Ennio Flaiano: scenario en schrijver.
Er zijn 15 films gevonden.

Liza

1972 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1972. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mastroianni, Corinne Marchand, Michel Piccoli en Dominique Marcas.

Een man heeft zich uit de consumptiemaatschappij en het huwelijk teruggetrokken op een onbewoond eiland in de Middellandse Zee met als enig gezelschap zijn hond. Een jonge bourgeoise maakt tijdens een cruise ruzie met haar gezelschap en komt op het eiland overnachten. Geïntrigeerd blijft ze langer en weigert uiteindelijk te vertrekken. Ze doodt de hond en neemt diens slaafse aanhankelijkheid aan om zich onmisbaar te maken. Deze filosofische fabel over de onmogelijkheid om aan de maatschappij te ontsnappen kreeg een opmerkelijke spanning in een bijna rituele strijd om afhankelijkheid en isolement door de hoofdrolspelers, waarbij Deneuve verrassend afstand neemt van haar sjiek en koel imago.

Giulietta degli spiriti

1965 | Drama, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1965. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Giulietta Masina, Sandra Milo, Mario Pisu, Valentina Cortese en Sylva Koscina.

Een vrouw van middelbare leeftijd vermoedt dat haar echtgenoot haar bedriegt, en daardoor komen er erotische dromen en jeugdtrauma's bij haar boven. Fellini plakte typische mannenfantasieën rond de heldin die zelf nergens interessant wordt gemaakt. Masina loopt met verbaasde ogen en een dappere glimlach rond, terwijl de regisseur zich uitleeft in de aankleding en decors van zijn eerste speelfilm in kleur. Scenario van Fellini, Tullio Pinelli, Ennio Flaiano en Brunello Rondi. Camerawerk van Gianni Di Venanzo.

Otto e mezzo

1963 | Drama, Komedie, Experimenteel

Italië 1963. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Marcello Mastroianni, Anouk Aimée, Claudia Cardinale, Sandra Milo en Barbara Steele.

Mastroianni is filmregisseur Guido, die net een grote hit achter de rug heeft. Hij trekt zich terug in een rustoord om bij te komen, maar daar komt niets van terecht: niet alleen doet zijn producent alweer een beroep op hem, ook zijn vrouw en minnares eisen zijn aandacht. Terwijl Guido worstelt met zijn 'regisseursblok' verliest hij zich in herinneringen en fantasieën. Zeer persoonlijk werk van grootmeester Fellini die - na zijn eigen internationale succes La dolce vita - de balans van zijn carrière en persoonlijke leven opmaakt en het creatieve proces van het menselijk brein bestudeert. Zo worden beelden van een dansende prostituée op het strand, de overleden ouders van de regisseur, jeugdherinneringen aan een circus en een groep vrouwen die de regisseur met een zweep denkt te temmen, even logisch als onlogisch met elkaar verbonden. Bizar, sensueel vormgegeven drama werd onderscheiden met twee Oscars: voor beste niet-Engelstalige film en voor de kostuums van Piero Gherardi.

Boccaccio '70

1962 | Komedie, Erotiek, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1962. Komedie van Federico Fellini, Luchino Visconti, Mario Monicelli en Vittorio De Sica. Met o.a. Sophia Loren, Anita Ekberg, Romy Schneider, Peppino De Filippo en Silvio Bagolini.

