Lucia Bosé: cast.
Er zijn 28 films gevonden.

A propos de Buñuel

2000 | Documentaire, Biografie

Spanje​/​​Frankrijk 2000. Documentaire van José Luis López-Linares en Javier Rioyo. Met o.a. Manuel Mindan, Pepín Bello, Conchita Buñuel, Margarita Buñuel en Román Gularn.

Harem Suaré

1999 | Drama, Historische film

Turkije​/​​Frankrijk​/​​Italië 1999. Drama van Ferzan Ozpetek. Met o.a. Lucia Bosè, Serra Yilmaz, Lucia Bosé, Valeria Golino en Alex Descas.

De eerste film van Ferzan Özpetek, Hamam, il bagno turco, was een grote verrassingshit in Nederlandse filmhuizen. Zoals Özpetek in die film voor westerlingen de stoom wegwuifde uit het Turkse bad, probeert hij in Harem Suare' de Arabische harem te ontsluieren. Harem Suare' speelt zich af tijdens de laatste dagen van het Ottomaanse Rijk. Italiaans haremmeisje Safiye (Gillain) wordt de favoriet van sultan Abdulhamit (Bilginer) wanneer zij de opera La Traviata herschrijft richting een gelukkig einde. Harem Suare' is verder vooral een mystiek bedoelde sfeertekening waarin de elementen cultuur, identiteit en taal de grootste rol hebben.

Volevo i pantaloni

1990 | Drama

Italië 1990. Drama van Maurizio Ponzi. Met o.a. Giulia Fossà, Lucia Bosé, Ángela Molina, Natasha Hovey en Pino Colizzi.

Naar de controversionele roman van Lara Cardella over een Siciliaans meisje dat beklemd zit tussen hypocriete onverdraagzaamheid in een gehucht en de onderdrukking van haar ouders. Een schoolvriendin met rijke ouders ontrukt haar aan haar milieu en neemt haar mee naar een feestje waar ze een jongeman ontmoet. Als ze elkaar kussen worden ze ontdekt en een schandaal ontketend, met als gevolg vernedering en de toegang tot de school wordt geweigerd. Ze trekt in bij een tante en oom, die haar naderhand probeert aan te randen. Een fijnzinnige film over een nimmer veranderende stijl van leven op Sicilië.

L'Avaro

1990 |

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Italië 1990. Tonino Cervi. Met o.a. Alberto Sordi, Laura Antonelli, Marie Laforêt, Valerie Allain en Lucia Bosé.

Gebaseerd op het klassieke 17e eeuwse toneelstuk van Molière met een goede internationale rolbezetting en een goede produktie-kwaliteit over de verachtelijke vrek van Arpagone die de fout maakte een kardinaal geld te lenen. Met veel humor en goed spel.

Brumal

1988 | Drama

Spanje 1988. Drama van Cristina Andreu. Met o.a. Lucia Bosé, Paola González Bosé, Barbara Lluch en Manuel de Blas.

Vanaf de dood van haar moeder wordt het leven van een meisje steeds meer bepaald door herinneringen aan het dorp dat zij verliet toen zij klein was. Een intieme maar niet erg originele film; debuut van deze regisseuse.

Violanta

1977 | Drama, Mysterie

Zwitserland​/​​Spanje 1977. Drama van Daniel Schmid. Met o.a. Lucia Bosé, Maria Schneider, Lou Castel, Ingrid Caven en François Simon.

