Vilgot Sjöman: regie, cast en scenario.
Er zijn 17 films gevonden.

Fallgropen

1989 | Thriller, Romantiek

Zweden 1989. Thriller van Vilgot Sjöman. Met o.a. Börje Ahlstedt, Maria Kulle, Ewa Fröling, Kajsa Reingardt en Duncan Green.

Liefdesthriller rond de dood van jonge theologiestudente Reingardt: zelfmoord of het werk van haar vriendje of van haar seksueel gefrustreerde prof Ahlstedt? Sjöman kan het spelen met taboes en symboliek niet laten: angst, schuldgevoelens en de complete schakering van psychopatisch gedrag. Sombere intrige en ontknoping, mooi gefotografeerd door Ralph Evers.

Jag rodnar

1981 |

Zweden 1981. Vilgot Sjöman. Met o.a. Gunnar Hellstrom, Bibi Andersson, Larry Hagman, Cheryl Katzman en Vic Silayan.

Een filmregisseur wil op de Filippijnen een verhaal van Conrad opnemen maar hoofdrolspeler Max von Sydow komt niet opdagen, de producent eist een meer commerci[KA3]ele benadering en de actrice houdt zich namens Amnesty International bezig met politieke gevangenen. De ge[KA3]improviseerde en autobiografische satire resulteert in een humorloze en zinloze warboel met grove en onsmakelijke effecten. De beste momenten komen van Bibi Andersson en Larry Hagman (als zichzelf en plaatsvervangende ster), die enige welkome zelfironie inbrengen.

Linus

1979 | Drama, Erotiek

Zweden 1979. Drama van Vilgot Sjöman. Met o.a. Harald Hamrell, Viveca Lindfors, Sven Wollter, Harriet Andersson en Christina Schollin.

Een puber is in de jaren twintig toevallig getuige van een moord op de binnenplaats van het huis waarin zijn zijn vader zich bevindt. Om vader van verdenking te vrijwaren gaat hij zelf in het gebouw op onderzoek uit. Het onderzoek is alleen aanleiding voor de tekening van de symbolische microkosmos in de verschillende woonlagen. Aangedikte excessen en corruptie alom overtuigen niet (zeker niet van de oprechtheid van de filmmaker). Het zwake spel van de jonge, onwaarschijnlijk naïeve hoofdrol wordt slechts gedeeltelijk gecompenseerd door indringende bijrollen, vooral van de actrices.

Tabu

1976 | Drama, Erotiek

Zweden 1976. Drama van Vilgot Sjöman. Met o.a. Kjell Bergqvist, Lickȧ Sjöman, Viveca Lindfors, Frank Sundström en Halvar Björk.

Een jonge idealistische revolutionair zet zich in voor seksuele minderheden, zoals homoseksuelen, sadomasochisten, exhibitionisten en travestieten - maar doet dit alleen uit eigenbelang, waaraan hij uiteindelijk zowel deze minderheden als zijn geliefde offert. Deze nieuwe poging van de regisseur om voedsel te geven aan zijn reputatie van baanbrekendheid is even hypocriet als de hoofdpersoon die hij zogenaamd aanklaagt. Dit resulteert in een serie stuitende scènes - niet om de inhoud, maar vanwege de presentatie - waarbij de inzet van de acteurs het geheel nòg gênanter maakt.

Garaget

1975 | Thriller

Zweden 1975. Thriller van Vilgot Sjöman. Met o.a. Agneta Ekmanner, Frej Lindquist, Christina Schollin, Kerstin Hänström en Peter Lindgren.

De vrouw van een godsdienstonderwijzer bedriegt hem met zijn schoolhoofd en beste vriend sinds jaren. Na haar zelfmoordpoging komt de waarheid aan het licht die de echtgenoot tot moord zal brengen. Sjömans poging tot psychologische thriller faalt op kardinale punten: de psychologie rammelt en de spanning ontbreekt. Goed spel biedt geen soelaas, evenmin als Sjömans slinkse pogingen om zijn reputatie van erotische openhartigheid trouw te blijven.

