Charlie Schlatter

Diagnosis murder: A town without pity

Verenigde Staten 2002. Thriller van Christopher Hibler. Met o.a. Charlie Schlatter, Barry Van Dyke en Dick Van Dyke.

Ed

Verenigde Staten 1996. Familiefilm van Bill Couturié. Met o.a. Matthew LeBlanc, Jayne Brook, Bill Cobbs, Jack Warden en Jay Caputo.

Matt LeBlanc (Lost in space) als honkbalspeler Jack Cooper, die kamer moet delen met de nieuwe aanwinst van het team, de chimpansee Ed. Slappe familiekomedie die in '97 bij de Razzie Awards werd genomineerd voor slechtste film, 'worst screen couple' en slechtste script. De prijzen gingen dat jaar overigens op alle drie de fronten naar Striptease.

Police Academy: Mission To Moscow

Verenigde Staten 1994. Komedie van Alan Metter en Ian Jones. Met o.a. Michael Winslow, Ron Perlman, Charlie Schlatter, George Gaynes en Claire Forlani.

Dat van de oorspronkelijke cast van Police Academy nog maar vijf van de minst belangrijke personages bereid waren om op te draven voor deel zeven was een veeg teken. En inderdaad: Mission to Moscow is een uitzonderlijk slappe aflevering van de toch al niet geweldige Police Academy serie. Ditmaal gaan de agenten naar Moskou om maffiose computercriminelen te bestrijden. Dat kunnen ze natuurlijk veel beter dan die domme Russen. Ook gerenommeerde acteurs als Christopher Lee en Ron Perlman kunnen de film niet redden.

Sunset Heat

Verenigde Staten 1992. Thriller van John Nicolella. Met o.a. Michael Paré, Dennis Hopper, Adam Ant, Daphne Ashbrook en Tracy Tweed.

Ex-dealer Eric keert na jaren als succesvol fotojournalist terug naar Los Angeles. Hij wordt door rockvideo-regisseur Danny uitgenodigd een paar dagen zijn gast in Malibu te zijn. Hier wordt Eric geconfronteerd met zijn duistere verleden.

Stormy Weathers

Verenigde Staten 1992. Mysterie van Will Mackenzie. Met o.a. Cybill Shepherd, Roy Thinnes, Robert Beltran, Diane Salinger en Tony Lo Bianco.

De mooie en rijpe Samantha 'Sam' Weathers is privé*-*detective in Los Angeles. Zij krijgt de opdracht van een aantrekkelijke Italiaanse aristocraat om een vermist familielid op te sporen. Bij het onderzoek komen echter ook verdachte zaakjes boven water, zoals een omvangrijke drugssmokkeloperatie, een onopgeloste zaak rond meerdere moorden en informatie die de carrière van een vrouwelijk congreslid ernstig kunnen schaden. Sam riskeert haar leven en haar hart bij haar streven om achter de waarheid te komen

All-American Murder

Verenigde Staten 1992. Thriller van Anson Williams. Met o.a. Josie Bissett, Christopher Walken, Richard Kind, Charlie Schlatter en Joanna Cassidy.

Schlatter is een jonge kerel die steeds in moeilijkheden raakt. Hij is bezeten van vuur en wordt daardoor van elke school gestuurd. Zijn vader laat hem inschrijven op een streng college, waar hij binnen de kortste tijd in bed ligt met Cassidy, de vrouw van de rector. Hij doet alle moeite om de mooie Bisset te versieren. Uiteindelijk stemt ze toe in een afspraak. Hij is er getuige van hoe ze brandend als een fakkel uit een raam springt. Schlatter is natuurlijk de hoofdverdachte. Maar inspecteur Walken is er niet zo zeker van dat hij inderdaad de schuldige is. Goed gestructureerde thriller die naar het einde toe echter compleet uit de hand loopt. Het scenario van Barry Sandler begint als de zoveelste campuskomedie, maar ontwikkelt zich geleidelijk naar een film vol suspense, die vooral staande gehouden wordt door de schitterende dialogen tussen Walken en Schlatter. Verzorgde fotografie van Geoff Schaaf.

The Delinquents

Australië 1989. Romantiek van Chris Thomson. Met o.a. Kylie Minogue, Charlie Schlatter, Angela Punch McGregor, Bruno Lawrence en Todd Boyce.

Minogue schittert in een realistisch zakdoekendrama (je hebt er wel tien nodig) annex adolescentenverhaal, gesitueerd in het conservatieve Australi[KA3]e rond 1957. Zij beleeft een ideale romance met Schlatter maar die prille liefde wordt niet getolereerd door haar milieu. We hebben het allemaal wel al eens eerder gezien; het verhaal komt evenwel geloofwaardig en boeiend over. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Criena Rohan (scenario van Clayton Frohman en Mac Gudgeon) en met leuke songs vertolkt door Gene Vincent, Jerry Lee Lewis, Eddie Cochran, Little Richard, Fats Domino, The Platters, Dinah Shore en Minogue zelf.

Heartbreak Hotel

Verenigde Staten 1988. Komedie van Chris Columbus. Met o.a. David Keith, Tuesday Weld, Charlie Schlatter, Jacque Lynn Colton en Angela Goethals.

Avontuurlijke, fantastische komedie: Schlatter, een tiener met een rock `n` roll-bandje uit het Midden-Westen kidnapt Elvis Presley (een goede rol van Keith) in 1972 en neemt hem mee in een geleende roze Cadillac naar zijn slaperige woonplaats en laat hem bij hem thuis logeren; dat is te gek voor zijn gescheiden moeder, die sedert 1956 al een fan van Elvis is. Een fantasyfilm waar je dan wel wèg van bent of die je totaal niet aanspreekt.

Bright Lights, Big City

Verenigde Staten 1988. Drama van James Bridges. Met o.a. Michael J. Fox, Kiefer Sutherland, Phoebe Cates, Swoosie Kurtz en Frances Sternhagen.

Iedereen krijgt een tien voor zijn inzet in deze bewerking van Jay McInerney`s populaire roman. Fox geeft een goede vertolking als de jongen van het platteland, die in de drugswereld van New York verzeild raakt. De meer cerebrale aspecten van het boek (de monologen) komen niet goed over en het duurt lang voor de kijker sympathie krijgt voor Fox en zijn leed. Sutherland is een overtuigende aan drugs verslaafde slijmerd.

18 Again!

Verenigde Staten 1988. Komedie van Paul Flaherty. Met o.a. George Burns, Charlie Schlatter, Tony Roberts, Anita Morris en Red Buttons.

Schlatter is 18, onbegrepen door zijn ouders en bovendien onhandig met de meisjes. Opa Burns is 81 en zijn tegenpool. Hij woont samen met een moordgriet. Door een dom ongeval verandert hun leven. Wanneer ze na een botsing terug tot bewustzijn komen, blijkt Schlatter zich in het lichaam van opa te bevinden en vica versa. Opa Burns heeft hier natuurlijk niks op tegen. Dankzij de spirituele vertolking van Burns wordt de film veel plezieriger dan het matige scenario van Josh Goldstein en Jonathan Prince zou doen vermoeden. Het is een genot die man aan het werk te zien. Maar ook de charmante jonge Schlatter laat zich niet van het scherm spelen door de veteraan. Fotografie is van Stephen M. Katz en Billy Goldenberg componeerde een prettig in het oor liggende score. Amusement zonder pretenties.