Robert Guédiguian

Acteur	VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1990	Jofroi de la Maussan

Un triomphe

2021 | Komedie, Drama

Frankrijk 2021. Komedie van Emmanuel Courcol. Met o.a. Kad Merad, Marina Hands, Laurent Stocker, David Ayala en Lamine Cissokho.

Om toch maar rond te kunnen komen, stemt worstelend acteur Étienne ermee in om een theaterworkshop in een gevangenis te geven. Verrast door het daar aanwezige acteertalent besluit hij om samen met zijn bonte groep gedetineerden Samuel Beckett’s beroemde toneelstuk ‘Wachten op Godot’ op de planken brengen.

Qui m'aime me suive!

2019 | Komedie, Drama

Frankrijk 2019. Komedie van José Alcala. Met o.a. Daniel Auteuil, Catherine Frot, Bernard Le Coq, Solam Dejean-Lacréole en Vanessa Paric.

Wanneer Gilbert na 35 jaar huwelijk verlaten wordt door zijn echtgenote Simone, ontdekt hij dat ze een minnaar heeft. Hij zet alles op alles om haar voor zich terug te winnen.

La Villa

2017 | Drama

Frankrijk 2017. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darroussin, Gérard Meylan, Jacques Boudet en Anaïs Demoustier.

In een dorpje aan de kust bij Marseille komen een aantal broers en zussen sinds jaren weer samen met hun ernstig zieke vader. Tijdens hun rendez-vous komen herinneringen bovendrijven, maar moet er ook plaats gemaakt worden voor verandering.

Une histoire de fou

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Grégoire Leprince-Ringuet, Ariane Ascaride en Simon Abkarian.

Aram (Shahidi), een jongeman uit Marseille van Armeense afkomst, pleegt in Parijs een aanslag op een Turkse diplomaat. Bij die gebeurtenis raakt een voorbijganger op de fiets, Gilles (Leprince-Ringuet) ernstig gewond. Regisseur Guédiguian vermengt een terugblik op de Armeense genocide met de strijd, in de jaren tachtig, van een nieuwe generatie nazaten die dat onrecht aan de kaak wil stellen. Iets dik aangezet, hoewel goed bedoeld drama fascineert door de band die schoorvoetend ontstaat tussen de gewonde Gilles en de moeder van de dader.

My Sweet Pepper Land

2013 | Drama

Irak/Duitsland/Frankrijk 2013. Drama van Hiner Saleem. Met o.a. Korkmaz Arslan, Golshifteh Farahani, Tarik Akreyî, Mir Murad Bedirxan en Feyyaz Duman.

Het leven van de rusteloze ziel begint aan de einder. Zo luidt de romantiek van de aloude Amerikaanse western. In My Sweet Pepper Land versmelt Irakees-Koerdische filmmaker Hiner Saleem de intrinsieke westerncharme met de wederopbouw van Iraaks Koerdistan na het schrikbewind van Saddam Hoessein. De iconische new sheriff in town is een noeste bonk met dromen over democratie. Zijn zwak is een lerares, een lieftallige vrouw die zich fier staande houdt in een zee van testosteron. En dan is er de warlord, de outlaw die de sheriff het vuur aan de schenen legt. Buitengewoon kundig.

Les déferlantes

2013 | Drama

Frankrijk 2013. Drama van Éléonore Faucher. Met o.a. Sylvie Testud, Bruno Todeschini en Daniel Duval.

Na Brodeuses en Gamines (naar het autobiografische boek van Sylvie Testud) continueert Faucher het thema getroebleerde vrouwen en werkt opnieuw met Testud. Zij vertolkt de ornithologe Louise, die naar het afgelegen La Hague in Noord-Frankrijk is gekomen om na de dood van haar geliefde alleen te zijn. Niettemin kruist de zwijgzame jonge vrouw het pad van een arts met een verleden, een oude dame en een vuurtorenwachter. Indringende, sterk geacteerde adaptatie van de bekroonde rouwverwerkingsroman van deeltijd-lerares Claudie Gallay. Cameravrouw Faucher liet de (fraaie) fotografie over aan Pierric Gantelmi d'Ille.

