Léonide Azar: montage.
Er zijn 9 films gevonden.

Tintin et le mystère de la toison d'or

1961 | Familiefilm, Avonturenfilm, Drama

Frankrijk​/​​België 1961. Familiefilm van Jean-Jacques Vierne. Met o.a. Jean-Pierre Talbot, Georges Wilson, Charles Vanel, Darío Moreno en Marcel Bozzuffi.

In deze live action film naar de Kuifje-strips van Hergé erft kapitein Haddock (Wilson) 'Het Gulden Vlies', een schip dat in Istanboel ligt aangemeerd. De kapitein en Kuifje reizen erheen en constateren dat het een wrak is. Toch is het veel waard, zo blijkt wanneer Haddock het niet wil verkopen. Tikje oubollige, maar fraai vormgegeven avonturenfilm met een overtuigende Talbot als de titelheld. De Belgische Talbot (1943) speelde nog een keer Kuifje in Tintin et les oranges bleues (1964) en hield daarna het acteren voor gezien: hij werd leraar.

Austerlitz

1960 | Oorlogsfilm, Historische film, Drama, Biografie

Frankrijk 1960. Oorlogsfilm van Abel Gance. Met o.a. Pierre Mondy, Martine Carol, Rossano Brazzi, Claudia Cardinale en Leslie Caron.

Engeland verbreekt verdrag met Frankrijk en laat lord Nelson Franse vloot blokkeren. Napoleon keert zich tegen Oostenrijk en Rusland en trotseert hun verenigde legers bij Austerlitz. Ruim dertig jaar na klassieker NAPOLEON maakte Gance onevenwichtige film over andere wapenfeiten van de Franse keizer. De eerste helft wordt besteed aan oppervlakkige anekdotes in luxueuze decors die reeks van internationale sterren kans moeten geven, waarna veldslag verdere film in beslag neemt met imponerende en meeslepende momenten. Mondy is verrassende maar geen bevredigende keus voor Napoleon-rol.

Les amants

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Louis Malle. Met o.a. Jeanne Moreau, Jean-Marc Bory, Alain Cuny, Judith Magre en Michèle Girardon.

Jeanne Moreau speelt de getrouwde vrouw en moeder Jeanne Tournier die vreemd gaat en daar niet voor wordt gestraft. Zo'n gegeven bleek eind jaren vijftig goed voor veel morele verontwaardiging, misschien nog meer dan het suggestief gefilmde liefdesspel van Jeanne en minnaar Bernard (Bory). Hun verliefdheid vormt het centrale deel van de film, goed voor een sfeervol hees voiceovercommentaar van Moreau: 'Liefde kan zomaar opeens ontstaan, en op dat moment is er geen plaats meer voor schaamte of terughoudendheid.' Malle bouwt Les amants, zijn tweede film met Jeanne Moreau, elegant op met fraaie, lange scènes waarin Moreau voluit kan schitteren. Op de geluidsband muziek van Brahms.

Ascenseur pour l'échafaud

1958 | Film noir, Misdaad

Frankrijk 1958. Film noir van Louis Malle. Met o.a. Jeanne Moreau, Maurice Ronet, Georges Poujouly, Lino Ventura en Yori Bertin.

Een man (Ronet) maskeert de moord op de echtgenoot van zijn minnares (Moreau) als zelfmoord, maar raakt, als de elektriciteit uitvalt, een nachtlang geblokkeerd in een lift (vandaar de titel). Intussen gaan twee joyriders er met zijn gereedstaande auto vandoor en zwerft de onwetende minnares doelloos en zoekend door Parijs. De opeenstapeling van toevalligheden in de intrige is het minst belangrijke aspect van dit speelfilmdebuut van Malle, dat op de nouvelle vague vooruitliep en van Moreau op slag een ster maakte. De beroemde muziek van jazztrompettist Miles Davis werd bij de beelden geïmproviseerd.

Bitter Victory

1957 | Oorlogsfilm, Drama

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1957. Oorlogsfilm van Nicholas Ray. Met o.a. Richard Burton, Curd Jürgens, Ruth Roman, Raymond Pellegrin en Anthony Bushell.

