman op zoek naar buitenechtelijke liefde, de derde een huurmoordenaar op zoek naar een doelwit. Alledrie verwachten een pakketje met informatie, maar het lot wil dat de 'Manuel'-achtige bellboy (Pinchot) de pakketjes verwisselt. Met alle verwarrende gevolgen van dien. Verwarrend, maar niet echt grappig, want scenarist/regisseur Herman (Brassed Off) komt niet verder dan een Engelse deur-in-deur-uit klucht met een snufje Hollywoodse overdrijving. Kort (79 minuten) maar omslachtig.

Madly in Love

Verenigd Koninkrijk 1990. Thriller van Ross Devenish. Met o.a. Penelope Wilton, Samantha Bond, Martin Wenner, Caroline Goodall en Jonathan Barlow.

De vrouw van een arts raakt hoe langer hoe meer in paniek als een gestoorde patiënte zich vastklampt aan haar man. Knappe psychologsche triller, helaas geregisseerd met een groot gebrek aan fantasie.

Cry Freedom

Verenigd Koninkrijk 1987. Biografie van Richard Attenborough. Met o.a. Kevin Kline, Denzel Washington, Penelope Wilton, Albert Ndinda en Kevin McNally.

Cry Freedom verhaalt over een intrigerende periode uit het leven van de Zuid-Afrikaanse journalist Donald Woods. Woods besloot om de biografie van de zwarte, in augustus 1977 vermoorde activist Steve Biko te publiceren, ook al moest hij daardoor zijn vaderland ontvluchten. Zijn vlucht naar buurland Lesotho, vermomd als priester, vormt dramatisch hoogtepunt van de film. Jammer genoeg ontstijgt Cry Freedom - ondanks een paar sterke scènes - het niveau van een doorsnee thriller niet. De acteerprestaties van Kline (als Woods) en Washington (als Biko) zijn evenwel prima.

Clockwise

Verenigd Koninkrijk 1986. Komedie van Christopher Morahan. Met o.a. John Cleese, Alison Steadman, Penelope Wilton, Stephen Moore en Joan Hickson.

Onnavolgbare John Cleese als het hypernerveuze hoofd van een dorpsschool die uitgenodigd is de slotspeech te komen geven op een nationale onderwijsconferentie. Als hij door een stom toeval z'n trein mist, slaat hij op tilt, kaapt een auto, belandt in een klooster, molt een telefooncel en wordt opgejaagd door de politie. De regie van Morahan is teleurstellend conventioneel, maar Cleese haalt de film probleemloos over z'n zwakke momenten heen. Scenario van toneelschrijver Michael Frayn.

Laughterhouse

Verenigd Koninkrijk 1984. Komedie van Richard Eyre. Met o.a. Ian Holm, Penelope Wilton, Stephanie Tague, Bill Owen en Richard Hope.

Om een conflict met zijn stakende plukkers te omzeilen, besluit een boer zijn vijfhonderd ganzen, die voor Kerstmis vetgemest zijn, zélf naar Londen te brengen. Het wordt een heroïsche tocht die de belangstelling van de media weet te wekken, en die een soort moderne held maakt van de boer. Holm is schitterend in de hoofdrol, en zowel het idee als de uitwerking is origineel en onderhoudend. Toch benut Eyre niet alle mogelijkheden en hij verliest af en toe de greep op het verhaal. Overigens zijn ganzen zeer moeilijk te regisseren.

Ever Decreasing Circles

Verenigd Koninkrijk 1984. Komedie van Harold Snoad en Sydney Lotterby. Met o.a. Richard Briers, Penelope Wilton, Peter Egan, Stanley Lebor en Geraldine Newman.

Succesrijke Britse sitcom met Briers als Martin Bryce, een man die een volmaakt gesynchroniseerd leven leidt. Hij is de steunpilaar van een dorpsgemeenschap, voorzitter van de tennis- cricket- en zowat alle andere verenigingen. Zijn geduldige vrouw is Ann (Wilton) en voor het ongeorganiseerde vuurwerk zorgt de nieuwe buurman Paul (Egan), door Martin Bryce beschouwd als een bedreiging. De scenario`s (van de eerste 27 episodes van telkens 30 minuten) van John Esmonde en Bob Larbey werden geregisseerd door Lotterby, later (tussen 1986 en 1989) nam Snoad als producer-regisseur het voortouw. De serie liep van 1984 tot 1989.

Beckett on film: Rockaby

1980. Korte film van Richard Eyre.

Een oude vrouw wiegt heen en weer in een schommelstoel terwijl ze luistert naar haar eigen stem die een verhaal vertelt van een eenzame vrouw