Maaike Jansen

L'âge de l'amour

Frankrijk 2007. Drama van Olivier Lorelle. Met o.a. Andrzej Seweryn, Maaike Jansen en Keren Marciano.

Peau d'homme, coeur de bête

Frankrijk 1999. Drama van Hélène Angel. Met o.a. Cathy Hinderchied, Maaike Jansen, Pascal Cervo, Bernard Blacan en Serge Riaboukine.

De titel 'Huid van een mens, hart van een beest' dekt de inhoud naadloos. De (autobiografische) debuutspeelfilm van Hélène Angel is een ontluisterend portret van huiselijk geweld op het pittoreske platteland van zuidelijk Frankrijk. De gangmaker is vader Francky (Riaboukine) die na bruut politieoptreden wordt geschorst en terugkeert naar zijn moeder, dochters en jongere broer. De komst van een derde broer is de smeulende lont in een kruitvat van ongeleid beestachtig geweld waarvan vooral de meisjes de dupe dreigen te worden. Een film met weinig houvast, subtiel verlucht met diepzwarte humor.

Je m'appelle Régine

Frankrijk 1996. Biografie van Pierre Aknine. Met o.a. Victor Lanoux, Claire Keim, Isabel Otero, Brigitte Roüan en Guillaume Canet.

De titel 'Huid van een mens, hart van een beest' dekt de inhoud naadloos. De (autobiografische) debuutspeelfilm van Hélène Angel is een ontluisterend portret van huiselijk geweld op het pittoreske platteland van zuidelijk Frankrijk. De gangmaker is vader Francky (Riaboukine) die na bruut politieoptreden wordt geschorst en terugkeert naar zijn moeder, dochters en jongere broer. De komst van een derde broer is de smeulende lont in een kruitvat van ongeleid beestachtig geweld waarvan vooral de meisjes de dupe dreigen te worden. Een film met weinig houvast, subtiel verlucht met diepzwarte humor.

Sale gosse

Frankrijk 1995. Komedie van Claude Mouriéras. Met o.a. Anouk Grinberg, Axel Lingée, Alberto Gimignani, Philippe Madala en Sotigui Kouyaté.

Nina (Grinberg) is een alleenstaande moeder met een eenvoudig baantje als kapster in een kliniek voor kankerpati[KA3]enten. Martin (Ling[KA1]ee) is haar zoon; hij is tien. Als Nina een relatie aanknoopt met Miguel, die ze van het tangodansen kent, merkt ze dat Martin sc[KA2]ene`s gaat maken en al gauw loopt de verhouding mis. Ze krijgt kennis aan Pippo (Gimignani), een kleine oplichter van Italiaanse afkomst. Martin zorgt voor heibel, niet alleen thuis maar ook op school: hij vecht. Pippo probeert de zaak toch in evenwicht te houden. Hij begrijpt dat Martin, die zijn vader nooit gekend heeft, de leegte probeert op te vullen met zijn onhandelbare gedrag en dat hij wegzakt in dagdromen of spelletjes met zijn vriendje Karim (Douache), een magrebijns jongetje. Tijdens een schoolreisje zorgt Martin voor de nodige consternatie. Verfrissende film over de problematiek van een ongehuwde moeder met een opgroeiend kind, die zelf onzeker is en niet goed weet hoe ze de situatie moet aanpakken. Grinbergs spel is voortreffelijk en het scenario van regisseur Mouriéras, vermijdt zoetsappigheid, cliché's en vooral vals sentiment. Het camerawerk van Walther Vanden Ende is klasse, precies wat men van hem verwachten mag. Gesitueerd in Lyon. Bekroond op het festival van San Sebastian in Spanje.

Personne ne m'aime

Frankrijk 1994. Drama van Marion Vernoux. Met o.a. Bernadette Lafont, Bulle Ogier, Lio, Michèle Laroque en Maaike Jansen.

