Florence Guérin (1965): cast.
Er zijn 21 films gevonden.

Paul et ses femmes

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Élisabeth Rappeneau. Met o.a. Wladimir Yordanoff, Barbara Schulz, Bernadette Lafont, Elsa Kikoïne en Florence Guérin.

Nadat vijftiger Paul Girard (Yordanoff) is ontkomen aan een dodelijk auto-ongeval vraagt hij zich af welke vrouwen in zijn leven iets betekenden. En heeft hij voor hen iets betekend? Niet onaardige Franse Broken Flowers voert vooral langs palet leuke actrices. Connaisseurs van genre-obscura herkennen twee opvallende namen: Elsa Kikoïne, dochter van pornofilmer Gérard Kikoïne, en Florence Guérin. Laatstgenoemde poseerde tijdens haar eroticapiekjaren onder meer voor Lui en speelde in de stripverfilming Le déclic. In 1998 verloor ze haar zoontje bij een auto-ongeluk.

Taggart: Violent Delights

1992 | Mysterie

Verenigd Koninkrijk 1992. Mysterie van Alan Macmillan. Met o.a. Mark McManus, James Macpherson, Iain Anders, Robert Robertson en Blythe Duff.

In een uitgebrand autowrak wordt een verkoold lijk gevonden. Taggart onderzoekt de zaak, waarbij hij in contact komt met een sexy Franse lerares en een drukke begrafenisondernemer. Een bijzonder duistere, perverse mysterie voor de Schotse detective.

Cattive ragazze

1992 | Komedie

Italië 1992. Komedie van Marina Ripa Di Meana. Met o.a. Eva Grimaldi, Florence Guérin, Burt Young, Debbie Lee Carrington en Brando Giorgi.

Feministische situatiekomedie over een ontsnapping, hartstocht, moordenaars en dieven. Centraal staat het feministische duel tussen twee besluitvaardige en gewetenloze types, die er alles voor doen om datgene wat ze willen ook te krijgen. In het onderhavige geval is dat een mannelijke stripper, die als gelukwens naar de verjaardag van een harde en ijskoude vrouw wordt gestuurd om haar in vuur en vlam te zetten. De film is erg verwarrend en chaotisch, maar soms ook grappig. De regie van debutant Meana is matig.

Rendez-vous à Budapest

1991 | Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1991. Thriller van Paolo Poeti. Met o.a. Florence Guérin, Pierre Santini en Andrea Prodan.

Een man in Triëst zet zijn kleindochter af bij het station, op de plaats die hij met haar moeder heeft afgesproken. Alvorens weg te gaan geeft hij haar een lappenpop. Waarom zijn er politieversperringen op het station? Wanneer de trein rijdt, constateert het meisje dat het hart van haar pop klopt. Maar plotseling niet meer, en haar moeder beseft op het laatste moment dat om een bom gaat. De spanning is uiteraard opgebouwd rondom de vraag of deze man echt een terrorist is. Schemerige sfeer en moeilijk te doorgronden personages. Doet enigszins denken aan THE THIRD MAN van Carol Reed. Dezelfde barokke stijl, zij het minder goed uitgewerkt, en acteurs die niet te vergelijken zijn met Orson Welles. Maar het blijft tot op het laatste moment spannend, en het scenario zit degelijk in elkaar.

Viaggio d'amore

1990 | Drama, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1990. Drama van Ottavio Fabri. Met o.a. Lea Massari, Omar Sharif, Florence Guérin en Stefan Bonet.

Een film met prachtige opnamen en twee grandioze spelers. Dit gevoelige verhaal over een ouder echtpaar die hun droom, een lange reis naar zee, verwezenlijken is gebaseerd op een gedicht van Tonio Guerra, die zelf het script voor de film schreef. Bijzonder smaakvol verfilmd is de vurige liefdesscene tussen Guerin en Bonet. Het spel staat op hoog peil.

Sotto il vestito niente II

1988 | Erotiek, Mysterie, Thriller

Italië​/​​Verenigde Staten 1988. Erotiek van Dario Piana en Dario Piana. Met o.a. François-Eric Gendron, Florence Guérin, Giovanni Tamberi, Randi Ingerman en Helena Jesus.

