Bernadette Lafont (1938-2013): cast.
Er zijn 121 films gevonden.

Attila Marcel

2013 | Komedie

Frankrijk 2013. Komedie van Sylvain Chomet. Met o.a. Guillaume Gouix, Anne Le Ny, Bernadette Lafont en Hélène Vincent.

Het live action speelfilmdebuut van de maker van de voor een Oscar genomineerde animatiefilms Les triplettes de Belleville en L'illusionniste. Over de 33-jarige zwijgende pianist Paul (Guillaume Gouix), die - hoewel zijn ouders overleden toen hij pas twee jaar was - gebukt gaat onder een verlammend oedipuscomplex. Betoverend waar het surrealistische vondsten en droogkomische observaties betreft à la Charlie Chaplin of Wes Anderson, maar heel wat rommeliger in het overbruggen van de tijd daartussenin.

Paulette

2012 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 2012. Komedie van Jérôme Enrico. Met o.a. Bernadette Lafont, Carmen Maura en Dominique Lavanant.

De 80-jarige voormalige bakkersvrouw Paulette woont in armoedige omstandigheden in een buitenwijk van Parijs. Op een dag besluit ze hetzelfde te gaan doen als haar buren. Drugs verkopen, maar dan wel verstopt in overheerlijke gebakjes.

Paul et ses femmes

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Élisabeth Rappeneau. Met o.a. Wladimir Yordanoff, Barbara Schulz, Bernadette Lafont, Elsa Kikoïne en Florence Guérin.

Nadat vijftiger Paul Girard (Yordanoff) is ontkomen aan een dodelijk auto-ongeval vraagt hij zich af welke vrouwen in zijn leven iets betekenden. En heeft hij voor hen iets betekend? Niet onaardige Franse Broken Flowers voert vooral langs palet leuke actrices. Connaisseurs van genre-obscura herkennen twee opvallende namen: Elsa Kikoïne, dochter van pornofilmer Gérard Kikoïne, en Florence Guérin. Laatstgenoemde poseerde tijdens haar eroticapiekjaren onder meer voor Lui en speelde in de stripverfilming Le déclic. In 1998 verloor ze haar zoontje bij een auto-ongeluk.

La très excellente et divertissante histoire de François Rabelais

2010 | Drama, Biografie

Frankrijk 2010. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Michel Aumont, Eric Elmosnino, Bernadette Lafont, Jacques Boudet en Anne Azoulay.

Aan turbulentie geen gebrek in het zeer voortreffelijke en vermakelijke leven van François Rabelais (circa 1494-1553). Televisietweedeler over de arts/geestelijke/schrijver uit de Middeleeuwen/Renaissance is met 220 minuten dus niets te lang. Humanist Rabelais, die met Pantagruel en Gargantua belangrijke teksten naliet, maakte zich vrolijk over adel en clerus, en bekritiseerde christelijke dogma's. Aumont (oude Rabelais) en Elmosnino (jonge Rabelais) bezitten in respectievelijk meerdere en mindere mate het schelmachtige elan van hun personage. Visueel oninteressante vorm en eikenhouten toneelregie van kroniek in flashback devalueren de stof. Deel 1.

Pas de toit sans moi

2009 |

Frankrijk 2009. Guy Jacques. Met o.a. Cheik Doukouré, Bernadette Lafont, Aïssa Maïga en Antoine Duléry.

Veertiger Paul zit zonder werk en echtgenote, en dreigt zijn woning te verliezen. De boven hem wonende illegale Ashanti zou inclusief haar twee kinderen zomaar kunnen worden uitgezet. Er rijpt een slinks pro forma trouwplan, zodat beide partijen kunnen blijven waar ze zijn. Televisiefilm met non-charismatische cast reduceert complexe illegalenkwestie tot politiek correcte dramady over louter nobele individuen. Lafont speelt zonder zelfcensuur Pauls dementerende moeder. Appelflauwe woordspelige titel betekent geschreven 'Geen dak (toit) zonder mij', maar uitgesproken 'Geen jij (toi) zonder moi'. Laag inzetten dus. Met Nederlandse ondertiteling.

48 heures par jour

2008 | Komedie

Frankrijk 2008. Komedie van Catherine Castel. Met o.a. Aure Atika, Antoine de Caunes, Victoria Abril, Catherine Jacob en Aurore Clément.

Franse farce van beginneling Catherine Castel, een reclamemaakster die haar ervaringen met het combineren van 14-urige werkdagen, jonge kinderen en een relatie verwerkte in een luchtige komedie. Aure Atika speelt een overspannen stadsmoeder die een zakenreis fingeert om haar carrièreman (De Caunes) te confronteren met de zorg voor de kinderen. Dat leidt tot de nodige akkefietjes, met de suggestie van overspel als uitschieter. Volgens het scenario van ervaringsdeskundige Castel worstelen moeders met een eeuwige paradox: verlangen naar hulp van de vader bij de opvoeding én heimelijk wensen dat hij faalt, zodat de macht bij de vrouw blijft. Een grappige vertoning.

Les diablesses

2007 | Drama

Frankrijk​/​​België 2007. Drama van Harry Cleven. Met o.a. Anna Mihalcea, Stéphanie Sokolinski, Bernadette Lafont, Marianne Basler en Annie Grégorio.

In de jaren vijftig belanden Sylvie (Mihalcea) en Denise (Sokolinski) in een van de katholieke Bon Pasteur-tehuizen waar recalcitrante meisjes, tienermoeders en andere 'lastposten' vanaf hun negende jaar ter gedragscorrectie konden worden opgeborgen. Hoewel de filmtitel 'De duivelinnen' eenduidig op de internaatsmeiden lijkt te slaan, zegt hij meer over de zusters van Le Bon Pasteur ('De Goede Herder'). Hun vaak hardvochtige regime liet bij vele meisjes sporen na en uiteindelijk werden de archaïsche heropvoedingsinstituten gesloten. Dit Franse zusje van het schrijnende The Magdalene Sisters, werd grotendeels opgenomen in een voormalig internaatsgebouw in Lille.

La classe du brevet

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van Edwin Baily. Met o.a. Bernadette Lafont, Vincent Rottiers en Florence Darel.

In de jaren vijftig belanden Sylvie (Mihalcea) en Denise (Sokolinski) in een van de katholieke Bon Pasteur-tehuizen waar recalcitrante meisjes, tienermoeders en andere 'lastposten' vanaf hun negende jaar ter gedragscorrectie konden worden opgeborgen. Hoewel de filmtitel 'De duivelinnen' eenduidig op de internaatsmeiden lijkt te slaan, zegt hij meer over de zusters van Le Bon Pasteur ('De Goede Herder'). Hun vaak hardvochtige regime liet bij vele meisjes sporen na en uiteindelijk werden de archaïsche heropvoedingsinstituten gesloten. Dit Franse zusje van het schrijnende The Magdalene Sisters, werd grotendeels opgenomen in een voormalig internaatsgebouw in Lille.

Les petites couleurs

2002 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Zwitserland 2002. Drama van Patricia Plattner. Met o.a. Anouk Grinberg, Bernadette Lafont, Philippe Bas, Christian Gregori en Gilles Tschudi.

Kapster Christelle (Grinberg) heeft er na het zoveelste handgemeen met haar echtgenoot tabak van en vertrekt. Ze belandt in het Galaxy, een door de levenslustige Mona (Lafont) gedreven motel voor vertegenwoordigers en vrachtwagenchauffeurs op lange-afstandstrajecten. Vriendschap groeit en Christelle bloeit op, helemaal wanneer trucker Lucien (Bas) zijn intrede doet. Met Lafont (Une belle fille comme moi) en Grinberg (Merci la vie) schitteren in deze uiterst plezierige film twee topactrices - uit verschillende generaties - die in de Franse cinema vaak de vrouwelijke vrijheidsdrang verpersoonlijken. Een muzikale soap waaraan Christelle en Mona verslingerd zijn, fungeert als komische film-in-de-film.

Rien sur Robert

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Pascal Bonitzer. Met o.a. Fabrice Luchini, Sandrine Kiberlain, Valentina Cervi, Michel Piccoli en Bernadette Lafont.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Recto/Verso

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Jean-Marc Longval. Met o.a. Smaïn, Michel Muller, Linda Hardy, Sophie Forte en Ronald Guttman.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

La part de l'ombre

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Philippe Venault. Met o.a. Niels Arestrup, Marie Vernalde, Lara Guirao, Alexandre Viallet en Jean-Louis Foulquier.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Chercheur d'héritiers : Bonjour Philippine

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Olivier Langlois. Met o.a. Philippe Volter, Bernadette Lafont, Isabelle Otero, Danièle Lebrun en Marie-Pierre Feringue.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Pepe Carvalho : Histoire de famille

1998 | Misdaad

Frankrijk​/​​Italië​/​​Spanje 1998. Misdaad van Emmanuelle Cuau. Met o.a. Juanjo Puigcorbé, Valeria Marini, Jean Benguigui, Walter Vidarte en Bernadette Lafont.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Sous les pieds des femmes

1997 | Drama

Frankrijk​/​​Algerije 1997. Drama van Rachida Krim. Met o.a. Claudia Cardinale, Fejria Deliba, Leila Bouziane, Mohamad Bakri en Hamid Tassili.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Nous sommes encore ici

1997 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Drama van Anne-Marie Miéville. Met o.a. Bernadette Lafont, Aurore Clément, Jean-Luc Godard en Roland Vouilloz.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Love in Ambush

1997 | Drama

Frankrijk​/​​Australië​/​​Verenigde Staten 1997. Drama van Carl Schultz. Met o.a. Grant Piro, Sigrid Thornton, Jacques Perrin, Jonathan Schultz en James Tolkan.

Gebaseerd op een roman van Loup Durand. Shelley (Thornton) hoort dat haar broer verdwenen is op het strijdtoneel in Vietnam. Samen met haar ex-man en fotograaf vliegt ze naar Phnom Penh om hem te zoeken. Ingetogen film, geschoten op locatie op de Filippijnen en in Australië. (VM/VPRO Gids)

L'amour à l'ombre

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Philippe Venault. Met o.a. Tom Novembre, Yves Afonso, Bernadette Lafont, Elise Tielrooy en Tansou.

Gebaseerd op een roman van Loup Durand. Shelley (Thornton) hoort dat haar broer verdwenen is op het strijdtoneel in Vietnam. Samen met haar ex-man en fotograaf vliegt ze naar Phnom Penh om hem te zoeken. Ingetogen film, geschoten op locatie op de Filippijnen en in Australië. (VM/VPRO Gids)

Heureusement qu'on s'aime

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van David Delrieux. Met o.a. Bernadette Lafont, Andréa Ferréol, Jordan Santoul, Nadine Spinoza en Marc Samuel.

Gebaseerd op een roman van Loup Durand. Shelley (Thornton) hoort dat haar broer verdwenen is op het strijdtoneel in Vietnam. Samen met haar ex-man en fotograaf vliegt ze naar Phnom Penh om hem te zoeken. Ingetogen film, geschoten op locatie op de Filippijnen en in Australië. (VM/VPRO Gids)

Généalogies d'un crime

1997 | Drama, Misdaad

Frankrijk​/​​Portugal 1997. Drama van Raoul Ruiz. Met o.a. Catherine Deneuve, Melvil Poupaud, Michel Piccoli, Mathieu Amalric en Bernadette Lafont.

Eens te meer trakteert de Chileens-Franse magiër Ruiz op een staaltje fantastisch cineraffinement. Wanneer rouwende advocate Solange (Deneuve) de verdediging van de moordverdachte jongeling René (Poupaud) op zich neemt, begeeft zij zich in een bizar identiteitenspel waarvan de bloedlijnen naar het verleden lopen. Dwalend in dit barokke spiegellabyrint wacht de toeschouwer surprises, desoriëntatie en zonderlinge ontmoetingen. Briljante mise en scène vervloeit met surreële beelden en decors, verfijnd literair zijn de dialogen (coauteur is Pascal Bonitzer). Curiosum in deze breinmassage: de gastrol-met-zonnebril van Parijs-romancier Patrick Modiano.

Chercheur d'héritiers : Hélène ou Eugénie ?

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Olivier Langlois. Met o.a. Philippe Volter, Catherine Jacob, Gaëlle Dill, Bernadette Lafont en Kathie Kriegel.