Bewerking van een roman van de duitstalige Zwitserse schrijver Conrad F. Meyer [KL]Die Richterin[KLE]. Na als inzet gefungeerd te hebben voor een dobbelspelletje tussen twee mannen moet Violenta (Bos[KA1]e) met de winnaar (een rechter) trouwen. Ze vergiftigt hem en dat blijft een goed bewaard geheim waarvan alleen de kijker de hoogte is. Zij heeft bovendien zijn plaats ingenomen en regeert zonder mededinging over de bergvallei. Voor het huwelijk van haar dochter nodigt zij Silver uit, die officieel haar broer is. De twee jonge mensen worden verliefd op elkaar en begaan, althans dat veronderstellen zij, incest, maar dan komen ze te weten dat het meisje in feite de dochter van Violenta`s eerste liefde is. Niets staat hun huwelijk nu meer in de weg en Violenta vergiftigt zichzelf aan het begin van de ceremonie. Deze sinistere roman is geschreven door een auteur vol schuldgevoelens vanwege zijn verhouding met zijn zus. Daar komt dan nog eens de zelfmoord van zijn moeder bij, die zo krankzinning geworden was dat Freud deze roman analyseerde. De regisseur heeft dus met een loodzware erfenis te maken en dat is in zijn film te merken aan de spelers, die zo stijf overkomen dat het lijkt alsof de symboliek op hen drukt (het thema van de grot), hoewel Bos[KA1]e fascinerend is. De landschappen, daarentegen, zijn fantastisch (camerawerk van Renato Berta), maar vooral na een meesterwerk als LA PALOMA mogen we deze film, die Schmids zeer persoonlijke combinatie is van magie, romantiek en ironische kitsch, maar half geslaagd noemen.

Lumière

1976 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1976. Drama van Jeanne Moreau. Met o.a. Jeanne Moreau, Lucia Bosé, Francine Racette, Caroline Cartier en Keith Carradine.

Vier actrices in verschillende stadia van hun carrière hebben uiteenlopende problemen met mannen in hun beroeps- en privé-leven, maar vinden steun in onderlinge vriendschap. Deze authentieke kijk van binnenuit op een milieu dat gewoonlijk oppervlakkig of ironisch wordt gepresenteerd, toont Moreau als opmerkelijk debuterende spelregisseuse, ook van de mannen die meer diepte krijgen dan gewoonlijk in een vrouwenfilm. Dat ze zichzelf de sterrol toemat lijkt ijdel exhibitionisme, maar wordt van zelfkritische kanttekeningen voorzien.

Per le antiche scale

1975 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1975. Drama van Mauro Bolognini. Met o.a. Marcello Mastroianni, Françoise Fabian, Marthe Keller, Lucia Bosé en Adriana Asti.

Een medische staf in een psychiatrisch ziekenhuis leeft geïsoleerd van de buitenwereld waar fascisme in opkomst is. Arts Mastroianni experimenteert met patiënten en heeft seksuele relaties met meerdere stafleden, tot hij zich door de waanzin besmet voelt. De goede acteursprestaties redden de pretentieuze vormgeving, maar de film is veel minder diepzinnig dan de makers geloven.

La Messe dorée

1974 | Drama, Erotiek

Frankrijk​/​​Italië 1974. Drama van Beni Montresor. Met o.a. Lucia Bosé, Maurice Ronet, Stefania Casini, Eva Axen en Benoît Ferreaux.

Een echtpaar met bijna volwassen kinderen nodigt een aantal jonge mensen uit voor een souper op een kasteel, dat op initiatief van de moeder een rituele orgie wordt en resulteert in de symbolische ontmaagding van de dochter. Deze pretentieuze seksfilm in fraaie beelden en begeleid door liturgische muziek is hoogst hypocriet en vervelend en doet bijna naar doodgewone porno verlangen. De schoonheid van Bosé als priesteresachtige moeder blijft fascinerend, maar de sympathie gaat uit naar vader Ronet die zich al halverwege aan het gedoe onttrekt en gewoon gaat slapen.

La Colonna infame

1973 | Drama, Historische film, Oorlogsfilm

Italië 1973. Drama van Nelo Risi. Met o.a. Helmut Berger, Lucia Bosé, Vittorio Caprioli, Francisco Rabal en Salvo Randone.

Angst en bijgeloof rond de pestepidemie van de 17de eeuw in Milaan leiden tot een politiek gemanipuleerde heksenjacht op de 'verspreiders' van de ziekte. Twee mannen verklaren zich na langdurige processen en folteringen schuldig en worden geëxecuteerd als sussende afleiding voor het groeiend verzet onder de bevolking. Deze filmische reconstructie van een historisch proces kreeg een zorgvuldige aankleding en een sterke rolbezetting, maar heeft te weinig dramatische adem waardoor het resultaat nauwelijks boven een geïllustreerde geschiedenisles uitstijgt.