Een vrouwenkwartet. Het bestaat uit moeder Annie (Lafont), een aan lager wal geraakte redactrice die altijd door haar minnaars wordt afgescheept, haar dochter Marie (Lio) die zeven jaar geleden na een ruzie was weggelopen, haar zuster Fran[KA10]coise (Ogier) een onderdrukte huisvrouw en Cri-Cri (Laroque), een hotelhoudster uit de provincie die ze later zullen ontmoeten. Annie en Fran[KA10]coise gaan in een oude camper op zoek naar Fran[KA10]coise`s man, Paul die vreemd zou gaan. Hij blijkt vertrokken te zijn als ze aankomen in het hotel van Cri- Cri. Annie`s dochter Marie staat er achter de bar. In flashbacks kijken ze terug op hun soms bittere verleden en hun dikwijls ongelukkige ervaringen. Jansen speelt de eenvoudige kamerdienster Dizou - moeder van elf kinderen met [KA1]e[KA1]en droom: een dagje naar het strand. Zij blijkt als `vijfde wiel` aan de wagen een rots in de branding. De vrouwen vertrekken met de gammele auto richting zee. Film over gebroken liefdes, eenzaamheid, bedrog, opstandigheid, genegenheid etc., etc. met behoorlijke spelprestaties, die het echter moet hebben van een ge[KA3]engageerd (vrouwen)publiek. Het scenario is van de regisseuse. Het camerawerk is van Eric Gautier.

Simple mortel

Frankrijk 1991. Fantasy van Pierre Jolivet. Met o.a. Philippe Volter, Christophe Bourseiller, Nathalie Roussel, Roland Giraud en Maaike Jansen.

Taalwetenschapper Volter`s beheersing van het oud-Keltisch is uniek; vrijwel niemand buiten hem beheerst het. Aanvankelijk denkt hij aan een grap als hij over zijn autoradio boodschappen in die taal hoort, die rampen aankondigen en hem uitverkoren hebben voor geheimzinnige taken; als er daadwerkelijk nare dingen gebeuren (een natuurramp in Japan, een golf aardbevingen), neemt hij het serieus en gaat met zijn collega Bourseiller en zijn vriendin Roussel op zoek naar de hogere macht, die hier achter moet zitten. Zeer spannende, fantasierijke film met uitstekende speciale effecten en stunts van Roland Neureuther, Daniel Verite en Henry Villain. Scenario van regisseur Jolivet en uitstekend camerawerk Bertrand Chatry.

Lily et Lily

Frankrijk 1990. Komedie van Georges Folgoas. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jacques Jouanneau, Francis Lemaire, Yvan Varco en Henri Lambert.

De adaptatie van een boulevardkomedie van het produktieve duo Barillet en Grédy, opgebouwd rond het thema van een totaal niet op elkaar lijkende tweeling, zowel op het maatschappelijke vlak als qua karakter, met als gevolg een reeks voor het meerendeel voorspelbare en weinig verrassende misverstanden. Ondoordachte grappen, en het feit dat de dienstdoende slaaf de regie van Pierre Mondy nogal gewoontjes verfilmde, zorgt ervoor dat het allemaal erg lang duurt.

Le complexe du kangourou

Frankrijk 1987. Komedie van Pierre Jolivet. Met o.a. Roland Giraud, Clémentine Célarié, Stéphane Freiss, Zabou Breitman en François Berléand.

De avonturen van een talentvol maar miskend schilder (met 35 jaar is dat niet zo verwonderlijk), Lo[KA3]ic (Giraud) die in gezelschap van zijn vriend Arthur, een Afrikaan, het bestaan van een bohemien leidt. Maar maakt u zich niet ongerust: hij is van goede familie en zijn zuster heeft een goed huwelijk met een `toffe` bankier (Berleand), die hem zal vragen een grote muurschildering voor zijn bank te maken. Afgezien van het feit dat er in werkelijkheid geen 'toffe' bankiers bestaan, bevat dit te hooi en te gras bij elkaar geraapte scenario geen enkele geloofwaardigheid, terwijl Giraud als schilder wel kan inpakken. Weer een film die de middelmatigheid van de Franse relatiekomedie van het decennium 1980-1990 bevestigt. Het scenario is van Olivier Schatzky en regisseur Jolivet. De fotografie is van Christian Lamarque.

Lily et Lily

Frankrijk 1985. Komedie van Pierre Mondy. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jacques Jouanneau, Francis Lemaire, Yvan Varco en Henri Lambert.

De actie voltrekt zich in het Hollywood in de jaren 1930-1940 in het wereldje van de grote sterren. Een bijzonderheid is dat Maillan de twee hoofdrollen kreeg aangeboden: die van bewierookte ster die een zenuwinzinking nabij is en die van (uiteraard) haar tweelingzus, een puriteinse verpleegster, die afreist naar de grote villa aan Sunset Boulevard. Naar een stuk van de produktieve leveranciers van boulevardkomedies, Barillet en Grédy. Al die Franssprekende lieden maken het er niet geloofwaardiger op. Veel te lang, star, vlak geregisseerd en vooral om Maillan, die bruisend en gekunsteld spel niet uit elkaar kan houden, kan de kijker niet heen.