Les neiges du Kilimandjaro

2011 |

Frankrijk 2011. Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darroussin en Gérard Meylan.

Het leven van havenwerker en vakbondsman Michel (Darroussin), een man die oprecht gelooft in rechtvaardigheid, komt op z'n kop te staan nadat hij samen met zijn vrouw Marie-Claire (Ascaride) met geweld wordt beroofd in zijn eigen huis in Marseille. De vijftigers, al lang gelukkig getrouwd, worden gedwongen een aantal van hun opvattingen te herzien. Mooi geacteerd (Guédiguians vaste hoofdrolspeelster Ascaride kreeg een Césarnominatie voor haar rol) drama over idealisme is misschien een tikje zelfingenomen. Guédiguian maakte eerder onder meer Marius et Jeannette.

La vie en miettes

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Denis Malleval. Met o.a. Bruno Debrandt, Marie Denarnaud, Audrey Fleurot, Christian Rauth en Christiane Conil.

Ze cultiveren al een rammelrelatie, versgehuwden Jonathan en Lucie. Jo torst een rugzakje uit zijn jeugd, ietwat instabiele Lu knijpt er soms tussenuit. Dan wordt - dzjing! - zijn verrassende erfenis overschaduwd door - boem! - haar plotsklapse ongeluk. In het hospitaalbed treft Jonathan echter niet Lucie aan, maar Clara. Wie? Welkom in de spookselscarrousel van de legendarische noirschrijverstandem Boileau-Narcejac (onder de romanadaptaties zijn Les diaboliques en Vertigo). Psychothrillers liggen televeelfilmer Malleval wel, waarvan akte. Hoofddecor was Marseille, coproducent ter plaatse Robert Guédiguian.

Les amants naufragés

2010 | Thriller

Frankrijk 2010. Thriller van Jean-Christophe Delpias. Met o.a. Robinson Stévenin, Simon Abkarian, Jennifer Decker, Horatiu Malaele en Benoît Soles.

Haantjesjaloezie verteert voormalig automonteur Stan. Geobsedeerd door de gedachte dat zijn mooie, door mannen aanbeden vrouw Mathilde een minnaar heeft, is de schrijver met faalangst vastbesloten om zijn veronderstelde rivaal te vermoorden. Alleen moet hij nog even diens identiteit uitvissen. Paranoia alom in deze voor televisie op - jawel - 35mm-film gedraaide, geactualiseerde romanadaptatie naar de ijzige Boileau-Narcejac-psychothriller Les veufs uit 1970. Stévenin heeft zowel het robuuste spel als de beeldhouwkop geërfd van acterende vader Jean-François. Geproduceerd door Robert Guédiguians Agat Films, gedraaid in en om Marseille.

Gamines

2009 | Drama

Frankrijk 2009. Drama van Éléonore Faucher. Met o.a. Sylvie Testud, Amira Casar, Jean-Pierre Martins, Lubna Azabal en Sophie Guillemin.

Dertiger en actrice Sybille (Testud) heeft als enige van drie zussen blonde haren. Dezelfde kleur als haar vader, de grote afwezige over wie in het bijzijn van Italiaanse moeder Anna (Casar) nooit gesproken mag worden op straffe van een woede-uitbarsting. Bij Sybilles terugkeer naar haar geboortestad Lyon kruist ze onverwacht de schim die ze slechts kent van een oude foto. Fijne acteursfilm naar Testuds derde, autobiografische boek. Dankbaarste rollen zijn voor Casar als zelfredzame moeder, Testud zelf en Zoé Duthion, die Sybille als rebels meisje speelt.

