Robert Castel: cast.
Er zijn 25 films gevonden.

Le Détour

1999 | Misdaad

Frankrijk 1999. Misdaad van Pierre Salvatori en Pierre Salvadori. Met o.a. Serge Riaboukine, Marina Golovine, Patrick Lizana, Mathieu Demy en Guillaume Depardieu.

Madame Dubois, Hôtel Bellevue

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Micheline Presle, Robert Castel, Yvonne Clech, Dominique Marcas en Frédéric Gorny.

Les surprises du chef

1996 | Romantiek

Frankrijk 1996. Romantiek van André Flédérick. Met o.a. Jean Lefebvre, Marthe Mercadier, Thierry Redler, Karine Mauran en Robert Castel.

Le Ressac

1989 | Avonturenfilm

Frankrijk 1989. Avonturenfilm van Charles Paolini. Met o.a. Raf Vallone, Philippe Clay, Pierre Massimi en Robert Castel.

Onderwerp: rode-goudkoorts op Corsica. Het rode goud is het koraal dat de duikers van een diepte van honderd meter uit de `Heksenketel` in de Straat van Bonifacio naar boven halen. `De Griek` (Vallone) is gefascineerd en geobsedeerd door schoonheid en financiële waarde van deze schatten, en tot alles bereid om ze in zijn bezit te krijgen. Het verhaal wordt verteld in een traag, door gewelddadige uitbarstingen onderbroken tempo. De film bezingt het eiland der schoonheid, met zijn zeeën, rotsen, koralen, bossen, bloeiende sinaasappelboomgaarden en passies. Ook interessant is de beschrijving van de tweeslachtige relatie tussen 'de Griek' en een oude plaatselijke visser. Clay, die vanwege zijn uiterlijk vaak als avonturier of als gangster wordt gecast, heeft nooit beter gepresteerd dan in deze onverwachte rol.

Un Gendarme en benidorm

1987 | Komedie

Spanje 1987. Komedie van Tomas Aznar. Met o.a. Robert Castel, Elizabeth Hill, Michel Galabru en Rafael Alonso.

Een gendarme ontvangt bericht dat zijn vrouw, van wie hij was gescheiden, in Alicante is overleden. Samen met zijn vriendin gaat hij op onderzoek uit. Een zeer middelmatige komedie, slecht gefotografeerd en nog slechter gemaakt.

C'est facile et ça peut rapporter...20 ans

1983 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1983. Komedie van Jean Luret. Met o.a. Robert Castel, Michel Galabru, Katia Tchenko, Jacques Balutin en Lucette Sahuquet.

Een geslaagd luguber idee (een abattoir doet dienst als lijkenhuis waar de menselijke en dierlijke kadavers door elkaar worden gehaald) en een biutengewoon goede huiselijke twist kunnen de feilen van deze waanzinnige fabel over de lotto niet redden. De acteurs doen hier slechts hun werk 'omdat er brood op de plank moet komen'. Een ideologisch wegwerpprodukt van rechtse signatuur.

Sandy

1982 | Komedie, Musical

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Nerval. Met o.a. Sandy Stevenson, Gary Moss, Michel Galabru, Luis Rego en Henri Guybet.

Nerval heeft naar alle waarschijnlijkheid de Franse tegenhanger van FAME van Alain Parker willen maken met deze kroniek van mislukte artiesten die alles doen om in de Parijse showbusiness door te dringen. Maar de film is mislukt door een rommelig en onsamenhangend scenario, erbarmelijke en slecht afgewerkte balletten, nutteloze sc[KA2]enes en volstrekt onge[KA3]inspireerde muziek...ondanks zes componisten! Overduidelijk amateurisme zowel wat betreft mise en sc[KA2]ene als interpretatie (Michel Galabru lijkt de enige beroeps). Kortom, het resultaat lijkt wel een (slechte) grap.

Les P'tites têtes

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Bernard Menez. Met o.a. Robert Castel, Nicole Calfan, Bernard Menez, Maurice Risch en Amidou.

Acteur Menez is tevens de regisseur van deze zogenaamde zedenkomedie, die de Fransen-op-vakantie op de hak neemt en alles wat daarmee te maken heeft, inclusief reisagenten. De film vervalt al gauw in ordinaire en banale, afgezaagde grapjes. Hier zijn duidelijk geen grote geesten aan het werk geweest! Bovendien zijn in de film, die in Noord-Afrika speelt, de Afrikanen zelf ver te zoeken.

