Myriam Mézières: cast.
Er zijn 16 films gevonden.

Krampack

2000 | Drama, Komedie

Spanje 2000. Drama van Cesc Gay. Met o.a. Jordi Vilches, Fernando Ramallo, Chisco Amado, Esther Nubiola en Marieta Orozco.

Een 'coming of age'-film die zich afspeelt op een Barcelonees strand tijdens een week waarin veel gebeurt: Nico komt voor een deel van de vakantie bij Dani logeren. Dani's ouders zijn weg, Nico wil zijn maagdelijkheid verliezen en Dani, die sinds de basisschool Nico's vriend is, wil alleen tijd met Nico doorbrengen. Dani's plan om te gaan jagen en vissen gaan niet door: Nico trekt de aandacht van Elena en haar nichtje Berta. Hij wil met ze naar het strand gaan, voor ze koken en met tenminste een van hen naar bed. Dani wil sociaal en fysiek contact met Nico. Dit alles wordt van een afstand gevolgd door Sonia, Dani's tutor en Julian, een homoseksuele dichter die Dani's signalen opvangt. Kunnen Nico en Dani hun vriendschap en gemengde gevoelens combineren?

La débandade

1999 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1999. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Claude Berri, Fanny Ardant, Alain Chabat, Claude Brasseur en Danièle Lebrun.

Het moest er van komen: een film over Viagra. Berri en Ardant spelen een al jaren gelukkig getrouwd paar dat in de problemen komt wanneer de man zich tot het potentieverhogende wondermiddel wil wenden. De komedie met prima acteurs, van de regisseur van onder andere het tweeluik Jean de Florette en Manon des sources, wil maar niet echt geestig worden. (RdL/VPRO Gids)

Ça n'empêche pas les sentiments

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Jean-Pierre Jackson. Met o.a. Philippe Chevallier, Régis Laspalès, Cécile Bois, Jackie Berroyer en Luis Rego.

Het moest er van komen: een film over Viagra. Berri en Ardant spelen een al jaren gelukkig getrouwd paar dat in de problemen komt wanneer de man zich tot het potentieverhogende wondermiddel wil wenden. De komedie met prima acteurs, van de regisseur van onder andere het tweeluik Jean de Florette en Manon des sources, wil maar niet echt geestig worden. (RdL/VPRO Gids)

Retrato de mujer con hombre al fondo

1996 |

Spanje 1996. Manene Rodriguez en Manane Rodríguez. Met o.a. Myriam Meszieres, Bruno Squarcia, Paulina Gçlvez en Myriam Mézières.

Het moest er van komen: een film over Viagra. Berri en Ardant spelen een al jaren gelukkig getrouwd paar dat in de problemen komt wanneer de man zich tot het potentieverhogende wondermiddel wil wenden. De komedie met prima acteurs, van de regisseur van onder andere het tweeluik Jean de Florette en Manon des sources, wil maar niet echt geestig worden. (RdL/VPRO Gids)

Dancing nuage

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Irène Jouannet. Met o.a. Mireille Perrier, Pierre-Quentin Fæsch, Sébastien Lesgent, Myriam Mézières en Chantal Neuwirth.

Madeleine (Perrier) leeft met haar zoontje van acht Simon (Fæsch) in een caravan, die ze Dancing nuage heeft genoemd. Haar man zit in de gevangenis en Madeleine, die geen werk heeft, vreest dat de kinderbescherming haar het oudersschap zal ontnemen. Ze neemt met Simon de benen voordat het te laat is. In plaats van haar droomreis, eerste klasse naar Versailles, wordt het een tocht door de hel van de daklozen. Sterk sociaal drama dat af en toe behoorlijk op het sentiment van de kijker mikt. Het slot is te optimistisch en ongeloofwaardig vergeleken met de algehele teneur van de film. Goed spel van beide hoofdrollen. Het scenario is van regisseuse Jouannet naar de roman van Georges-Paul Cuny. Het camerawerk is van Chris Renson. Formaat 16/9.

Video Blues

1992 | Drama, Experimenteel

Hongarije​/​​Frankrijk 1992. Drama van Arpád Sopsits. Met o.a. Lajos Ottó Horváth, Judit Danyi, Attila Epres, Myriam Mézières en Eszter Szakács.

De tweede film van Sopsits die samen met Sandor Fabri en Laszlo Garaczi tekende voor het scenario, is een teleurstellend psychologisch drama over twee broers, die contact met elkaar onderhouden via een videotape die tussen Parijs en Boedapest heen en weer wordt gestuurd. Er heerste zeven jaar stilte omdat broer Horváth afgereisd was naar het Westen; broer Epres is onderwijl getrouwd met jeugdliefde Danyi en Horváth zaait twijfel of Epres wel de vader is van het kind. De structuur is verwarrend, zodat iedere kijker een andere verhaallijn voor zich kan bepalen. Deze schizofrene film werd in Locarno met de Zilveren Jeugdprijs bekroond. Camerawerk van Sandor Kardos.

