François Couperin: cast en muziek.
Er zijn 4 films gevonden.

Les passagers

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Jean-Claude Guiguet. Met o.a. Fabienne Babe, Philippe Garziano, Bruno Putzulu, Stéphane Rideau en Gwenaëlle Simon.

Paul Auster Confidential

1998 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1998. Documentaire van Guy Seligmann. Met o.a. John Philip Sousa, François Couperin, Paul Auster en Siri Hustvedt.

Le Tartuffe

1984 | Komedie, Romantiek, Drama

Frankrijk 1984. Komedie van Gérard Depardieu. Met o.a. Gérard Depardieu, François Périer, Paule Annen, Yveline Ailhaud en Elisabeth Depardieu.

Bewerking van Jacques Lassalle`s bewerking van het toneelstuk van Moli[KA2]ere over de arme sloeber Tartuffe, die onder de vleugels van de steenrijke Orgon (Périer) komt, hem zijn erfgenaam maakt en wil dat zijn dochter met hem trouwt. De alomvertegenwoordigheid van Depardieu in de titelrol lijkt bedoeld om een ster van hem te maken. Hij heeft zich heel trouw gehouden aan Moliére's schrift en geest, maar heeft daarentegen de afstand tussen het toneel en het publiek bewust weggelaten en het is dan alsof men niet meer naar een toneelstuk kijkt. Dat is echter een betwistbaar standpunt. Toch een goede prestatie, die prachtig gefilmd is. Het camerawerk is van Pascal Marti. Mono.

Les autres

1975 | Drama, Mysterie

Frankrijk 1975. Drama van Hugo Santiago. Met o.a. Maurice Born, Noëlle Chatelet, Patrice Dally, Pierrette Destanque en Bruno Devoldere.

Een boekhandelaar wiens zoon zelfmoord heeft gepleegd, beseft dat hij de jongen nooit echt begrepen heeft. Daarom gaat deze man van vijftig proberen iets van zijn zoon terug te vinden bij diens voormalige vrienden. Deze film vormt [KA1]e[KA1]en lange, doolhofachtige rondwandeling en is uiterst subtiel, hermetisch en geheimzinnig; alle personages trachten zichzelf metafysisch te omschrijven. Dat is ook niet verwonderlijk, als we beseffen dat het scenario en de dialogen van Jorge Luis Borges (op basis van diens boek) respectievelijk Adolfo Bioy Casares zijn. Een ondefinieerbare film, die tegelijkertijd beangstigend en betoverend werkt, wat nog geaccentueerd wordt door de muziek en het illusoire camerawerk van Ricardo Aranovitch. Deze film kreeg in 1976 de eerste Gouden Decibel.