Film met drie episoden.1. LE TENTAZIONI DEL DOTTOR ANTONIO. Een moraalprediker wordt verontwaardigd over een pikant reclamebord met de tien keer levensgrote Ekberg die in zijn overspannen dromen tot leven komt. Deze eerste film in kleur voor Fellini kondigt in klein bestek de gestileerde fantasie en verbeeldingen van later werk aan. Deze episode duurt 53m. 2. IL LAVORO. De echtgenote van een Romeinse aristocraat die door een callgirl-schandaal in opspraak komt, geeft een impuls aan het huwelijk door zich voortaan ook voor gunsten te laten betalen. De Visconti-sketch is een bitter meesterwerkje en de openbaring van Schneider als volwassen actrice. 3. LA RIFFA. De eigenares van een kermisschiettent wordt door haar broer hoofdprijs van een competitie gemaakt, maar de winnaar is niet degene op wie ze een oogje heeft. Rumoerige volksklucht met temperamentvolle Loren was destijds verrassend, maar werd door haar en De Sica sindsdien te vaak herhaald. De film was oorspronkelijk een vierluik, maar de niet onaardige sketch RENZO E LUCIA van Mario Monicelli over een pasgetrouwde arbeider in Turijn - zonder beroemde ster - werd geknipt. Die wordt soms meevertoond op tv. De oorspronkelijke versie was 190m; de in ons land uitgebrachte film: 165m (de drieluik!), maar de censuur in Duitsland bijvoorbeeld sneed daar nog eens 9m af, zodat de Duitse drieluik slechts 156m is. De producenten voegden het getal 70 aan de titel toe, omdat ze dachten dat de film niet vóór 1970 door de Italiaanse censuur zou komen. Scenario's van Giovanni Arpino, Italo Calvino, Tullio Pinelli, Enzo Flaiano, Suso Cecchi d'Amico en Cesare Zavattini. Camerawerk van Giuseppe Rotunno, Otello Martinelli en A. Nannuzzi.

La Notte

1961 | Drama, Romantiek, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1961. Drama van Michelangelo Antonioni. Met o.a. Jeanne Moreau, Marcello Mastroianni, Monica Vitti, Bernhard Wicki en Rosy Mazzacurati.

De dodelijke ziekte van een huisvriend brengt de vrouw van een schrijver na tien jaar huwelijk in een onbestemde crisis. Tijdens een grote receptie dolen ze onafhankelijk van elkaar rond en hebben tot niets leidende flirts met anderen. In de ochtenduren doen ze een wanhopige poging om de liefde van weleer te doen herleven. Deze beroemde Antonioni-film suggereert in zeer zorgvuldige beelden de vergankelijkheid van emoties, met nauwelijks enige uiterlijke actie en een minimum aan dialogen. De film doet nu enigszins steriel aan, omdat de acteurs ondergeschikt zijn gemaakt aan de fotografische compositie in plaats van hun gevoelens zelf te mogen uitdrukken.

La dolce vita

1960 | Drama, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1960. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Marcello Mastroianni, Anita Ekberg, Anouk Aimée, Lex Barker en Yvonne Furneaux.

Journalist Marcello Rubini (Mastroianni) holt van de ene primeur naar het volgende schandaal, slaapt in een bordeel, bezoekt een intellectueel, alles te midden van de jetset van Rome. Hij weet zijn cynische afstandelijkheid te bewaren, maar hij ontdekt te laat dat hij van zichzelf en van het 'echte leven' is vervreemd. Een van de beste en in elk geval meest toegankelijke films uit Fellini's oeuvre, met spectaculaire, aangrijpende en vermakelijke episodes, waaronder de beroemde scène van Mastroianni en Ekberg in de Trevifontein. Gouden Palm in Cannes.

Le notti di Cabiria

1957 | Komedie, Romantiek, Misdaad, Drama, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1957. Komedie van Federico Fellini. Met o.a. Giulietta Masina, Amedeo Nazzari, Franca Marzi, Dorian Gray en Aldo Silvani.

