Tiny Sandford

Laurel & Hardy: Dance Of The Cookoos

Duitsland​/​​Verenigde Staten 1999. Komedie van Alan Douglas. Met o.a. Stan Laurel, Oliver Hardy, Mae Busch, James Finlayson en Billy Gilbert.

Laurel & Hardy's Laughing 20's

Verenigde Staten 1965. Familiefilm van Robert Youngson. Met o.a. Stan Laurel, Oliver Hardy, Edna Murphy, Vivian Oakland en Glen Tryon.

Een leuke compilatie van beroemde scènes van het populairste komische duo uit de filmgeschiedenis, met vooral aandacht voor hun stomme periode. We zien beelden uit de eerste film van beide acteurs, jaren voordat ze een duo zouden vormen, hun eerste gezamenlijke film, waarin ze geen enkele scène samen hebben, om vervolgens getuige te zijn van hun langzame groei naar hun bekende imago. 1915 tot 1927 - twaalf jaar waarin ze evolueerden van naamloze filmspelers tot tijdloze mijlpalen van de zevende kunst. Youngson, die ook het scenario schreef, schenkt tevens aandacht aan hun medespelers en aan Charley Chase, die andere grootheid van de stomme komische film. Een betere introductie in de roots van de komieken kan men zich niet wensen. Het commentaar wordt gesproken door Jay Jackson. Jeanne Keyes stond in voor de research van het beeldmateriaal.

Modern Times

Verenigde Staten 1936. Zwijgende film van Charles Chaplin. Met o.a. Charles Chaplin, Paulette Goddard, Henry Bergman, Tiny Sandford en Chester Conklin.

Aan het begin van deze klassieke 'story of industry' (zoals de titelrol vermeldt) zijn de arbeidsverhoudingen duidelijk: de grote baas is een gesoigneerde tiran die Tarzanblaadjes leest, een puzzel legt en z'n personeel met verborgen camera's in de gaten houdt. Chaplin is (voorlopig nog) een van zijn ondergeschikten: een met steeksleutels bewapende fabrieksarbeider, die aan de lopende band moeren aan staat te draaien. Beroemd hoogtepunt van de film is de scène waarin Chaplin bekneld raakt in het raderwerk van de machines. Dat is natuurlijk symbolisch maar vooral heel leuk. Chaplin schreef zelf de filmmuziek.

Rainbow Ranch

Verenigde Staten 1933. Western van Harry Fraser. Met o.a. Rex Bell, Cecilia Parker, Bob Kortman, Henry Hall en George Nash.

Bell heeft een boel op te knappen nadat zijn oom vermoord is en diens waterrechten gestolen zijn. Harry Fraser schreef zelf het verhaal, dat door Phil Dunham werd bewerkt, maar het loopt niet. Bell als de held eng Kortman als de schurk zijn goed; het camerawerk van Archie Stout is uiterst matig. Fraser gebruikte als scenarist de schuilnaam Harry O. Jones.

Laurel & Hardy: Busy Bodies

Verenigde Staten 1933. Komedie van Lloyd French en Lloyd French. Met o.a. Stan Laurel, Oliver Hardy, Charlie Hall en Tiny Sandford.

L & H proberen te slagen als werknemers in een houtfabriek. Het zal niemand verbazen dat dit niks wordt, maar dat ze hun auto door de lengte nog in tweeën zagen, breekt toch alle records. Ook op video uitgebracht in een ingekleurde versie.

Spirit of the West

Verenigde Staten 1932. Western van Otto Brower. Met o.a. Hoot Gibson, Doris Hill, Hooper Atchley, Alan Bridge en Lafe McKee.

Een humoristische western met spanning, waarin Gibson een rodeo-ster is die zijn broer te hulp komt. Deze is voorman op een ranch waarvan de eigenaar onlangs is overleden; diens dochter Hill wordt ernstig bedreigd door Hooper Atchley en Alan Bridge. Philip White bewerkte het verhaal van Jack Natteford; het camerawerk was bij Harry Neumann en Tom Galligan in goede handen.

Laurel & Hardy: The Chimp

Verenigde Staten 1932. Komedie van James Parrott. Met o.a. Stan Laurel, Oliver Hardy, James Finlayson, Billy Gilbert en Charles Gemora.