Evenals in SOTTO IL VESTITO NIENTE vallen er doden in de modewereld. Het wapen is een vreemd mes. Het heeft veel weg van een lange reclamespot: weelderige sets, hoog tempo en flitsend gemonteerd. Beter dan de eerste film. Scenario van regisseur Piana, Claudio Mancini en Achille Manzotti. Camerawerk van Alan Jones.

Les prédateurs de la nuit

1988 | Mysterie, Horror

Frankrijk 1988. Mysterie van Jesús Franco. Met o.a. Helmut Berger, Brigitte Lahaie, Telly Savalas, Christopher Mitchum en Stéphane Audran.

In de kliniek van een arts die zich gespecialiseerd heeft in verjongingskuren, vindt handel plaats in organen van jonge meisjes. Franco heeft de pornofilm achter zich gelaten en keert terug naar zijn oorspronkelijke terrein, de perverse, sadistische film. Kortom, hij maakt goede sier met oude trucs. Deze film is technisch heel goed en hij weet een beklemmende sfeer op te roepen. Heeft veel weg van LES YEUX SANS VISAGE van Georges Franju.

Faceless

1988 | Thriller, Horror

Verenigde Staten 1988. Thriller van Jesús Franco. Met o.a. Helmut Berger, Telly Savalas, Christopher Mitchum, Caroline Munro en Anton Diffring.

Berger runt een privékliniek waar hij als chirurg rijke oude vrouwen in mooie jongere vrouwen verandert. Met de hulp van een ex-nazi chirurg worden hiervoor echter jonge meisjes met een gave huid ontvoerd. Genietbare exploitation die geen echt camp wordt omdat te veel in genreclichés wordt vervallen. Met als hoogtepunten een injectienaald door een oog, een schaar door de keel, boor door het voorhoofd, een ontveld hoofd decapiteren met een kettingzaag en het zorgvuldig scalperen van het aangezicht.

Scuola di ladri, seconda parte

1987 | Komedie

Italië 1987. Komedie van Neri Parenti. Met o.a. Paolo Villaggio, Massimo Boldi, Enrico Maria Salerno en Florence Guérin.

Het eerste deel moet slecht zijn afgelopen voor de twee onhandige boeven, want het vervolg begint met hun vrijlating uit een gevangenis en een inrichting. Ze vormen snel weer een bende met een oom en een knap meisje dat beweert de dochter van hun ex- maat te zijn. De sukkels doen het vuile werk, terwijl de oom en de jongedame de buit inpikken. De komieken zijn niet slecht, het is alleen jammer dat de fraaie Guerin voortdurend naakt moet opdraven. Laura Toscano, Franco Marotta en de regisseur schreven het scenario naar een idee van Castellano en Pipolo. Alessandro d'Eva deed het camerawerk.

Profumo

1987 | Erotiek, Thriller

Italië 1987. Erotiek van Giuliana Gamba. Met o.a. Florence Guérin, Luciano Bartoli, Robert Egon Spechtenhauser en Giuliano Sestili.

Een ingenieur betrekt zijn vrouw in erotische fantasieën en morbide spelletjes, die steeds gevaarlijker worden. Uiterlijk lijken ze echter een keurig echtpaar. Op een gegeven moment wil de vrouw een einde maken aan de situatie. Ze huurt een huis aan zee, ontmoet daar een jongen en krijgt een verhouding met hem. Hun relatie ontaardt echter naarmate haar onbewuste perversiteit aan de oppervlakte komt. Verbitterd vermoordt ze haar man. Opwindende erotische scènes, maar de technische kwaliteiten van de film en het acteren zijn beneden peil.

Monte Carlo - Gran Casinò

1987 | Komedie

Italië 1987. Komedie van Carlo Vanzina. Met o.a. Massimo Boldi, Christian De Sica, Ezio Greggio, Paolo Rossi en Florence Guérin.

Een dwaas verhaal dat zich afspeelt in Monte Carlo, over een groep Italianen die een boel geld hebben verloren in het casino. Om in leven te blijven fungeert de één als escorte voor een rijke, eenzame oude dame, terwijl de ander een oplichter te slim af moet zijn. Een schreeuwerige, slechte film. Geen kwaliteit, flauwe grappen, slecht scenario en vreselijke regie.