Nathalie Granger

1972 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1972. Drama van Marguerite Duras. Met o.a. Lucia Bosé, Jeanne Moreau, Gérard Depardieu, Luce Garcia-Ville en Dionys Mascolo.

Twee vrouwen zitten zwijgend in een villa met grote tuin. Het dochtertje van een van hen komt thuis en haar gewelddadige gedrag tegen klasgenootjes geeft zorgen. De radio heeft berichten over geweldserupties in de buitenwereld. Een vertegenwoordiger komt langs met verkooppraatjes en gaat tegenover de stilte van de vrouwen steeds meer praten. De wasmachine die hij wil slijten hebben ze al. Deze film waarin ogenschijnlijk niets gebeurt, biedt voor wie het wil opbrengen fascinerend materiaal voor een eigen zingeving, maar is anders louter banaal en vervelend. De eerste film waarin Depardieu (als vertegenwoordiger) echt opviel. Scenario van Duras, en de beelden zijn van Ghislain Cloquet.

l' Ospite

1971 | Drama

Italië 1971. Drama van Liliana Cavani. Met o.a. Lucia Bosé, Peter Gonzales Falcon, Glauco Mauri, Alvaro Piccardi en Maddalena Gillia.

Een vrouw keert na twintig jaar behandeling in een psychiatrische inrichting terug in de maatschappij en krijgt te maken met een schrijver die een kritisch onderzoek instelt naar de therapieën en de interne organisatie. Daarnaast ontmoet ze een gestoorde jongeman, die sprekend lijkt op de jeugdliefde waardoor destijds haar geestelijk evenwicht werd vernietigd. Goed spel van Bosé en een treffende eerste helft die in een echte kliniek werd opgenomen ontsporen in een melodramatische tweede helft waarin alles veel te dik wordt aangezet, inclusief de muziek.

Metello

1970 | Drama, Historische film

Italië 1970. Drama van Mauro Bolognini. Met o.a. Massimo Ranieri, Ottavia Piccolo, Lucia Bosé, Tina Aumont en Frank Wolff.

Metello (Ranieri), een wees die op het platteland is opgevoed, keert terug in Florence, waar hij eerst via vrienden van zijn vader, maar geleidelijk aan steeds gemotiveerder betrokken raakt in de klassenstrijd. Hij trouwt met Ersilia (Piccolo), een bouwvakkersdochter, maar kan zijn gezin niet onderhouden. Dan neemt hij deel, aan de stakingen van 1872. Anders dan in de verwante film [KA9]ADALEN `31 (1969) van Bo Widerberg, versterkt de romantische en esthetische aanpak het sociaal pamflet niet, maar maakt hij van de film alleen maar een fraai prentenboek. De stakingsscènes zelf zijn echter indringend gefilmd en er zijn mooie rollen van Bosé als Viola, Wolff als Betto en vooral Piccolo, die in Cannes werd gelauwerd als Beste Actrice. Het scenario is van Suso Cecchi d'Amico, Luigi Buzzoni, Ugo Pirro en regisseur Bolignini naar de roman van Vasco Pratolini. Mono.

Sotto il segno dello Scorpione

1969 | Drama

Italië 1969. Drama van Paolo Taviani en Vittorio Taviani. Met o.a. Gian Maria Volonté, Lucia Bosé en Giulio Brogi.

Deze goed gereconstrueerde mythe van de gebroeders Taviani, speelt in de prehistorie, en gaat over de begintijd van onze beschaving. Een groep mannen vlucht van hun eiland, dat is verwoest door een vulkaanuitbarsting, en komt aan op een nabijgelegen eiland. Eerst worden ze door de bewoners van het eiland geaccepteerd, maar later worden ze gevangen gezet. De mannen slagen erin te ontsnappen en kidnappen de vrouwen van het eiland. Ze reizen naar het vasteland en vestigen er een nieuwe beschaving.

Le testament d' Orphée, ou ne me demandez pas pourquoi!

1960 | Drama, Komedie

Frankrijk 1960. Drama van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Cocteau, María Casares, François Périer, Edouard Dermithe en Yul Brynner.

