Françoise Collin: montage.
Er zijn 4 films gevonden.

Les amants réguliers

2005 | Drama

Frankrijk 2005. Drama van Philippe Garrel. Met o.a. Louis Garrel, Clotilde Hesme, Julien Lucas, Marc Barbé en Mathieu Genet.

Filmmaker en Parijzenaar Garrel (1948) voert zoon Louis op als zijn alter ego François, de twintigjarige spil van een door hasj en poëzie bedwelmde vriendengroep in Parijs die in het roerige voorjaar van 1968 noodgedwongen worstelt met de vraag of de aanzwellende opstand wordt gevoed door idealisme of door narcisme. Regisseur/scenarist Garrel maakte zijn cerebrale zwart-witdocudrama als een hommage aan leermeester Jean Eustache (La maman et la putain) en als tegenhanger van Bernardo Bertolucci's The Dreamers, de film die twee jaar eerder met veel hormonaal rumoer inging op het beroemde Parijse voorjaar. Winnaar Beste Regie op het Venetiaanse filmfestival.

Le vent de la nuit

1999 | Drama

Frankrijk​/​​Italië​/​​Zwitserland 1999. Drama van Philippe Garrel. Met o.a. Catherine Deneuve, Daniel Duval, Xavier Beauvais, Jacques Lasalle en Daniel Pommereulle.

De mooie, al wat oudere Hélène (Deneuve) houdt er een minnaar op na. De jonge kunstenaar Paul (Beauvois) vindt haar aantrekkelijk, maar te bezitterig. Om van haar te ontsnappen, gebruikt hij heroïne en gaat hij op reis met medekunstenaar Serge (Duval), die zo zijn eigen sores heeft. Thuis maakt Hélène zich ondertussen zorgen. Veel eindeloze gesprekken, veel beelden van snelwegen die door het Europese landschap slingeren. Regisseur Garrel maakte eerder J'entends plus la guitare. Velvet Underground-voorman John Cale schreef de muziek.

Pierrot le fou

1965 | Drama, Misdaad, Experimenteel, Film noir

Frankrijk​/​​Italië 1965. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Anna Karina, Dirk Sanders, Raymond Devos en Graziella Galvani.

Een schrijver verlaat zijn echtgenote en zijn geregelde bestaan voor een oude vlam die hem meesleurt in een warnet van intriges en moord, waarbij ondertussen ook hun wederzijdse liefde wordt opgebruikt. Een persoonlijke afrekening van Godard met de mislukking van het huwelijk met Karina werd in de vorm van een road movie volgestopt met politieke, absurde en cinefiele incidenten waardoor de film voortdurend verrassend blijft, hoewel de tragische dimensie over de teloorgang van emoties de overhand blijft houden. Hoogtepunt en conclusie van de eerste periode in het werk van Godard, zijn eerste in kleur.

Une Femme mariée

1964 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1964. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Philippe Leroy, Bernard Noël, Roger Leenhardt, Rita Maiden en Christophe Bourseiller.

Redactrice van damesblad kan niet kiezen tussen echtgenoot, een vliegenier, en minnaar, een acteur, en weet niet van wie ze zwanger is. Godard noemde dit 'fragmenten van een film', een even vaak boeiende als irriterende vormgeving rond vrouw die zich door media en reclame niet anders kan zien dan seksobject. Reeks van uitvoerige liefdesscènes in gestileerde detailopnamen werkt bewust anti-erotisch.