Virginie Vignon

Les Cordier, juge et flic : Le petit frère

Frankrijk 1997. Drama van Gilles Béhat. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Vincent Winterhalter en Stanislas Forlani.

Les Cordiers, juge et flic : Comité d'accueil

Frankrijk 1996. Drama van Marion Sarraut. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Alain Doutey en Borris Terral.

Noël et après...

Frankrijk 1995. Komedie van Daniel Vigne. Met o.a. Valérie Kaprisky, Katharine Böhm, François Bernheim, Salomé Stévenin en Romain Deroo.

De elf-jarige Denis (Deroo) is blij dat hij met zijn ouders tijdens de kerstvakantie mee mag naar Senegal. Op het laatste moment gaat het echter niet door. Zijn moeder C[KA1]ecile Crozet (Kaprisky) kan niet weg want ze moet voor haar stichting een Oost-Europees vluchtelingengezin opvangen. Met zijn vader (Bernheim) kan Denis ook niet mee want die moet werken. De jongen is zo ontgoocheld dat hij de moeder Maria (B[KA3]ohm) en haar tien-jarige dochtertje Katia (Stévenin), die tijdelijk bij hen komen inwonen, reeds haat voordat ze gearriveerd zijn. Van haar kant heeft Katia al evenzeer de pest aan haar gedwongen verblijf. Voorspelbaar drama dat zich afspeelt tegen de achtergrond van het kerstgebeuren. Dus weten we reeds vooraf dat beide kinderen uiteindelijk beste maatjes zullen worden. Het spel van de twee jeugdige acteurs is echter hartveroverend en brengt een licht in het oversentimentele scenario van Jean-Claude Isbert en Pierre Colin Thibert. Achter de camera stond Flore Thulliez.

Infidélités sexuelles

Frankrijk 1982. Erotiek van Georges Fleury. Met o.a. Pierre Rousseau, Danièle Vlamink, Sophie Cnudde, Michel David en Jean Martinelli.

Niets anders dan JEUX POUR COUPLES INFIDELES (1972).

Les vécés étaient fermés de l'intérieur

Frankrijk 1975. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Jean Rochefort, Coluche, Roland Dubillard, Danièle Evenou en Jean-Pierre Sentier.

Een politiecommissaris en zijn onhandige assistent proberen een onverklaarbare moord op te lossen en belanden in een curieuze boksschool en een verdachte psychiatrische kliniek. Een poging om theaterkomiek Coluche als filmster te lanceren in een zouteloze parodie. Rochefort redt het weinige wat er te redden valt.

Le désir

Frankrijk 1975. Erotiek van Jean-François Davy. Met o.a. Albane Navizet, Gilles Millinaire, Orlane Paquin, Jean Roche en Pierre Oudry.

De erotische avonturen van een jong burgerlijk echtpaar dat aan de mode wil meedoen van een onstuimig groepsweekend. Dit loopt echter op zulk een algemene teleurstelling uit dat de vrouw zelfmoord pleegt. Een vreemde mengeling van erotiek en melodrama. De film geeft een nogal bijtende voorstelling van genoemd milieu, maar volgt overigens de stereotypen van de fotoromannetjes met alle banaliteiten van die tijd, inclusief het thuis draaien van pornofilms en het reclamebureau... Ook bekend als INFIDÉLITÉS en JOUISSANCES.

Le Cri du coeur

Frankrijk 1974. Drama van Claude Lallemand. Met o.a. Stéphane Audran, Maurice Ronet, Eric Damain, Delphine Seyrig en Paul Frankeur.

Verwende puber moet na een ongeval een van zijn benen missen en terroriseert vanuit een rolstoel zijn bourgeois-milieu, maar de chantage met hun seksuele geheimen biedt geen echte bevrediging en hij pleegt zelfmoord. Interessante gedragsobservatie - zonder psychologische 'uitleg' echter - van jonge debutant, kreeg onvaste vormgeving en onzekere spelregie. Jeugdige tv-acteur Damain is opmerkelijk en krijgt goed tegenspel van Audran en Ronet als zijn ouders, die alleen in staat zijn tot materiële troost, maar de andere rollen zijn te vaak verkrampte karikaturen. Vooral Seyrig die, als vrouw van Ronets werkgever, de belichaming moet zijn van de verhitte puberdromen van de tragische hoofdpersoon.

Les Gourmandines

Frankrijk 1973. Erotiek van Guy Perol. Met o.a. Sandra Jullien, Jacques Cornet, Virginie Vignon, Martine Drucker en Marcel Portier.

Een jongeman raakt volledig in de ban van zijn nieuwe bovenburen: twee hippe meisjes die met elkaar de liefde bedrijven en andere 'verboden' dingen doen. James Last-achtige muziek begeleidt de onzinnige ontwikkelingen.

Je suis frigide... pourquoi?

Frankrijk 1972. Drama van Max Pécas. Met o.a. Sandra Jullien, Marie-Georges Pascal, Jean-Luc Terrade, Anne Kerylen en Thierry Murzeau.

Een meisje uit de provincie duikt vrijwillig het Parijse prostitutie-milieu in om de oorzaak te zoeken van haar eigen frigiditeit. Met hulp van een bevriende psycho-analist vindt ze die ook en ze keert genezen huiswaarts, waar een gelukkig huwelijk in het vooruitzicht ligt. Seksfilms, die de pretentie van diepgang willen ophouden, zijn de ergste in hun soort. De film is een schijnvertoning.

Week-end

Frankrijk​/​​Italië 1967. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Mireille Darc, Jean Yanne, Jean-Pierre Kalfon, Valérie Lagrange en Jean-Pierre Léaud.

Een jaar voordat mei '68 de kussens van De Gaulle hardhandig opschudde, nam enfant terrible Godard zijn voorschot op de tweede Franse revolutie. Stedelingen Corinne (Darc) en Roland (Yanne) worden op een rit richting platteland geconfronteerd met monsterfiles, chaos, moord en hun catastrofehuwelijk. 'Drôle de jeu/C'est la vie' ('Eigenaardig spel/Zo is het leven') dichtte Jean-Luc in '67 strijdbaar over het onderwerp 'cinema'. Week-end is niets anders dan zijn in anarchistische beelden vervatte schotschrift tegen bourgeois mores, de zieke consumptiemaatschappij en filmconventies.