Valérie Pascale: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Une femme explosive

1995 | Thriller, Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Thriller van Jacques Deray. Met o.a. Roger Hanin, Laure Killing, Claude Brosset, Christophe Moosbrugger en Mallaury Nataf.

Mr. M[KA3]Muller (Hanin) heeft alle reden om gelukkig te zijn. Een boeiende baan bij een privébank in Genève, een luxueus huis aan de rand van een meer en een intelligente zoon. Een gelukkig en rijk gevuld bestaan. Dan verschijnt er ineens een geheimzinnige vrouw in zijn leven. Hij kent haar nergens van, maar zij weet blijkbaar een en ander uit zijn verleden dat hij liever verborgen wil houden. Speels opgebouwde thriller met heel wat knipoogjes, duidelijk verteld door talentvolle filmmakers met ervaring. Voor Hanin een welkome afwisseling van zijn NAVARRO-personage. Jean-Claude Carrière schreef een scenario vol verrassende wendingen. De fotografie was in handen van Guillaume Schiffman. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Samson le magnifique

1995 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Charlotte Rampling, Roger Hanin, Eléonore Hirt, André Valardy en Corinne Touzet.

Zakelijk is de zestig-jarige Hanin een kei, die zich door hard werken een aanzienlijk fortuin heeft weten te verwerven. Op het amoureuze gebied heeft hij minder succes. Behalve enkele oppervlakkige relaties, genoeg om zijn ego te strelen, is hij alleen. Tot hij op een dag toevallig de aantrekkelijke Rampling ontmoet, een meisje van goeden huize, die zich bezighoudt met humanitaire hulpverlening. Zij zal zijn leven grondig veranderen. Een drama dat heel wat thema's vluchtig behandelt, van de macht van het geld, over de confrontaties van sociale klassen tot de triomf van alles overheersende liefde. Vrij letterlijk bewerkt door Bertrand Poirot-Delpech naar het toneelstuk Samson van Henry Bernstein. De film vervalt nogal vaak in het theatrale acteren. Mooi in beeld gebracht door Martial Thury.

La rumba

1987 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1987. Misdaad van Roger Hanin. Met o.a. Roger Hanin, Michel Piccoli, Niels Arestrup, Guy Marchand en Corinne Touzet.

In het woelige Parijs van 1938 komen de fascistisch geori[KA3]enteerde politie, die lid is van de extreem-rechtse Cagoule en bonzen uit de onderwereld met elkaar in botsing. Deze laatsten nemen het op voor drie figuren die door het regime van Mussolini ter dood zijn veroordeeld. De zaak escaleert en ze moorden elkaar bijna allemaal uit. Regisseur Hanin heeft het fascisme willen laten zien door zijn onderwerp in het verleden te plaatsen maar ook - uiterst actuele (!) - verbanden naar het heden te leggen. En wat dit betreft is zijn film interessant. Het is een kundige reconstructie van die tijd, waarin (ook dankzij de decors van Bernard Evein) de sfeer van toen tot leven wordt gebracht. Het tempo is behoorlijk, evenals het spel. Daarentegen is de rol van het onderwereldje wat te heldhaftig gemaakt, zijn de personages dubbelzinnig (Piccoli en Hanin zelf maken zich de twee positieve rollen zonder problemen eigen...) en in hun gedrag clichématig. Scenario van Roger Hanin en Jean Curtelin.

Le Préféré

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Jean Piat. Met o.a. Sophie Desmarets, Jean Piat, Cyrielle Claire, Philippine Pascale en Roland Oberlin.

Een studioverfilming van de zedenkomedie van het duo Barillet en Grédy uit 1978, die veel succes in het theater had. Deze geschiedenis over een vijftigjarige rokkenjager, die na achttien jaar niets van zich te hebben laten horen verliefd wordt op zijn eigen dochter, lijkt af en toe op een klucht. De dialogen zijn schitterend, de regie vertoont weinig diepgang en de vertolking doet alles wat in dit boulevardtoneel gekunsteld aandoet uiteindelijk vergeven en vergeten.

Nuit d'or

1976 | Misdaad

Duitsland​/​​Frankrijk 1976. Misdaad van Serge Moati. Met o.a. Klaus Kinski, Jean-Luc Bideau, Bernard Blier, Marie Dubois en Anny Duperey.

Een buitenstaander die de corrupte respectabiliteit van een bourgeoisfamilie verstoorde is door hen met medewerking van de commissaris van politie uitgeschakeld en wordt doodgewaand. Hij komt terug om wraak te nemen en probeert hen met het kidnappen van een nichtje vergeefs te chanteren. Door een ongeladen revolver op de commissaris te richten, provoceert hij zijn eigen dood (en de postume afrekening). De begaafde tv-regisseur Moatie weet in zijn speelfilmdebuut door de camerastandpunten een modern architectonisch aanzien van de expressionistische decors te geven, waarbij de acteurs zich in hun spelstijl knap aanpassen. Het scenario is echter al te schetsmatig voor gewicht van deze effecten, waardoor het resultaat onnodig pretentieus lijkt.