Claude Nicot: cast.
Er zijn 12 films gevonden.

La folle journée du général Despeck

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Claude Boissol. Met o.a. Danièle Evenou, Alain Doutey, Christian Alers, Claude Nicot en Patrick Guillemin.

Marie (Evenou) laat de auto wegslepen van een technocraat die voor een conferentie over nucleaire ontwapening naar Parijs is gekomen. Helaas was die auto gehuurd door een van zijn relaties en gebruikte hij hem om discreet zijn vriendinnetje op te zoeken. Wanneer ook de vrouw van de man in de stad aankomt, probeert Marie haar blunder te herstellen... Als de film al iets weg heeft van een politiefilm, dan komt dat doordat de heldin de parkeerwachtster is uit de serie Marie pervenche. In werkelijkheid heeft het geheel meer van een klucht. Zonder enige persoonlijke inbreng in elkaar geflanst door deze o zo produktieve regisseur, maar toch redelijk grappig dankzij het acteerwerk en de droge humor van de scenario/dialogenschrijvers Charles en Eric Watton.

L'étoile filante

1990 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Boissol. Met o.a. Danièle Evenou, Alain Doutey, Christian Alers, Claude Nicot en Jean Vigny.

Een nieuw avontuur van Pervenche die de prima ballerina van het Moskouse ballet, op toernee in Parijs, helpt bij haar keuze voor de vrijheid. Zij verdwijnt in een uniform. Pervenche ontketent aldus een diplomatiek schandaal. Een nogal uitgekauwd gegeven als uitganspunt maar amusante, komische variaties en het lichtelijk zure temperament van Evenou in een voor dit soort televisieregisseurs gebruikelijke, weinig opvallende regie.

Diable d'homme

1989 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1989. Komedie van Daniel Ceccaldi. Met o.a. Robert Lamoureux, Marthe Mercadier, Claude Nicot, Magali de Vendeuil en Liliane Patrick.

De eigenares van een uitzendbureau ontvangt een klant die op zoek is naar een werkneemster. Het gaat hier eigenlijk om Satan, die naar de aarde is gekomen om een schrijver te helpen de Prix Goncourt te winnen. Deze schrijver is een pact met hem aangegaan: een meesterwerk in ruil voor de ziel van de vijf vrouwen die hij tot de personages van zijn roman heeft gemaakt. Met de hulp van een jonge en knappe man, die ook uit de hel afkomstig is, probeert de duivel de eigenares zelf, haar dochter, een van haar werkneemsters, haar assistente en haar secretaresse te verdoemen. Over het gegeven van deze door Lamoureux geschreven komedie mag iedereen denken wat hij wil, maar zijn toneelstukken zijn in ieder geval beter dan zijn films. Welke duivel heeft acteur Ceccaldi er trouwens toe gebracht zichzelf als regisseur op te werpen: banaler dan deze film kan het niet. Dankzij de spelers nog net

Ça fait tilt

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van André Hunebelle en Jacques Garcia. Met o.a. Bernard Menez, Eleonora Giorgi, Jacques Morel, Claude Nicot en Michel Constantin.

Een auteur van succesrijke boulevardkluchten vindt geen slot voor zijn nieuw stuk, en wordt door zijn vertwijfelde producent naar een afgelegen hotelletje gestuurd om daar inspiratie op te doen. Deze film, vermoedelijk bedoeld als parodie op de flauwe boulevardkluchten waar het Parijse publiek maar niet genoeg van schijnt te krijgen, evolueert vrij snel zélf tot een platte boulevardklucht en wordt daardoor een mislukte, vervelende film. Veteraan Hunebelle werd, vanwege zijn uiterst zwakke gezondheidstoestand, tijdens de opnames bijgestaan door Jacques Garcia. Laatste film van de regisseur, die in 1985 overleed.

Sur les traces de Balint

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Eric Duvivier. Met o.a. Nadine Alari, Anouk Ferjak, Michael Lonsdale, Denis Manuel en Claude Nicot.

De verfilming van het boek La formation psychologique du médécin van Michel Sapir. Hoewel het niet om een documentaire gaat staat het onderzoek van de psychiater Michael Balint en zijn vrouw Enid centraal. Zij analyseren zijn deformatie en zoeken naar methoden hier wat aan te kunnen doen. Er is van professionele acteurs gebruik gemaakt bij deze interessante maar tevens als aanvechtbare film.

Les Repas des fauves

1964 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Italië​/​​Spanje 1964. Drama van Christian-Jaque. Met o.a. France Anglade, Francis Blanche, Boy Gobert, Antonella Lualdi en Adolfo Marsillach.

Tijdens een verjaardagssouper in een provincieplaats in 1942 wordt op straat een Duits officier gedood. De Gestapo eist twee gegijzelden per woning die de bewoners zelf mogen uitkiezen. Angst en lafheid doen feestgangers hun ware gezicht tonen. Deze cynische karakterstudie wordt al te voor de hand liggend ontwikkeld, al houdt de situatie de spanning vast. Enkele zwakke acteursprestaties trekken in deze toneelmatige opzet meer negatieve aandacht dan in een andere samenhang het geval zou zijn.

