Jean-Jacques Grünenwald (1911-1982): muziek.
Er zijn 15 films gevonden.

S.O.S. Noronha

1956 | Avonturenfilm, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1956. Avonturenfilm van Georges Rouquier. Met o.a. Jean Marais, Vanja Orico, Daniel Ivernel, Yves Massard en José Lewgoy.

Een Frans radiostation op een Braziliaans eiland dat de vrachtluchtvaart moet controleren wordt bezet door muiters van een strafkamp. De gegijzelden proberen hun werk toch voort te zetten. Met deze opmerkelijk gefotografeerde reconstructie van ware gebeurtenissen brengt de onderschatte regisseur Rouquier een ode aan loyaliteit en plichtsbesef, zonder in naïviteit te vervallen. De film werd overigens op Corsica opgenomen met uit Brazilië geïmporteerde acteurs. Marais is soberder dan gewoonlijk.

Les aventures d'Arsène Lupin

1956 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1956. Komedie van Jacques Becker. Met o.a. Robert Lamoureux, Liselotte Pulver, O.E. Hasse, Sandra Milo en Georges Chamarat.

Arsène Lupin heeft onder verschillende pseudoniemen relaties bij de overheid en weet bij juwelen- en kunstdiefstallen steeds vrijuit te gaan. Een Duitse barones heeft zijn identiteit doorzien en weet hem in opdracht van de Kaiser naar Duitsland te lokken. De verzorgde en elegante misdaadkomedie is onder Beckers gemiddelde niveau, maar niettemin voorbeeldig voor het genre. Vooral verrukkelijk acteren van Pulver en Hasse als barones en keizer. De regisseur bewerkte samen met Albert Simonin het werk van Maurice Blanc tot scenario, en het camerawerk deed Edmond Sechan.

L'homme aux clefs d'or

1956 | Drama, Komedie

Frankrijk 1956. Drama van Léo Joannon. Met o.a. Pierre Fresnay, Annie Girardot, Grégoire Aslain, Gil Vidal en Jean Rigaux.

Wraak van scholieren op een idealistische leraar die hen op het rechte pad probeert te brengen, leidt tot zijn ontslag, zodat hij een baantje als hotelportier in Monte Carlo moet aannemen waar de leerlingen een diefstal voorbereiden. De film steunt bijna geheel op de moraliserende dialogen die zo irritant gaan werken dat de sympathie van de toeschouwer zich tegen de oude idealist keert en voor de jeugdige criminelen doet kiezen. Goed bedoeld maar bedroevend uitgewerkt. Het scenario is van Léo Joannon en Roland Laudenbach.

Le Défroqué

1953 | Drama

Frankrijk 1953. Drama van Léo Joannon. Met o.a. Pierre Fresnay, Pierre Trabaud, Nicole Stéphane, Léo Joannon en Marcelle Géniat.

Afvallige priester is verbeten atheïst die zich in krijgsgevangenschap onderscheidt door morele moed. Jonge medegevangene wil na de bevrijding zelf priester worden en probeert atheïst te bekeren. Film was bij première aandachttrekkend en veelgeprezen discussiestuk, komt nu over als soms melodramatisch.

Les Amants de Tolède

1952 | Drama, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1952. Drama van Henri Decoin. Met o.a. Alida Valli, Pedro Armendáriz, Gérard Landry, Françoise Arnoul en Marisa de Leza.

In 1825 wordt in Toledo een lid van een verzetsgroep tegen een wrede politiedictator gearresteerd. Zijn verloofde gaat bij de dictator pleiten en kan zijn vrijlating bewerkstelligen op voorwaarde dat ze met de tiran trouwt. Het verhaal van Stendhal Le coffre et le revenant werd in de filmbewerking een zorgvuldig, maar emotieloos prentenboek, ondanks de dramatiek van de situaties en de inzet van Valli.

La vérité sur Bébé Donge

1952 | Drama, Thriller

Frankrijk 1952. Drama van Henri Decoin. Met o.a. Danielle Darrieux, Jean Gabin, Jacques Castelot en Daniel Lecourtois.