Eens te meer trakteert de Chileens-Franse magiër Ruiz op een staaltje fantastisch cineraffinement. Wanneer rouwende advocate Solange (Deneuve) de verdediging van de moordverdachte jongeling René (Poupaud) op zich neemt, begeeft zij zich in een bizar identiteitenspel waarvan de bloedlijnen naar het verleden lopen. Dwalend in dit barokke spiegellabyrint wacht de toeschouwer surprises, desoriëntatie en zonderlinge ontmoetingen. Briljante mise en scène vervloeit met surreële beelden en decors, verfijnd literair zijn de dialogen (coauteur is Pascal Bonitzer). Curiosum in deze breinmassage: de gastrol-met-zonnebril van Parijs-romancier Patrick Modiano.

Bob Million

1997 | Komedie

Canada​/​​Frankrijk 1997. Komedie van Michaël Perrotta. Met o.a. Bernadette Lafont, Yves Jacques, Madeleine Barbulée, Catherine Allégret en Lucie Phan.

Eens te meer trakteert de Chileens-Franse magiër Ruiz op een staaltje fantastisch cineraffinement. Wanneer rouwende advocate Solange (Deneuve) de verdediging van de moordverdachte jongeling René (Poupaud) op zich neemt, begeeft zij zich in een bizar identiteitenspel waarvan de bloedlijnen naar het verleden lopen. Dwalend in dit barokke spiegellabyrint wacht de toeschouwer surprises, desoriëntatie en zonderlinge ontmoetingen. Briljante mise en scène vervloeit met surreële beelden en decors, verfijnd literair zijn de dialogen (coauteur is Pascal Bonitzer). Curiosum in deze breinmassage: de gastrol-met-zonnebril van Parijs-romancier Patrick Modiano.

Rainbow pour Rimbaud

1996 | Avonturenfilm

Frankrijk 1996. Avonturenfilm van Jean Teulé. Met o.a. Laure Marsac, Robert MacLeod, Bernadette Lafont, Michel Galabru en Farid Chopel.

Eens te meer trakteert de Chileens-Franse magiër Ruiz op een staaltje fantastisch cineraffinement. Wanneer rouwende advocate Solange (Deneuve) de verdediging van de moordverdachte jongeling René (Poupaud) op zich neemt, begeeft zij zich in een bizar identiteitenspel waarvan de bloedlijnen naar het verleden lopen. Dwalend in dit barokke spiegellabyrint wacht de toeschouwer surprises, desoriëntatie en zonderlinge ontmoetingen. Briljante mise en scène vervloeit met surreële beelden en decors, verfijnd literair zijn de dialogen (coauteur is Pascal Bonitzer). Curiosum in deze breinmassage: de gastrol-met-zonnebril van Parijs-romancier Patrick Modiano.

Nous sommes tous encore ici

1996 |

Frankrijk 1996. Anne-Marie Miéville. Met o.a. Roland Vouillox, Daniel Geiser, Vincent Babel, Jean-Luc Godard en Bernadette Lafont.

Eens te meer trakteert de Chileens-Franse magiër Ruiz op een staaltje fantastisch cineraffinement. Wanneer rouwende advocate Solange (Deneuve) de verdediging van de moordverdachte jongeling René (Poupaud) op zich neemt, begeeft zij zich in een bizar identiteitenspel waarvan de bloedlijnen naar het verleden lopen. Dwalend in dit barokke spiegellabyrint wacht de toeschouwer surprises, desoriëntatie en zonderlinge ontmoetingen. Briljante mise en scène vervloeit met surreële beelden en decors, verfijnd literair zijn de dialogen (coauteur is Pascal Bonitzer). Curiosum in deze breinmassage: de gastrol-met-zonnebril van Parijs-romancier Patrick Modiano.

La Ferme du Crocodile

1996 | Avonturenfilm

Frankrijk 1996. Avonturenfilm van Didier Albert. Met o.a. Mathilda May, Gérard Darmon, Bernadette Lafont, Christian Vadim en Raymond Gér[KA5]ome.

Eens te meer trakteert de Chileens-Franse magiër Ruiz op een staaltje fantastisch cineraffinement. Wanneer rouwende advocate Solange (Deneuve) de verdediging van de moordverdachte jongeling René (Poupaud) op zich neemt, begeeft zij zich in een bizar identiteitenspel waarvan de bloedlijnen naar het verleden lopen. Dwalend in dit barokke spiegellabyrint wacht de toeschouwer surprises, desoriëntatie en zonderlinge ontmoetingen. Briljante mise en scène vervloeit met surreële beelden en decors, verfijnd literair zijn de dialogen (coauteur is Pascal Bonitzer). Curiosum in deze breinmassage: de gastrol-met-zonnebril van Parijs-romancier Patrick Modiano.

Histoires d'hommes

1996 | Komedie

België​/​​Frankrijk 1996. Komedie van Olivier Langlois. Met o.a. Yves Robert, Bernadette Lafont, Christian Charmetant, Julien Lannoy en Bérénice Béjo.

Eens te meer trakteert de Chileens-Franse magiër Ruiz op een staaltje fantastisch cineraffinement. Wanneer rouwende advocate Solange (Deneuve) de verdediging van de moordverdachte jongeling René (Poupaud) op zich neemt, begeeft zij zich in een bizar identiteitenspel waarvan de bloedlijnen naar het verleden lopen. Dwalend in dit barokke spiegellabyrint wacht de toeschouwer surprises, desoriëntatie en zonderlinge ontmoetingen. Briljante mise en scène vervloeit met surreële beelden en decors, verfijnd literair zijn de dialogen (coauteur is Pascal Bonitzer). Curiosum in deze breinmassage: de gastrol-met-zonnebril van Parijs-romancier Patrick Modiano.

Terrain glissant

1995 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1995. Misdaad van Joyce Buñuel. Met o.a. Bernadette Lafont, Isabel Otero, Jean-Claude Adelin, Niels Dubost en Adélaïde Présas.

Otero gaat samen met haar dochtertje, haar vriendinnetje, haar nieuwe vriend Adelin en enkele vriendinnen op vakantie naar de Normandische kust. Ze wil van deze vakantie gebruik maken om in alle rust aan een project te werken. Adelin ontdekt echter dat de burgemeester van het stadje waar ze vertoeven twee mysterieuze 'ongelukken' in de doofpot tracht te stoppen. Twee tieners werden namelijk verkracht en vermoord, waarschijnlijk door een krankzinnige. Onderhoudende tijdsdoder die zo een beetje het midden houdt tussen een sentimenteel drama en een niet al te spannende thriller. Goed vertolkt door vooral Lafont als Otero's zakenpartner en vriendin en Sagebrecht. Het scenario van Buñuel en Elisabeth Rappeneau, naar een verhaal van Buñuel, is weinig origineel. Mooie fotografie van Martial Thury.

Tango, mambo et cha-cha-cha...

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Françoise Decaux-Thomelet. Met o.a. Bernadette Lafont, Marcel Maréchal, Elise Tielrooy, Pierre Olivier Mornas en Claire Prévost.

Maréchal en Lafont, een landbouwersechtpaar, staan op de vooravond van hun pensioen. Beiden hebben daar een andere kijk op en dat brengt problemen met zich mee. Zij is gehecht aan het land en de boerderij die ze nog van haar ouders heeft geërfd. Zijn grote droom is eindelijk een reis rond te wereld maken. En hun kinderen zijn ook al geen grote hulp. Ondertussen, ver van dit rustig gezinnetje, doet een Parisienne een opzienbarende intrede in het dorp. Doordeweekse tragi-komedie over een confrontatie van een vrouw uit de stad met de problemen van het platteland. Goede acteurprestaties kunnen niet op tegen het voorspelbare, zwakke scenario van Decaux-Thomelet en François Bonaventure. Mooie fotografie van Dominique Bouilleret. Formaat 16/9.

Le fils de Gascogne

1995 | Komedie, Romantiek

Rusland​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Pascal Aubier. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Dinara Droukarova, Grégoire Colin, Pascal Bonitzer en Gérard Cherqui.

De jonge Harvey (Colin) moet een groep Georgische zangers begeleiden die een drietal dagen in Parijs zal verblijven. Tussen hem en de achttien-jarige tolk Dinara (Droukarova) ontluikt een romance. Door een toeval ontmoet het stel Marco Garciano (Dreyfus), een werkloze acteur, die iedereen onder tafel kan praten. Marco beweert dat Harvey sprekend lijkt op een zekere Gascogne, een overleden dichter en musicus, die vooral bekend werd omdat hij een speelfilm gemaakt zou hebben die niemand ooit heeft gezien. Onder het mom dat Harvey de zoon van deze Gascogne is, gaan ze op zoek naar die legendarische film. Hun speurtocht brengt hen in contact met een resem bekende regisseurs, schrijvers, technici en acteurs, die allemaal hun eigen rol spelen. Op de manier van Robert Altman`s THE PLAYER (1992) werden veel mensen, die naam in de Franse film hadden gemaakt, bereid gevonden een rolletje te vertolken in deze sympatieke rolprent die ons een beeld van de hedendaagse Franse filmwereld geeft, gekoppeld aan een tournee van een zanggroep uit Georgië, waarin twee tegengestelde culturen met elkaar worden geconfronteerd. Het scenario is van regissieur Aubier en Patrick Mondiano. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

Personne ne m'aime

1994 | Drama, Komedie

Frankrijk 1994. Drama van Marion Vernoux. Met o.a. Bernadette Lafont, Bulle Ogier, Lio, Michèle Laroque en Maaike Jansen.

Een vrouwenkwartet. Het bestaat uit moeder Annie (Lafont), een aan lager wal geraakte redactrice die altijd door haar minnaars wordt afgescheept, haar dochter Marie (Lio) die zeven jaar geleden na een ruzie was weggelopen, haar zuster Fran[KA10]coise (Ogier) een onderdrukte huisvrouw en Cri-Cri (Laroque), een hotelhoudster uit de provincie die ze later zullen ontmoeten. Annie en Fran[KA10]coise gaan in een oude camper op zoek naar Fran[KA10]coise`s man, Paul die vreemd zou gaan. Hij blijkt vertrokken te zijn als ze aankomen in het hotel van Cri- Cri. Annie`s dochter Marie staat er achter de bar. In flashbacks kijken ze terug op hun soms bittere verleden en hun dikwijls ongelukkige ervaringen. Jansen speelt de eenvoudige kamerdienster Dizou - moeder van elf kinderen met [KA1]e[KA1]en droom: een dagje naar het strand. Zij blijkt als `vijfde wiel` aan de wagen een rots in de branding. De vrouwen vertrekken met de gammele auto richting zee. Film over gebroken liefdes, eenzaamheid, bedrog, opstandigheid, genegenheid etc., etc. met behoorlijke spelprestaties, die het echter moet hebben van een ge[KA3]engageerd (vrouwen)publiek. Het scenario is van de regisseuse. Het camerawerk is van Eric Gautier.

Maigret se trompe

1994 | Misdaad, Thriller

België​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Joyce Buñuel. Met o.a. Bruno Cremer, Danièle Lebrun, Bernadette Lafont, Brigitte Catillon en Anny Romand.

Call-girl Louise Filon (Lopez) wordt vermoord aangetroffen in haar luxe flat aan de Avenue Carnot. Maigret (Cremer) zet vraagtekens bij het gedrag van professor Gouin (Perrot), een vreemde, koude, cynische man die een verdieping hoger woont en zich door mooie vrouwen laat omringen. Een nooit van zijn stuk te brengen Maigret in een verrassend raadselachtig verhaal gesierd door de opvallende aanwezigheid van brunette Lafont in de rol van Madame Brault. Naar de gelijknamige roman van Georges Simenon uit 1953, die in 1988 ook al werd verfilmd voor tv (toen door Stéphane Bertin en met Jean Richard in de rol van Maigret). Scenario van Dominique Roulet.

Douche Anglaise

1994 | Romantiek, Komedie

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1994. Romantiek van David Pharao. Met o.a. Vanessa Wagner, Vincent Dissez, Bernadette Lafont, Jean-Pierre Kalfon en Christian Burgess.

