Lena Granhagen (1938): cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Misa en de wolven

2003 | Jeugdfilm, Drama, Familiefilm

Zweden 2003. Jeugdfilm van Linus Torell. Met o.a. Kim Jansson, Lena Granhagen, Magnus Krepper en Per Nilja.

Na de dood van haar moeder heeft de tienjarige Misa absoluut geen zin in de nieuwe vrouw van haar vader. Daarom vertrekt ze naar haar oma in Lapland. Langzaam went ze aan de eeuwenoude nomadische cultuur, waar het geloof in leven na de dood springlevend is. In het hoge noorden sluit Misa vriendschap met een eenzame wolvin met twee welpjes. Als de wolvin dreigt te worden gedood door stropers zet Misa alles op het spel om haar te redden. Aardig modern sprookje kreeg een eervolle vermelding op het Cinekid festival.

The Glass-blower's Children

1998 | Familiefilm, Fantasy

Zweden​/​​Denemarken​/​​Noorwegen 1998. Familiefilm van Anders Grönros. Met o.a. Oliver P. Peldius, Jasmine Heikura, Stellan Skarsgård, Pernilla August en Lena Granhagen.

Een vreemd land rond 1820. Albert (Skarsg[KA9]ard) is glasblazer. Zijn vrouw heet Sofia (August) en ze hebben twee kinderen, Klas (Peldius) en Klara (Heikura). Albert houdt van zijn werk en maakt glazen voorwerpen die hij zelf mooi vindt, maar door weinig mensen gewaardeerd en dus gekocht worden. Albert heeft derhalve grote moeite om het hoofd boven water te houden. Ergens, in een ander deel van het land wonen de Meester (Berggren) en de Meesteres (Klinga) in een mysterieus kasteel. De Meesteres zou graag kinderen willen hebben. Dus trekt Meester het land in op zoek naar een jongen en een meisje. Hij kidnapt Klas en Klara, die hij meeneemt naar het kasteel en wist hun geheugen. Ondertussen gaan vader en moeder naar hen op zoek. Regisseur Grönros kreeg nadat hij naar tevredenheid het boek Agnes Cecilia verfilmd had van schrijfster Maria Gripe toestemming om haar boek uit de titel, dat in twintig talen vertaald werd en een moderne klassieker is geworden, te bewerken voor het grote witte doek. De productie werd geplaagd door allerlei rampen en regisseur Grönros gaf op een bepaald moment bijna de pijp aan Maarten. De film is te lang, te eng voor jonge kinderen, het verhaal is meer geschikt voor volwassenen die jong van geest zijn, en de verschillen tussen de echte wereld en de fantasiewereld zijn te groot en zeer onevenwichtig. Zo'n typische film die gehuldigd wordt door literair geaarde critici, terwijl kinderen er het geduld niet voor kunnen opbrengen omdat hen teveel ontgaat. De kostuums van Lotta Petterson zijn prachtig en het camerawerk van Philip Ogaard is zeer goed. Een fraaie mislukking.

Alska Mej!

1986 | Drama

Zweden 1986. Drama van Kay Pollak. Met o.a. Anna Linden, Lena Granhagen, Thomas Fryk, Tomas Laustiola en Hans Sträät.

Een onstuimig en 'onaangepast' tienermeisje belandt na diverse opvoedingstehuizen bij een pleeggezin. Haar nieuwe pleegouders en hun zoon trachten, ieder op hun eigen wijze, haar te 'temmen'. De aanvallen van razernij evolueren uiteindelijk in een verzoening. Linden acteert met zelfvertrouwen en overtuiging en zorgt er voor dat ja als kijker sympatiseert met het meisje Sussie, zelfs tijdens haar meest onverbeterlijke momenten. Ook bekend als LOVE ME!

Barnens ö

1980 | Familiefilm, Drama

Zweden 1980. Familiefilm van Kay Pollack. Met o.a. Thomas Fryk, Anita Ekström, Ingvar Hirdwakk, Lars-Erik Berenett en Hjördis Pettersson.

