Maria Mauban: cast.
Er zijn 22 films gevonden.

Le gendarme et les extra-terrestres

1979 | Komedie, Sciencefiction

Frankrijk 1979. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Michel Galabru, Maurice Risch, Jean-Pierre Rambal en Guy Grosso.

Waarin getrouw wetsdienaar Ludovic Cruchot tracht om de wereld, of dan tenminste zijn superieuren van de Saint-Tropez-brigade, ervan te overtuigen dat de buitenaardsen zijn geland. Na acht jaar Gendarme-absentie, mede veroorzaakt door De Funès' hartinfarcten, leunt het wrakkig geschreven vijfde deel in de fameuze reeks vrijwel geheel op zijn sterk vermagerde sterkomiek. Drie oudgedienden ontbreken bovendien, daaronder comédienne Claude Gensac (madame Cruchot), en een raadselachtig catastrofale autostunt kostte twee levens. Ondanks dit alles werd de film zo'n kassakraker dat er nog een laatste deel volgde: Le gendarme et les gendarmettes.

Une Fille cousue de fil blanc

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Michel Lang. Met o.a. France Dougnac, Serge Reggiani, Maria Mauban, Bruno Pradal en Umberto Orsini.

Voorbeeldige bourgeois-dochter krijgt vlak voor huwelijk fataal auto-ongeluk. Haar jongere zusje ontdekt dat haar leven minder onberispelijk was dan nabestaanden willen geloven. Oppervlakkige kasteelroman kreeg onnodig pretentieuze legpuzzel-vorm. Goede acteurs kunnen niets van hun vlakke rollen maken, op Landry als het sceptische zusje na.

Le concierge

1973 | Drama, Komedie

Frankrijk 1973. Drama van Jean Girault. Met o.a. Bernard LeCocq, Jean Carmet, Daniel Ceccaldi, France Dougnac en Michel Galabru.

Een werkstudent wordt conciërge in een sjieke appartementenwoning en werkt zich met charme en diverse talenten in de gunst van de diverse huurders om er maatschappelijk beter van te worden. De aanzet tot satire blijft steken in de reeks overbekende karikaturen door komische acteurs op herhalingsoefening. LeCocq - gewoonlijk in bijrollen te zien - is een goede en ongewone keus voor de titelrol, maar de film maakt hem vrijwel kansloos. Scenario van de regisseur en Jacques Vilfrid.

Helle

1972 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1972. Drama van Roger Vadim. Met o.a. Gwen Welles, Maria Mauban, Didier Haudepin, Bruno Pradal en Robert Hossein.

Een tiener komt thuis op het platteland, waar zijn moeder een jongere minnaar heeft, en waar een oudere broer - teruggekeerd van de oorlog in Indo-China - in depressieve stemming zelfmoord pleegt. Een doofstom meisje uit de omgeving is een machteloze prooi voor de boeren, maar zal tenslotte samen met de jongen vertrekken. Vadim verfilmde een nog ongepubliceerde jeugdroman met een combinatie van nostalgie, prille romantiek versus verloederde seks en vage politieke referenties, maar het blijft een ratjetoe. Meer kitscherig dan poëtisch en nogal naïef, ondanks de gewaagde taferelen. Welles is expressief in zijn zwijgende titelrol.

La Liberté en croupe

1970 | Drama

Frankrijk 1970. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Bernard LeCocq, Juliette Villard, Maria Mauban, Michel Serrault en Jean Rochefort.

Een jongen wiens pogingen om via vriendschap of flirts met zijn burgerlijk milieu te breken zijn mislukt, wordt verliefd op een meisje wier revolutionair idealisme wel oprecht is. Ze brengen samen een romantische vakantie in de Dordogne door als in Parijs - mei 1968 - de studentenrevolte losbreekt. Ondanks treffende scènes en spelprestaties mist de film overtuigingskracht in dit portret van de jonge generatie waardoor het inhaken op recent verzet nogal opportunistisch overkomt. Hoewel de sympathie aan de zijde van jeugd ligt, wordt de oudere generatie in compromissen en teleurstellingen genuanceerder getekend.

Béru et ces dames

1968 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1968. Misdaad van Guy Lefranc. Met o.a. Gérard Barray, Jean Richard, Paul Préboist, Marcel Bozzuffi en Roger Carel.