In een ziekenhuis balanceert de rijke industrieel François (Gabin) op het randje van de dood. Iets verkeerds gegeten, denkt men. Maar in werkelijkheid probeert zijn mooie jonge vrouw Bébé (Darrieux) hem te vergiftigen. Tijdens zijn doodsstrijd zien we in flashback hoe tien jaar eerder hun huwelijk begon, waarin hij haar niet de aandacht schonk die ze wilde, terwijl hij er ook nog minnaressen op na hield. Sterk, melancholiek drama van Decoin, gebaseerd op een roman van Simenon. Gabin en Darrieux zijn uitstekend.

Le Journal d'un curé de campagne

1951 | Drama

Frankrijk 1951. Drama van Robert Bresson. Met o.a. Claude Laydu, Nicole Maurey, Nicole Ladmiral, Marie-Monique Arxell en Jean Riveyre.

Een jonge priester met een zwakke gezondheid ontmoet als dorpspastoor in Noord-Frankrijk in zijn parochie slechts wantrouwen en tegenstand. Zijn idealistische bemoeienissen met het wel en wee van een aristocratenfamilie hebben onbedoeld tragische gevolgen, waardoor hij in een geloofscrisis raakt. Zijn ziekelijkheid, die met minachting als aanstellerij wordt bestempeld, blijkt kanker te zijn. De film gebruikt de tekst van de roman van Georges Bernanos voor de innerlijke monoloog van de priester bij de gedetailleerde beelden van ingetogen dramatiek. De ascetische aanpak resulteert niettemin in grote innerlijke spanning en [KA1]e[KA1]en van Bressons beste films (de laatste die hij maakte met beroepsacteurs).

Edouard et Caroline

1950 | Komedie

Frankrijk 1950. Komedie van Jacques Becker. Met o.a. Anne Vernon, Daniel Gélin, Jacques François, Elina Labourdette en Jean Galland.

Een getrouwde, werkeloze musicus moet bij cultuursnobs een huisconcert geven dat belangrijk kan zijn voor zijn carrière. Zenuwen over avondkleding leiden tot ruzie met zijn vrouw en zelfs een echtscheiding is niet van de lucht. Opnieuw is een uiterst simpel verhaal voor Becker niet meer dan aanleiding voor een innige observatie van het huwelijk en een satirische benadering van milieus. De film behoudt zijn charme zonder dat deze gedateerd is.

Docteur Laënnec

1948 | Biografie

Frankrijk 1948. Biografie van Maurice Cloche. Met o.a. Pierre Blanchar, Jany Holt, Mireille Perrey, Saturnin Fabre en Jeannine Viennot.

De strijd van een Parijse arts tegen de onmogelijkheid om longziekten te diagnostiseren resulteert in zijn uitvinding van de stethoscoop. De medische stand reageert op zijn methodes met argwanend onbegrip, tot hij zelf geveld wordt door de ziekte die hij probeerde te bestrijden. Op het saaie af, sobere filmbiografie, die niet overtuigender wordt door het opgelegd nobele acteren van Pierre Blanchar.

Dernier refuge

1947 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1947. Misdaad van Marc Maurette. Met o.a. Giselle Pascal, Mila Par ély, Raymond Rouleau, Félicien Tramel en Noël Roquevert.

Een nogal onbeduidende verfilming van Le Locataire van Georges Simenon. Deze auteur heeft nooit veel geluk gehad met verfilmingen en deze rolprent is geen uitzondering, daar een persoonlijke stijl geheel en al ontbreekt. Toch is de film het bekijken waard en dat dan dankzij het goede acteren, het goede scenario, het goede camerawerk van Léonce-Henry Burel en niet in de laatste plaats de mooie decors van Jacques Colombier. Debuut van De Funès.

Antoine et Antoinette

1947 | Komedie, Drama

Frankrijk 1947. Komedie van Jacques Becker. Met o.a. Roger Pigaut, Claire Mafféi, Noël Roquevert, Annette Poivre en Gaston Modot.