De jonge Wagner presenteert een rock-programma op radio Planet Rock. Ze heeft slechts één doel voor ogen: naar Londen gaan op zoek naar nieuwe, onontdekte muziek. Haar baas Kalfon die het wispelturige karakter kent van zijn deejee, laat zich na lang zeuren overhalen, maar op voorwaarde dat ze onder begeleiding gaat. Hij is de peetoom van Dissez. Die is daartoe de aangewezen persoon. Hij kan hem verlokken door hem voor te stellen een fotoreportage te maken. De reis van de naïeve jongeman en het onberekenbare meisje verloopt niet zoals gepland. Twee totaal niet bij elkaar passende Fransen in de Londense subcultuur van de popmuziek. Verfrissende vertolking van beide hoofdpersonages. Een film met veel muziek die voortraast op het ritme van hard-rock, maar het scenario van regisseur Pharao is opvallend minder sterk dan de rock. De nieuwe beat zal echter niet iedereen goed in het gehoor liggen. Serge Godet zorgde voor het filmische gedeelte.

Poulet au gratin

1993 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1993. Komedie van Étienne Dhaene. Met o.a. Francis Perrin, Bernadette Lafont, Gaëlle Legrand, Michel Baladi en Roger Pierre.

Inspecteur M[KA1]edeuze (Perrin) en zijn assistent St[KA1]ephane (Dob) staan voor een drievoudig raadsel. Drie rijke oude dames, eigenaressen van een florerende lingeriezaak, werden vermoord. De schuldige bevindt zich ongetwijfeld onder de erfgenamen, vraag is enkel wie van hen heeft dit op zijn (of haar) geweten? Idiote politie-komedie met een zo nadrukkelijke humor dat je je gaat ergeren. Perrin, nochtans een uitstekend komisch acteur, chargeert zijn rol op afschuwelijke wijze. Een film die je best kan overslaan, geschreven door Christian Dob. Weinig geïnspireerde fotografie van Philippe Pavans de Ceccaty.

Ville à vendre

1992 | Thriller

Frankrijk 1992. Thriller van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Tom Novembre, Michel Serrault, Richard Bohringer, Féodor Atkine en Bernadette Lafont.

Inktzwarte misdaadfarce annex sociaal-politieke satire, naar vertrouwd anarchistische Mocky-receptuur. In het Oost-Franse stadje Moussin gearriveerd, merkt reiziger Orphée (Novembre) op dat driekwart van de inwoners werkloos is en toch een comfortabel leventje leidt. Wanneer een apothekeres wordt vermoord gaat Orphée, samen met de apothekersassistente, zijn speurneus achterna. Krankjorem scenario dient als alibi voor carnaval van zonderlinge personages. De illustere cast - daaronder Darry Cowl, Bernadette Lafont, Pascale Petit, Eddy Mitchell - is unaniem veteraan provocateur Mocky toegewijd en vermaakt zich opperbest.

Sam suffit

1992 | Drama, Komedie

Spanje​/​​Frankrijk 1992. Drama van Virginie Thévenet. Met o.a. Claude Chabrol, Jean-François Balmer, Aure Atika, Philip Bartlett en Rossy de Palma.

Thévenet vertelt met veel humor de geschiedenis van een meisje dat werkt als striptiseuse in een kermistent in Barcelona. Ze wil een normaal leven gaan leiden en werpt zich in de strijd voor loonstrookjes, sociale zekerheid en kiesrecht. Thévenet geeft met spot gestalte aan zijn scherpe blik op de maatschappij, de krankzinnige bureaucratie en de plagen van het 20e eeuwse fin- de-siècle. Atika heeft de fysieke uitstraling van een Béatrice Dalle en is zeer overtuigend. Ook het onvergetelijke duo Chabrol en Balmer is een vermelding waard. Maar niet alleen daarom verdient de film een pluim.

Fou de foot

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Dominique Baron. Met o.a. Fanny Cottençon, Bernadette Lafont, Roger Souza, Christian Rauth en Kathy Kriegel.

Postbediende Souza is al jaren vrijwillig trainer van een voetbalploeg met knaapjes van tien, elf jaar. Winnen doen ze zelden, maar ze beleven plezier aan het spelen en Souza is daar best tevreden mee. Op een dag krijgt de club een nieuwe voorzitter, Rauth. Deze is niet gelukkig met de gang van zaken en hij besluit een nieuwe trainer aan te stellen, zodat de jongens wat vaker winnen. Souza laat zich echter niet aan de kant schuiven en samen met de uitbaatster van het clubcafé, Lafont, gaat hij in de tegenaanval. Best aardige film die scherp uithaalt naar de competitie-geest die dodelijk is voor iedere spontaniteit in de sport. Goede vertolking en een verzorgd, niet altijd even boeiend, scenario van Charly Gaeta en Didier Maigret. De camera werd gehanteerd door Jean Bouchaud.

Dingo

1991 | Drama, Muziek

Australië​/​​Frankrijk 1991. Drama van Rolf de Heer. Met o.a. Colin Friels, Miles Davis, Helen Buday, Joe Petruzzi en Bernadette Lafont.

Deze film moet je niet zien voor het verhaal, maar voor het unieke en eenmalige optreden van wijlen Miles Davis. Het gaat over de vriendschap tussen hem en een jongeman (Friels). Tijdens een toernee in West-Australië 1969 landt Davis en c.s. op een vliegveldje om brandstof te tanken en beginnen ter plekke een jam-sessie op het platform. Later als Davis weer terug is in Parijs, gaat Friels hem opzoeken in de club waar hij speelt. Davis speelt niet zichzelf maar een gefingeerde zwarte musicus, genaamd Billy Cross. Lafont is zijn vrouw. Het scenario is van Marc Rosenberg. De prachtige fotografie in Eastmancolor is van Denis Lenoir. Gedraaid in Panavision.

Cherokee

1991 | Mysterie, Romantiek

Frankrijk 1991. Mysterie van Pascal Ortega. Met o.a. Bernadette Lafont, Roland Blanche, Gérard Desarthe, Alain Fromager en Daniel Rialet.

In deze film draait alle actie om een mysterie: is er een erfgenaam (en zo ja, waar?) voor het prachtige aan zee gelegen huis dat de naam Ferro draagt? Geen echte detective, maar een beschrijving van een reeks personages die we veeleer bij Jean- Pierre Mocky zouden verwachten: twee zeer verschillende broers (de ene een bedachtzame zakenman en de andere een onverbeterlijke romantische dromer), een directrice van een afdeling juridische zaken, een nogal originele oom en een grote, dikke, brute vrouw met een hart van goud. Verwarrende en altijd lichtelijk onrealistische sfeer. Er moet wel gezegd worden dat Frankrijk ons altijd veel te bieden heeft op het gebied van nieuwe regisseurs met een flinke dosis inventiviteit!

Sisi

1990 | Romantiek, Historische film, Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1990. Romantiek van Christoph Böll en Christoph Böll. Met o.a. Vanessa Wagner, Nils Tavernier, Sonja Kirchberger, Kristina von Walter en Jean Poiret.

Hoe Elisabeth von Bayern - Sisi - ondanks de intriges van haar moeder en de voorkeur van de keizerin-moeder, de gemalin wordt van (toekomstige) keizer Franz-Joseph (Tavernier) van Oostenrijk. In een moderner persectief geplaatst dan de beroemde Romy Schneider-trilogie en komt daarom nogal ironisch over. Integenstelling tot die rolprenten, wordt aardig de draak gestoken met de sentimentaliteit van de vroegere SISSI-films met enkele onverwachte bekende namen van de Franse cinema in bijrollen: Poiret als de hertog Max (van Beieren) en Lafont als Frau von Wrangel. De show wordt gestolen door de nauwelijks zestien-jarige debutante Wagner die, in tegenstelling tot de Romy Schneider-Sissi, bij haar contact met het Beierse en Oostenrijkse hofleven, snel haar spontaniteit en haar zachtmoedigheid verliest. Tavernier is de zoon van de bekende Franse cineast Bertrand Tavernier. De Duitse titel van deze tv-film spelt SISI met [KA1]e[KA1]en S (!). De film heeft een Duitse alternatieve titel: SISI UND DER KAISER KUß, ook met een enkele S. Scenario van de regisseur en camerawerk van Reinhard Köcher.

Plein fer

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Josée Dayan. Met o.a. Serge Reggiani, François Négret, Jean-Pierre Bisson, Patrick Bouchitey en Julien Guiomar.

Bewerking van de roman van Serge Martina over het thema van een man die is teruggegaan naar de plaats, een steengroeve, waar zijn vader, toen hij zes jaar was, twintig jaar ervoor zich heeft opgehangen. Een trage vertelling in een bijzondere, haast angstaanjagende sfeer, terwijl het dubbele gewicht van herinnering en verleden zwaar drukken op deze film die weinig recht toe, recht aan is. Veel is te danken aan het eensgezinde spel en het gevoelige camerawerk van André Domage.

La tendresse de l'araignée

1990 | Thriller

Frankrijk 1990. Thriller van Paul Vecchiali. Met o.a. Bernadette Lafont, Julie Brochen, Lyece Boukhitine en Stanislas Caree de Malberg.

Voor- en tegenspoed van een geëmancipeerde jonge vrouw die met haar amoureuze gedrag vijandigheid en wraaklust opwekt. De regisseur, die speelfilms heeft gemaakt zoals ROSE LA ROSE, FILLE PUBLIQUE, heeft zijn sterk ontwikkelde gevoel voor originaliteit in deze film moeten temperen, maar hij heeft het toch goed ervan afgebracht door de alledaagse plot ondergeschikt te maken aan de schildering van de personages, die ofwel ontroerend ofwel verontrustend zijn. Lafont speelt een onverwachte rol in deze film.

L'air de rien

1990 |

België​/​​Canada​/​​Frankrijk 1990. Mary Jimenez. Met o.a. Carole Courtoy, Gabriel Arcand, Josse De Pauw, Lucas Belvaux en Bernadette Lafont.

Jessie leidt een prettig en geregeld bestaan tot zij verneemt dat zij waarschijnlijk aan een ongeneeslijke ziekte lijdt. In plaats van de onderzoeksuitslagen af te wachten, laat zij alles in de steek (relaties, vriend, werk) en reist naar de andere kant van de wereld, naar Canada. Weer een film met de zwerftocht als thema, die om te slagen een krachtige hand en inspiratie nodig hebben. Dat is hier niet het geval. Het sleept zich maar voort en wordt geen eenheid omdat een consistent scenario ontbreekt en bovendien bewegen de wereldvreemde personages zich in een film van vooral beelden (Raymond Fromont).

Boom Boom

1990 | Komedie

België​/​​Spanje 1990. Komedie van Rosa Verges. Met o.a. Viktor Lazlo, Sergi Mateu, Fernando Guillén Cuervo, Bernadette Lafont en Conrado San Martín.

Een man en een vrouw die na een ongelukkige liefde beide hebben gezworen nooit meer verliefd te worden, leren elkaar kennen doordat ze in hetzelfde gebouw wonen. Deze komedie van intriges zit vol met beperkingen, maar weet toch een zekere waardigheid te bewaren. Het is de eerste speelfilm van deze regisseur en de film werd een groot commercieel succes.

Gertrude Stein

1989 | Biografie, Historische film

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1989. Biografie van Jill Godmillov. Met o.a. Bernadette Lafont, Linda Hunt, Linda Bassett, Bruce McGill en Andrew McCarthy.

Gertrude Stein (1874-1946) vestigt zich in 1903 met haar onvermijdelijke vriendin Alice B. Toklas in Parijs. Hun salon wordt al gauw een ontmoetingsplaats voor artistiek Parijs. De film is een hachelijke onderneming, gezien het streven zowel de verpletterende en complexe persoonlijkheid van Stein als de op zijn minst ambiguë betrekkingen tussen deze twee bijzondere vrouwen weer te geven. De acteurs doen wat ze kunnen maar leveren geen geloofwaardige prestatie, en bovendien heeft de internationale distributie de zaak ook geen goed gedaan. Eigenlijk is dit geen film maar een parade van beroemdheden. Jammer, want aan middelen ontbrak het niet.

Prisonnières

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Charlotte Silvera. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Annie Girardot, Bernadette Lafont, Agnès Soral en Fanny Bastien.

Ze hebben weinig met elkaar gemeen maar zitten met elkaar opgescheept in een vrouwengevangenis. Als tijdverdrijf maken ze er teddyberen. In dit drama achter de tralies laat regisseuse Silvera de sociale dynamiek zien in een systeem dat bedoeld is om individualisme teniet te doen. Directrice Dessombes (Barrault) weet precies bij wie ze moet zijn voor cruciale informatie: Marthe (Girardot), een wat oudere gevangene die een vrouw onder haar hoede neemt die is veroordeeld voor kindermoord. Matig drama heeft weinig opzienbarends te vertellen over het gevangenisleven.