Ondanks teleurstellingen en vernederingen weet simpele Romeinse prostitu[KA1]ee Cabria (Masina) haar bravoure en goedgelovig optimisme te bewaren. Een ontmoeting met de verlegen boekhouder Oscar D`Onofrio (P[KA1]erier) leidt tot trouwplannen, maar als ze uit het `leven` is gestapt, blijkt hij het alleen op haar geld te hebben gemunt en haar daarvoor te willen ombrengen. Ook deze ontgoocheling wordt levensblij overwonnen. Deze succesvolle Fellini-film heeft minder dan andere uit de jaren 1950 de tijd doorstaan en overtuigt nu noch in zijn optimisme noch in de pittoreske milieutekening. Enkele treffende momenten en een sublieme rol van P[KA1]erier wegen niet op tegen de doorzichtige en irritante maniertjes van Masina die van haar echtgenoot een weinig kritische regie kreeg. Werd later bewerkt tot de musical SWEET CHARITY (1969) van Bob Fosse met Shirley Maclaine. Fellini`s versie doet soms ook naar zang en dans snakken om de langdradigheid te verluchten. Won (niettemin) de Oscar als Beste Buitenlandse Film en Beste Actrice voor Masima in Cannes. Het scenario is van Ennio Flaiano, Tullio Pinelli en Pier Paolo Pasolini. Het camerawerk is van Aldo Tonti en Otello Martelli, die niet op de aftiteling staat vermeld. Western Electric Sound System.

Il bidone

1955 | Komedie, Drama, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1955. Komedie van Federico Fellini. Met o.a. Broderick Crawford, Richard Basehart, Franco Fabrizi, Lorella De Luca en Irene Cefaro.

Een drietal oplichters weet met allerlei trucs en vermommingen goedgelovige plattelanders geld afhandig te maken, maar wordt door het thuisfront de doelloosheid van hun onbekommerde bestaan steeds meer duidelijk gemaakt. Bij de laatste grote slag komt de aanvoerder om het leven. Fragmentarisch opgebouwde en verrassend sober gefilmde tragikomedie geldt als een van Fellini`s mindere films, maar blijkt bij herzien goed gebleven (of zelfs beter geworden). Geslaagde spelprestaties en rake, licht satirische milieu- typeringen. Het scenario is van regisseur Fellini, Ennio Flaiano en Tullio Pinelli. Het camerawerk is van Otello Martelli.

Tempi nostri

1954 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1954. Komedie van Alessandro Blasetti en Paul Paviot. Met o.a. Memmo Carotenuto, Elisa Cegani, Totò, Sophia Loren en Eduardo De Filippo.

Blasetti die met ALTRI TEMPI de formule van episodefilm een nieuw leven inblies, brengt een reeks schetsen, waarin ondanks armoede en sociale achterstand het optimisme toch steeds wint. Verschillende happy endings zijn meer sympathiek dan overtuigend, maar de film boeit toch, mede door de sterke rolbezetting. Beste schetsen zijn met Mastroianni en Padovani als arm echtpaar dat een baby te vondeling legt en na berouw probeert hem terug te vinden en met De Sica en Cegani als bejaarde filmfiguranten die elkaar nog van vroeger kennen.

Peccato che sia una canaglia

1954 | Komedie

Italië 1954. Komedie van Alessandro Blasetti. Met o.a. Sophia Loren, Vittorio De Sica, Marcello Mastroianni, Walter Bartoletti en Mario Passante.

Een meisje gebruikt haar charme als afleidingsmanoeuvre terwijl haar vader en zijn handlangers stationsdiefstallen plegen. Een jonge taxichauffeur wordt ook het slachtoffer, maar is zo verliefd dat hij hen aan de politie laat ontsnappen. Deze uitbundige komedie - naar een verhaal van Moravia - liet voor het eerst de mogelijkheden van Loren zien als temperamentvol comédienne en koppelde haar - ook voor het eerst - aan Mastroianni. Een verrukkelijke rol van De Sica als stelende vader.

La strada

1954 | Drama

Italië 1954. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Anthony Quinn, Giulietta Masina, Richard Basehart, Aldo Silvani en Marcella Rovere.

