Hubert Niogret: productie.
Er zijn 3 films gevonden.

Drôles, tendres et méchants

1999 | Documentaire, Komedie

Frankrijk 1999. Documentaire van Jorge Dana. Met o.a. Roberto Benigni, Vittorio Gassman, Nino Manfredi, Mario Monicelli en Nanni Moretti.

La tortue sur le dos

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Luc Béraud. Met o.a. Jean-François Stévenin, Bernadette Lafont, Virginie Thévenet, Véronique Silver en Marion Game.

De titelgevende schildpad op z'n rug is de 35-jarige schrijver Paul Neveu, kampend met writer's block, zelftwijfel en huwelijksimpasse. Op de vlucht voor de blanco bladzijde en hunkerend naar afleiding - liefst iets met jongere vrouwen - raakt hij op drift. Zeer jaren-zeventig Truffaut-esk, deze laaggebudgetteerde debuutregie op coscenario van Claude Miller (hier tevens acteur). Stévenin, uitstekend als klungelend dwaallicht in premature midlifecrisis, vertolkt de rol die oorspronkelijk was bedoeld voor Jean-Louis Trintignant. Lafont sprankelt als de echtgenote die het schrijversgeneuzel zat is. Deels opgenomen in Bérauds toenmalige appartement.

Le vieux pays où Rimbaud est mort

1977 |

Frankrijk​/​​Canada 1977. Jean-Pierre Lefebvre en Jean Pierre Lefebvre. Met o.a. Marcel Sabourin, Anouk Ferjac, Miryam Poyer, Roger Blin en Germaine Delbat.

Abel uit Quebec gaat terug naar het land van zijn voorouders, Frankrijk. Hij wil weten in hoeverre de Fransen veranderd zijn. Hij ontdekt in eerste instantie het Frankrijk van de toeristenfolders maar daarna wordt hij er, mede dankzij allerlei ontmoetingen en liefdesrelaties, getuige van hoe het echte Frankrijk leeft, lijdt en liefheeft. Hij ziet dan in hoezeer de verre verwanten in het 'Nieuwe Frankrijk' verwijderd zijn geraakt van het 'oude land'. De kijk van deze regisseur uit Quebec op de Parijse zeden is spits, vlijmscherp en soms keihard maar hij vermengt dit met onmiskenbare melancholie; zodoende een film met een geheel eigen accent. Ook bekend als CE VIEUX PAYS OÙ RIMBAUD EST MORT, RIMBAUD EST MORT en RIMBAUD EST MORT - LE VIEUX PAYS.