Een vrije bewerking naar de roman van Frédéric Dard. De huurder van een particulier hotel wordt vermoord en de eigenaar vindt hem. Inspecteur Bérurier ontdekt dat genoemd hotel een 'bordeel' herbergt. Teneinde dit mysterie te ontrafelen, roept hij San Antonio te hulp. Aan dit misdaadstramien heeft de cineast een aantal botte en vreselijk ordinaire grappen toegevoegd, en ideeën op het terrein van de filmstijl ontbraken evenzeer. Niet helemaal waardeloos dankzij de acteurs die hun best doen hun gezicht te redden.

Adolphe

1967 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1967. Romantiek van Bernard Michel. Met o.a. Jean-Claude Dauphin, Ulla Jacobson, Philippe Noiret, Claude Giraud en Nathalie Nell.

Jonge amateurfilmer wil roman ADOLPHE van Benjamin Constant - over liefde van jongen voor rijpere vrouw - met zichzelf in titelrol verfilmen en vraagt Poolse buurvrouw als tegenspeelster, waarna ook buiten camerabereik romance zich herhaalt. Oorspronkelijk idee voor literatuurverfilming blijft steken in na[KA3]ieve uitwerking, ondanks frisheid van jonge Dauphin wiens vader en moeder (Mauban) ook zijn filmouders spelen.

Le Tigre aime la chair fraiche

1964 | Avonturenfilm, Thriller

Frankrijk 1964. Avonturenfilm van Claude Chabrol. Met o.a. Roger Hanin, Maria Mauban, Daniela Bianchi, Mario David en Roger Dumas.

Een geheimagent moet de vrouw en dochter van een Turkse minister tijdens een staatsbezoek tegen terroristen beschermen. Een romance met de dochter komt net op gang als ze ontvoerd wordt. Na een reeks niet-succesvolle films moest Chabrol inhaken op de spionage-mode om te kunnen blijven werken en versierde het doorsnee-scenario (van acteur Hanin) met zoveel verrassende vondsten en spectaculaire momenten dat hij een van aardigste films binnen het genre maakte.

Les Nouveaux aristocrates

1961 | Drama

Frankrijk 1961. Drama van Francis Rigaud. Met o.a. Paul Meurisse, Maria Mauban, Charles Belmont, Yves Vincent en Catherine Sola.

Een scholier die door zijn ouders veronachtzaamd wordt, is een rebelse dwarsligger op een jezuïetencollege. Na zijn verwijdering van school en de ontdekking dat zijn vader een minnares heeft, doet hij een zelfmoordpoging, maar een idealistische priesterleraar brengt hem weer op het juiste spoor. Het overbekende generatiekloof-drama kreeg een nadrukkelijke regie van de debutant. De acteurs weten weinig raad met hun rollen en hun associatie met eerdere komedies en gangsterfilms maakt het extra moeilijk deze belerende smartlap serieus te nemen.

Les Démons de minuit

1961 | Drama

Frankrijk 1961. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Charles Boyer, Pascale Petit, Maria Mauban, Charles Belmont en Berthe Grandval.

De vrouw van een diplomaat heeft een affaire met een jeugdige ministerszoon en dreigt met zelfmoord als hij haar de bons geeft. De minister wil een schandaal voorkomen en zoekt zijn zoon in het Parijse nachtleven, met een cynisch maar eerlijk jong meisje als gids. Sfeervolle fotografie en overwegend sterk spel tillen het scenario boven gekunstelde dramatiek en banale dialogen uit. Boyer die een gladde charme en de suggestie van pathos heeft als de minister, maakt beginnende verliefdheid van Petit op hem aannemelijk en Mauban behoedt haar onmogelijke rol als suicidale minnares met genuanceerde gevoeligheid voor karikatuur. Grandval is een ontdekking als de bruuske dochter van de minister. Jammer dat kwaliteiten niet worden gesteund door een zinniger scenario.

Le Chômeur de Clochemerle

1957 | Komedie

Frankrijk 1957. Komedie van Jean Boyer. Met o.a. Fernandel, Maria Mauban, Ginette Leclerc, Rellys en Henri Vilbert.

