Philippe Haïm (1967): regie, scenario en muziek.
Er zijn 6 films gevonden.

Secret défense

2008 | Thriller

Frankrijk 2008. Thriller van Philippe Haïm. Met o.a. Vahina Giocante, Nicolas Duvauchelle en Mehdi Nebbou.

Elke dag voeren in Frankrijk terroristische organisaties en inlichtingendiensten een genadeloze oorlog in naam van hun tegengestelde ideologieën. Nochtans leiden de terroristen en de geheime agenten bijna hetzelfde leven. Alex en Al Barad zijn er twee van. De een staat aan het hoofd van de spionagedienst en de ander is leider van een terroristisch netwerk. Ze worden met elkaar geconfronteerd en gebruiken daarbij zonder te schromen de ergste wapens.

Les Dalton

2004 | Komedie, Western

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Spanje 2004. Komedie van Philippe Haïm. Met o.a. Ramzy Bédia, Éric Judor en Til Schweiger.

Je moet wel met aanzienlijke lamlendigheid zijn geslagen om de geestigheid van Morris' (en deels Goscinny's) legendarische westernstripcreatie zo te ontleuken als regisseur Haïm en scenarist Michel Hazanavicius dat deden met deze live action-prent. Twee andere namen verklaren echter veel: het lach-of-ik-schiet-duo Éric en Ramzy, respectievelijk in streepjespak als Joe en Averell, pende mee aan dit bedrijfsongeval. De pannenkoekplatte Daltons-doen-een-bankroof-klucht mist werkelijk iedere charme en finesse van de bron. In één ding is Les Dalton, met Schweiger als zouteloze Lucky Luke, onbedoeld trouw aan de oorspronkelijke strip: ook hier kwam de cavalerie tragisch te laat.

Barracuda

1997 | Thriller

Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Thriller van Philippe Haïm. Met o.a. Jean Rochefort, Guillaume Canet, Claire Keim, Michel Scourneau en Rose Thierry.

Je moet wel met aanzienlijke lamlendigheid zijn geslagen om de geestigheid van Morris' (en deels Goscinny's) legendarische westernstripcreatie zo te ontleuken als regisseur Haïm en scenarist Michel Hazanavicius dat deden met deze live action-prent. Twee andere namen verklaren echter veel: het lach-of-ik-schiet-duo Éric en Ramzy, respectievelijk in streepjespak als Joe en Averell, pende mee aan dit bedrijfsongeval. De pannenkoekplatte Daltons-doen-een-bankroof-klucht mist werkelijk iedere charme en finesse van de bron. In één ding is Les Dalton, met Schweiger als zouteloze Lucky Luke, onbedoeld trouw aan de oorspronkelijke strip: ook hier kwam de cavalerie tragisch te laat.

L'appât

1995 | Misdaad, Drama, Thriller

Frankrijk 1995. Misdaad van Bertrand Tavernier. Met o.a. Marie Gillain, Olivier Sitruk, Bruno Putzulu, Richard Berry en Philippe Duclos.

Regisseur Tavernier (Un dimanche à la campagne) ontving in Berlijn de Gouden Beer voor deze intelligente misdaadthriller rond drie jonge zwendelaars. Nathalie (Gillain) verzamelt in een bar businesskaartjes van interessante mannen, haar minnaar Éric (Sitruk) verzint samen met vriend Bruno (Putzulu) een plan om de heren op te lichten. Het drietal gaat daarbij brute methodes niet uit de weg. Tavernier en zijn ex-vrouw Colo baseerden hun scenario op het boek van Morgan Sportès, die zich liet inspireren door ware gebeurtenissen.

Entre ces mains-là

1995 | Thriller, Drama

Frankrijk 1995. Thriller van Arnaud Selignac en Arnaud Sélignac. Met o.a. Sophie Duez, Olivier Sitruk, Sylvie Ferro, Dominique Bluzet en Serge Sauvion.

In een groot streekziekenhuis slaakt iedereen een zucht van verlichting bij het ontslag van anesthesiste Agn[KA2]es Berthelin (Cappo). Ze is een lastig wijf en niet erg geliefd bij haar collega's. Kort voor haar vertrek stierf een patiënte op de operatietafel. De overledene is bovendien niet de eerste de beste: ze was de echtgenote van een vooraanstaand burger van het stadje. Achteraf blijkt dat het niet alleen te wijten was aan Agnès Berthelins onverantwoorde afwezigheid in de operatiezaal, maar dat er geknoeid werd met de medische apparatuur. Spanningsloze medische suspensefilm met oeverloos gelul. Het scenario van Georges Lautner en Daniel Riche, naar een idee van David Kodsi is te geforceerd en veel te voorspelbaar. Michel Mandero stond achter de camera.

Voyage à Rome

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Michel Lengliney. Met o.a. Gérard Jugnot, Suzanne Flon, François Périer, Cécile Paoli en Lucrezia.

Voor de moeder van Thierry (Jugnot) geldt voor echtscheiding geen bepaalde leeftijd. Op haar zeventigste besluit zij de echtelijke sponde te verlaten. Ze heeft echter nog nooit gereisd. Haar zoon, een veertiger die ook op het punt staat te scheiden, tracht haar dit uit het hoofd te praten. Als hij merkt dat zij het meent, neemt hij haar mee naar Rome... om de Paus te zien. Lengliney verfilmde een verrukkelijke, eerste reis van moeder en zoon. Hierdoor krijgen ze opnieuw de gelegenheid elkaar te leren kennen. Hoewel in de film een paar grappige en emotionele momenten zitten, bevat het scenario (van Isabelle Mergault en J.C. Islert en Lengliney) zwakke punten. Als Lengliney eenmaal zijn personages naar Rome heeft gebracht, weet hij niet meer hoe het verder moet. Gevolg: de film maakt pas op de plaats. Maar Jugnot en Flon ontroeren in hun respectievelijke rollen. De fotografie is van André Neau.