Wellicht Fellini's ontroerendste film, over de jonge Gelsomina (Masina, de echtgenote van de regisseur) die door de knorrige boeienkoning Zampano (Quinn) van haar familie wordt gekocht om hem te assisteren bij zijn act. Haar opgeruimde gemoed maakt het zware zwervende bestaan nog enigszins draaglijk. En dan valt haar oog op een leuke acrobaat. Masina draagt de film met haar meisjesachtige onschuld, maar Quinn imponeert zeker ook als gevoelige bruut. Overgangsfilm tussen Fellini's eerdere neorealistische en zijn latere surreële werk. Oscar voor beste niet-Engelstalige film.

La donna del fiume

1954 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1954. Drama van Mario Soldati. Met o.a. Sophia Loren, Gérard Oury, Rik Battaglia, Lise Bourdin en Enrico Olivieri.

Een meisje wordt verleid door een smokkelaar en geeft hem aan bij de politie, ondanks het feit dat ze een kind van hem verwacht. Als hij later uit de gevangenis wordt ontslagen, is het zoontje plotseling verdwenen. Lorens eerste grote sterrol kreeg achter de camera`s medewerking van velen die later een eigen reputatie zouden verwerven (Pasolini schreef de dialoog). Een aanvankelijk sfeervol, broeierig melodrama ontspoort tegen het einde met veel louterende droefenis die de ster nog niet overtuigend weet te acteren.

La Romana

1954 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1954. Drama van Luigi Zampa. Met o.a. Raymond Pellegrin, Xenia Valderi, Gino Buzzanca, Gina Lollobrigida en Franco Fabrizi.

Een in de liefde teleurgesteld volksmeisje probeert maatschappelijk hogerop te komen, maar vervalt tot prostitutie. Na een nieuwe liefde voor een politiek bewuste arbeider komt ze weer alleen te staan en moet voor haar aanstaand kind zorgen. Hoewel Moravia zelf de beroemde roman tot scenario bewerkte, ontbreken bijna alle nuances van het boek, ook omdat Lollobrigida haar rol alleen decoratief invult. Destijds was dat spectaculair genoeg om haar internationale sterstatus te bevestigen.

I vitelloni

1953 | Drama, Experimenteel, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1953. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Franco Fabrizi, Franco Interlenghi, Alberto Sordi, Leonora Ruffo en Riccardo Fellini.

In een Italiaans kustplaatsje brengt een groepje werkeloze jongemannen hun tijd lummelend en zoekend naar vermaak door, tot een van hen moet trouwen met zijn zwangere vriendin. Verantwoordelijkheid voor werk en gezin leert hij met de nodige moeite dragen en ook zijn bevriende zwager neemt de eerste stappen naar een volwassener gedrag. Deze zedenkomedie met autobiografische elementen was de eerste belangrijke Fellini-film die met ironische observatie van personages en milieu het moralisme mist dat zijn beroemdere films uit de jaren 1950-60 nog wel eens ontsiert. Scenario van regisseur Fellini, Tullio Pinelli en Ennio Flaiano. Camerawerk van Otello Martelli, Luciano Trasatti en Carlo Carlini.

Lo sceicco bianco

1952 | Drama, Komedie

Italië 1952. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Alberto Sordi, Brunella Bovo, Leopoldo Trieste, Giulietta Masina en Ernesto Almirante.

Een pas getrouwde vrouw is verslingerd aan de wekelijkse fotostrip rond het romantische personage van de 'blanke sheik'. Een huwelijksreis naar Rome geeft haar de kans om haar idool te ontmoeten en zelf in een nieuwe fotoroman te figureren. De sheik blijkt een ijdele pantoffelheld zodat ze met meer realiteitsbesef terugkeert bij haar echtgenoot die ze in de steek had gelaten. Een milde satire op driestuiversromantiek dankt veel aan de geslaagde karikaturale titelrol van nog jonge Sordi. Het talent van Fellini manifesteert zich nog tamelijk voorzichtig.