De bejaarde Cocteau maakt voor zichzelf de balans op van symboliek en mythes die in zijn literaire en filmische oeuvre en beeldende kunst steeds terugkeerden. Personages uit zijn film ORPHEE leggen hem de `straf te leven` op en ook als de godin Minerva hem doorspiest heeft, herrijst hij weer: de kunstenaar is onsterfelijk. Verrassende visuele vondsten en zelfironie (niet zonder ijdelheid) maken dit letterlijk en artistiek familiealbum zeer onderhoudend, al is de onderliggende filosofie weinig origineel of diepgravend. Bekendheid met de eerdere Cocteaufilm is geen voorwaarde, maar helpt wel.

Muerte de un ciclista

1955 | Drama

Spanje​/​​Italië 1955. Drama van Juan Antonio Bardem. Met o.a. Lucia Bosé, Alberto Closas, Otello Toso, Carlos Casaravilla en Francisco Rabal.

De vrouw van een miljonair heeft de verhouding met haar vroegere geliefde weer aangeknoopt. Samen veroorzaken ze een dodelijk verkeersongeval, waarmee ze later gechanteerd worden. Haar man wil naar de politie gaan, maar de vrouw weigert haar luxe-bestaan te riskeren en overrijdt hem op zijn beurt. Dit plagiaat van Antonioni's CRONACA DI UN AMORE boeit door de schildering van het milieu, hoewel de symmetrie van de diverse verkeersongevallen te opzettelijk is, waardoor de film geen noodlotsdrama wordt. Bardem had de goede smaak om óók Bosé van Antonioni te 'lenen' en kreeg voor zijn film meer erkenning dan het voorbeeld.

Gli Sbandati

1955 | Oorlogsfilm

Italië 1955. Oorlogsfilm van Francesco Maselli. Met o.a. Lucia Bosé, Jean-Pierre Mocky, Giuliano Montaldo, Antonio de Teffé en Isa Miranda.

Bewoners van een Italiaans landgoed zijn in 1943 nog voor de oorlog gespaard gebleven als ze een gebombardeerde arbeidersfamilie opnemen en uit Duitse gevangenschap gevluchte soldaten. Twee zoons gaan in het verzet, de derde hangt het fascisme aan. Amoureuze rivaliteit rond een ondergedoken meisje doet de andere jongen het verzet [KA1]o[KA1]ok verzaken, wat hij betreurt als het te laat is. Dit interessante beeld van jongeren tijdens de oorlog boet aan overtuigingskracht in door de multinationale (en curieuze) rolbezetting, van wie Mocky en Montaldi spoedig zelf zouden gaan regisseren.

Celà s'appelle l'aurore

1955 | Drama, Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1955. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Lucia Bosé, Georges Marchal, Nelly Borgeaud, Gianni Esposito en Julien Bertheau.

Dokter Valerio (Marchal) is nauw betrokken bij de levens van zijn patiënten in een plattelandsgemeente. Zoals Sandro (Esposito), voorman van een lokale industrieel. Ondertussen verlangt Valerio’s jongere vrouw Angela (Borgeaud) naar grootsteeds Nice. Na een periode in Mexico bewerkte de Spaanse Buñuel in Frankrijk een roman van Emmanuel Roblès. Deze film vormt met de latere La mort en ce jardin en La fièvre monte à El Pao een drieluik over revolutionair sentiment. Sterk werk van de maker van ondermeer Un chien Andalou en Belle de Jour

Tradita

1954 | Drama

Italië 1954. Drama van Mario Bonnard. Met o.a. Lucia Bosé, Pierre Cressoy, Giorgio Albertazzi en Brigitte Bardot.

Verliefdheid op hetzelfde meisje brengt rivaliteit tussen aristocratische broers omstreeks 1918 in het nog bij Oostenrijk behorende deel van het huidige Itali[KA3]e. De broer die haar krijgt gebruikt zijn concerttourn[KA1]ees als dekmantel voor verzetsactiviteiten, maar wordt verraden door zijn broer, die echter wel zijn plaats inneemt voor het vuurpeloton. Dit melodrama laat de indruk na van een opera zonder muziek. (Exportversie van de film - na wereldroem van Bardot - verplaatste door nasynchronisatie het verhaal van WOI naar WOII, ongeacht de kostumering.)