Les Saisons du plaisir

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Charles Vanel, Denise Grey, Jacqueline Maillan, Bernadette Lafont en Jean-Luc Bideau.

Een honderdjarige president-directeur (Vanel) laat in zijn kasteel zijn belangrijkste plaatsvervangers bijeenkomen voor de jaarlijkse seminar. Dit thema dient als voorwendsel, zoals vaak bij de onverbeterlijke Mocky, om een mooie verzameling verwrongen, seksueel geobsedeerde, perverse, streberige, hebzuchtige en belachelijke figuren neer te zetten. Mocky gaat er nooit keihard tegenaan en dat valt te betreuren want zijn marionetten worden soms zo onuitstaanbaar dat alleen de intense uitgelaten vrolijkheid van de marionettenspeler hen redt terwijl de toeschouwer bevrijdend kan lachen!

Désiré

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Marie-José Nat, Bernadette Lafont, Christiane Muller, Annie Savarin en Jean-Claude Brialy.

Een bewerking van een van de meest spirituele en leukste komedies van Sacha Guitry. Op een weke manier verfilmd, zonder een greintje verbeelding. Brialy speelt kleurloos als altijd.

Waiting for the Moon

1987 | Drama

Verenigde Staten 1987. Drama van Jill Godmilow. Met o.a. Linda Hunt, Linda Bassett, Bruce McGill, Jacques Boudet en Andrew McCarthy.

Een futloze, slaapverwekkende film over de complexe relatie tussen een ziekelijke Gertrude Stein (Bassett) en haar vriendin Alice B. Toklas (Hunt). Traag, af en toe verwarrend en erg teleurstellend. Een productie van American Playhouse voor het tv- station PBS. Scenario van Mark Magill. Camerawerk van André Neau.

Soigne ta droite

1987 | Experimenteel

Frankrijk​/​​Zwitserland 1987. Experimenteel van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean-Luc Godard, Jacques Villeret, François Périer, Jane Birkin en Michel Galabru.

Een regisseur die vroeger in de mode was, is nu gedwongen opdrachtfilms te maken om zijn brood te verdienen. Hij neemt het vliegtuig om een project (of een film?) af te leveren bij een vage opdrachtgever. Het script is een voorwendsel om stil te staan bij de pogingen, mislukkingen en het concept van de film in kwestie. Het geheel eindigt in een soort absurde klucht met Godard in de rol van de betreffende cineast. Een quasi- surrealistische collage met humor à la Tati, naar wie Godard opzettelijk verwijst. Het is een film van ongelijkmatige kwaliteit, soms voor de hand liggend maar nergens oninteressant. Godard blijft experimenteren en zoeken naar mogelijkheden voor visuele weergave.

Pattes de velours

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Nelly Kaplan. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Bouquet, Bernadette Lafont, Caroline Silhol en Roger Carel.

Als artsenbezoeker en bigamist leidt Paul-Emile Julien Poltergeist (!) een aangenaam leventje, maar de ellende begint wanneer zijn twee echtgenoten toevallig met elkaar kennis maken. Als één van de weinige cineasten is Nelly Kaplan in staat al het verwoestende talent dat zij op het witte doek bezit, ook op tv over te brengen, zoals in deze satirische tv-film over de tegenstrijdigheden van de seksualiteit. Het is duidelijk dat de acteurs, met Arditi in de rol van Poltergeist voorop, voor honderd procent haar vrienden en medeplichtigen zijn.

Masques

1987 | Misdaad

Frankrijk 1987. Misdaad van Claude Chabrol. Met o.a. Philippe Noiret, Robin Renucci, Bernadette Lafont, Monique Chaumette en Anne Brochet.

Auteur van policiers Roland Wolf (Renucci) gaat in retraite op het landgoed van populaire tv-presentator Christian Legagneur (Noiret) teneinde zich op het schrijven van diens biografie te concentreren. Aldaar maakt hij kennis met de zonderlinge entourage van de charmeur. Hoewel niet zo geraffineerd als andere Chabrols, bezuinigt deze mediasatire annex misdaadfilm weer niet op hatelijkheden. Niemand is, conform de titel, dat wat hij voorgeeft te zijn. Monique Chaumette, Noirets echtgenote, speelt een ijzige secretaresse.

Inspecteur Lavardin

1986 | Misdaad, Mysterie, Thriller

Frankrijk​/​​Zwitserland 1986. Misdaad van Claude Chabrol. Met o.a. Jean Poiret, Jean-Claude Brialy, Bernadette Lafont, Jean-Luc Bideau en Jacques Dacqmine.

Onvermijdelijk dat Chabrol en Poiret een tweede film over inspecteur Jean Lavardin maakten na het succes Poulet au vinaigre. Deze keer mag de beroepscynicus aan de Bretonse kust de moord oplossen op een katholieke notabele die een godslasterlijk theaterstuk heeft verboden. Tijdens het onderzoek komt Lavardin oude vlam Hélène (Lafont) tegen. Poiret (1926-1992), met Michel Serrault als komisch duo gepokt en gemazeld in de Parijse cabarets van de jaren vijftig, speelt opnieuw met sardonisch genoegen de minzame politieman die alles al heeft meegemaakt en niemand vertrouwt. De vier televisie-Lavardins die nog volgden halen niet het niveau van de bioscoopfilms.

Le pactole

1985 | Komedie, Thriller

Frankrijk 1985. Komedie van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Richard Bohringer, Pauline Lafont, Bernadette Lafont, Marie Laforêt en Roland Blanche.

Een jong stel leidt een probleemloos leven, maar wordt getraumatiseerd door de dood van een collega, die net na haar pensionering overleden is. Zij besluiten van het leven te genieten zolang het nog kan en beroven de plaatselijke supermarkt.

L'effrontée

1985 | Drama, Romantiek, Komedie

Frankrijk 1985. Drama van Claude Miller. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Clothilde Baudon, Julie Glenn, Jean-Claude Brialy en Bernadette Lafont.

Charlotte Gainsbourg was slechts dertien jaar oud toen regisseur Claude Miller zijn vrienden Serge Gainsbourg en Jane Birkin ('Je t'aime... moi non plus') vroeg of hun dochter de hoofdrol wilde spelen in zijn - naar later bleek - wonderschone opgroeifilm L'effrontée. Pa en ma gingen gelukkig akkoord en zo kon het gebeuren dat de ontwapenend timide tiener een jaar later in tranen en verscholen achter haar karakteristieke lokken de César voor meest veelbelovende actrice in ontvangst mocht nemen. Een betoverende combinatie van vorm en inhoud.

The Perils of Gwendoline in the Land of the Yik Yak

1984 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1984. Mysterie van Just Jaeckin. Met o.a. Tawny Kitaen, Brent Huff, Zabou Breitman, Bernadette Lafont en Jean Rougerie.

Idiote verfilming van een Frans erotisch stripverhaal. Het lijkt wel een persiflage op RAIDERS OF THE LOST ARK: de maagdelijke en rondborstige Kitaen is op zoek naar haar reeds lange tijd vermiste vader. Heeft letterlijk en figuurlijk niet veel om het lijf.

Perils Of Gwendoline In The Land Of The

1984 |

1984. Just Jaeckin. Met o.a. Zabou Breitman, Bernadette Lafont, Tawny Kitaen en Brent Huff.

Idiote verfilming van een Frans erotisch stripverhaal. Het lijkt wel een persiflage op RAIDERS OF THE LOST ARK: de maagdelijke en rondborstige Kitaen is op zoek naar haar reeds lange tijd vermiste vader. Heeft letterlijk en figuurlijk niet veel om het lijf.

Un bon petit diable

1983 | Familiefilm, Romantiek

Frankrijk 1983. Familiefilm van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Alice Sapritch, Bernadette Lafont, Michel Creton, Paul Préboist en Paul Courtois.

De bewerking van de beroemde maar vandaag de dag flink gedateerde roman van de gravin van Ségur. Allemaal verschrikkelijk aardig en zelfs te idyllisch en te lief. Zogezegd is dit een redelijke film voor de jongsten, niet meer en niet minder. Goede lange speelfilms in dit genre zijn al zo zeldzaam. Dankt evenwel veel aan het verduvelde spel van de kleine, tien- jarige Paul Courtois.

La Bête noire

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Patrick Chaput. Met o.a. Philippe Sfez, Richard Bohringer, Sabine Haudepin, Jean Bouise en Eddie Constantine.

Het kind van een prosituée wordt gedwongen door de kinderbescherming in een pleeggezin op het platteland geplaatst. Als 17-jarige delinquent ontmoet hij een scenarioschrijver die in zijn levensverhaal wel filmstof ziet. De dubbele bodem van fictionalisering van de ervaring van de hoofdpersoon maakt de tamelijke voorspelbaarheid ervan - geweldsdelicten, drugs - acceptabel. Men ziet goed spel van Sfez en Bohringer en veel bekende gezichten in de bijrollen.

Gwendoline

1983 | Avonturenfilm, Erotiek

Frankrijk 1983. Avonturenfilm van Just Jaeckin. Met o.a. Tawny Kitaen, Bernadette Lafont, Brent Huff, Zabou Breitman en Jean Rougerie.

Een erbarmelijke verfilming van het stripverhaal Les aventures de Gwendoline van John Willie. Zoals in de meeste gevallen herkent men hier niets terug van het origineel wat betreft vondsten of verbeeldingskracht. Een klunzig, zogenaamd exotisch en lichtelijk erotisch verhaal dat zich meer dan anderhalf uur voortsleept. Voeg daar nog een catastrofale nasynchronisatie bij.

Canicule

1983 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1983. Misdaad van Yves Boisset. Met o.a. Lee Marvin, Miou-Miou, Victor Lanoux, Jean Carmet en Tina Louise.

Een voortvluchtige Amerikaanse killer duikt onder op het Franse platteland. Daar blijkt dat de perversies, de achterbaksheid en de hebzucht van de varkensfokkers-familie die hem herbergt, gevaarlijker zijn dan gangsters en politie. Ondanks al het betrokken talent werd het een teleurstellende film, waarin de zwaar aangezette, grove karikaturen de interesse en geloofwaardigheid ondermijnen. Het resultaat is dan ook niet de - mogelijk bedoelde - zwarte komedie. In deze hommage aan Marvins filmimago blijft in elk geval diens waardigheid intact, maar voor het overige steken de varkens positief af bij de acteurs. Scenario van Boisset, Jean Herman, Michel Audiard, Dominique Roulet en Serge Korber. Jean Boffety hanteerde de camera.

On n'est pas sorti de l'auberge

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Max Pécas. Met o.a. Jean Lefebvre, Bernadette Lafont, Yves Massart, Olivia Dutron en Henri Guybet.

Om een eventuele koper van hun herberg te overtuigen zetten Félix en Geneviève een ganse mise-en-scène in elkaar. Onverwachte en onwelkome gasten plus Momo, het hulpje in de keuken, zorgen voor de nodige verwikkelingen.

Cap Canaille

1982 | Misdaad, Drama

Frankrijk​/​​België 1982. Misdaad van Juliet Berto en Jean-Henri Roger. Met o.a. Juliet Berto, Richard Bohringer, Jean-Claude Brialy, Bernadette Lafont en Patrick Chesnais.

Een meisje uit de onderwereld van Marseille leeft samen met een individualistische gangster. Samen met een reporter die de corruptie en belangenconglomeratie in onroerend goed aan de kaak wil stellen, komt zij tot de ontdekking dat tegen de medeplichtigheid van schijnbaar respectabele financiers met georganiseerde misdaad weinig te beginnen valt. Deze teleurstellende tweede film van het duo Berto-Roger is te voorspelbaar om als sociale thriller de aandacht vast te kunnen houden; de uit-de-losse-pols-vormgeving vol filmcitaten is voornamelijk storend. Het beeld van Marseille lijkt minder authentiek dan dat van Pigalle in NEIGE en de acteurs zijn beter dan uit hun rollen blijkt.

Si ma geule vous plait...

1981 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1981. Komedie van Michel Caputo. Met o.a. Valérie Mairesse, Bernadette Lafont, Michel Galabru, David Pontemoli en Pascale Roberts.

