Trisha Simmons: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

A Time to Heal

1994 | Drama

Verenigde Staten 1994. Drama van Michael Toshiyuki Uno. Met o.a. Nicollette Sheridan, Gary Cole, Mara Wilson, Annie Corley en Ken Jenkins.

Tv-film naar een ware gebeurtenis en een schaamteloos excuus om pijn te exploiteren. Jenny Barton (Sheridan) en haar man Jay (Cole) zijn yuppies met een dochter van zes, Barbara (Wilson). Jenny is weer in verwachting en door complicaties tijdens de geboorte, krijgt ze een beroerte. Eerst lijkt iedereen op te geven. Jay stuurt Jenny naar een fysiotherapeut, waartegen ze zich verzet. Hij wordt prikkelbaar, omdat hij gedwongen is huisman te spelen. Barbara eist haar echte moeder terug. De acteurs doen hun best, maar ze hebben niets origineels om mee te werken. Uno's regie is zwak en het tempo slaapverwekkend. De technische verzorging is tamelijk goed, ook de muziek van Jay Gruska, de echte Jay, waarop Cole's personage is gebaseerd. De kijker kan beter naar de reclame gaan kijken die uitzending door een commercieel station onderbreken. Scenario van Cathleen Young. Camerawerk van Tom Sigel.

The Fire Next Time, Parts I & II

1992 | Sciencefiction, Drama

Verenigde Staten 1992. Sciencefiction van Tom McLoughlin. Met o.a. Craig T. Nelson, Bonnie Bedelia, Richard Farnsworth, Jürgen Prochnow en Justin Whalen.

In het jaar 2017 is de ozonlaag dermate vervlogen dat de aarde oververhit is; in deze rampzalige omstandigheden teistert een orkaan Louisiana, brandt het midden-westen en is er in Californi[KA3]e tekort aan water. Men vertrekt - net zoals in THE GRAPES OF WRATH - op zoek naar betere oorden; dat is (in dit geval) het Noorden. Centraal staat het uit elkaar geraakte gezin van Nelson, een garnalenvisser, zijn gescheiden vrouw Bedelia (die flirt met zijn partner Prochnow) en hun kinderen. Deze veel te lange tv-film, die meestal in twee delen wordt uitgezonden, kan niet tippen aan zijn klassieke voorganger. Ondanks futuristische gadgets wordt de kijker er niet koud of warm van. Uitvoerend producent James Henerson schreef het scenario en het camerawerk was in handen van Shelly Johnson.