En Handfull kärlek

1974 | Drama

Zweden 1974. Drama van Vilgot Sjöman. Met o.a. Anita Ekström, Gösta Bredefeldt, Ingrid Thulin, Evabritt Strandberg en Per Myrberg.

Een arbeidersmeisje wordt in 1909 dienstbode in een gezin van een rijke zakenman. Haar verloofde is arbeider in een gasfabriek; hij bereidt een staking voor. De invloed van het middenklasse-milieu op het meisje is te groot en de verhouding met de jongen wordt verbroken. Sj[KA3]oman vermijdt experimenten en (anti-) moralistische trekjes, en kiest voor een solide uitgewerkt scenario en een degelijke vormgeving. Het resultaat boeit als de filmbewerking van een lijvige roman - hoewel met oorspronkelijke stof - en is opmerkelijk gefotografeerd door Jörgen Persson. Daarbij is het spel van de actrices zeer opvallend.

Troll

1972 | Erotiek

Zweden 1972. Erotiek van Vilgot Sjöman. Met o.a. Börje Ahlstedt, Solveig Ternström, Frej Lindkvist, Jan-Olof Strandberg en Acke Carlsson.

In plaats van een vroegere uitspraak dat seks doodzonde is, heeft een jong echtpaar het idee dat seks letterlijk dodelijk is. Na vijf jaar huwelijk met alleen masturbatie brengen nieuwsgierigheid en frustratie hen ertoe om het met eventueel dodelijk afloop toch maar te doen en ze merken, dat een stel dat ze in vergeefse hoop op een gezamenlijke zelfmoordactie hebben dronken gevoerd, de paring gezond overleeft. De bedoelde therapeutische humor in een pleidooi voor vrije seksbeleving komt ondanks de vitale inzet van de hoofdrollen niet echt van de grond, omdat Sjöman er wel in slaagt seks komisch te maken, maar nauwelijks aantrekkelijk. De roemruchte orgie in het bordeel met de echtgenoot en vier blote dikke operazangers die tijdens de daad RIGOLETTO galmen, is daarvoor kenmerkend.

Lyckliga skitar

1970 | Komedie, Drama

Zweden 1970. Komedie van Vilgot Sjöman. Met o.a. Bernt Lundquist, Solveig Ternström, Christer Boustedt, Lasse Werner en Gösta Wälivana.

Onbekommerde vrachtwagenchauffeur Charlie (Lundquist) wordt door de toevallige verantwoordelijkheid voor de zwangere Pia (Ternstr[KA3]om) zich zijn taak in de maatschappij bewust en verliest ondanks reeksen tegenslagen niet zijn optimisme. Een nieuwe poging van Sj[KA3]oman tot een losse filmstijl waarbij de hoofdrollen aan het scenario meeschrijven, hetgeen resulteert in verrassend spontaan acteren, waar zijn logge filmvorm over de Zweedse sociale democratie (de verheerlijking van de vakbond enz.) echter steeds een domper op drukt. Op de aftiteling staat evenwel alleen vermeld dat het scenario van regisseur Sjöman is. Het camerawerk is van Rune Ericson. De eerste film die in Super 16 mm werd geschoten om daarna opgeblazen te worden tot bioscoopformaat, 35 mm. Ericson kreeg voor deze verdienste in het filmvak in 2002 een ere-Oscar. Eastmancolor, Mono.

Ni ljuger

1969 |

Zweden 1969. Vilgot Sjöman. Met o.a. Stig Engström, Börje Ahrstedt, Sif Ruud, Anita Ekström en Rune Turesson.

Nadat Sjöman om zijn JAG AR NYFIKEN-films door Zweden van links heftig werd aangepakt, wilde hij bewijzen dat hij ook een politieke film kon draaien zonder een schandaal te verwekken. Een jonge socioloog tracht een gedetineerde alcoholist te helpen, maar hij faalt door de schuld van het 'systeem'

Skammen

1968 | Drama, Oorlogsfilm, Experimenteel

Zweden 1968. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Liv Ullmann, Max von Sydow, Gunnar Björnstrand, Sigge Fürst en Birgitta Vallberg.