In tegenstelling tot haar vriendinnen wordt een meisje van seksuele ervaringen koud noch warm en hoopt met rekwisieten uit de seks-shop en via contact-advertenties daar verandering in te brengen. Uiteenlopende, maar steeds teleurstellende ervaringen, tot ze met een Italiaan die al die tijd beschikbaar was het gewenste orgasme beleeft. Deze porno-regisseur probeert zijn entree in de offici[KA3]ele cinema met een `komedie-net-tegen-het-randje`, maar het geringe aantal en de veel te lamlendige grappen maken er een ergerlijke mislukking van, die alleen verbaast door de medewerking van acteurs die bewezen hebben anders en veel beter te kunnen. (Het volstrekt seksistische scenario werd door vrouwen geschreven)

Une Merveilleuse journée

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Michel Galabru, Bernadette Lafont, Daniel Ceccaldi, Stéphane Hillel en Dorothée Jemma.

Een hulpje in een noodlijdende apotheek wordt voor korte tijd in dienst genomen door een zieke miljonair en wint en verspeelt in het casino van Deauville zelf miljoenen. De rijke schoonheid op wie hij indruk wilde maken is in werkelijkheid ook straatarm. Een afgetrapte boulevardklucht compleet met 'dolle' overspelsituaties kreeg een filmvorm als in de oerdagen van de televisie. Anders verdienstelijke acteurs spelen alsof ze het schellinkje van de schouwburg moeten bereiken. Het scenario is van regisseur Vital naar het toneelstuk van Yves Mirande, Gustave Quinson en Georges Lerec. Het camerawerk is van Wladimir Ivanov.

Le roi des cons

1980 | Komedie, Drama

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Confortès en Claude Conforte. Met o.a. Francis Perrin, Marie-Christine Descouard, Bernadette Lafont, Evelyne Buyle en Isabelle Mejias.

Een poging om de stripverhalen van Wolinski in filmvorm te gieten met Perrin als een levensgenieter die op een dag hals over kop verliefd wordt op de directrice van een opiniepeilingsbureau. Hij stuurt haar een liefdesverklaring op cassette die echter per ongeluk door heel de fabriek wordt gehoord. Het succes is zo groot dat er zelfs een plaat van komt en Perrin nillens willens tot vedette wordt uitgeroepen. Minder dom dan de meeste Franse komedies en met als extraatje een gastrolletjes van Eugène Ionesco als apotheker en Claude Berri als politie-agent. Scenario van regisseur Confortès, Wolinski en Paul Claudon.

Il Ladrone

1980 |

Frankrijk​/​​Italië 1980. Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Enrico Montesano, Edwige Fenech, Bernadette Lafont, Claudio Cassinelli en Daniele Vargas.

De komische en pikante avonturen van een Palestijnse dief tijdens het begin van de jaartelling, wanneer zijn weg regelmatig kruist met die van ene Jesus die hij ironisch ziet als net zo'n oplichter en charlatan als hijzelf om tenslotte naast hem op Golgotha te eindigen. De visie op Christus door een ongelovige tijdgenoot maakte de roman vanaf de verschijning het onderwerp van controverses. De film gaat die voorzichtig uit de weg, zodat de pikanterieën overblijven in een niet al te zorgvuldige historische aankleding.

Retour en force

1979 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1979. Misdaad van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Victor Lanoux, Bernadette Lafont, Pierre Mondy, Gérard Jugnot en Eva Harling.

Nadat hij zijn gevangenisstraf heeft uitgezeten, ontdekt de inbreker Adrien (Lanoux) dat zijn vrouw Teresa (Laffont) inmiddels samenwoont met buschauffeur Roger (Mondy), dat zijn zoon Gilles (Kl[KA1]eber) een kruimeldief is geworden, dat zijn dochter Odile (Harling) als hoer haar geld verdient. Toch probeert iedereen hem te helpen als hij het zijn oude handlangers betaald zet omdat die hem hebben opgelicht. In de film komt naar voren dat de in de Franse filmtraditie zo geromantiseerde trouw van het gangstermilieu eigenlijk helemaal niet bestaat. Om dat duidelijk te maken komen zoveel verschillende invloeden aan bod en wordt zoveel gebruik gemaakt van verwijzingen, dat de komedie ondanks geslaagde losse momenten nergens echt een eenheid wordt. Netzomin als de regisseur hebben de acteurs echt greep op dit allegaartje van verschillende stijlen en genres. Scenario van de regisseur en Josiane Balasko.

Nous maigrirons ensemble

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Michel Vocoret. Met o.a. Peter Ustinov, Bernadette Lafont, Catherine Alric, Sylvie Joly en Jacques Jouanneau.

Een filmregisseur van 120 kilo krijgt van zijn producent te horen dat hij moet afvallen omdat het risico voor zijn gezondheid zijn filmprojecten onverzekerbaar maakt. Aangemoedigd door zijn vrouw volgt hij een serie van vermageringsdiëten en - oefeningen tot hij een meisje ontmoet met een voorkeur voor dikkerds. Het uiterst magere scenario over zwaarlijvigheid bereikt alleen de beoogde satire bij seances van Weight Watchers. De vruchteloze inzet van Ustinov en Lafont om iets van hun rollen te maken wordt ronduit gênant.

La gueule de l'autre

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Jean Poiret, Bernadette Lafont, Curd Jürgens en Andréa Parisy.

Uit angst voor een terrorist laat een politicus zich tijdens de verkiezingscampagne vervangen door een op hem lijkend familielid. De plaatsvervanger, die acteur is, pakt alles op zijn eigen manier aan, en met succes. Tenslotte zal de vervanger de identiteit van de ander aannemen. De satirische elementen worden al te voorzichtig aangepakt waardoor de uitwerking van dit kansrijke gegeven vrijblijvend vriendelijk wordt. De personages blijven schetsmatig, op de dubbelrol van Serrault na, die door gebrek aan tegenspel ook teleurstelt.

Certaines nouvelles

1979 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1979. Drama van Jacques Davila. Met o.a. Micheline Presle, Bernadette Lafont, Gérard Lartigau, Caroline Cellier en Frédéric de Pasquale.

Twee Franse gezinnen wonen bij een afgelegen strand in de omgeving van Oran in 1961. Algerijnse oorlog, aanslagen en agitaties worden in door de hitte lome, dagelijkse gang van zaken met visites over en weer en een verjaardagsfeestje angstvallig niet besproken, evenmin als de tegengestelde politieke standpunten van beide mannen. Alleen de in Parijs studerende zoon kan bij bezoek aan ouders gebeurtenissen niet negeren die tenslotte toch hun voordeuren bereiken. Film toont nauwelijks meer dan futiele alledaagse gebeurtenissen die echter een beklemmende werking krijgen door de wetenschap van nabij woedende oorlog die vooral via de radio wordt gesuggereerd. Oogkleppenmentaliteit uit zelfbescherming krijgt daardoor indringende overtuigingskracht, met name in het spel van Presle als moeder van student.

Strauberg ist da

1978 | Drama, Misdaad

Duitsland 1978. Drama van Mischa Gallé. Met o.a. Bernadette Lafont, Calle Heitmann, Udo Heiland, Theo Kotulla en Jörg Richter.

Drie mannen en een vrouw, allen werkzaam in de culturele sector, als romancier, toneelspeler, regisseur en kinderboekenschrijfster wachten op een Grieks eiland op hun rijke, succesvolle uitgever Strauberg (Piccoli). Tijdens het wachten groeien de frustraties en de agressie over hun afhankelijkheid en wanneer de Strauberg eindelijk aankomt, vermoordt het viertal hem. De eenvoudige, strenge vorm en de zwart-wit beelden maken deze rolprent tot een fraaie parabel over onderdrukking en uitbuiting die leidt tot cultuurverarming. De film lag drie jaar op de plank voordat hij uitkwam. Omroep SWF financieerde mee. Het scenario is van regisseur Gallé, die tevens de film produceerde. Het camerawerk is van Dieter Matzka.

Like A Turtle On Its Back

1978 |

1978. Luc Béraud. Met o.a. Véronique Silver, Bernadette Lafont, Jean-François Stévenin en Virginie Thevenet.

Drie mannen en een vrouw, allen werkzaam in de culturele sector, als romancier, toneelspeler, regisseur en kinderboekenschrijfster wachten op een Grieks eiland op hun rijke, succesvolle uitgever Strauberg (Piccoli). Tijdens het wachten groeien de frustraties en de agressie over hun afhankelijkheid en wanneer de Strauberg eindelijk aankomt, vermoordt het viertal hem. De eenvoudige, strenge vorm en de zwart-wit beelden maken deze rolprent tot een fraaie parabel over onderdrukking en uitbuiting die leidt tot cultuurverarming. De film lag drie jaar op de plank voordat hij uitkwam. Omroep SWF financieerde mee. Het scenario is van regisseur Gallé, die tevens de film produceerde. Het camerawerk is van Dieter Matzka.

La tortue sur le dos

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Luc Béraud. Met o.a. Jean-François Stévenin, Bernadette Lafont, Virginie Thévenet, Véronique Silver en Marion Game.

De titelgevende schildpad op z'n rug is de 35-jarige schrijver Paul Neveu, kampend met writer's block, zelftwijfel en huwelijksimpasse. Op de vlucht voor de blanco bladzijde en hunkerend naar afleiding - liefst iets met jongere vrouwen - raakt hij op drift. Zeer jaren-zeventig Truffaut-esk, deze laaggebudgetteerde debuutregie op coscenario van Claude Miller (hier tevens acteur). Stévenin, uitstekend als klungelend dwaallicht in premature midlifecrisis, vertolkt de rol die oorspronkelijk was bedoeld voor Jean-Louis Trintignant. Lafont sprankelt als de echtgenote die het schrijversgeneuzel zat is. Deels opgenomen in Bérauds toenmalige appartement.

La Frisée aux lardons

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Alain Jaspard. Met o.a. Bernard Ménez, Bernadette Lafont, Michel Aumont, Pascale Rocard en Jacques Pessis.

Boulevardkomedie met Ménez als een brave echtgenoot die van het verblijf van vrouwlief aan zee gebruik maakt om in Parijs de bloemetjes buiten te gaan zetten. Banaal, luidruchtig en ongeveer even leuk als de gemiddelde les biologie op school.

Chaussette-surprise

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Jean-François Davy. Met o.a. Anna Karina, Bernadette Lafont, Christine Pascal, Michel Galabru en Rufus.

Viertal excentrieke mannen komt als gevolg van hetzelfde auto-ongeluk op een ziekenzaaltje te liggen en zaait door gedrag en ideeën verwarring in het hospitaal. Ondertussen genieten wederhelften van drie van hen van een ongekende vrijheid. Regisseur probeert aan jarenlange porno-om-den-brode te ontsnappen met absurde kluchtigheid, maar wat talenten van het viertal ook zijn, in combinatie zijn ze geen nieuwe Marx Brothers. Ziekenhuisscènes worden daardoor rumoerige ongein, maar rustiger belevenissen van de vrouwen thuis hebben wel humor en charme.

Vincent mit l'âne dans un pré

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Pierre Zucca. Met o.a. Michel Bouquet, Fabrice Luchini, Bernadette Lafont, Jeanne Dodgson en Virginia Thévenet.

De debuutfilm van deze cineast, die eerder enkele opmerkelijke korte films maakte, en hiermee bevestigt dat hij een volwaardig regisseur is. Heel subtiel beschrijft hij de lange dooltocht van een puber met een ziekelijke fantasie, zoon van een even fantasierijke vader, die hem doet geloven dat hij blind is. Een project over de onttrekking aan de ouderlijke macht, met als uitgangspunt een aantal klassieke psychiatrische thema's. Sedertdien vervolgde Zucca een moeizame carrière. Innemend en geraffineerd camerawerk, dat soms iets surrealistisch heeft. Ook bekend onder de titel VINCENT MIT L'ANE DANS UN PRE ET S'EN VINT DANS L'AUTRE.

Un Type comme moi ne devrait jamais mourir

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Michel Vianey. Met o.a. Jean-Michel Folon, Francine Racette, Bernard Fresson, Bernadette Lafont en Henri Garcin.

Een in werk en huwelijk ogenschijnlijk geslaagde man begint opeens aan de zin van zijn bestaan te twijfelen en trekt zich terug in het interieur van zijn auto. Na een reeks van avonturen brengt een schijnbare flirt van zijn vrouw met een successchrijver hem weer in actie om het huwelijk te herstellen. Het door de regisseur geschreven scenario heeft dezelfde satirische humor over de identiteitscrises van verburgerlijkte dertigers als de strip Les Erustrées van Bretecher, maar de vlakke vormgeving zet daar vaak een domper op. Graficus Folon is een ideale en innemende hoofdrolspeler.

Qu'il est joli garçon, l'assassin de papa!