Een werkloze staat zijn mededorpelingen bij als onbetaald klusjesman, maar wordt door anderen als een luie nietsnut beschouwd en met de nek aangekeken. Als hij een diefstal uit het kerkofferblok oplost, wordt hij de held van het dorp. Deze voorspelbare komedie met Fernandel op herhalingsoefening ontleent de plaatsnaam in de titel aan een eerdere succesroman en -film, maar bevat de satirische elementen daarvan niet. De film kent wel enkele aardige scènes.

Viaggio in Italia

1954 | Drama, Romantiek

Italië 1954. Drama van Roberto Rossellini. Met o.a. Ingrid Bergman, George Sanders, Maria Mauban, Paul Müller en Anna Procelmer.

Een Engels echtpaar is met een zakelijke aanleiding in Italië en maakt er ook enkele toeristische uitstapjes, onder meer naar Pompeii. Hun relatie vertoont flinke scheurtjes. Ook deze derde film die Rosselini en Bergman (Stromboli, Europa '51) samen maakten, werd enigszins overschaduwd door het schandaal dat hun in 1949 buitenechtelijk begonnen relatie had veroorzaakt. Ondertussen acteert Bergman de sterren van de hemel als een vrouw die, teleurgesteld in haar man, zich emotioneel laat vervoeren door de haar onbekende omgeving - terwijl de echtgenoot met iedere Italiaanse flirt.

Les Clandestines

1954 | Drama

Frankrijk 1954. Drama van Raoul André. Met o.a. Nicole Courcel, Philippe Lemaire, Maria Mauban, Dominique Willms en Michèle Philippe.

Een uit de gevangenis ontslagen man onderzoekt de redenen voor de zelfmoord van zijn grootvader en ontdekt een call-girl-centrale waar ook de vrouw van een vriend en zijn eigen vriendin - bijna - bij horen. Deze zogenaamde waarschuwende zelfkantfilm in de traditie van de jaren vijftig is redelijk sfeervol gemaakt, ondanks de zwaar aangedikte dramatiek.

La Soupe à la grimace

1954 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1954. Misdaad van Jean Sacha. Met o.a. Georges Marchal, Maria Mauban, Dominique Willms, Grégoire Aslain en Noël Roquevert.

De eigenaresse van een Mexicaanse uraniummijn moet haar bezit verdedigen tegen haar ex-echtgenoot. Behalve met geheimzinnige sabotage-acties krijgt ze ook nog te kampen met een cholera-epidemie, maar de steun van een verliefde ingenieur helpt haar de mijn veilig te stellen. Een door overmaat van gebeurtenissen onderhoudend misdaaddrama, waarvan de interessante situering en de sfeervolle fotografie de film boven de middelmaat van regie en acteren uittillen.

La table aux crèves

1951 |

Frankrijk 1951. Henri Verneuil. Met o.a. Édouard Delmont, Maria Mauban en Fernandel.

De eigenaresse van een Mexicaanse uraniummijn moet haar bezit verdedigen tegen haar ex-echtgenoot. Behalve met geheimzinnige sabotage-acties krijgt ze ook nog te kampen met een cholera-epidemie, maar de steun van een verliefde ingenieur helpt haar de mijn veilig te stellen. Een door overmaat van gebeurtenissen onderhoudend misdaaddrama, waarvan de interessante situering en de sfeervolle fotografie de film boven de middelmaat van regie en acteren uittillen.

La Table aux crevés

1951 | Komedie

Frankrijk 1951. Komedie van Henri Verneuil. Met o.a. Fernandel, Maria Mauban, Andrex, Henri Vilbert en Eduard Delmont.

Een man wiens vrouw zelfmoord heeft gepleegd, troost zich snel met een meisje uit een ander dorp. De schoonfamilie praat de broer van het meisje aan dat zijn toekomstige zwager hem wegens smokkel aan de politie heeft verraden, zodat hij zich in hun plaats zal wreken. Verneuil wisselt in zijn eerste film - naar een platte-landsroman van Marcel Aymé - voortdurend van toon, tussen macabere klucht, melodrama en actiefilm. Het scenario is van Verneuil en André Tabet. Het camerawerk is van André Germain.

Donne e briganti

1950 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië 1950. Avonturenfilm van Mario Soldati. Met o.a. Amedeo Nazzari, Maria Mauban, Jean Chevrier, Paolo Stoppa en Jacqueline Pierreux.