Het verhaal van een jongetje dat, enerzijds op zoek naar echte vriendschap en anderzijds bang om zijn kinderlijke onschuld te verliezen, door zijn moeder naar een zomerkamp wordt gestuurd. Hij gaat er niet naar toe, net zo min als zijn moeder met vakantie gaat, maar bij haar vriend intrekt. Na veel omzwervingen leert hij dat het niet eenvoudig is om oprechte en eerlijke vriendschap in stand te houden. Naar het boek van P.C. Jersild.

Man mȧste ju leva

1978 | Drama, Komedie

Zweden 1978. Drama van Margareta Vinterheden. Met o.a. Stig Engström, Lena Granhagen, Marja Packalén, Ulf Johanson en Thomas Hellberg.

De sluiting van een houtzagerij noodzaakt een getrouwde werknemer om van zijn noordelijke woonplaats naar Stockholm te gaan en als ongeschoolde kracht in een fabriek te werken samen met andere 'gastarbeiders'. De rake, niet neerbuigende noch idealiserende kijk op het arbeidersmilieu geeft deze film zijn ongewone overtuigingskracht en humor, waardoor de groeiende solidariteit tussen de personages in hun eisen om betere werkomstandigheden en betaling geen traktaatjes-fictie wordt.

Stimulantia

1967 | Komedie

Zweden 1967. Komedie van Hans Abramson, Jörn Donner, Lars Görling, Ingmar Bergman en Arne Arnblom. Met o.a. Hans Alfredson, Harriet Andersson, Ingrid Bergman, Gunnar Björnstrand en Gunnel Broström.

Een episodenfilm waarin regisseurs vorm kunnen geven aan wat hen in het leven opwindt. Dit vrijblijvende uitgangspunt leidt tot hoogst ongelijksoortige resultaten, waarbij Bergman een familiefilmpje over de geboorte van zijn zoon inbrengt. De leukste sketch is die van Donner, waarin een paar het bedrijven van de liefde zo systematisch en klinisch voorbereid, dat ze er tenslotte maar van afzien. Veteraan Molander haalde zijn ontdekking Ingrid Bergman na ruim 27 jaar terug voor de Zweedse camera's voor verfilming van De Maupassants Halssnoer. Deze optelsom geeft inzicht in de gevarieerdheid van de Zweedse cinema, maar helaas slechts weinig meer.

Puss och kram

1967 | Komedie

Zweden 1967. Komedie van Jonas Cornell. Met o.a. Agneta Ekmanner, Sven-Bertil Taube, Hokan Serner, Lena Granhagen en Rolf Larsson.

Schrijver heeft de bons van zijn vriendin gekregen en vraagt onderdak bij een oude schoolvriend. Dat leidt tot conflicten in diens huwelijk en uiteindelijke tot plaatsinname van de gast in het echtelijke bed. Dit debuut van een filmkriticus in [KL]Nouvelle vague[KLE]-stijl heeft voor de Zweedse cinema een ongewone speelsheid (en soms irritante modieusheden), maar is vooral een filmische liefdesverklaring aan de hoofdrolspeelster en echtgenote van regisseur Ekmanner.

Kattorna

1964 | Drama

Zweden 1964. Drama van Henning Carlsen. Met o.a. Eva Dahlbeck, Gio Petré, Monica Nielsen, Lena Granhagen en Per Myrberg.

Een wasserij is een broeinest van rivaliteit, frustratie en conflicten van vrouwelijke arbeiders waar de mannelijke bezorger van de was egoïstisch misbruik van weet te maken. Als de cheffin haar lesbische geaardheid laat blijken wordt alle woede op haar gericht. Deze Zweedse verfilming door een Deen van een Fins toneelstuk - van Walentin Chooell - komt in de opbouw van confrontaties en onthullingen niet los van haar theateroorsprong, al weet de regisseur de enige locatie overtuigend benauwend te maken en voyeurisme te vermijden. Alle actrices zijn imponerend.