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Michel Caputo. Met o.a. Bernadette Lafont, Patrick Messe, Michel Galabru, Daniel Gélin en Fran+8cois Maistre.

Een boulevardklucht die geïnspireerd is door het stuk Le Cid van Pierre Corneille. Mogelijke subtiliteiten werden door regisseur Caputo zorgvuldig vermeden in deze semi-hysterische en allesbehalve leuke film waarin het allemaal draait rond een samenwonend maar niet getrouwd koppeltje dat door de respectievelijke vaders wordt opgejut om toch maar tot de echtelijke staat toe te treden. Dat type film, dus.

Noroît

1976 | Avonturenfilm, Drama, Fantasy

Frankrijk 1976. Avonturenfilm van Jacques Rivette. Met o.a. Bernadette Lafont, Geraldine Chaplin, Kika Markham, Babette Lamy en Anne-Marie Reynaud.

Deze tweede van Rivette voor actrice-combinaties bedachte films waarin stervelingen zich meten met kortstondig op aarde vertoevende goden - na Duelle - verplaatst de Jacobijnse Revenger's Tragedy zich naar de strijd van een jonge vrouw, die om de dood van haar broer te wreken infiltreert in een bende van vrouwelijke smokkelaars en ten slotte de verantwoordelijke 'dochter van de zon' tegemoet treedt. Het ondoorzichtige en bizarre handelingsverloop wordt gecompenseerd door de geboden spelkansen in barre en primitieve emoties en acties, die de actrices met overrompelende inzet weten te benutten en zo de aandacht vasthouden ondanks de overmatige lengte.

Le Trouble fesses

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Raoul Foulon. Met o.a. Maurice Risch, Michel Galabru, Bernadette Lafont, Vittorio Caprioli en Anicée Alvina.

Een vulgaire, niet leuke mafiaparodie waarin nochtans getalenteerde acteurs (Risch, Galabru, Lafont) zich verlagen tot de meest idiote onderbroekenlol. Het draait allemaal rond Ernesto Capoli, zoon van pizzakoning Lucki Capoli, die door Don Pasquale wordt betrapt in het bed van diens dochter. Don Pasquale stuurt huurmoordenaars op Ernesto af, en de familie Capoli lanceert meteen een tegenoffensief. Een lawaaierige, voorspelbare en bijzonder vermoeiende film.

L' Ordinateur des pompes funèbres

1976 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1976. Misdaad van Gérard Pirès. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Mireille Darc, Bernadette Lafont, Lea Massari en Bernard Fresson.

Een employé van een verzekeringsfirma ontdekt dat hij per computer fatale ongevallen kan programmeren, dus maakt zijn dominerende vrouw een dodelijke slipper. Het nieuwe geluk met zijn vriendin blijkt ook niet wolkeloos en de echtgenote van een collega lijkt een aantrekkelijker alternatief. De zwarte humor krijgt een goedgehumeurde aanpak en een vertolking met aanstekelijk resultaat. De tegendraadse casting van Trintignant is zo verrassend dat het jammer is dat de verdere rolbezetting wel bij overbekende typeringen blijft.

La Ville bidon

1975 | Drama, Documentaire

Frankrijk 1975. Drama van Jacques Baratier. Met o.a. Bernadette Lafont, Daniel Duval, Jean-Pierre Darras, Roland Dubillard en Robert Castel.

Een drietal woonwagenbewoners leeft op de grens van een vuilnisbelt en sloppenwijk en behoudt marginale zelfstandigheid door middel van sloopwerk en activiteiten op de rand van de legaliteit, die hen in conflict brengen met de proletarische buurtgenoten die zich willen organiseren met als doel verbetering van hun leefomstandigheden. Urbaniseringsplannen van de gemeente - gebracht als de utopie van de 'klasseloze maatschappij' - drijven de explosieve situatie op de spits. Deze - oorspronkelijk korte en voor tv gemaakte - film werd in 1970 door een vertoningsverbod getroffen en later op lengte gebracht met aanvullende documentaire en politiek-satirische scènes. De romantisering van de principieel onaangepaste helden is al te gemakkelijk, maar de ironie en losse-pols-aanpak van de verschillende elementen werken toch verkwikkend.

En Lykkelig skilsmisse

1975 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Denemarken 1975. Drama van Hanning Carlsen. Met o.a. Jean Rochefort, André Dussollier, Daniel Ceccaldi, Bulle Ogier en Anne-Lise Gabold.

Een triest drama dat zich afspeelt in Sologne, maar dat de kijker eerder in de sfeer van de verwrongen werken van een Strindberg of een Hjalmar Bergman brengt. Geen wonder met een noordelijke regisseur als tussenpersoon. Een uitermate ingewikkeld plot dat grosso modo over de mislukkingen in de liefde van een man vertelt die, zich slachtoffer wetend van een weddenschap, zelfmoord pleegt. Het talent van de cineast is niet aan de orde (SULT), en deze film bevat sterke scènes, maar heeft te lijden onder het veelomvattende scenario en de zwaar verteerbare dialogen. Zijn enige in Frankrijk gemaakte film werd slecht ontvangen.

Zig Zig

1974 | Komedie, Misdaad, Musical

Italië​/​​Frankrijk 1974. Komedie van László Szabó. Met o.a. Catherine Deneuve, Bernadette Lafont, Walter Chiari, Jean-Pierre Kalfon en Hubert Deschamps.

Tingeltangel-zangeressen in Pigalle hebben een bijverdienste in de prostitutie, waardoor één van beiden via een klant betrokken raakt in een ontvoeringscomplot. Haar collega- vriendin blijkt met een begeleidingsmuzikant echter voor de kidnap verantwoordelijk die door een gepensioneerde politieman wordt opgelost. Deze absurdistische tragi-komedie bekommert zich nauwelijks om waarschijnlijkheid of overzichtelijkheid van het verhaal dat vooral aanleiding is voor bizarre typeringen en hommages aan beroemde films en genres, die tegelijk satirisch worden doorgeprikt. De verrassend ongegeneerde Deneuve vormt een aanstekelijk duo met Lafont.

Une Baleine qui avait mal aux dents

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Jacques Bral. Met o.a. Bernadette Lafont, Francis Blanche, Julian Guiomar, Henri Labussière en Jean-Claude Drouot.

Een vrouw leeft ongecompliceerd met drie mannen, haar echtgenoot en zijn twee vrienden, maar tijdens het weekend gaan hun platvloerse grappen en eindeloze kaartspelletjes haar danig vervelen en ze voegt een vierde, wat subtielere man toe aan haar entourage. Deze met de losse pols gemaakte debuutfilm vol improvisatie heeft spontane en rake scènes en een verbazende zwartheid tussen alle opgewektheid, maar de optelling is te episodisch en te schetsmatig. Binnen de Franse cinema een ongewone vrijheid in cameravoering en acteren, die aan de Newyorkse underground-films doet denken. Het geheel is echter veel zonniger.

Permettete, signora, che amo vostra figlia?

1974 | Komedie, Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1974. Komedie van Gian Luigi Polidoro. Met o.a. Ugo Tognazzi, Bernadette Lafont, Franco Fabrizi, Felice Andreasi en Ernesto Colli.

Een steracteur van een derderangs tourneegezelschap oogst opeens succes met een stuk over de liefde van Mussolini en Carla Petacci, die ietwat parallel loopt met zijn verhouding met de hoofdrolspeelster. Identificatie met [KL]Il duce[KLE] (de leider) werkt ook buiten de voorstellingen door en resulteert bij de ommekeer van het politieke getij in zijn arrestatie. Deze onevenwichtige en weinig stijlvast uitgewerkte groteske tragikomedie heeft een bravoure-rol van Tognazzi - die zich van het resultaat overigens distantieerde - en treft alleen in de laatste sc[KA2]ene de juiste toon van pathos en zwarte humor, die duidelijk maakt hoe de film had kunnen (en moeten) worden.

Out one: Spectre

1973 | Experimenteel, Mysterie

Frankrijk 1973. Experimenteel van Jacques Rivette en Suzanne Schiffman. Met o.a. Juliet Berto, Jean Bouise, Françoise Fabian, Bernadette Lafont en Jean-Pierre Léaud.

De speurtocht van L[KA1]eaud naar een geheimzinnig complot, waarbij dertien mensen betrokken zouden zijn in een machtsstrijd binnen de Vijfde Republiek, is niet meer dan een rode draad om een reeks acteurs contrasterend bij elkaar te brengen of onafhankelijk van elkaar te tekenen in uiteenlopende spelstijlen. De repetities van Griekse tragedies onder een autoritaire regisseur en in een democratische interpretatie vanuit de acteurs zelf nemen een belangrijke plaats in binnen deze film die na voltooiing in 1971, 820 minuten duurde en bekend staat als OUT ONE, maar in de bekorte versie een opmerkelijke eenheid blijkt te hebben, ook door de fotografie die met simpele middelen van het herkenbare Parijs een vervreemde fantasiewereld maakt als theaterdecor waar binnen alles mogelijk is. De oorspronkelijke versie van twaalf uur en veertig minuten werd in 1990 ingedeeld in acht opeenvolgende episoden die op tv werden vertoond met het predicaat OUT 1 - Noli me tangere. Rivette, die bekend staat om zijn minachting voor het publiek, heeft maar [KA1]e[KA1]en succesfilm gemaakt (de aanvankelijk verboden LA RÉLIGIEUSE) en wordt gerekend tot de nouvelle-vague regisseurs, maar het grootste deel van zijn tijd heeft hij doorgebracht als redacteur van het filmtijdschrift Cahiers du Cinéma.

La maman et la putain

1973 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1973. Drama van Jean Eustache. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Bernadette Lafont, Françoise Lebrun, Isabelle Weingarten en Jacques Renard.

Alexandre wordt onderhouden door Marie en brengt zijn dagen door in cafés, met gesprekken met vrienden en met losse scharrels. Als hij Veronika zonder bijbedoelingen versiert, neemt zij het initiatief op cynische wijze over en blijkt behoefte aan vastigheid te hebben, zodat zij zich in zijn relatie met Marie opdringt om zich daar aan te koesteren. Hij kan de verantwoordelijkheid voor emoties bij anderen en zichzelf niet aan. Deze autobiografische film groeide uit tot een portret van een generatie die de meeste illusies kwijt is maar het restant romantiseert, ondanks hun façade. De compromisloze vormgeving met minutenlange monologen voor de statische camera maakt de film tot een van de belangrijkste na de oorlog, met zoveel herkenning dat hij ook nog een commercieel succes bleek. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

L' Histoire très bonne et très joyeuse de Colinot Trousse-Chémise

1973 | Historische film, Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1973. Historische film van Nina Companéez. Met o.a. Francis Huster, Brigitte Bardot, Muriel Catala, Nathalie Delon en Bernadette Lafont.

In de 16de eeuw wordt de verloofde van een jonge boer ontvoerd, die tijdens zijn speurtocht allerlei vooral galante avonturen beleeft. Huster heeft te weinig ervaring voor zijn dragende rol en omdat de regisseur een vrouw is, is het vreemd dat zijn veroveringen grof en karikaturaal getekend worden. Bardots afscheidsrol van de cinema is op het gênante af.

Défense de savoir

1973 | Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1973. Thriller van Nadine Trintignant. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Michel Bouquet, Bernadette Lafont, Charles Denner en Juliet Berto.

Advocaat van kleine zaken wordt toegewezen aan een vrouw wier vriend is vermoord. Bij ontrafelen van de intriges valt zijn verdenking op rechtse politicus die belangrijke kandidaat is bij verkiezingen. Kritisch en pessimistisch beeld van politieke corruptie geeft misdaad-film extra waarde. Scenario (van latere regisseur Alain Corneau) is voornaamste kwaliteit, plus goede spelprestaties.

Une belle fille comme moi

1972 | Komedie, Drama

Frankrijk 1972. Komedie van François Truffaut. Met o.a. Bernadette Lafont, Claude Brasseur, Charles Denner, Guy Marchand en Philippe Léotard.

Buitenbeentje in het oeuvre van Truffaut. Lafont is een mannenverslindster die haar vader een handje heeft geholpen bij diens overlijden en die na haar verblijf in een verbeteringsgesticht op zoek gaat naar nieuwe prooien. Een jonge socioloog redt haar uit die gevangenis door haar onschuld met behulp van opnames van een amateurfilmer te bewijzen, maar belandt er zelf in door haar, terwijl zij carrière gaat maken als gevierd zangeres. Cynisch, erotisch en toch teder. De film werd bij zijn eerste release slecht onthaald, maar is sindsdien uitgegroeid tot een cult-film. Regisseur Truffaut en Jean-Loup Dabadie schreven het scenario naar de roman van Henry Farrell, getiteld Such A Gorgeous Kid Like Me. Pierre- William Glenn deed de fotografie.