Kleurrijke evocatie in zwart-wit van het naoorlogs Parijs der gewone mensen, in de vorm van een naturalistische romantische komedie. Waarin meesterfilmer Becker (1906-1960) de alledag volgt van de gelukkige geliefden Antoine, een drukkerijarbeider, en Antoinette, die de fotocabine bedient in de Champs-Élysées-Prisunic. Een winnend loterijbiljet veroorzaakt deining, een slijmerige kruidenier die het op ‘Nette voorzien heeft, krijgt z’n vet. Prachtige milieuschildering vol bijrolpareltjes, daaronder twee van een jonge Louis de Funès. Innemende hoofdrollen van Pigaut en Mafféi, sappige dialogen, joyeuze slotscène, kortom: Franse filmpoëzie die het leven viert. Palme d’Or 1947.

Monsieur Vincent

1946 | Historische film, Drama

Frankrijk 1946. Historische film van Maurice Cloche. Met o.a. Pierre Fresnay, Jean Carmet, Aimé Clariond, Jean Debucourt en Lise Delamare.

Een pastoor wordt aalmoezenier aan het hof, maar blijft alle aandacht geven aan zieken, vondelingen en andere misdeelden en geeft daar zijn leven en gezondheid aan. De eertijds beroemde film onderscheidde zich door een niet al te zalvend godsdienstig betoog, maar is nu ondanks de verzorgde vormgeving en het toegewijd acteren toch gedateerd, ook omdat de grime waarmee de personages geleidelijk aan ouder worden gemaakt nogal doorzichtig is. Niettemin behouden aantal een scènes hun overtuigingskracht.

Falbalas

1945 | Drama

Frankrijk 1945. Drama van Jacques Becker. Met o.a. Raymond Rouleau, Micheline Presle, Jean Chevrier, Gabrielle Dorziat en Jeanne Fusier-Gir.

Klassiek melodrama in prachtige noir-stijl van regisseur Becker (Casque d'Or), voormalig assistent van grootmeester Jean Renoir, die voor even zijn geliefde arbeidersmilieu inruilde voor de intriges van de Parijse modewereld. Antiheld van het verhaal is Philippe Clarence (Rouleau), de Don Juan van de Franse haute couture, voor wie zelfs de verloofde van een goede vriend en collega geen verboden terrein is. Maar juist die toekomstige bruid, Micheline, brengt het hoofd van de normaal zo berekenende modeontwerper volledig op hol, en drijft hem uiteindelijk tot waanzin.

Les dames du Bois de Boulogne

1944 | Drama, Romantiek, Experimenteel

Frankrijk 1944. Drama van Robert Bresson. Met o.a. Paul Bernard, Elina Labourdette, Lucienne Bogaert, Jean Marchat en María Casares.

Een vrouw wreekt zich op haar minnaar vanwege zijn onverschilligheid door hem te manoeuvreren in een romance met een meisje dat wordt geprostitueerd door haar berooide moeder. Onmiddellijk na de bruiloft vertelt ze hem de waarheid. De romanstof uit Jacques le fataliste van Diderot kreeg van Bresson een trage, ascetische filmvorm, maar omdat hij met uitstekende beroepsacteurs werkte, was de uitwerking van de film emotioneler dan veel van zijn latere werk. Jean Cocteau schreef de dialoog.

Les Anges du péché

1944 | Drama

Frankrijk 1944. Drama van Robert Bresson. Met o.a. Renée Faure, Jany Holt, Mila Parély, Sylvie en Marie-Hélène Dasté.

Geëxalteerde jonge vrouw treedt in Dominicaner klooster in en probeert onmiddellijk bekeerlingen te maken, ook in vrouwengevangenis. Ontslagen gevangene zoekt inderdaad toevlucht in klooster, maar haar verzet tegen de jonge non heeft ontslag tot gevolg. Uiteindelijk legt ook zij haar gelofte af en wordt ook de nu minder geëxalteerde non opnieuw in de orde opgenomen. Debuut van Bresson heeft al strenge ascetische stijl van latere werk, maar literaire dialoog van Jean Giraudoux en spel van actrices verzetten zich tegen deze benadering met opmerkelijke spanning als resultaat.