Albert Steinrück: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Asphalt

1929 | Drama, Zwijgende film

Duitsland 1929. Drama van Joe May. Met o.a. Gustav Fröhlich, Betty Amann, Albert Steinrück, Else Heller en Hans Adalbert Schlettow.

De jonge agent Holk (Fr[KA3]ohlich) wordt verliefd op een dievegge (Amann). In een gevecht wordt hij gedwongen haar minnaar te doden. Zijn veilige, burgerlijke bestaan lijkt in te storten, maar hun liefde redt echter alles. Melodrama dat vooral boeiend is door zijn dynamische uitbeelding van Berlijn in het begin van de film. Scenario van regisseur May, Hans Szekely en Rolf E. Vanloo. Camerawerk van Günther Rittau. De decors zijn van Erich Kettelhut.

Helena

1924 | Avonturenfilm

Duitsland 1924. Avonturenfilm van Manfred Noa. Met o.a. Edy Darclea, Hanna Ralph, Adele Sandrock, Albert Steinrück en Vladimir Gajdarov.

Het scenario van Hans Kyser is een zeer vrije bewerking van de [KL]Ilias[KLE], het gedicht van de blinde Griekse dichter Homerus uit de oudheid over Helena (Darclea), de stralende dochter van Zeus en Leda. Ze was de gemalin van Menela[KA3]us (Ulmer), de koning van Sparta. Ze werd geschaakt door Paris (Gajdarov), die haar meenam naar Troje. Dit leidde tot een oorlog tussen de twee steden. Deze vroege spektakelfilm met een ongebruikelijk lange speelduur nam een fors loopje met de offici[KA3]ele klassieke literatuur om zoveel mogelijk figuren uit de mythologie op het witte doek te laten verschijnen. De revue passeren o.a. Hector (De Vogt), Achilles (Aldini), Patrocles (Lamac), Odysseus (Kronburger), Priamus (Steinr[KA3]uck), enz. Kenmerkend zijn de massasc[KA2]ene`s, die de aandacht van de kijker opeisen en het oordeel van Paris wordt verbeeld door middel van een droom. Opwindender is eigenlijk de geschiedenis van deze gerestaureerde versie. De originele kopie was verdwenen, maar in diverse landen buiten Duitsland waren nog onvolledige versies te vinden. Indertijd monteerde iedere filmdistributeur zijn eigen lengte en praktisch zijn eigen verhaal dat hij vertonen wilde. In het filmmuseum van Lausanne was de oorspronkelijk nitraatversie van de toenmalige Zwitserse distributeur voorhanden, die aangevuld werd met stukken montage uit Spanje, Itali[KA3]e en Zwitserland zelf. Zo ontstond de volledige film. De muziekpartituur die indertijd de zwijgende film begeleidde is verdwenen, maar toen het filmmuseum in M[KA3]unchen de rolprent liet restaureren vond men Joachim B[KA3]arenz (piano), G[KA3]unter Buchwald (viool), Friedemann Graef (saxofoon) en Christian Roderburg (percussie) bereid nieuwe muziek te schrijven. Men mocht zich gelukkig prijzen, want dit kwartet heeft al heel wat oude films voorzien van begeleidende muziek en geldt als meesters in hun vak. Voor liefhebbers van de historische film een niet te versmaden spektakel, maar spectaculair is anders. Het camerawerk is van Ewald Daub en Gustave Preiss.

Der Schatz

1923 | Drama

Duitsland 1923. Drama van Georg Wilhelm Pabst. Met o.a. Albert Steinrück, Lucie Mannheim, Ilka Grüning, Werner Krauss en Hans Brausewetter.

Onder de funderingen van een oude klokkengieterij in Oostenrijk moet zich een schat bevinden, die dateert uit de tijd dat de Turken (ca 1450) Wenen belegerden. Svetelenc (Krau[KL29]), de bronssmelter en compagnon van klokkengieter Svetocar Badalic (Steinr[KA3]uck) is vast van plan de kostbaarheden te vinden en Svetocars mooie dochter B[KA1]eatrice (Mannheim) te veroveren. Het lot beschikt echter anders: Arno (Brausewetter), een jonge edelsmid die een nieuwe opdracht komt decoreren, is een modern jong mens en houdt er mathematische methodes op na. Hij vindt het fortuin en wint het hart van Béatrice, maar dat leidt tot een immens drama. Het regiedebuut van Pabst dat lang verloren gewaand is, is voor cinefielen niet te versmaden voer en interessante materie: prachtige decors van Robert Herlth en Walter Röhrig en fraaie fotografie van Otto Tober. Pure expressionistische film. Het scenario is van regisseur Pabst en Willy Hennings naar de roman van Rudolf Hans Bartsch. De restauratie van de oorspronkelijke film kwam tot stand door de samenwerking van het Narodny Filmovy Archiv te Praag, La Cinémathèque Royal in Brussel, de Stiftung Deutsche Kinemathek te Berlijn, het Deutsche Filmmuseum in Frankfurt, de Kirchgruppe en omroepen ZDF en ARTE. Toegevoegd werd een geluidsspoor waarop de oorspronkelijke muziek van Max Deutsch te horen is, die werd uitgevoerd door het Czech Symphony Orchestra met als dirigent Frank Strobel.

Die Geierwally

1921 | Drama

Duitsland 1921. Drama van Ewald André Dupont. Met o.a. Henny Porten, Albert Steinrück, William Dieterle, Eugen Klöpfer en Wilhelm Diegelmann.

Een hereboer heeft tot zijn spijt geen zoon als opvolger, maar een dochter die, om zich voor haar vader te bewijzen, een steile bergwand beklimt om er een gier te doden. Vandaar haar bijnaam 'Geierwally'. Liefde en jaloezie op de alpenwei met een 'frisch, fröhlich' en kerngezond boerenmeisje als middelpunt was niet alleen het gegeven van een erg populair boek van Wilhelmine von Hillern, maar ook een tot op de draad versleten toneelstuk. Dupont slaagde erin er een sterke, onmelodramatische anti-heimatfilm van te maken met sterke beelden. Omdat er verschillende metrages bestaan is het officiële metrage niet bekend. De lengteaanduiding van hele oude films is niet te zeggen omdat dit afhankelijk is van de operateurs in de bioscopen, die in verschillend tempo draaiden.

Der Golem, wie er in die Welt kam

1920 | Zwijgende film, Horror

Duitsland 1920. Zwijgende film van Carl Boese en Paul Wegener. Met o.a. Paul Wegener, Albert Steinrück, Lyda Salmonova, Ernst Deutsch en Otto Gebühr.

In de 16de eeuw voorziet de Praagse rabbijn Yehudah ben Bezalel Levai antisemitisch geweld tegen de joodse bewoners van de stad. Om zijn geloofsgenoten te beschermen maakt hij een golem, een levend monster van klei. Maar het experiment heeft ook andere, onbedoelde gevolgen. Wegener, die eerder al twee films rond de golem had gemaakt, speelt zelf het titelpersonage in dit fraai vormgegeven horrorverhaal. In 1919 baarde Das Kabinet des Dr. Caligari veel opzien. Wegener ontkende destijds dat hij op dat succes wilde meeliften, maar wordt toch gerekend tot de grote mannen van het Duitse expressionisme.