Sandro Bolchi: regie.
Er zijn 3 films gevonden.

Solo

1991 | Drama

Italië 1991. Drama van Sandro Bolchi. Met o.a. Daniela Poggi, Jacques Perrin, Ray Lovelock, Daniele Panichi en Gioietta Gentile.

Het verhaal gaat over Nico, een Romeins jongetje van tien. Vader is openbaar aanklager en moeder is publiciste. Hij is dikwijls alleen maar hij kan het goed vinden met de toegewijde Spaanse huishoudster, die later sterft. Nico kijkt graag naar het tv-programma van atoomfysicus Massara, die toevallig een huisvriend is. Het verdriet over de dood van de huishoudster, de verhouding die zijn moeder heeft met Massara en zijn vader, die niet langer optreedt tegen de mafia, doen Nico besluiten weg te lopen en troost te zoeken bij een vriendin, Paolina.

Lulu

1986 | Drama

Italië 1986. Drama van Sandro Bolchi. Met o.a. Mariangela Melato, Daniele Formica, Massimo Lopez en Andrea Occhipinti.

Een verhaal over een meisje uit Milaan dat vol zit met dromen. Ze kan aardig dansen, maar helaas heeft ze niet veel succes en het verhaal sleept zich voort met allerlei subplots over liefde, haat, bedrog, vriendschap en trouw. Mariangela Melato is zoals gewoonlijk goed maar het verhaal is niet erg oorspronkelijk en de film heeft niets bijzonders te bieden.

Le mie prigioni

1967 | Biografie, Historische film

Italië 1967. Biografie van Sandro Bolchi. Met o.a. Raoul Grassilli, Cesare Polacco, Tino Carraro, Gigliola Cinquetti en Arnoldo Foà.

Een fraaie televisieserie in vier delen van elk een uur over de schrijver Silvio Pellico, uitstekend gespeeld door Grassilli. Milaan, oktober 1820. De schrijver en patriot Pellico wordt gearresteerd in het huis van een graaf, naar Veneti[KA3]e gebracht, ruw ondervraagd en in de gevangenis gegooid. Hij weet met andere patriotten te ontsnappen en ze verstoppen zich in het fort van Spielberg in Tsjechoslowakije. In augustus 1830 verleent de keizer hem gratie en hij gaat terug naar Itali[KA3]e met de patriotten Andrea Tonelli (Delle Piane) en Piero Maroncelli (Carlini). In Mantua scheiden hun wegen en Pellico gaat naar Milaan. Op de grens van Piemonte en Lombardije wordt hij gevangen genomen door paramilitaire politie en naar Novara gebracht. In 1832 schrijft hij Le Mie prigioni. De spelers zijn om van te smullen, stuk voor stuk.