Mau Mau

1992 | Erotiek, Drama

Duitsland 1992. Erotiek van Uwe Schrader. Met o.a. Marlen Diekhoff, Catrin Striebeck, Peter Gavajda, Henryk Bista en Dirk Schoufs.

Midden in de rosse buurt van een grote Duitse stad bevindt zich de striptent van Inge (Diekhoff) met Doris (Mezi[KA2]eres) als hete attractie. Ze is een brutale stripster met het onnozele uiterlijk van een verlegen dorpsschone. Aan Inge kleeft Rosa (Striebeck), die een jaloerse arabier als vriend heeft. Temidden van deze groezeligheid de schijnwerpers op gauwdiefjes, genieters, spuiters, pushers en patsers. Aardige milieuschets, helaas zonder verhaal, maar met spontaan spel. Scenario van Daniel Dubbe en regisseur Schrader, wiens derde speelfilm het is. Camerawerk van Peter Gauhe.

Le journal de Lady M

1992 | Romantiek

Frankrijk​/​​België​/​​Spanje​/​​Zwitserland 1992. Romantiek van Alain Tanner. Met o.a. Myriam Mézières, Juanjo Puligcorbe, Felicite Wouassi, Antoine Basler en Carlotta Soldevilla.

Roodharige zangeres uit het Parijse cabaret Lady M (M[KA1]ezi[KA2]eres) maakt kennis met een Spaanse beeldhouwer Diego (Puligcorbe) die gefascineerd is door haar optreden in de lichtstad. Zij is weg van hem. Zodra ze kan, zoekt ze hem op in Barcelona en maken ze een fraaie tocht door Cataloni[KA3]e. De passie laait hoog op tussen beiden. Er valt bij toeval een foto uit de portefeuille van Diego en zij ziet dat hij getrouwd is met een mooie zwarte vrouw (Wouassi).

Navarro : Dans les cordes

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Roger Hanin, Sam Karmann, Jacques Martial, Christian Rauth en Maurice Vaudaux.

Een beroemde Zuidamerikaanse bokser is op doorreis in Parijs, waar hij een belangrijke internationale wedstrijd zal spelen. Vanaf zijn aankomst is hij het mikpunt van dreigementen en aanslagen. De commissaris (Hanin) moet de veiligheid van de bokser garanderen maar komt er al gauw achter dat diens verleden niet zo braaf is als de persberichten willen doen geloven. Een vrij drukke cameravoering, die de regie er toch niet persoonlijker op maakt. Het spel is wel van een gelijkmatige kwaliteit. Scenario van Alain Robillard en Tito Topin.

Mes nuits sont plus belles que vos jours

1989 | Komedie, Erotiek, Drama

Frankrijk 1989. Komedie van Andrzej Zulawski. Met o.a. Jacques Dutronc, Sophie Marceau, Sady Rebbot, Myriam Mézières en Laure Killing.

Verfilming van de roman met dezelfde prachtige titel van Rapha[KA3]elle Billetdoux. De moeilijke liefdesverhouding tussen twee mensen, die zijn getekend door hun jeugd. Ze gaan van elkaar houden, maken elkaar kapot, ontvluchten elkaar en vinden elkaar uiteindelijk weer. Zulawski overtreft zichzelf in het vastleggen van een hoogtepunt, in de overdrijving (dialogen waar geen touw aan vast te knopen valt om de communicatiestoornis tussen de twee geliefden 'aan te tonen'), de gezwollenheid, opgeblazenheid en hysterie. Dan zijn er nog enkele bijfiguren, waaronder mondaine, verslaafde en ontspoorde types. Bijna twee uur lang vaag surrealistisch gedoe is echt wat teveel van het goede. Wat rest zijn een paar inspirerende momenten, zoals het opmerkelijke optreden van Jacques Dutronc en Sophie Marceau.

Résidence surveillée

1987 | Drama

Frankrijk 1987. Drama van Frédéric Compain. Met o.a. Jacques Bonnaffé, Maria Schneider, François Siener, Patrick Bonnel en Myriam Mézières.

Een pas in gebruik genomen flatgebouw met dure appartementen wordt belaagd door gluurders. De nachtwaker speelt handig in op de angst van de huurders. Onbewust worden deze huurders het slachtoffer van een nieuwe terreur, ondanks de bemoeienissen van een architect en zijn vrouw. Het verhaal kon geschreven zijn door Orwell: het actuele onderwerp van het opkomend fascisme speelt in op de gevoelens van onveiligheid. Hugo Santiago schreef mee aan het scenario. Deze eerste lange speelfilm van Compain heeft als nadeel dat Bonnaffé alle aandacht naar zich toetrekt, terwijl de rest van de hoofdrolspelers vrij onbenullig overkomt.

Une flamme dans mon coeur

1985 | Drama, Romantiek

Zwitserland​/​​Frankrijk 1985. Drama van Alain Tanner. Met o.a. Myriam Mézières, Aziz Kabouche en Benoît Régent.