Sinfonia d'amore

1954 | Historische film, Muziek

Italië​/​​Frankrijk 1954. Historische film van Glauco Pellegrini. Met o.a. Claude Laydu, Marina Vlady, Lucia Bosé, Paolo Stoppa en Riccardo Fellini.

Een biografie van componist Schubert en zijn op standsverschil stuklopende liefde voor een gravin, terwijl ondertussen een zangeres hem vergeefs bemint. Clich[KA1]e- romantiek, opgesierd met een overmaat van muziek (ook van Beethoven, Weber, Rossini).

Village magique

1953 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1953. Komedie van Jean-Paul Le Chanois. Met o.a. Robert Lamoureux, Lucia Bosé, Carla del Poggio, Walter Chiari en Judith Magre.

Een Franse architect zal met zijn verloofde de vakantie doorbrengen op Sicilië, maar tijdens zijn gescheiden van haar ondernomen treinreis leert hij een Italiaanse kennen voor wie tijdens het verblijf de liefde groeit, ondanks het verzet van de verloofde. De film onderscheidt zich van de gebruikelijke vakantiepret door zijn melancholieke ondertoon, maar is ondanks aantrekkelijke locaties en acteurs te vaag-oppervlakkig om veel indruk te maken.

La signora senza camelie

1953 | Drama, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1953. Drama van Michelangelo Antonioni. Met o.a. Lucia Bosé, Gino Cervi, Andrea Checchi, Alain Cuny en Yvan Desny.

Een verkoopster wordt na een bijrolletje als ster gelanceerd in een reeks flutfilms, en tot een rijk huwelijk overgehaald door producenten en haar ouders, die zich door beloftes en de glitterwereld laten inpakken. De actrice krijgt genoeg van haar lege bestaan en eist een rol waarin ze zich echt kan bewijzen. Deze vroege Antonioni-film werd geïnspireerd op de lancering van Lollobrigida (die de hoofdrol weigerde) maar loopt qua vormgeving vooruit op later werk, met het portret van een vrouw die zich in een mannenwereld niet thuisvoelt. Hoewel het begin van de carrière van Bosé ook vrijwel parallel liep aan die van haar rol, bewijst ze in haar spel méér waard te zijn. Op zich was dit nog geen echt meesterschap van regie. Scenario van regisseur Antonioni, Suso Cecchi D'Amico, Francesco Masello en P.M. Pasinetti. Camerawerk van Enzo Serafin.

Roma, ore undici

1952 | Drama

Italië 1952. Drama van Giuseppe de Santis. Met o.a. Lucia Bosé, Maria Grazia Francia, Armando Francioli, Irene Galter en Massimo Girotti.

Een film over een waar gebeurd ongeluk dat zich voordeed toen honderden vrouwen zich in een trappenhuis verdrongen om te solliciteren als secretaresse en één van hen zich naar voren drong en de trap deed instorten. De film toont in episodes de voorgeschiedenis van enkele verongelukte vrouwen, met als raamvertelling de uitbeelding van de gewetensnood van de voordringster die zelfmoord overweegt en zich bij de politie aangeeft, die om haar te sparen de zaak seponeert. Ondanks een wat al te melodramatisch aangedikt verbindend verhaal is de film een boeiende en aangrijpende doorlichting van de werkeloosheid en de daaruit resulterende hysterie om dat ene baantje. Hetzelfde ongeval leverde de inspiratie tot de meer sensationele film TRE STORI PROIBITE.

Le Ragazze di Piazza di Spagna

1952 | Komedie

Italië 1952. Komedie van Luciano Emmer. Met o.a. Lucia Bosé, Cosetta Greco, Liliana Bonfatti, Marcello Mastroianni en Eduardo De Filippo.