Een muzikantenechtpaar heeft zich voor een burgeroorlog in de nabije toekomst teruggetrokken op een eiland dat echter ook een invasie krijgt. Een huisvriend loopt over naar de vijand, verleidt de vrouw, waarna de echtgenoot zijn geld steelt, zodat de rivaal zich bij de guerrilla`s niet kan vrijkopen. Ze vluchten per roeiboot, die op drift raakt op de oceaan. Bergmans poging tot (symbolisch) politiek engagement krijgt weinig overtuigingskracht, hoewel afzonderlijke scènes en acteursprestaties vaak zeer indringend zijn. Sven Nykvist was de cameraman.

Stimulantia

1967 | Komedie

Zweden 1967. Komedie van Hans Abramson, Jörn Donner, Lars Görling, Ingmar Bergman en Arne Arnblom. Met o.a. Hans Alfredson, Harriet Andersson, Ingrid Bergman, Gunnar Björnstrand en Gunnel Broström.

Een episodenfilm waarin regisseurs vorm kunnen geven aan wat hen in het leven opwindt. Dit vrijblijvende uitgangspunt leidt tot hoogst ongelijksoortige resultaten, waarbij Bergman een familiefilmpje over de geboorte van zijn zoon inbrengt. De leukste sketch is die van Donner, waarin een paar het bedrijven van de liefde zo systematisch en klinisch voorbereid, dat ze er tenslotte maar van afzien. Veteraan Molander haalde zijn ontdekking Ingrid Bergman na ruim 27 jaar terug voor de Zweedse camera's voor verfilming van De Maupassants Halssnoer. Deze optelsom geeft inzicht in de gevarieerdheid van de Zweedse cinema, maar helaas slechts weinig meer.

Jag är nyfiken-blȧ

1967 | Drama, Documentaire, Experimenteel

Zweden 1967. Drama van Vilgot Sjöman. Met o.a. Lena Nyman, Börje Ahlstedt, Peter Lindgren, Marie Göranzon en Hans Hellberg.

Deze parallel-film van JAG [KA3]AR NYFIKEN-GUL volgt opnieuw in een kaleidoscopische benadering Lena Nyman, die op zoek is naar houvast (een vaderfiguur) en politieke ori[KA3]entatie in de Zweedse welvaartsstaat. Niet het schandaalsucces van Sj[KA3]omans eerder uitgebrachte GEEL-film, omdat de omstreden sekssc[KA2]enes hier grotendeels ontbreken. Door meer de nationale dan de internationale politiek als doelwit te nemen is het resultaat ook evenwichtiger (hoewel buiten Zweden minder interessant). Niettemin blijft het een vaak irritant ratjetoe, met enkele treffende scènes: Lena en haar vader en een interview met zangeres Lindgren.

Jag är nyfiken - en film i gult

1967 | Documentaire, Erotiek

Zweden 1967. Documentaire van Vilgot Sjöman. Met o.a. Vilgot Sjöman, Börje Ahlstedt en Lena Nyman.

Deze parallel-film van JAG [KA3]AR NYFIKEN-GUL volgt opnieuw in een kaleidoscopische benadering Lena Nyman, die op zoek is naar houvast (een vaderfiguur) en politieke ori[KA3]entatie in de Zweedse welvaartsstaat. Niet het schandaalsucces van Sj[KA3]omans eerder uitgebrachte GEEL-film, omdat de omstreden sekssc[KA2]enes hier grotendeels ontbreken. Door meer de nationale dan de internationale politiek als doelwit te nemen is het resultaat ook evenwichtiger (hoewel buiten Zweden minder interessant). Niettemin blijft het een vaak irritant ratjetoe, met enkele treffende scènes: Lena en haar vader en een interview met zangeres Lindgren.