Boer ontdekt dat zijn stiefzuster buitenechtelijke dochter van koning van Napels is en die bij huwelijk forse bruidschat krijgt. Meisje is echter verliefd op een jeugdvriend die als Fra Diavolo held in verzet tegen de Franse invasie is geworden. De boer probeert zijn rivaal te doden en zichzelf tegenover de koning als echte Fra Diavolo voor te doen. Schermavonturen zijn niet al te spectaculair, maar met aanstekelijke humor in beeld gebracht en met animo geacteerd.

Cairo Road

1950 | Misdaad

Verenigd Koninkrijk 1950. Misdaad van David MacDonald. Met o.a. Eric Portman, Laurence Harvey, Maria Mauban, Karel Stepanek en Harold Lang.

De geslaagde achtergronden en het stevige scenario - evenwel zonder veel verrassingen - zorgen voor een goed drama met Portman en Harvey als de politieagenten die achter drugssmokkelaars aanzitten. Film werd op locatie in Caïro opgenomen en dat kwam het geheel ten goede.

Bal Cupidon

1949 | Mysterie, Komedie

Frankrijk 1949. Mysterie van Marc-Gilbert Sauvajon. Met o.a. Simone Renant, Maria Mauban, Pierre Blanchar, Marion Tourrès en Marcelle Praince.

Een amateur-detective en een advocaat moeten hun krachten bundelen naar aanleiding van een moord die in een nachtclub is gepleegd. Het gevolg is gezochte taal met een afloop zoals het hoort in deze pretentieloze komedie. De regisseur is vooral een schrijver van boulevardtoneel en heeft enkele van zijn stukken voor het witte doek bewerkt. Ook heeft hij enkele originele scenario's geschreven, zoals deze, die overigens niets origineels bevat. Het probleem is dat hij precies zo filmt als hij een toneelstuk regisseert. Zijn film is daarom nauwelijks nog uit te zitten, maar dankzij de spelers lukt dat nog wel.

Le Cocu magnifique

1947 | Komedie

België​/​​Frankrijk 1947. Komedie van E.G. de Meyst. Met o.a. Maria Mauban, Jean-Louis Barrault, Marcel Josz, Werner Degan en Berthe Charmal.

Het beroemde toneelstuk van Fernand Crommelinck, dat hij zelf bewerkte - inclusief dialogen - voor de film. Niet dat het wat verandert aan het eindresultaat van deze platvloerse rolprent, geregisseerd door een van de grootste Belgische sukkelaars. Het is niet meer dan een 'ingeblikt' toneelstuk. Alleen voor de bewonderaars van deze toneelschrijver.

Le Chanteur inconnu

1947 | Avonturenfilm, Muziek

Frankrijk 1947. Avonturenfilm van André Cayatte. Met o.a. Tino Rossi, Maria Mauban, Lilia Vetti, Jacqueline Dumonceau en Raymond Bussières.

De niet te stuiten weg naar de muzikale top van Rossi (pardon, van een 'Portugese visser'). Deze zanger van smartlappen raakt ook nog verstrikt in een avontuur vol wraak. Helaas is er in dit scenario geen plaats voor beide. Rossi is te verdragen als hij zijn mond dichthoudt! Een oubollig werkje, deze film van André Cayatte, een van zijn eerste en tevens een van zijn slechtste.

Patrie

1946 | Oorlogsfilm, Historische film, Drama

Frankrijk 1946. Oorlogsfilm van Louis Daquin. Met o.a. Maria Mauban, Mireille Perrey, Marie Leduc, Jacqueline Duc en Nathalie Nattier.

Een vederlichte bewerking van het stuk van Victorien Sardou over de strijd van het Vlaamse volk tegen de Spaanse bezetters. Veel aandacht voor de enscenering ondanks het feit dat de film haar oorsprong in het theater vindt. Met de hertog d'Albe en consorten. Een situatieschets die we danken aan een zéér omstreden regisseur, niet alleen vanwege het niet altijd even sterke karakter van zijn films maar vooral vanwege zijn politieke rol binnen de Franse cinema destijds. Zeer tegenstrijdige recensies waren het gevolg. Deze film verdient noch die verontwaardiging noch die overmatige huldeblijken.