Sous les toits de Paris

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Hiner Saleem. Met o.a. Maurice Bénichou, Mylène Demongeot en Birol Ünel.

Tijdens zijn eerste tijd in Parijs observeerde regisseur Saleem, een Koerdische immigrant, twee oude mannen die evenals hijzelf woonden in een piepkleine chambre de bonne (dienstmeisjeskamertje onder het dak). Zij vormden de inspiratie voor de bejaarde Marcel (Piccoli) en Amar (Bénichou) in dit de facto sombere en toch roerende minimalistenverhaal over twee berooide buitenstaanders. Het rudimentaire plot dient als kapstok voor een pure acteursfilm vol ouderwets politiek engagement: alledaagse situaties druipen van het venijn over de ondankbare, onzorgzame samenleving met zijn jeugdigheidsfixatie. Voor zijn memorabele karaktercompositie ontving Piccoli op het Filmfestival van Locarno 2007 een beeldje. Bijrol van Birol Ǖnel (Gegen die Wand).

Le voyage en Arménie

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Simon Abkarian en Gérard Meylan.

Tijdens zijn eerste tijd in Parijs observeerde regisseur Saleem, een Koerdische immigrant, twee oude mannen die evenals hijzelf woonden in een piepkleine chambre de bonne (dienstmeisjeskamertje onder het dak). Zij vormden de inspiratie voor de bejaarde Marcel (Piccoli) en Amar (Bénichou) in dit de facto sombere en toch roerende minimalistenverhaal over twee berooide buitenstaanders. Het rudimentaire plot dient als kapstok voor een pure acteursfilm vol ouderwets politiek engagement: alledaagse situaties druipen van het venijn over de ondankbare, onzorgzame samenleving met zijn jeugdigheidsfixatie. Voor zijn memorabele karaktercompositie ontving Piccoli op het Filmfestival van Locarno 2007 een beeldje. Bijrol van Birol Ǖnel (Gegen die Wand).

Le promeneur du Champ de Mars

2005 | Biografie, Drama

Frankrijk 2005. Biografie van Robert Guédiguian. Met o.a. Michel Bouquet, Jalil Lespert, Philippe Fretun en Anne Cantineau.

Regisseur Guédiguian, maker van sociaal-realistische arbeidersmilieukronieken die in Marseille spelen, verandert alleen ogenschijnlijk van register voor dit gedramatiseerde portret van de oude en zieke Franse president François Mitterrand. Een socialist van de oude generatie geportretteerd door een socialist van de nieuwe, veel kritische noten levert dat niet op, hoogstens wat onfortuinlijke beleidsmissers. Reddende engel in dit wel erg linksdraaiende project is veteraan-acteur Michel Bouquet, die de hoogmoedige staatsman in zijn nadagen treffend gestalte geeft en een César oogstte. Naar het boek Le dernier Mitterrand van Georges-Marc Benamou, weer gebaseerd op conversaties met Mitterrand en na diens dood gepubliceerd.

Mon père est ingénieur

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Gérard Meylan, Jean-Pierre Darroussin en Ariane Ascaride.

Regisseur Guédiguian, maker van sociaal-realistische arbeidersmilieukronieken die in Marseille spelen, verandert alleen ogenschijnlijk van register voor dit gedramatiseerde portret van de oude en zieke Franse president François Mitterrand. Een socialist van de oude generatie geportretteerd door een socialist van de nieuwe, veel kritische noten levert dat niet op, hoogstens wat onfortuinlijke beleidsmissers. Reddende engel in dit wel erg linksdraaiende project is veteraan-acteur Michel Bouquet, die de hoogmoedige staatsman in zijn nadagen treffend gestalte geeft en een César oogstte. Naar het boek Le dernier Mitterrand van Georges-Marc Benamou, weer gebaseerd op conversaties met Mitterrand en na diens dood gepubliceerd.