Ray maakte Bitter Victory in Frankrijk, waar hij meer dan in Amerika als auteur gevierd werd. En inderdaad ontstijgt Ray opnieuw de Hollywood-clichés in dit oorlogsdrama. Zelfs de slechteriken zijn menselijk in een thematiek die vooruitloopt op klassiekers The Bridge on the River Kwai en Lawrence of Arabia. De Libische woestijn is het decor waarin kapitein Leith (Burton) en majoor Brand (Jürgens) documenten uit handen van de nazi's moeten stelen. Maar Brand heeft een hekel aan zijn officier Leith, omdat die iets met zijn vrouw (Roman) heeft gehad.

Frou-Frou

1955 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1955. Komedie van Augusto Genina. Met o.a. Dany Robin, Gino Cervi, Philippe Lemaire en Louis de Funès.

Tijdens de belle époque beklimt bloemenverkoopster Antoinette Dubois, dankzij bemiddelde heren van zekere leeftijd, de Parijse beau monde-ladder en wordt als Frou-Frou een musichall-vedette. Na een Russisch avontuur met een prins keert ze berooid terug en verliest haar hart aan een suïcidale kunstschilder. Hoofdzakelijk in flashback verteld melodrama naar Cécil Saint-Laurent is niets anders dan een door Henri Alekan fraai in CinemaScope en Technicolor gefotografeerd Bouquetreeksje.

Le plaisir

1952 | Komedie

Frankrijk 1952. Komedie van Max Ophüls. Met o.a. Jean Galland, Madeleine Renaud, Daniel Gélin, Claude Dauphin en Gaby Morlay.

De Maupassant door Ophüls: een portmanteaufilmmeesterstuk. In Le masque zijgt een oudere Casanova op de dansvloer ineen. In La maison Tellier neemt de madam van een maison close haar nachtvlinders mee op een bijzonder uitje. Le modèle vertelt de tragische liefde tussen kunstschilder en muze. Kijker, treed binnen in de Belle Époque van de classicistische Franse cinema: van decors, kostumering en fotografie tot spel en muziek ademt Le plaisir perfectie en ambivalente schoonheid. Het door Christian Matras gerealiseerde openingsshot van het tweede segment is een mirakel.

La ronde

1950 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1950. Drama van Max Ophüls. Met o.a. Anton Walbrook, Simone Signoret, Serge Reggiani, Simone Simon en Daniel Gélin.

Als een keten gerangschikte reeks ontmoetingen in Wenen rond de eeuwwisseling begint en eindigt met dezelfde prostituee (Signoret). De prostituee slaapt met een soldaat, die maakt een dienstmeisje het hof, zij begeert een jonge man, en zo verder. Regisseur Ophüls maakte zijn Franse comeback met deze stijlvolle en charmante verfilming van Arthur Schnitzlers (ooit omstreden) ironische en melancholieke toneelstuk Reigen over de onbestendigheid en ontnuchtering van liefdesrelaties. Walbrook speelt de ceremoniemeester die verschillende episodes met sarcastisch commentaar verbindt. Ook door de uitzonderlijke rolbezetting niet overtroffen door latere verfilmingen.

L'idiot

1946 | Drama

Frankrijk 1946. Drama van Georges Lampin. Met o.a. Gérard Philipe, Edwige Feuillère, Lucien Coëdel, Jean Debucourt en Nathalie Nattier.

Het is een hele prestatie om Dostojevski's vuistdikke boek 'De idioot' (1868) te comprimeren tot anderhalf uur celluloid. Regisseur Lampin en de befaamde Belgische scenarist Charles Spaak kregen het voor elkaar, met behoud van de literaire essentie. Franse steracteur Gérard Philipe (1922-1959) imponeert in zijn tweede acteerjaar als Mysjkin, de edelman die in de hogere regionen van de geharde Russische maatschappij door het leven gaat als 'de idioot' vanwege zijn naïeve christelijke naastenliefde. Vele close-ups van de subtiele lichaamstaal van Philipe, verbeelden effectief de dolende jongeling: vervreemd van vriendschappen, romantische liefde en zelfs van zijn fysieke gesteldheid. Knap werk.