Les Gants blancs du Diable

1972 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1972. Misdaad van László Szabó. Met o.a. Yves Afonso, Bernadette Lafont, Jean-Pierre Kalfon, Stéphane Shandor en Serge Marquand.

Een notabele, die bij clandestiene drugsmokkel betrokken is, heeft ooit een gangster gevangenisstraf doen ontgaan in ruil voor één van zijn ogen. Nu dreigt blindheid aan het andere oog en de gangster, die inmiddels doodslag op zijn kerfstok heeft, wordt ontvoerd en gedwongen om zijn goede oog voor transplantatie af te staan. Zonder gezichtsvermogen aan een oog traint hij zich als scherpschutter voor wraak. Dit bizarre scenario is opgebouwd uit genre-citaten die soms worden omgekeerd, maar verwerkt ze tot een hechte structuur waarbinnen ook spontaan - schijnbaar geïmproviseerd - acteren functioneel blijft. Het verrassende debuut blijkt te tegendraads te zijn om te resulteren in een permanente regie-loopbaan van de Frans-Hongaarse regisseur.

L' Oeuf

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Jean Herman. Met o.a. Guy Bedos, Marie Dubois, Bernadette Lafont, Jean Rochefort en Michel Galabru.

Een jonge streber merkt dat slimme adviezen noch de regels van de gangbare moraal hem verder brengen en besluit zich alleen te uiten in gemeenplaatsen en veronderstellingen die de toehoorder naar eigen goeddunken interpreteert. Door zich niet echt uit te spreken verzeilt hij in een huwelijk met de oudere zuster van het meisje op wie hij echt verliefd is en wordt nog bedrogen ook. De uiterst succesvolle theaterkomedie is in de filmversie minder effectief omdat Bedos niet de aangewezen acteur blijkt. De scherpte van de dialoog blijft onverminderd en daarvan wordt door de andere acteurs gretig gebruik gemaakt. De regisseur voegt daar niets aan toe.

Catch Me a Spy

1971 | Komedie, Mysterie

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1971. Komedie van Dick Clement. Met o.a. Kirk Douglas, Trevor Howard, Tom Courtenay, Patrick Mower en Bernadette Lafont.

Amerikaans zakenman Douglas trouwt in Londen na een stormachtige romance met Française Jobert. Tijdens hun huwelijksreis wordt Douglas in Boekarest gearresteerd en beschuldigd van spionage. Beiden worden pionnen in een machtig schaakspel, waarbij de Russen een van hun agenten, die in het Westen gevangen zit, proberen terug te krijgen. De combinatie komedie en spionage-thriller gaat te loor, niet in de laaste plaats door het weinig overtuigende spel van de hoofdrol. Courtenay speelt een blunderende Britse geheime agent. Ook bekend als TO CATCH A SPY.

Élise ou la vraie vie

1970 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Algerije 1970. Drama van Michel Drach. Met o.a. Marie-José Nat, Mohamed Chouikh, Jean-Pierre Bisson, Bernadette Lafont en Catherine Allégret.

Toen Drach deze film maakte, was de mei '68-revolutie nog vers en het Algerije-conflict niet echt geliefd producentenmateriaal. Daarom verpakte hij het gevoelige thema in een romance tussen een Franse fabrieksarbeidster en een Algerijnse militant. Élise (Nat), die zich in 1957 vanuit Bordeaux bij broer Lucien (Bisson) in Parijs voegt, valt voor FLN-activist Arezki (Chouikh). Naar de gelijknamige semi-autobiografische roman van Claire Etcherelli. Titel refereert zowel aan Élises droom van de grote stad als aan de deprimerende alledag van Algerijnen in de beschreven periode. Truffaut-lievelinge en bohémienne Bernadette Lafont speelt een bijrol.

Les Stances à Sophie

1970 | Drama, Komedie

Frankrijk 1970. Drama van Moshé Mizrahi. Met o.a. Bernadette Lafont, Michel Duchaussoy, Bulle Ogier, Serge Marquand en Virginie Thévenet.

Een vrijgevochten jonge vrouw trouwt met een ambtenaar en probeert zich in een traditioneel rolpatroon te schikken. Onder invloed van een huisvriendin - die dodelijk verongelukt - kiest ze toch weer voor een eigen leven. Deze vroeg-feministische film - naar de roman van Christiane Rochefort - toont uitstekend spel van Lafont en Ogier, maar het beeld van het middenklasse-milieu is oppervlakkig-karikaturaal en de mannen krijgen geen bestaansrecht. De 'free jazz'-muziek is op zich prachtig, maar eist te veel aandacht voor zichzelf op.

La fiancée du pirate

1969 | Drama

Frankrijk 1969. Drama van Nelly Kaplan. Met o.a. Bernadette Lafont, Georges Géret, Michel Constantin, Julien Guiomar en Jean Parédès.

Voor de bewoners van het gehucht Tellier is Marie het slaafje voor smerig werk, en seksspeelgoed wanneer het zo uitkomt. Nadat haar moeder is doodgereden weet Marie: tijd om rekeningen te vereffenen. Lafont (1938-2013) is vuurwerk als engel der wrake in deze boosaardige schets van een naargeestige gemeenschap (de dorpsnaam verwijst naar het bordeel in De Maupassants vertelling La Maison Tellier). Marie's wrakkige boshut raakt gaande de film vol met curiosa (een gekruisigde vleermuis, spaarvarkentje, Jeroen Bosch-prent, de vestzakhorloges van haar klanten). Michel Constantin speelt een aimabele reizende filmoperateur.

Les idoles

1968 | Musical

Frankrijk 1968. Musical van Marc'o. Met o.a. Bulle Ogier, Pierre Clémenti, Jean-Pierre Kalfon, Bernadette Lafont en Valérie Lagrange.

In de jaren zestig rebelleren Gigi la Folle, Simon le Magicien en Charly le Surineur, fictieve Franse yéyé-popsterren, tegen de amusementsindustrie die hen als product exploiteert. Deze Pop Art-knalfuif, filmbewerking door avantgardist Marc'O van zijn theatershow uit 1966, stuitert van de ene tijdgeestscène naar het andere muziekintermezzo. Terwijl kleuren en decors van het scherm springen gooit vooral mafketel Clémenti alle remmen los. De première in juni '68 werd een miskleun; de doelgroep was nog aan het aksievoeren. Jean Eustache monteerde, Bernadette Lafont en zangeres Valérie Lagrange spelen bijrolletjes.

Le Voleur des crimes

1968 | Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1968. Misdaad van Nadine Trintignant. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Robert Hossein, Florinda Bolkan, Georgia Moll en Bernadette Lafont.

Een journalist is per ongeluk getuige van de zelfmoord van een jonge vrouw, maar stuurt brieven aan politie en kranten dat het moord was en geeft zijn eigen signalement als dat van dader. De grap brengt spanning in zijn rimpelloos bestaan tot de zogenaamde misdaad uit de aandacht verdwijnt. Mogelijkheden tot zwarte humor van het idee worden in Trintignants scenario en regie onvoldoende uitgewerkt - behalve in het gebruik van liturgische muziek op de geluidsband - maar de hoofdrol geeft haar echtgenoot (Trintignant) alle kansen tussen kleurloosheid en waanzin.

L'amour c'est gai, l'amour c'est triste

1968 | Komedie

Frankrijk 1968. Komedie van Jean-Daniel Pollet. Met o.a. Claude Melki, Bernadette Lafont, Chantal Goya, Jean-Pierre Mariel en Rémo Forlani.

Een kleermaker woont samen met zijn zuster, een waarzegster, in hetzelfde appartement. Wanneer hij bij toeval verneemt dat zijn zuster zich in werkelijkheid prostitueert, en hij bovendien nog verliefd wordt op een beschermelinge van haar, is de verwarring compleet. Uitgebracht in 1971. Scenario van Remo Forliani.

Le voleur

1967 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1967. Komedie van Louis Malle. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Geneviève Bujold, Marie Dubois, Françoise Fabian en Julien Guiomar.

In flashback vertelde laat-negentiende-eeuwse odyssee van Parijse weesjongen Georges Randal, die het leven voorwaar niet cadeau krijgt. Verzot op zijn nichtje Charlotte, uitgehuwelijkt door de oom die tevens Georges' erfenis heeft verduisterd, bekwaamt hij zich in de vrije disciplines inbraak en diefstal. Wat klinkt als een pure schelmenroman heeft een duistere ondertoon die niet iedereen zal bekoren: expliciete woede over de aartsvileine bovenlaag met haar valse decorum. Charismakanon Bébel verleent Randal de benodigde tragische dimensie. Fantastische fotografie van Henri Decaë, dito decors van Jacques Saulnier.

Lamiel

1967 | Romantiek, Erotiek

Frankrijk 1967. Romantiek van Jean Aurel. Met o.a. Anna Karina, Michel Bouquet, Jean-Claude Brialy, Robert Hossein en Claude Dauphin.

Een mooi boerenmeisje (Karina) wordt de prot[KA1]eg[KA1]ee van een arts (Bouquet) die haar bij de Parijse aristocratie introduceert. Door het geraffineerd tegen elkaar uitspelen van vele minnaars weet ze het tot de adelstand en een huwelijk te brengen. Liefde en bevrediging kent ze pas in de armen van een bandiet (Hossein) voor wie ze haar leven geeft. Het scenario naar een onvoltooide roman van Henri Stendhal heeft zoveel romantische en pikante intriges in kort bestek dat het resultaat - ondanks literaire ambities en zeer goed spel - een oppervlakkig prentenboek werd, dat vooral aan vroegere Martince Carol-vehikels herinnert.

Un idiot à Paris

1966 | Komedie

Frankrijk 1966. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Jean Lefebvre, Dany Carrel, Bernard Blier, Philippe Avron en Bernadette Lafont.

Een naïeve 'dorpsidioot' wordt mee naar Parijs genomen en achtergelaten bij de Hallen. Hij ontmoet een vriendelijke hoer die op het platteland wil gaan tuinieren en een middenstander met een zwak voor verschoppelingen. De regie en de acteurs zetten het pittoreske van de personages zo nadrukkelijk aan dat de film nergens aandoenlijk wordt. Scenario van regisseur Korber, Jean Vermorel en Michel Audiard naar de roman van René Fallet. Camerawerk van Jean Rabier.

Pleins feux sur Stanislas

1965 | Avonturenfilm, Komedie

Duitsland​/​​Frankrijk 1965. Avonturenfilm van Jean-Charles Dudrumet. Met o.a. Jean Marais, Nadja Tiller, André Luguet, Bernadette Lafont en Nicole Maurey.

Gentleman-avonturier heeft in zijn vrije tijd een roman geschreven die in de krant wordt gekraakt. Zijn verhaal halen bij de recensente is het startpunt van een reeks belevenissen waarvoor geheime diensten van Amerika, Engeland en Rusland in het geweer komen. Deze tweede film rond Stanislas blijft binnen een voorspelbaar stramien, waarbij de intrige eerder verwarrend dan verrassend is, maar de acteurs storten zich met aanstekelijk animo in het avontuur.

Les bons vivants

1965 | Komedie

Frankrijk 1965. Komedie van Gilles Grangier en Georges Lautner. Met o.a. Bernard Blier, Frank Villard, Dominique Davray, Yori Bertin en Andréa Parisy.

Drieluik (UN GRAND SEIGNEUR, LA FERMETURE, AU TRIBUNAL) over de nasleep van de sluiting van een bordeel. Uiteindelijk wordt een burgerman die zich over een dakloze hoer heeft ontfermd door haar erkentelijke collega's gepromoveerd tot nieuwe bordeelhouder. Deze episodenfilm heeft het voordeel dat de sketches op elkaar aansluiten. Alleen de laatste bijdrage echter - van Lautner, met Darc en De Funès - heeft enige verve en sjeu. Scenario van Albert Simonin en camerawerk van Michel Magne.

La Chasse à l'homme

1964 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1964. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Françoise Dorléac, Bernadette Lafont, Micheline Presle, Francis Blanche en Noël Roquevert.