Les fautes d'orthographe

2004 | Komedie

Frankrijk 2004. Komedie van Jean-Jacques Zilbermann. Met o.a. Olivier Gourmet, Carole Bouquet, Damien Jouillerot en Raphaël Goldman.

De vijftienjarige Daniel heeft het moeilijk met spellen en natuurlijk met de puberteit, maar krijgt het nog zwaarder wanneer hij terechtkomt op de kostschool die wordt geleid door zijn eigen ouders. Zijn vader is het prototype van een streng schoolhoofd en om de suggestie te ontkrachten dat hij misschien wordt voorgetrokken, begint Daniel een anti-autoritair protest. Bekend gegeven met het bekende gepest, sadisme en gedoe om seks, adequaat uitgewerkt. Olivier Gourmet (Le fils) en Carole Bouquet zijn goed als de ouders, de jonge Damien Jouillerot werd met een César onderscheiden voor de meest veelbelovende acteur.

Marie-Jo et ses deux amours

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darroussin, Gérard Meylan en Julie-Marie Parmentier.

Marie-Jo is Guédiguians filmantwoord op de vraag of je van twee geliefden tegelijk en evenveel kunt houden. Zijn tragédienne uit een Marseillaanse arbeiderswijk, geweldig vertolkt door levensgezellin Ascaride, ziet zich heen en weer geslingerd tussen hondstrouwe eega Daniel (Darroussin) en intrigerende havenloods Marco (Meylan). Het volledig op het acteurstrio toegesneden melodrama blijft steeds weldadig puur: geen nevenintriges, nauwelijks stoffering. De liefde alleen doet immers al pijn genoeg. Renato Berta's fotografie maakt de zwoele mediterrane zomer welhaast voelbaar. Darroussin is op z'n sublieme subtielst als de bedrogen wederhelft die lijdzaam zwijgt.

À L'attaque !

2000 | Drama, Komedie

Frankrijk 2000. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Pierre Banderet, Frédérique Bonnal, Patrick Bonnel en Jacques Boudet.

Marie-Jo is Guédiguians filmantwoord op de vraag of je van twee geliefden tegelijk en evenveel kunt houden. Zijn tragédienne uit een Marseillaanse arbeiderswijk, geweldig vertolkt door levensgezellin Ascaride, ziet zich heen en weer geslingerd tussen hondstrouwe eega Daniel (Darroussin) en intrigerende havenloods Marco (Meylan). Het volledig op het acteurstrio toegesneden melodrama blijft steeds weldadig puur: geen nevenintriges, nauwelijks stoffering. De liefde alleen doet immers al pijn genoeg. Renato Berta's fotografie maakt de zwoele mediterrane zomer welhaast voelbaar. Darroussin is op z'n sublieme subtielst als de bedrogen wederhelft die lijdzaam zwijgt.

Sabato club: A l'attaque

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Robert Guédiguian. Met o.a. Jacques Boudet, Jean-Pierre Darroussin en Ariane Ascaride.

Marie-Jo is Guédiguians filmantwoord op de vraag of je van twee geliefden tegelijk en evenveel kunt houden. Zijn tragédienne uit een Marseillaanse arbeiderswijk, geweldig vertolkt door levensgezellin Ascaride, ziet zich heen en weer geslingerd tussen hondstrouwe eega Daniel (Darroussin) en intrigerende havenloods Marco (Meylan). Het volledig op het acteurstrio toegesneden melodrama blijft steeds weldadig puur: geen nevenintriges, nauwelijks stoffering. De liefde alleen doet immers al pijn genoeg. Renato Berta's fotografie maakt de zwoele mediterrane zomer welhaast voelbaar. Darroussin is op z'n sublieme subtielst als de bedrogen wederhelft die lijdzaam zwijgt.

La ville est tranquille

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darroussin, Gérard Meylan, Alexandre Ogou en Pierre Banderet.