Vliegende kanonskogel Ollie en assistent Stan krijgen bij het faillissement van het circus waarin ze werken, in plaats van geld een vlooientheatertje en de chimpansee Ethel. Voordat ze kunnen protesteren, worden ze achterna gezeten door een losgebroken leeuw en vluchten ze een pension in waarvan de eigenaresse toevallig ook Ethel heet. Geweldige slapstick. Op video ook uitgebracht als ingekleurde versie.

Pardon Us

Verenigde Staten 1931. Komedie van James Parrott. Met o.a. Stan Laurel, Oliver Hardy, Wilfred Lucas, Walter Long en James Finlayson.

In de eerste hoofdfilm van L & H bevindt het illustere duo zich in de bajes, waar ze allerlei gespuis ontmoeten en een van hen bijgenaamd 'The Tiger' heeft een onfeilbaar ontsnappingsplan. Het is niet helemaal onfeilbaar... De film is de geschiedenis ingegaan als een satire op het gevangenis-genre. Wat traag, maar toch heel erg leuk.

Laurel & Hardy: Come Clean

Verenigde Staten 1931. Komedie van James W. Horne. Met o.a. Stan Laurel, Oliver Hardy, Mae Busch, Gertrude Astor en Linda Loredo.

Stan (Laurel) en Ollie (Hardy) zitten gezellig te eten met hun vrouwen. Op de vraag wie er ijs toe wil, antwoordt alleen Stan bevestigend. Dan moeten ze het gaan halen. Op de terugweg na de nodige onmogelijke toestanden in de ijssalon, zien ze een vrouw (Busch) die vanaf een brug in het water wil springen om zich te verdrinken. Ze redden haar, maar in plaats van dankbaarheid, zegt Kate (zo heet ze) dat Stan en Ollie haar onderdak moeten verlenen. Zo niet dan zal ze niet aarzelen om hen van poging tot moord beschuldigen. Stan en Ollie hebben geen keuze dan haar thuis te verbergen onder de neuzen van hun echtgenotes (Astor en Loredo). Dit leidt tot hilarische toestanden. Dat de vrouw slecht is, blijkt uit het feit dat ze in het opsporingsregister staat. Beste scène: Stan in de badkuip. Het scenario is van H.M. Walker. Het camerawerk is van Art Lloyd. Wordt ook vertoond in een ingekleurde versie.

The Laurel and Hardy Murder Case

Verenigde Staten 1930. Komedie van James Parrott. Met o.a. Stan Laurel, Oliver Hardy, Fred Kelsey, Frank Austin en Dorothy Granger.

In een spookachtig landhuis, waar Laurel en Hardy de nacht doorbrengen, wordt Ebeneezer Laurel, de rijke oom van Stan, vermoord. Van de politie moeten alle erfgenamen-verdachten ter plekke blijven. Mislukte parodie op de griezelfilm: zwak en traag en beslist een van de slechtste van de vele korte films die Parrott sinds 1927 met Laurel en Hardy realiseerde. Ook op video uitgebracht in een ingekleurde versie.

Laurel & Hardy: Blotto

Verenigde Staten 1930. Komedie van James Parrott. Met o.a. Stan Laurel, Oliver Hardy, Anita Garvin, Tiny Sandford en Dorothy Christie.

Na een echtelijke twist ontvluchten de Dikke en Dunne de huiselijke haard met een fles whiskey - althans dat menen zij - naar een nachtlokaal om eens flink de bloemetjes buiten te zetten. Dat loopt goed uit de hand, want de kleur van het goedje lijkt wel op de drank, maar het is in werkelijkheid thee met een flinke hoeveelheid mosterd. Het wordt Stan te veel en hij moet uitrusten op de schouder van Ollie, die het in z'n eentje moet klaren. Een droogleggings-klassieker. Ook op video uitgebracht als met ingekleurde versie.

Laurel & Hardy: Below Zero

Verenigde Staten 1930. Komedie van James Parrott. Met o.a. Stan Laurel, Oliver Hardy, Frank Holliday, Leo Willis en Frank Holiday.

Straatmuzikanten zonder talent Laurel en Hardy trachten in de ijzige koude, welluidende klanken te laten opstijgen uit een krakkemikkerig orgeltje en een niet al te beste contrabas. De vondst van een portefeuille met de initialen F.H. compenseert de gemiste recettes waardoor ze een voedzame, en warme maaltijd kunnen gaan nuttigen. Daarbij wil het stel best over het hart strijken en een triest kijkende politieman trakteren. Helaas is zijn naam Frank Holliday... en als Ollie gaat betalen, zijn de poppen aan het dansen! Een juweeltje. Ook op video uitgebracht in een ingekleurde versie.

