Loic Even: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Le voleur d'enfants

1992 | Fantasy

Italië​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1992. Fantasy van Christian de Chalonge. Met o.a. Marcello Mastroianni, Ángela Molina, Michel Piccoli, Daniel Martin en Virginie Ledoyen.

Fijn spel van de hoofdrollen wordt bedorven door een zwak en verward scenario van Dominique Garnier en regisseur De Chalonge die het boek van Jules Supervielle bewerkten. Het verhaal gaat over de kinderloze Argentijnse kolonel b.d. Mastroianni en zijn vrouw Molina die omstreeks 1925 in Parijs ongelukkige jongetjes van de straat oppikken en ze in huis halen en ze een leven laten leiden als prinsen: ze worden goed gevoed en gekleed, waardoor ze geen reden hebben om te vluchten. Algauw wordt het een tiental. De oudste is wat opstandig; er ontstaat het gevoel dat er een prinsesje moet worden geadopteerd. De prent is doorwrocht met fantastische elementen zoals olifanten in de straten en een magiër, die op een gegeven moment zijn oog laat vallen op de leuke 'dochter' van de kolonel. Zeer traag, zonder duidelijk plot. Camerawerk van Bernard Zitzermann. Er werd zowel een Spaanstalige als een Franstalige versie geproduceerd.

La révolte des enfants

1991 | Drama, Historische film

Frankrijk 1991. Drama van Gérard Poitou-Weber. Met o.a. Michel Aumont, André Wilms, Clémantine Amouroux, Nada Strancar en Bernard Ballet.

Tijdens de industri[KA3]ele revolutie heerste er armoede en hongersnood. Een kind dat een brood stal of een ander klein vergrijp pleegde, werd opgesloten in een opvoedingsgesticht. Zo`n gevangenis bevond zich in Frankrijk omstreeks 1847 in Bretagne. Aumont was directeur van die inrichting en hij noemde zich Oom. Zijn medewerkers en de bewakers waren Neven (en Nichten). De kleine delinquentjes behoorden zo tot [KA1]e[KA1]en grote familie. Verlichte stafmedewerker Wilms vindt dat in deze jeugdgevangenis het nodige moet worden gemoderniseerd en nodigt een journaliste uit Parijs te komen, gravin Marie D`Ozeray (Amouroux). Er breekt een opstand uit over de barre omstandigheden waaronder de kinderen moeten leven, maar die wordt door Aumont onderdrukt. Dickensiaans fresco over sociaal onrecht uit de 19e eeuw, matig gespeeld en vooral traag van tempo. Regisseur Poitou-Weber, die zijn ervaring opdeed bij de tv, schreef zijn eigen scenario naar historische figuren, die werkelijk bestaan hebben. Het camerawerk is van Dominique Brenguier. Wordt ook op de tv vertoond als twee-delige miniserie.