Huurmoordenaar of hoer, dat lijken zowaar de enige carrièremogelijkheden voor de arbeidersklasse in Guédiguians bittere portret van werkende armelui in en rond Marseille. Socialistenkind Guédiguian (1953) draait sinds begin jaren tachtig zijn maatschappelijk geëngageerde films met dezelfde acteurs, schrijvers en technici in arbeidersstad L’Estaque, zijn vervallen geboortegrond aan de noordzijde van Marseille. In La ville est tranquille is het wederom zijn vrouw Ascaride als centrale figuur (net als in César-winnaar Marius et Jeannette) in een aantal treurige stadsverhalen over werkloosheid, drugs, racisme, eenzaamheid, corruptie en geweld. Met de zon als lichtpunt.

À la place du cœur

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Laure Raoust, Alexandre Ogou, Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darrousin en Gérard Meylan.

Huurmoordenaar of hoer, dat lijken zowaar de enige carrièremogelijkheden voor de arbeidersklasse in Guédiguians bittere portret van werkende armelui in en rond Marseille. Socialistenkind Guédiguian (1953) draait sinds begin jaren tachtig zijn maatschappelijk geëngageerde films met dezelfde acteurs, schrijvers en technici in arbeidersstad L’Estaque, zijn vervallen geboortegrond aan de noordzijde van Marseille. In La ville est tranquille is het wederom zijn vrouw Ascaride als centrale figuur (net als in César-winnaar Marius et Jeannette) in een aantal treurige stadsverhalen over werkloosheid, drugs, racisme, eenzaamheid, corruptie en geweld. Met de zon als lichtpunt.

A la place du coeur

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Laure Raoust, Alexandre Ogou, Gérard Meylan en Jean-Pierre Darroussin.

Hartverwarmende film over twee jongeren uit Marseille; de zwarte achttienjarige Bébé en de blanke zestienjarige Clim. Zij kennen elkaar al van hun kindertijd en zijn verliefd op elkaar geworden. Wanneer Bébé vals beschuldigd wordt van verkrachting wordt hij gearresteerd. Vlak daarna ontdekt Clim dat ze zwanger is. Ze besluit de baby te houden en krijgt alle steun van haar familie. Iedereen vertrouwt erop dat Bébé´s onschuld spoedig bewezen zal worden. Maar dat pakt anders uit want de enige getuige, de verkrachte vrouw, is het land uit. Clims moeder wil haar confronteren met de valse beschuldiging maar wat eenvoudig lijkt, blijkt niet zo simpel.

Marius et Jeannette

1997 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1997. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Gérard Meylan, Laetitia Pesenti, Pascale Roberts en Jacques Boudet.

Een alleenstaande moeder met uitgesproken ideeën over een socialistische heilstaat wordt tijdens het stelen van verf - om haar povere huisje op te knappen - betrapt door een norse bewaker. Liefde gloort maar de strijd om het dagelijkse marginale bestaan bemoeilijkt de omgang. Socialistenkind Guédiguian (1953) draait sinds begin jaren 80 zijn maatschappelijk geëngageerde films met dezelfde acteurs, schrijvers en technici in arbeidersstad L'Estaque, zijn armlastige geboortegrond even ten noorden van Marseille. Marius et Jeannette schippert tussen zijn hunkering naar een kameraadschappelijke toekomst en een geromantiseerde kindertijd.

À la vie, à la mort !

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Jacques Boudet, Jean-Pierre Darroussin, Ariane Ascaride en Jacques Gamblin.

