Rose Thierry

Barracuda

Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Thriller van Philippe Haïm. Met o.a. Jean Rochefort, Guillaume Canet, Claire Keim, Michel Scourneau en Rose Thierry.

Le Jardin des Plantes

Frankrijk 1994. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Claude Rich, Salomé Stévenin, Rose Thierry, Samuel Labarthe en Gert Burkhard.

In de lente van 1944 houdt Ferdinand Bonnard (Rich) zich rustig bezig met zijn plantjes en bloemetjes. Hij is directeur van de botanische tuin, Le Jardin des Plantes, nabij het Gare d`Austerlitz in Parijs. Bonnard is pacifist. De oorlog (WO II) en het verzet lijken ver weg. Zijn wereld stort echter plotseling in als zijn zoon door de nazi`s wordt ge[KA3]executeerd als represaille na een aanslag. Ferdinand Bonnard neemt Philippine (Stévenin), het acht-jarig dochtertje van zijn zoon, onder zijn hoede en verzwijgt voor haar de moord door de gehate bezetter op haar vader. Hij vertelt Philippine dat hij een verzetsheld is en het kind gaat steeds meer op in dit leugentje om bestwil. Ondanks de dramatische achtergrond schotelt De Broca, die ook het scenario schreef, een melange van humor en tederheid voor. Het hele jonge actricetje Stévenin steelt met haar spontaniteit de show.

Tout feu tout flamme

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Yves Montand, Isabelle Adjani, Lauren Hutton, Alain Souchon en Jean-Luc Bideau.

Vroeger was hij ook al vaker weg dan thuis. Nu duikt vader Victor op om zijn gezin geld te ontfutselen voor schimmige gokzaakjes. Zijn dochter Pauline, die met een keurige carrière op het ministerie van Financiën de familie onderhoudt, heeft alle reden om zijn plannen te dwarsbomen. Totdat ze merkt dat senior door gangsters achterna wordt gezeten. Lichtvoetig drama met zanger-acteur Montand als losbandige zestiger en Adjani in een luchtiger rol dan ze doorgaans speelt. Scenarist-regisseur Rappeneau kennen we van ondermeer Cyrano de Bergerac (1990).

Le Guépiot

Frankrijk 1981. Drama van Joska Pilissy. Met o.a. Emile Montgenet, Bernard Fresson, Evelyne Dress, Juliette Mills en Rose Thierry.

Een meisje wordt na de scheiding van haar ouders door haar haatdragende moeder in een streng-katholiek internaat geplaatst. Daar wordt ze omwille van haar brutaal taalgebruik en anti-klerikale opvoeding door de nonnen fysiek en psychisch gemarteld. Haar enige momenten van vreugde zijn de bezoeken van haar vader, op wie ze dol is. Deze harde adaptatie van het gelijknamige boek van Viviane Villamont lijdt onder een stuntelige regie en karikaturale karaktertekeningen, maar blijft desondanks boeien door de onmiskenbare stootkracht van het thema.

La gueule de l'autre

Frankrijk 1979. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Jean Poiret, Bernadette Lafont, Curd Jürgens en Andréa Parisy.

Uit angst voor een terrorist laat een politicus zich tijdens de verkiezingscampagne vervangen door een op hem lijkend familielid. De plaatsvervanger, die acteur is, pakt alles op zijn eigen manier aan, en met succes. Tenslotte zal de vervanger de identiteit van de ander aannemen. De satirische elementen worden al te voorzichtig aangepakt waardoor de uitwerking van dit kansrijke gegeven vrijblijvend vriendelijk wordt. De personages blijven schetsmatig, op de dubbelrol van Serrault na, die door gebrek aan tegenspel ook teleurstelt.