La Bonne

1987 | Drama, Erotiek

Frankrijk​/​​Italië 1987. Drama van Salvatore Sampieri. Met o.a. Florence Guérin, Katrine Michelsen, Cyrus Elias, Benito Artesi en Ida Eccher.

Deze eenvoudige film beschrijft de moderne lesbische relatie tussen een vrouw zonder bezigheden en haar dienstmeisje. Die moet uiteindelijk plaats maken voor een mannelijke rivaal, die haar overigens zwanger gemaakt zou hebben. Wat hier de aandacht vasthoudt is vooral de scherpe en subtiele schets van de verstoorde verhoudingen die de twee vrouwen onderhouden. Heel jammer is echter dat er flink in deze film - die totaal niet pornografisch is - is gesneden.

L'attrazione

1987 | Erotiek

Italië 1987. Erotiek van Mario Gariazzo. Met o.a. Florence Guérin, Marino Masé, Martine Brochard, Ann Margarete Hughes en Stefano Sabelli.

Deze film vermengt het edele schaakspel met als erotiek verpakte seks. Fotografe Guerin gaat plaatjes schieten voor een mannenblad in de chique villa van haar ex, Mas[KA1]e. Ze worden weer opnieuw tot elkaar aangetrokken (zie de titel) en drijft Masé's vriendin Brochard op het randje van zelfmoord; gelukkig biedt toegesnelde dokter Sabelli redding in meer dan één opzicht. Gariazzo regisseerde deze prent, die weinig om het lijf heeft, onder het pseudoniem Roy Garrett.

D'Annunzio

1987 | Biografie, Drama, Erotiek

Italië 1987. Biografie van Sergio Nasca. Met o.a. Stefania Sandrelli, Robert Powell, Teresa Ann Savoy, Sonia Petrovna en Florence Guérin.

Film over de rond de eeuwwisseling levende romanschrijver en dichter Gabriele D'Annunzio, met het accent op zijn eerste vijf succesjaren. In deze periode was hij twee maal getrouwd en had hij één diepgaande verhouding. Een serieuze film, ondanks de talrijke seksscènes en fraai ogende actrices. Een kwaliteitsproduktie, hoewel Powell niet de juiste keus is voor de hoofdrol en de film slecht nasynchroniseerd is.

Terreur nocturne

1986 | Horror, Erotiek

Frankrijk 1986. Horror van Claude Mulot. Met o.a. Florence Guérin, Alexandre Sterling, Natacha Delange, Brigitte Lahaie en Francis Lemmonier.

Catherine, die een ziekelijke fantasie heeft, beleeft verschrikkelijke dingen rond een serie moorden die op het oog ongegrond zijn. Waar houdt haar fantasie op en waar begint de werkelijkheid? Het antwoord is onbelangrijk als je kijkt naar de onwaarschijnlijkheid van dit produkt van een scenario- dialogenschrijver die na het veelbelovende debuut LA ROSE ECORCHEE is weggezonken in fantastisch-erotische supermarktrommel.

La Peau de l'Ours

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Jean Jabely. Met o.a. Florence Guérin, Laurence Dourlens, Jean-Paul Massoneau en Michel Saga.

Jean Jabely, geboren in 1921, heeft naam gemaakt in de animatiefilm (MISS SHUMWAY JETTE UN SORT). Waarom hij dit genre heeft verlaten voor een onbeduidende speelfilm is onduidelijk. Het gaat over een nogal lomp type dat incognito rondhangt in een wintersportplaats en aldoor van adres moet veranderen. Aan de zwakke inhoud kunnen we ook nog een onhandige mise-en-scène en een onduidelijke regie van de acteurs toevoegen. Blijft over goed camerawerk.

Gros Dégueulasse

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Bruno Zincone. Met o.a. Maurice Risch, Valérie Mairesse, Martin Lamotte, Jackie Serdou en France Dougnac.

Vrije bewerking van het door tekenaar Reiser vlak voor zijn dood gecreëerde personage; een zeer slechte bewerking van een stripverhaal. De scherpe, wrede, agressieve, wanhopige en menslievende wereld van Reiser is geniaal en kán getoond gemaakt worden aan het filmpubliek waarbij echte personages gebruikt kunnen worden. Maar de producent heeft volstaan met het monteren van de afdrukken van het stripverhalenalbum zonder de dialogen te bewerken. Het resultaat is een complete mislukking.