L`Estaque is een verpauperde arbeiderswijk in Marseille, waar de huizen tussen de hoge opslagtanks en de hoge, smalle vuurspuwende pijpen van de rokende en stinkende olieraffinaderijen staan. In het `cabaret` Perroquet Bleu van macho Jos[KA1]e (Meylan) - vrouwtjes en snelle karren - en Jos[KA1]efa - ziet er niet meer uit om nog te strippen, maar heeft nog steeds bewonderaars - komen de bonte, werkloze en soms wanhopige bewoners samen. Ze vormen een hechte `familie`, die elkaar door dik en dun steunt. Hun band wordt gesymboliseerd door Marie-Sol (Ascaride), een jonge schoonmaakster die maar niet in verwachting kan raken van haar werkeloze man Patrick (Gamblin) en daarom de eveneens werkeloze Jaco (Darroussin) een kind bij haar laat verwekken. Als bijfiguren ontmoeten we de niet onbelangrijke V[KA1]enus (Pesenti), een verslaafde die snolt en stript en Farid (Ziane), een ouderloze Maghrebijn, die dealt. Je moet Marseille een beetje kennen om de sfeer echt te proeven, maar de sociale boodschap van Gu[KA2]ediguian die zelf uit L`Estaque afkomstig is, is luid en duidelijk. Het is zijn zesde film en hij schreef zelf het scenario. De rolverdeling bestaat grotendeels uit welwillende amateurs en vrienden van de maker. Een film voor liefhebbers van het werk van Ken Loach (deze laatste komt echter sterker over bij kijkers uit NW-Europa). Camerawerk van Bernard Cavalie. In eigen land is de bioscoop goed bezocht.

L'argent fait le bonheur

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darrousin, Pierre Banderet, Danièle Lebrun en Roger Souza.

Een stadswijk van Marseille, gelijk een Augiasstal, waar het dweilen is met de kraan open, is bevolkt met mensen, die afkomstig zijn van alle oevers van de Middellandse Zee. Er bevinden zich volgens de wakkere pastoor (Darroussin) 953 inwoners, waarvan 456 werklozen, 302 alcolisten, 251 dieven, 220 fascisten, 220 islamisten, 192 drugsveslaafden, 59 mensen die seropositief zijn en last-but-not-least drie communisten. Er dreigt een schisma in zijn gemeenschap door twee rivaliserende jeugdbendes, ondanks zijn tomeloze inspanningen, waarbij de herder vrijelijk condooms en gesteriliseerde wegwerpinjectienaalden ronddeelt (terwijl zijn opperste baas, de paus, verkondigt dat AIDS en verslaving niet bestaan). Dan krijgt de priester onverwacht `hulp` van de moeders, die het criminele terrein overnemen en hun kinderen ertoe aanzetten van de rijken te stelen (en dit onder de armen te verdelen). Bitterzoet, soms boosaardig en dan weer speels drama over het failliet van de wijken met woonkazernes zonder uitzicht (op verbetering) wat gedragen wordt door sterke spelprestaties van de rolverdeling, met name Darroussin en Ascaride als Simona. Het scenario is van regisseur Guédiguian en Jean-Louis Milesi. Het camerawerk is van Bernard Cavalie. In zijn soort

Jofroi de la Maussan

1990 | Drama, Komedie

Frankrijk 1990. Drama van Marcel Bluwal. Met o.a. Jacques Dufilho, Jacques Serres, Ariane Ascaride, Pierre Ascaride en Jacques Bondet.

Een bewerking van de zich op het platteland afspelende zedenroman van Jean Giono. Een doorknede regie maar deze tv-film heeft vooral veel te danken aan het spel van Dufilho. Hij speelt de hoofdrol oftewel Jofroi de la Maussan. Verrassend is dat hij zijn carrière als landbouwer begon en de landbouw evenals veeteelt op ouderwetse wijze op zijn boerderij in Gascogne tussen twee draaidagen door beoefent! Hij is dan ook onvergetelijk als eigenzinnige boer.

Dieu vomit les tièdes

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Gérard Meylan, Jean-Pierre Darroussin en Ariane Ascaride.

Een bewerking van de zich op het platteland afspelende zedenroman van Jean Giono. Een doorknede regie maar deze tv-film heeft vooral veel te danken aan het spel van Dufilho. Hij speelt de hoofdrol oftewel Jofroi de la Maussan. Verrassend is dat hij zijn carrière als landbouwer begon en de landbouw evenals veeteelt op ouderwetse wijze op zijn boerderij in Gascogne tussen twee draaidagen door beoefent! Hij is dan ook onvergetelijk als eigenzinnige boer.