Jongeman, die op het punt van trouwen staat, wordt de huwelijkse staat door verhalen van vrienden z[KA1]o tegengemaakt dat hij zijn bruiloft ontvlucht en samen met een makker met vakantie gaat in plaats van op huwelijksreis. Uiteindelijk lopen alle drie toch (weer) in de val. Komedie onderscheidt zich van andere episodefilms door een verbindende lijn in het verhaal, maar afzonderlijke sketches zijn van zeer wisselend gehalte. Aardigste zijn Rich tussen Presle en Deneuve en Brialy met Dorléac. Verdere rolbezetting krijgt in onaangename en niet zeer geestige humor weinig kansen.

Les femmes d'abord

1962 | Actiefilm, Komedie, Thriller

Frankrijk 1962. Actiefilm van Raoul André. Met o.a. Eddie Constantine, Christiane Minazolli, Bernadette Lafont, Darío Moreno en Mischa Auer.

Een FBI-agent krijgt opdracht om handel in verdovende middelen op te rollen. Het gebruikelijke Eddie-recept, maar met meer accent op de humor dan in zijn films uit de periode 1950-60. De grappen zijn helaas al te zeer opgelegd. Scenario van Michel Lebrun.

Jusqu'à plus soif

1962 | Drama

Frankrijk 1962. Drama van Maurice Labro. Met o.a. Juliette Mayniel, Pierre Michael, Bernadette Lafont, Henri-Jacques Huet en René Dary.

Een nieuwe dorpsonderwijzeres in Normandië maakt zich onmogelijk door haar verwantschap met een inspecteur die clandestiene drankstokerij in die streek bestrijdt. Als ze merkt dat ook haar leerlingen hun koffie met een 'drupje' aanlengen, komt ze in actie, maar wordt als tegenmaatregel tegen haar wil dronken gevoerd. Het economisch belang van de wijnindustrie maakte alcoholisme voor de Franse film een taboe-onderwerp. De moed van de keuze van het onderwerp wordt teniet gedaan door de al te gezochte uitwerking van het verhaal. Goed spel.

Et Satan conduit le bal

1962 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1962. Drama van Grisha Dabat. Met o.a. Françoise Brion, Catherine Deneuve, Bernadette Lafont, Jacques Perrin en Henri-Jacques Huet.

De prille liefde van een jong stel dreigt verziekt te worden door het cynisme en de partnerwisseling van libertijnse, andere paren in de filmwereld. Door Roger Vadim geschreven en geproduceerde film moest Deneuve lanceren als 'nieuwe Bardot', maar ondanks de aan ET DIEU CREA LA FEMME ontleende identieke ontkledingsscènes en situaties blijft Deneuve nergens tegenover het raffinement van Brion en de spontaniteit van Lafont in overigens net zo wezenloze rollen. De debutant Dabat kon met het holle scenario geen kant meer op en heeft nooit meer een film gemaakt.

Tire au flanc

1961 | Komedie, Drama

Frankrijk 1961. Komedie van Claude de Givray. Met o.a. Christian de Tillière, Ricet Barrier, Jacques Balutin, Serge Davri en Bernadette Lafont.

Een rekruut, afkomstig uit een bourgeois-milieu is in hetzelfde regiment ingedeeld als de chauffeur van zijn tante. Deze militaire toneelklucht - die al door Renoir werd verfilmd - onderging een nouvelle vague-bewerking, waarin van de humor van het origineel weinig is overgebleven, terwijl de situaties door de modernisering wezenloos zijn geworden. In het amateuristisch geheel is niets te herkennen van de chique credits: supervisie van François Truffaut, fotografie van Raoul Coutard.

Les Godelureaux

1961 | Komedie, Mysterie

Frankrijk 1961. Komedie van Claude Chabrol. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Bernadette Lafont, Charles Belmont, Jean Tissier en Sacha Briquet.

Eigengereide jonge snob is slachtoffer van een practical joke van zijn kennissenkring. Hij wreekt zich door de vriendin van rijkeluiszoon af te troggelen en haar vervolgens de bons te geven. Ze troost zich snel met een Amerikaan. Een van de dwarse satires waarmee Chabrol zich in het begin van zijn carrière de woede van pers en publiek op de hals haalde. Film over 'versierde leegte' is daarmee niet lege film, al kan voor wie geen afstand neemt tot irritante personages, ergernis makkelijk overslaan. Brialy is perfect.

Me faire ça à moi

1960 | Actiefilm, Komedie

Frankrijk 1960. Actiefilm van Pierre Grimblat. Met o.a. Eddie Constantine, Bernadette Lafont, Rita Cadillac en Henri Cogan.

Eddie moet een in een sigaret verstopte microfilm van Marokko naar Marseille brengen, maar krijgt onderweg tegenwerking van spionnen. Zij brengen een mooie vrouw op zijn pad, die zich al spoedig tot zijn zijde bekeert. Het scenario volgens vaststaand recept kreeg een verfilming in vlot tempo door een debutant die ook aan de fotografische kwaliteit zorgvuldige aandacht geeft. De ironische rol van Lafont past beter in deze toon dan die van Eddies gebruikelijke stoeipoezen.

Les bonnes femmes

1960 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1960. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Bernadette Lafont, Clotilde Joano, Stéphane Audran, Claude Berri en Mario David.

Het dagelijkse bestaan van vier jonge verkoopsters - brave gesprekjes, degelijke werkkleding - vormt een groot contrast met hun leven 's avonds als ze zich, mooi opgemaakt, vrolijk maken in bars en nachtclubs. Nouvelle Vague-cineast Chabrol schetst in zijn vierde film, in fraai zwart-wit, een misschien niet altijd vrolijk stemmend beeld van een nieuwe generatie ogenschijnlijk vrije vrouwen. Destijds slecht ontvangen, maar een van Chabrols eigen favorieten. Actrice Audran, te zien als Ginette, was tussen 1964 en 1980 getrouwd met de filmmaker.

L'eau à la bouche

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Bernadette Lafont, Françoise Brion, Alexandra Stewart, Michel Galabru en Jacques Riberolles.

In het barokke kasteel van hun onlangs overleden grootmoeder ontmoeten nichtjes Milena en Fifine elkaar voor het openen van het testament. Fifine heeft haar geliefde Robert meegenomen, maar hij doet zich voor als haar broer Jean-Paul en papt al snel aan met Milena. Fifine zal het een zorg zijn: zij heeft haar oog laten vallen op advocaat Miguel, wat dan weer de ex van Milena is. Klinkt als een ouderwetse klucht, maar nouvelle vague-regisseur Doniol-Valcroze maakt er een (voor 1960) zeer verfrissende zedenkomedie van.

À double tour

1959 | Thriller, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1959. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Antonella Lualdi, Jacques Dacqmine, Madeleine Robinson en Jeanne Valérie.

Regisseur Chabrol kreeg een nominatie voor de Gouden Leeuw van Venetië voor dit moordmysterie, een van zijn eerste films. Henri Marcoux (Dacqmine) is een bemiddelde wijngaardeigenaar wiens gezinsleven op de helling komt te staan wanneer zijn maîtresse wordt vermoord. De melkboer heeft het gedaan, is Henri’s uitleg. Maar het vriendje van zijn dochter (een intrigerende rol van Jean-Paul Belmondo) heeft een andere theorie. Chabrol bestudeert meesterlijk de scheurtjes in de familiefaçade. Naar het boek The Key to Nicholas Street van de Amerikaanse mystery-schrijver Stanley Ellin.

Les Mordus

1959 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1959. Drama van René Jolivet. Met o.a. Sacha Distel, Danik Pattison, Bernadette Lafont, Daniel Cauchy en Richard Winckler.

Een ontspoorde jongeman ontsnapt uit de gevangenis en duikt met een valse identiteit onder in het kamp van een groep olieboorders. De weldadige invloed van zijn collega's en een verliefd meisje brengen hem op het rechte spoor, zodat hij zich tegen zijn vroegere handlangers keert en vrijwillig zijn straf gaat uitzitten. De poging om het zangidool Distel te lanceren als dramatische acteur verzandt in een reeks van voorspelbare clichés met minimale spanning en een krakkemikkige regie.

L' Eau à la bouche

1959 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1959. Komedie van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Françoise Brion, Alexandra Stewart, Paul Guers, Bernadette Lafont en Jacques Riberolles.

Een erfeniskwestie brengt achterneven en nichten die elkaar door een vete van de ouders niet kennen op een familiekasteel bijeen. De verloofde van een van de vrouwen geeft zich uit voor een neef die pas later zal komen. Ondanks de persoonsverwisselingen ontstaan tijdens een onweersnacht liefdesparen, waarna 's ochtends de ware identiteiten aan het licht komen. Deze liefdeskomedie inspireerde zich op DE GLIMLACH VAN EEN ZOMERNACHT, LA REGLE DU JEU en de Franse theatertraditie en combineert hun elegantie met eigentijds cynisme die de film bij de première hoogst gewaagd deed lijken. Nu is het een intelligente marivaudage die acteurs en actrices aan het begin van hun carrière dankbare kansen bood.

Bal de nuit

1959 | Drama

Frankrijk 1959. Drama van Maurice Cloche. Met o.a. Pascale Audret, Claude Titre, Sophie Daumier, Bernadette Lafont en Jany Clair.

Een meisje ontvlucht het onbegrip van haar provinciale ouders en raakt op drift in Parijs. Na een mislukte verzoening loopt ze weer weg en raakt betrokken bij een overval waaraan ze niet medeplichtig was. Deze muffe, 'ontwortelde jeugd' smartlap is inmiddels geheel gedateerd en hypocriet-dubbelzinnig in moralisme. De film is hooguit curieus als springplank voor de jeugdige rolbezetting.

Le beau Serge

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Gérard Blain, Jean-Claude Brialy, Michèle Méritz, Bernadette Lafont en Claude Cerval.

Na jaren afwezigheid keert François (Brialy) weer terug in zijn geboorteplaats. Het is er niet gezelliger geworden. Met name zijn jeugdvriend Serge (Blain) is er slecht aan toe, na een persoonlijke tragedie en een daaruit voortkomend drankprobleem. Regisseur Chabrol debuteerde met deze film, na lange tijd met Éric Rohmer, François Truffaut en Jean-Luc Godard op de redactie van filmtijdschrift Les Cahiers du Cinéma te hebben gefilosofeerd over filmtheorie. Le beau Serge wordt wel gezien als de eerste film uit de nouvelle vague, die iets later meesterwerken als Truffauts Les Quatre Cents Coups en Godards À bout de souffle zou opleveren.

Les mistons

1957 | Drama

Frankrijk 1957. Drama van François Truffaut. Met o.a. Bernadette Lafont, Gérard Blain en Les Mistons.

Deze korte film wordt beschouwd als het debuut van Truffaut. De film was omstreden, want hij is onorthodox (lees: origineel) en veel te vrij van geest (lees: erotische geladen) voor zijn tijd, maar wie het oeuvre van Truffaut wil bestuderen moet dit werk kennen. Mistons is provencaals voor pesterige pubers; van een van hen (het zijn er vijf) vrijt een opgeschoten zus met een jongeman, die niet uit hun kringen komt. De rotzakken kwellen hem net zolang totdat hij van een berg afstort en omkomt. Dan sturen de plaaggeesten de zus een gore ansichtkaart. Sommige cinefiele vorsers menen, dat hiermede de Antoine Doinel-cyclus begint. Wordt soms op de tv vertoond met (helaas) een bekorting van bijna 6m. Naar een novelle van Maurice Pons.

Tango mambo et cha-cha-cha

-1 |

. Françoise Decaux-Thomelet. Met o.a. Marcel Maréchal en Bernadette Lafont.

Deze korte film wordt beschouwd als het debuut van Truffaut. De film was omstreden, want hij is onorthodox (lees: origineel) en veel te vrij van geest (lees: erotische geladen) voor zijn tijd, maar wie het oeuvre van Truffaut wil bestuderen moet dit werk kennen. Mistons is provencaals voor pesterige pubers; van een van hen (het zijn er vijf) vrijt een opgeschoten zus met een jongeman, die niet uit hun kringen komt. De rotzakken kwellen hem net zolang totdat hij van een berg afstort en omkomt. Dan sturen de plaaggeesten de zus een gore ansichtkaart. Sommige cinefiele vorsers menen, dat hiermede de Antoine Doinel-cyclus begint. Wordt soms op de tv vertoond met (helaas) een bekorting van bijna 6m. Naar een novelle van Maurice Pons.