Adorable menteuse

1961 | Komedie

Frankrijk 1961. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Marina Vlady, Macha Méril, Jean-Marc Bory, Michel Vitold en Jean-François Calvé.

Een kokette redactrice bij een damesblad brengt met haar fantasieverhalen haar talrijke aanbidders in de war en gaat voor de grap haar avances richten op een man van middelbare leeftijd, tot ze ontdekt echt verliefd te zijn. Ondanks de overmatige lengte is dit een aanstekelijke komedie met een verrukkelijke titelrol van Vlady, navenant gesecondeerd door M[KA1]eril als haar jongere zuster, die met minder raffinement haar voorbeeld probeert na te volgen. De tegendraadse [KL]casting[KLE] van de (schijnbaar kleurloze) mannenrollen draagt bij aan de oorspronkelijke toon.

Les Fruits de l'été

1955 | Komedie

Frankrijk 1955. Komedie van Raymond Bernard. Met o.a. Edwige Feuillère, Henri Guisol, Etchika Choureau, Claude Nicot en Jeanne Fusier-Gir.

Mede dankzij haar vrije opvoeding blijkt de dochter van een notabele zwanger te zijn geworden waarmee de status van papa in opspraak dreigt te komen. Haar moeder wil de baby voor de hare laten doorgaan, maar het meisje trouwt met de verwekker, terwijl mama dan zelf echt zwanger blijkt te zijn. Door de lusteloze regie van de veteraan lijkt deze komedie op een trage toneelverfilming die ondanks de zogenaamde pikanterieën ook nogal muf is van moralisme. De bekwame spelers etaleren een nogal moedeloos animo.

La Belle de Cadix

1953 | Muziek

Spanje​/​​Italië 1953. Muziek van Raymond Bernard. Met o.a. Luis Mariano, Carmen Sevilla, Jean Tissier, Claude Nicot en Claire Maurier.

Filmploeg komt in Spaans dorpje operette [KL]La belle de Cadiz[KLE] verfilmen en kiest jonge zigeunerin voor vrouwelijke hoofdrol die gespeelde sc[KA2]enes en realiteit niet uit elkaar kan houden en na opname van happy ending zich [KA2]echt met ster getrouwd waant. Geheel van filmopnamen geeft ietwat extra-humor aan standaard operettefilm rond zangidool Mariano en vaste partner Sevilla (die in elk geval mooi is om naar te kijken).

Foyer perdu

1951 | Komedie

Frankrijk 1951. Komedie van Jean Loubignac. Met o.a. Gaby Morlay, Aimé Clariond, Guy Repp, Claude Nicot en Jacqueline Dor.

Een huistiran verstoot zijn zoon als deze met diens zwangere vriendin moet trouwen. Zijn echtgenote onthult dan dat de jarenlange huisvriend de eigenlijke vader is en zij gaat met haar vriend samenwonen, tot de geboorte van het kleinkind tot algehele verzoening leidt. Deze boulevardkomedie volgens beproefd recept steunt ook in verfilming geheel op de soms geestige dialogen en wordt met flair, evenwel te theatraal geacteerd.

Rouletabille joue et gagne

1947 | Avonturenfilm, Sciencefiction, Misdaad

Frankrijk 1947. Avonturenfilm van Christian Chamborant. Met o.a. Marie Déa, Jean Piat, Michel Vitold, Suzanne Dehelly en Monique Mélinand.

Twee bendes bestrijden elkaar om een metaal dat de wetenschap kan veranderen (belenium) om er uiteindelijk slecht gebruik van te maken maar de detective Rouletabille achtervolgt hun gelijktijdig met de politie. Alles met de charme van die goede oude 'films' van weleer. Georges Franju zou zeker van deze film gehouden hebben. Wanda, de vriendin van Rouletabille, vertelt hoe ze er toe gekomen is professor Sadjeck te vermoorden die een gevaarlijke spion was. Zij en Rouletabille trouwen als de affaire vergeten is. De hele film is niet meer dan een grote terugblik met de charme van de voorgaande ROULETABILLE JOUE ET GAGNE. Bovendien, een zekere nostalgie, een zekere ontgoocheling van de 'serial' en een zekere aankondiging. De regisseur heeft zelfmoord gepleegd na het uitkomen in Parijs van zijn vierde en laatste film.

La câge aux rossignols

1944 | Drama, Komedie

Frankrijk 1944. Drama van Jean Dréville. Met o.a. Noël-Noël, Micheline Francey, René Génin, Paul Frankeur en Marthe Mellot.

De meer op begrip dan op discipline gerichte aanpak van een onderwijzer aan een opvoedingsgesticht voor jongens blijkt effectief te zijn, maar leidt niettemin tot zijn ontslag. Een publicatie van zijn ervaringen in de krant heeft zijn eerherstel tot gevolg, zodat hij met zijn geliefde kan trouwen. De onnadrukkelijke aanpak redt de film van het traktaat, en de zangertjes van het eertijds beroemde jongenskoor acteren de rebelse leerlingen verrassend overtuigend. Hun zoetgevooisdheid is strikt voor de liefhebbers en binnen de situatie ook weinig aannemelijk.