Ki lo sa?

1985 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1985. Komedie van Robert Guédiguian. Met o.a. Jean-Pierre Darroussin, Ariane Ascaride, Pierre Banderet en Gérard Meylan.

Een groep kinderen amuseert zich kostelijk op het terrein rond een groot huis. Eenmaal volwassen geworden gaan ze er weer heen om elkaar daar te treffen op een vastgestelde datum. Slechts vier van hen arriveren op de afspraak: zo is het leven. Met wat meer verbittering had deze film LE GRAND NAUFRAGE kunnen heten, als de vele flashbacks die een zorgeloze en gelukkige jeugd schetsen er niet waren geweest. En die scènes vormen het beste in een film met een montage van wisselende kwaliteit. Ontroerend mooie en suggestieve opnamen van cameraman Gilbert Azevedo.

Rouge Midi

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Gérard Meylan, Ariane Ascaride, Raul Gimenez, Martine Drai en Pierre Pradinas.

De geschiedenis van een wijk van Marseille, verteld aan de hand van drie generaties gedurende vijftig jaar (1920-1975). Vandaar dat het nodig was de vertelling een beetje aan te passen aan de enigszins te korte duur van 110 minuten. Dit gebrek weegt niet zwaar in deze naïeve maar ontroerende tragikomische volkstekening met ongeflatteerde personages. Elke scène, opgezet in de sfeer van de betreffende periode, is gefilmd als een scène uit een toneelstuk hetgeen deze film een oorspronkelijk tintje verleent. De regisseur werd bekend met DERNIER ÉTÉ. Franck Le Wite schreef mede het scenario.

Dernier été

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Robert Guédiguian en Frank Le Wita. Met o.a. Gérard Meylan, Ariane Ascaride, Jean-Pierre Moreno, Djamal Bouanane en Malek Hamzaoui.

Speelfildebuut van Gu[KA1]ediguian en Le Wita in een film over jongeren in een wijk van Marseille. Ze ontdekken de sociale verandering: fabrieken worden gesloten en hun toekomst is onzeker. Wat hen overblijft zijn kleine baantjes, kleine misdaad tot een van de hoofdfiguren verliefd wordt (en volwassen). Gefilmd met humor, zonder banaal te worden en van een bijna documentair karakter. Een film die meer dan tien jaar na dato nog actueler is dan ooit te voren. Het scenario is van beide regisseurs en Gilbert Azevedo stond achter de camera.

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2017	La Villa
2015	Une histoire de fou
2011	Les neiges du Kilimandjaro
2006	Le voyage en Arménie
2005	Le promeneur du Champ de Mars
2004	Mon père est ingénieur
2002	Marie-Jo et ses deux amours
2000	À L'attaque !
2000	Sabato club: A l'attaque
2000	La ville est tranquille
1998	À la place du cœur
1998	A la place du coeur
1997	Marius et Jeannette
1995	À la vie, à la mort !
1992	L'argent fait le bonheur
1989	Dieu vomit les tièdes
1985	Ki lo sa?
1984	Rouge Midi
1981	Dernier été

Producer		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2021	Un triomphe
2019	Qui m'aime me suive!
2017	La Villa
2015	Une histoire de fou
2013	My Sweet Pepper Land
2013	Les déferlantes
2011	La vie en miettes
2010	Les amants naufragés
2009	Gamines
2007	Sous les toits de Paris
2005	Le promeneur du Champ de Mars
2004	Les fautes d'orthographe
2002	Marie-Jo et ses deux amours
2000	À L'attaque !
2000	La ville est tranquille
1997	Marius et Jeannette
1995	À la vie, à la mort !
1985	Ki lo sa?

name

email

mijn instellingen