Le Déclic

1984 | Erotiek

Frankrijk 1984. Erotiek van Jean-Louis Richard. Met o.a. Florence Guérin, Bernard Kuby, Jasmine Maimone, Lisa Marks en Crofton Hardester.

Bewerking van het gelijknamige stripalbum van Milo Manara. Het album (uitgegeven bij Albin Michel in Parijs) is een succes op het gebied van erotiek, verdorvenheid en satire. De film, daarentegen, behoudt totaal niet de kwaliteiten van het origineel. De karaktertypes verliezen hun mysterieuze aard en bovendien behoort men geen lange film te maken met als basis slechts [KA1]e[KA1]en idee zoals dat hier het geval is. Het gevolg is dat er een aaneenschakeling van overbodige toeristische en pittoreske beelden voorbij flitst (waarom men het verhaal in Louisiana plaats heeft laten vinden in plaats van in de Alpen is een raadsel). Tenslotte blijkt het album veel gewaagder en de film zwakker alleen om niet gerangschikt te hoeven worden onder de categorie X. Alweer een mislukking zoals dat telkens weer het geval is wanneer men figuren uit stripverhalen in levende lijve presenteert.

Le Declic

1984 | Erotiek

Frankrijk 1984. Erotiek van Jean-Louis Richard. Met o.a. Bernie Kuby, Florence Guérin en Jean-Pierre Kalfon.

Bewerking van het gelijknamige stripalbum van Milo Manara. Het album (uitgegeven bij Albin Michel in Parijs) is een succes op het gebied van erotiek, verdorvenheid en satire. De film, daarentegen, behoudt totaal niet de kwaliteiten van het origineel. De karaktertypes verliezen hun mysterieuze aard en bovendien behoort men geen lange film te maken met als basis slechts [KA1]e[KA1]en idee zoals dat hier het geval is. Het gevolg is dat er een aaneenschakeling van overbodige toeristische en pittoreske beelden voorbij flitst (waarom men het verhaal in Louisiana plaats heeft laten vinden in plaats van in de Alpen is een raadsel). Tenslotte blijkt het album veel gewaagder en de film zwakker alleen om niet gerangschikt te hoeven worden onder de categorie X. Alweer een mislukking zoals dat telkens weer het geval is wanneer men figuren uit stripverhalen in levende lijve presenteert.

La Jeune fille et l'enfer

1984 | Erotiek

Frankrijk​/​​Spanje 1984. Erotiek van François Mimet. Met o.a. Florence Guérin, Philippe Etesse en Assumpta Serna.

Moe geworden van het lezen van de door haar strenge ouders toegestane boeken, vraagt de jonge Marthe Pierre, een vriend van de vriend van haar moeder, `haar alles te leren`. Zij brengt de lessen in praktijk met een vriend van haar eigen leeftijd, na ingewijd te zijn door Pierre. Het uitgangspunt, een soort inwijdingsritueel, was interessant. Scenario en dialogen stellen echter niets voor (de schuld van Jean-Claude Carrière die blijkbaar erg moe was), het spel is moeizaam en het resultaat is een hoogst banale film.

Le bourreau des cœurs

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Christian Gion. Met o.a. Aldo Maccione, Anna-Maria Rizzoli, Jean Parédès, Jean-Claude Levis en Jole Silvani.

Rokkenjager Maccione heeft altijd al een beroemd acteur willen worden. Verder dan figurantenrolletjes heeft hij het echter nooit gebracht. Op een dag krijgt hij zijn kans als, stand-in voor een grillige, norse hoofdrolspeler. Met zijn natuurlijke charme wint hij de sympathie van de producer, die hem het produktiekapitaal toevertrouwt. Enkele kruimeldieven zijn echter uit op het geld. Oubollige, domme komedie die aan bloedarmoede lijdt. Op de mimiek van Maccione ben je vlug uitgekeken en meer heeft dit geval niet te bieden. Het werd bovendien nog amateuristisch gemaakt ook, terwijl je elke grap een half uur van te voren al ziet aankomen. Het weinig ter zake doende scenario werd geschreven door regisseur Gion, die betere dagen gekend heeft. Achter de camera stond Lionel Legros.