Syskonbädd 1782

1966 | Misdaad, Romantiek, Erotiek

Zweden 1966. Misdaad van Vilgot Sjöman. Met o.a. Bibi Andersson, Per Oscarsson, Jarl Kulle, Gunnar Björnstrand en Tina Hedström.

Tijdens buitenlands verblijf van een jonge aristocraat is zijn zuster volwassen geworden. Ze worden verliefd op elkaar, hoewel beiden verloofd zijn met anderen. Ze brengen samen de nacht door en de vrouw wordt zwanger, maar kan haar aanstaande niet overtuigen dat het niet van hem is. Deze op een Elizabethaanse tragedie geïnspireerde film mist de kracht van het origineel, zowel door overbodige zij-intriges als door het feit dat de modieuze filmvorm een stijlbreuk is met de periode. Goed spel.

Kläenningen

1964 | Drama

Zweden 1964. Drama van Vilgot Sjöman. Met o.a. Gunn Wållgren, Gunnar Björnstrand, Tina Hedström, Mimi Pollak en Conny Borg.

Een vrouw van middelbare leeftijd is jaloers op de aantrekkingskracht tussen een huisvriend van haar leeftijd en haar eigen jonge dochter. Het botte contrast tussen de menopauze enerzijds, en het vrouw-worden van een pubermeisje anderzijds, levert een saaie en irritante film op, vol broeierig zwijgen. De buitenwereld speelt geen enkele rol en de drie hoofdrollen lijken in een vacuüm te leven. Wȧllgren is veel te vitaal en aantrekkelijk voor haar rol als vrouw die alles al achter zich heeft, maar deze miscast levert tenminste nog enige lichtpunten op.

491

1963 | Drama

Zweden 1963. Drama van Vilgot Sjöman. Met o.a. Lars Lind, Leif Nymark, Stig Törnblom, Lars Hansson en Sven Algotsson.

Een jonge socioloog mislukt in zijn experimentele rehabilitatiepogingen voor zes jonge criminelen door ze zelfstandig in een appartement te laten wonen. Zijn homofiele superieur misbruikt de jongens seksueel en lichtekooi Steva (Nyman, die later via de JAG ȦR NYFIKEN-films bekend zou worden), vindt het goed dat de jongens een herdershond ophitsen, die haar van achteren bespringt. Na een aanvankelijk vertoningsverbod mocht de film in Zweden tien jaar later nog steeds niet integraal gezien worden. De titel slaat op een opmerking van een dominee aan het groepje van zes: '490 maal zal men jullie vergeven, maar de 491ste keer komt de duivel jullie halen'. Wie de film tegenwoordig bekijkt, vindt hem nog wel schokkerend, maar begrijpt al die drukte van toen niet goed. Het scenario is van regisseur Sjöjmann en Lars Görling, die Görlings boek bewerkten. Het camerawerk is van Gunnar Fischer en Rolf Holmquist. Hoed u voor een oude, gecoupeerde versie.

Älskarinnan

1962 | Romantiek, Drama

Zweden 1962. Romantiek van Vilgot Sjöman. Met o.a. Bibi Andersson, Max von Sydow, Per Myrberg en Ollegard Wellton.

Een secretaresse (Andersson) kan niet kiezen tussen de jongeman met wie ze samenwoont en oudere getrouwde minnaar. Na nacht in slaapcoup[KA1]e met de laatste - die eindelijk toezegt te zullen scheiden - breekt ze met beiden en kiest gedesillusioneerd voor eigen zelfstandigheid. Debuut van assistent van Ingmar Bergman lijkt op liefdesfilms die deze tien jaar eerder maakte (ook met treinen), maar heeft oppervlakkiger scenario van regisseur Sjöman en minder zware vorm. Spel van Andersson is voornaamste kwaliteit. Ze kreeg er op het Berlijnse filmfestival een Zilveren Beer als Beste Actrice voor. Het camerawerk is van Lasse Björne. Mono.