Deze film beschrijft twee amoureuze pogingen van een vrouw die dol is op de stukken van Racine die ze met haar twee minnaars in het theater vertolkt. Van dit scenario dat ongewoon genoeg is, geschreven door Myriam Mézières heeft Alain Tanner een zeer overheersende, langzame film gemaakt met geweldige maar soms onbedoelde plaatjes in zwart wit - een bewuste keuze daar deze de eenzaamheid accentueren die loodzwaar op de vrouwelijke hoofdrolspeelster ligt - zoals in de uiteindelijke zwerftocht door de straten van Cairo. Dit personage is jammer genoeg te narcistisch om ons echt te raken maar het blijft een interessant werk zoals alles van Tanner.

No Man's Land

1985 | Misdaad

Zwitserland​/​​Frankrijk 1985. Misdaad van Alain Tanner. Met o.a. Hugues Quester, Myriam Mézières, Jean-Philippe Écoffey, Betty Berr en Marie-Luce Felber.

Een aantal figuren leidt een middelmatig en kleurloos bestaan aan beide zijden van de Frans-Zwitserse grens in de Jura. Allen dromen ervan iets te doen dat niet te verwezenlijken is. Om een beetje leven in de brouwerij te brengen gaan ze smokkelen en lopen ze in een valstrik. Het thema doet er weinig toe en het weinig interessante politieverhaaltje komt op de tweede plaats. Het wezenlijke van de film ligt - zoals altijd bij Tanner - immers in een schets vol toespelingen over mensen die het slachtoffer zijn van hun eenzaamheid en over hun onvermogen tot communiceren. Zij verkrijgen hierdoor een opmerkelijke diepgang in deze zeer pessimistische kroniek van het dagelijks bestaan.

Corps à coeur

1979 | Drama

Frankrijk 1979. Drama van Paul Vecchiali. Met o.a. Hélène Surgère, Nicolas Silbert, Madeleine Robinson, Myriam Mézières en Béatrice Bruno.

Eenvoudige auto-monteur die makkelijk succes heeft bij de vrouwen in een Parijse voorstad wordt verliefd op een sjieke vooraanstaande weduwe van middelbare leeftijd, die nog maar korte tijd te leven heeft en zijn liefde accepteert, ondanks verzet en afweer in beider omgeving. Dit melodrama in de vroegere volkse filmtraditie zet zonder ironie heftige emoties tegenover een onpersoonlijke moderne samenleving, maar verliest aan overtuigingskracht door het liefdespaar ook nog binnen een schilderachtige microkommos te plaatsen van aan oude scenario's van Prévert ontleende personages die alleen filmcitaten blijven en geen eigen bestaansrecht krijgen. Centrale tragische romance heeft een grote overtuigingskracht, maar is niet voor ieders smaak.

Jonas qui aura 25 ans en l'an 2000

1976 | Komedie, Oorlogsfilm, Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1976. Komedie van Alain Tanner. Met o.a. Jean-Luc Bideau, Myriam Boyer, Jacques Denis, Roger Jendly en Dominique Labourier.

Door toevallige omstandigheden kruisen in Gen[KA2]eve de levens van acht verschillende personages elkaar, die ieder op hun manier een eigen vorm proberen te vinden voor hun gefrustreerd idealisme ten aanzien van een nieuwe maatschappij. Conflicten en teleurstellingen blijven niet uit, maar de hoop voor de toekomst wordt gevestigd op de geboorte van een baby in een `ecologisch` boerengezin. Het aanstekelijk samenspel van de ideale rolbezetting geeft de film een lichte toon die hem uittilt boven de theoretisch-onderwijzende uitgangspunten en de nadrukkelijke vervreemdingseffecten (als de afwisseling van zwartwit en kleur), zonder dat die vrolijkheid de zinnigheid van de diverse probleemstellingen verdoezelt. Het scenario is van regisseur Tanner en John Berger. Het camerawerk is van Renato Berta.

Un Linceul n'a pas de pôches

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Jean-Pierre Mocky, Francis Blanche, Jean Carmet, Michel Constantin en Michel Galabru.

Om aan de censuur van de hoofdredacteur te ontkomen, richt een journalist een onafhankelijk dagblad op, waarin corruptie en in de doofpot gestopte schandalen bij notabelen in een grote provincieplaats aan de kaak worden gesteld. Ondanks drastische tegenmaatregelen zet hij door, tot hij wordt vermoord. De verplaatsing naar het eigentijds Frankrijk maakt dit vooroorlogs Amerikaans romanverhaal van Horace McCoy no pockets in a shroud minder waarschijnlijk, ook omdat actuele toespelingen een strakke intrige onnodig verwarren en verzwaren. Mocky speelt zelf de hoofdrol al te ijdel en heeft daardoor weinig aandacht voor de regie. Een curieus gebruik van komische acteurs in schurkenrollen die door bewust onflatteus camerawerk tot een 'monstergalerij' worden gemaakt.