Art Garfunkel: cast en muziek.
Er zijn 6 films gevonden.

The Rebound

2009 | Romantische komedie

Verenigde Staten 2009. Romantische komedie van Bart Freundlich. Met o.a. Catherine Zeta-Jones, Justin Bartha, Eliza Callahan, Art Garfunkel en Kate Jennings Grant.

Na haar scheiding stort veertiger Sandy (Zeta-Jones) zich, zonder veel succes, in het dating-circuit. Dan ontmoet ze op een cursus voor boze, gekwetste vrouwen de leuke, vijftien jaar jongere Aram (Bartha), een student die met allerlei baantjes z'n bestaan bij elkaar scharrelt. Hij woont vlakbij, misschien kan hij als oppas voor haar kinderen fungeren? Regisseur Freundlich houdt het lange tijd levensecht en vermijdt genre-clichés. Wanneer zijn romantische komedie toch voorspelbaar wordt, blijven hoofdrolspelers Zeta-Jones en Bartha fijn om naar te kijken.

Good to Go

1986 | Muziek

Verenigde Staten 1986. Muziek van Blaine Novak. Met o.a. Art Garfunkel, Robert Doqui, Harris Yulin, Reginald Daughtry en Hattie Winston.

Onbetekenende film over journalist Garfunkel, die ten onrechte wordt beschuldigd van verkrachting en moord. Alleen interessant vanwege de go-go muziek, korte tijd een rage in Washington D.C., die elders nauwelijks aansloeg. Te zien zijn optredens van groepen als Redds & the Boys, Trouble Funk en Chuck Brown & the Soul Searchers. Ook bekend als SHORT FUSE.

Bad Timing

1980 | Drama, Thriller

Verenigd Koninkrijk 1980. Drama van Nicolas Roeg. Met o.a. Art Garfunkel, Theresa Russell, Harvey Keitel, Denholm Elliott en Daniel Massey.

Na The Man Who Fell to Earth uit 1976 trakteerde voormalig cinematograaf Roeg wederom op een origineel en inventief hoogstandje. Wellicht de beste Roeg film met zowel zijn muze Russell als Garfunkel en Keitel in topvorm. Het in Wenen gesitueerde verhaal over de allesverterende passie van Amerikaans psychoanalyticus Linden (Garfunkel) voor wispelturige patiënte Milena (Russell) wordt verteld met behulp van ingenieuze montage en gecompliceerde flashback-structuur. Inspecteur Netusil (Keitel) onderzoekt de ware toedracht van Milena's zelfmoord. De productiemaatschappij vond het te gortig ('zieke film van en voor zieke mensen') en trok zich terug. Muziek van Tom Waits, Billie Holiday en The Who.

Watership Down

1978 | Animatie

Verenigd Koninkrijk​/​​Canada 1978. Animatie van Martin Rosen en Tony Guy. Met o.a. Richard Briers, Michael Hordern, Denholm Elliott, Joss Ackland en Harry Andrews.

Een sjiek getekende hoofdfilm naar Adams bestseller over een konijnenfamilie die een veilige woonplek zoekt en onderweg veel gevaren onder ogen ziet. In elk geval geen film voor kleine kinderen, maar wel een van de beste animatiefilms sinds tijden. De figuur van een vogel met Zero Mostels stem zorgt voor komische afwisseling. De uitstekende muziek is van Angela Morley en Malcolm Williamson. In de oorspronkelijke versie met de stemmen van John Hurt, Richard Briers, Ralph Richardson, Denholm Elliott, Harry Andrews, Joss Ackland; verteld door Michael Hordern. Het camerawerk is van Philip Duncan (Animation Supervisor).

Carnal Knowledge

1971 | Komedie, Erotiek, Drama

Verenigde Staten 1971. Komedie van Mike Nichols. Met o.a. Jack Nicholson, Candice Bergen, Art Garfunkel, Ann-Margret en Rita Moreno.

Het scenario van Jules Feiffer behandelt de houdingen ten opzichte van de seksualiteit en de geobsedeerdheid daarmee van twee vrienden, van de universiteit tot in hun volwassenheid. Deze film was zijn tijd behoorlijk vooruit, vooral in Amerika en riep vele vragen op, maar eindigt nogal deprimerend. Ann-Margret oogstte veel goede kritiek voor haar rol als Nicholsons minnares.

Catch-22

1970 | Komedie, Oorlogsfilm, Experimenteel

Verenigde Staten 1970. Komedie van Mike Nichols. Met o.a. Alan Arkin, Martin Balsam, Richard Benjamin, Arthur Garfunkel en Jack Gilford.

1944. Een Amerikaans bommeneskader is gelegerd te Pianosa, ergens aan de Middellandse Zeekust. Een officier weigert nog langer te vliegen omdat de angst hem bekruipt. Angst is geen geldige reden om uit het leger ontslagen te worden. Volgens artikel 22 komen alleen geesteszieken hiervoor in aanmerking. Wie hiervan gebruik wil maken moet zelf het formulier invullen en verklaren dat hij gek is. Wie daartoe in staat is, beschikt echter nog over voldoende verstandelijke vermogens. De schitterende satirische roman van Joseph Heller is, zoals Nichols bewijst, eigenlijk onverfilmbaar. Het scenario van Buck Henry is te fragmentarisch en te overladen om onderhoudend te blijven, ondanks een fantastische cast. Een zwarte komedie in het genre van M*A*S*H, gemaakt met veel meer middelen, maar met veel minder resultaat. Fotografie van David Watkin. Gefilmd in Panavision.