Rio Rita

Verenigde Staten 1929. Musical van Luther Reed. Met o.a. Bebe Daniels, John Boles, Bert Wheeler, Robert Woolsey en Tiny Sandford.

Verfilming van een show van Ziegfeld, dus veel dans en zang, afgewisseld met komische sketches. Nieuw is niet alleen het sinds kort bij film toegepaste geluid, maar ook werd een deel van de film in Technicolor opgenomen. Met deze middelen wordt het verhaal gebracht van een desperado die een safe kraakt en de Texas Rangers achter zich aan krijgt. Een curiositeit.

Laurel & Hardy: The Hoose-Gow

Verenigde Staten 1929. Komedie van James Parrott. Met o.a. Stan Laurel, Oliver Hardy, James Finlayson, Tiny Sandford en Leo Willis.

Stan en Ollie hebben pech. Ze waren getuige van een bankoverval, maar ze worden ingerekend als medeplichtigen en draaien de bajes in. Ze krijgen het onmiddellijk aan de stok met de bewaker (Sandford). Deze cipier wil dat alles netjes in orde is, want de gouverneur (Finlayson) komt de gevangenis inspecteren. Onze jongens zullen er vanzelfsprekend voor zorgen dat dit een heuglijk bezoekje wordt. Dankzij het gastoptreden van o.a. Finlayson met zijn loense blik krijgt deze routine-komedie een meerwaarde. De gags zijn best leuk en een aantal is zelfs heel goed gevonden, maar het geheel eindigt weer in een dolle smijtpartij, die weinig subtiel in beeld gebracht wordt. Leo McCarey en H.M. Walker waren verantwoordelijk voor het scenario. Het camerawerk voor deze two reeler is van George Stevens, Len Powers en Glenn Robert Kershner. Wordt ook vertoond in een ingekleurde versie. Mono.

Charles Chaplin : The Immigrant

Verenigde Staten 1917. Komedie van Charles Chaplin. Met o.a. Charles Chaplin, Edna Purviance, Kitty Bradbury, Albert Austin en Henry Bergman.

Aan boord van een emigrantenschip op weg naar Amerika ontmoet Charlie de mooie Purviance. Haar moeder is bestolen en Charlie steekt daarom ongemerkt wat geld in haar zak, dat hij zojuist met gevaar voor eigen leven heeft gewonnen bij het spelen. Aangekomen in New York is hij platzak. Hij vindt wat geld en gaat een restaurant binnen, waar hij meteen ruzie krijgt met kelner Campbell die erop staat dat hij zijn hoed afneemt. Hij ontmoet opnieuw Purviance, wier moeder juist overleden is. Terwijl hij haar troost merkt hij dat het geldstuk uit zijn zak gevallen is. Een andere zwerver die het opraapt, betaalt ermee, maar Campell laat het weer op de grond vallen. Charlie probeert het ongemerkt op te rapen. Een sociaal getinte komedie waarin Chaplin een scheve blik werpt op het Vrijheidsbeeld. Amerika is duidelijk niet het land van melk en honing waarvan alle immigranten dromen. De film bevat enkele komische hoogtepunten, zoals het pokerspel en de affaire met het geldstuk. Rollie H. Totheroh en William C. Foster hanteerden de camera.

Charles Chaplin : The Count

Verenigde Staten 1916. Komedie van Charles Chaplin. Met o.a. Charles Chaplin, Eric Campbell, Edna Purviance, Leo White en May White.

Charlie is leerling-kleermaker. Tijdens het strijken verbrandt hij de broek van een graaf, zodat hij de deur uitvliegt. De kleermaker vindt in de broekzak een briefje waarin de graaf afzegt voor een party, die door de rijke erfgename Purviance wordt gegeven. De kleermaker besluit zich uit te geven voor de graaf. Maar Charlie, die een bekende is van de kokkin, is ook in het huis. Terwijl hij zich moet verbergen voor de opeenvolgende aanbidders van de kokkin, staat hij plotseling voor zijn verbaasde ex-baas en hij heeft diens bedrog door. Weer een snelle opeenvolging van slapstick en persoonsverwisseling. De tafelmanieren van Charlie vormen een hoogtepunt van de film, evenals zijn alles vernietigend golfspel op het buffet. Fotografie van Rollie H. Totheroh en William C. Foster.