Een drietal naaisters van een Romeins modehuis verstoren de relatie met hun verloofdes, door romantische fantasieën, maar kiezen tenslotte toch met iets meer realiteitszin voor het huwelijk. Deze conformistische komedie die is gemaakt in de stijl van het neo-realisme geeft behalve aan romantische perikelen ook de nodige aandacht aan de toenmalige woningnood, zodat tevens een interessant tijdsbeeld ontstaat.

È l'amor che mi rovina

1951 | Komedie

Italië 1951. Komedie van Mario Soldati. Met o.a. Walter Chiari, Lucia Bosé, Virgilio Riento, Eduardo Ciannelli en Aroldo Tieri.

Walter Chiari moet als koerier een ring bij een gravin in Noord-Itali[KA3]e afleveren, waarin enkele druppels gevaarlijke kernvloeistof zitten. Hij weet niets van de gevaarlijke inhoud. Jammer genoeg brengt Chiari zichzelf in de problemen door verliefd te worden op ski-lerares Carla (Bosé). Bij de hachelijke situatie raken ook een vriend en Carla betrokken, maar het eindigt allemaal voorspelbaar en gelukkig. Niet bijzonder maar het is altijd een genoegen om naar Lucia Bosé te kijken.

Parigi è sempre Parigi

1951 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1951. Komedie van Luciano Emmer. Met o.a. Aldo Fabrizi, Ave Ninchi, Lucia Bosé, Marcello Mastroianni en Franco Interlenghi.

Italiaanse voetbalsupporters gaan voor een interland naar Parijs, volgens een clichématig verwachtingspatroon, hopend op avonturen: haute couture en schoonheidsverzorging voor de vrouwen, pikante ontmoetingen voor de mannen, maar alles loopt uit op teleurstellingen, behalve voor de jongeman die géén vooropgezette ideeën had. De mild satirische, toeristische komedie krijgt een extra waarde door het gedateerde, maar nu amusante tijdsbeeld. Montand als onderdeel van de couleur locale zingt enkele chansons.

Cronaca di un amore

1951 | Drama, Experimenteel

Italië 1951. Drama van Michelangelo Antonioni. Met o.a. Lucia Bosé, Massimo Girotti, Ferdinando Sarmi, Gino Rossi en Marika Rowsky.

De overspelrelatie van de vrouw van een industrieel en een jeugdliefde, wordt beheerst door schuldbesef en tegelijkertijd door hun indirecte verantwoordelijkheid voor de dood van hun rivaal, zodat hun slechte geweten hen tegelijk bindt maar ook uit elkaar drijft. Het regiedebuut van Antonioni kondigt qua milieukeuze, pessimistische psychologie en visuele stijl zijn latere beroemde werk al duidelijk aan, maar had bij de première weinig succes. (Film werd wèl opgemerkt door Spanjaard J.A. Bardèm die verhaal en hoofdrolspeelster Bosé 'leende' voor zijn Muerta de un ciclista en daarmee aanzien verwierf zolang als het duurde). Scenario van regisseur Antonioni, Daniele D'Anza, Silvio Giovaninetti, Francesco Maselli en Piero Tellini. Camerawerk van Enzo Serafin.

Non c'è pace tra gli ulivi

1950 | Drama

Italië 1950. Drama van Giuseppe de Santis. Met o.a. Raf Vallone, Lucia Bosé, Folco Lulli, Atillio Torelli en Maria Grazia Francia.

Een gevreesde en machtige boer, die niet vies is van louche praktijken heeft gebruik gemaakt van de afwezigheid van een kleine keuterboer tijdens de oorlog om diens kudde schapen te stelen. Andere slachtoffers die het net zo vergaan is, zwijgen liever dan dat ze hem steunen. Als de boer zijn schapen wil terugnemen, belandt hij in de gevangenis. De terreur tegen de landarbeiders neemt nu echter zulke vormen aan, dat ze collectief in opstand durven te komen. De Santis' voorkeur het sociaal realisme te combineren met spectaculaire melodramatiek krijgt hier het meest overtuigende resultaat; een film die de kijker zal meeslepen in zijn hevigheid. De laatste van de ijzersterke sociale trilogie van De Santis over het harde leven op het na- oorlogse Italiaanse platteland, die verder gevormd werd door CACCIA TRAGICA en RISO AMARO.