Le Braconnier de Dieu

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-Pierre Darras. Met o.a. Pierre Mondy, Annie Cordy, Jean Lefebvre, Michel Galabru en Jean-Piere Darras.

Niet alleen is een goede Franse komische film al een zeldzaamheid, maar dit produkt slaat waarschijnlijk alles: een grove, beledigende en antikerkelijke klucht. Ook twintig goede acteurs zouden het niet tot een goed eind kunnen brengen met een dergelijk plat scenario. Even zwaar en vulgair als Annie Cordy dus. Naar de roman van René Fallet.

Le Bahut va craquer

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Michel Nerval. Met o.a. Michel Galabru, Claude Jade, Dany Carrel, Darry Cowl en Robert Castel.

Een scholiere uit het arbeidersmilieu is zwanger gemaakt door een klasgenoot uit een bourgeoisgezin. De schoolleiding pleit de jongen vrij, maar wil het meisje verwijderen, wat resulteert in een protestactie van de leerlingen, die hun docenten gijzelen. Deze zoveelste Franse klucht over scholieren die hun leraren - terecht - het leven zuur maken, herhaalt de inmiddels overbekende grappen en typeringen, door steeds dezelfde acteurs. De aanzet tot een nog steeds funest doorwerkend standbewustzijn wordt onmiddellijk losgelaten voor een geïmproviseerd pop-concert en een algehele verzoening.

Mais qu'est-ce que j'ai fait au bon dieu pour avoir une femme qui boit dans les cafés avec les hommes?

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Jan Saint-Hamont. Met o.a. Robert Castel, Antoinette Moya, Michel Boujenah, Lorraine Bracco en Jacques Legras.

Een hysterische en bijna steeds vervelende komedie die uitgaat van het idee dat het gesticuleren en het rare accent van een pied-noir (een Fransman die in Algerije geboren is en na de Algerijnse onafhankelijkheid naar Frankrijk kwam) per definitie geestig zijn. Verder is alle energie van de vier (!) scenarioschrijvers duidelijk in de marathontitel gekropen en werd de film door de acteurs ter plaatse geïmproviseerd. Gezien het talent, of althans het opvallende gebrek daaraan, van die acteurs beslist geen goed idee. Scenario van regisseur Jan Saint- Hamont, Daniel Saint-Hamont, Alain Le Henry en Robert Castel.

Les Borsalini

1979 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1979. Komedie van Michel Nerval. Met o.a. Robert Castel, Darry Cowl, Jean Lefebvre, Sacha Davidot en Billy Kearns.

Eén blik op de rolverdeling volstaat om te beseffen dat deze parodie op BORSALINO en aanverwante Franse gangsterfilms enkel de zoveelste platte, inspiratieloze Franse komedie is, vertolkt door de vertrouwde bende ondermaatse acteurs die hun affectie voor het genre herhalen door steeds opnieuw in dit soort boertige kluchten in het water te vallen, tegen deuren te lopen, taarten in het gezicht te krijgen en zich in het bijzijn van vrouwelijk schoon te gedragen als bronstige holenmensen.

Vas-y maman

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Nicole De Buron. Met o.a. Annie Girardot, Pierre Mondy, Henri Garcin, Claude Piéplu en Nicole Calfan.

Een in het huishouden miskende vrouw schrijft een feministische roman die een best-seller wordt, waarmee door de publiciteit en andere bijkomende factoren de rust in huis catastrofaal verstoord raakt. De als regisseur debuterende schrijfster heeft kennelijk (terechte) twijfels gehad of haar scènes en dialogen wel zo leuk waren en daarom - de gewoonlijk uitstekende - acteurs voortdurend nadrukkelijke grimassen laten trekken, met rampzalige gevolgen. Scenario van regisseuse De Buron, die voor de dialogen werd bijgestaan door Pierre Sisser en Mathilde Pean.

Je suis timide, mais je me soigne

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Aldo Maccione, Mimi Coutelier, Jacques François en Jacques Fabbri.

Een verlegen bankbediende ziet een schoonheid in de hal van een sjiek hotel en wordt hopeloos verliefd. Samen met een therapeut die drastische methodes toepast om hem zelfverzekerdheid te bezorgen volgt hij haar naar mondaine vakantieplaatsen en stapelt de ene blunder op de andere. Een achtervolging is de rode draad tussen losse episodes van het ongelijksoortig duo (dat zeer weinig leuk op dreef is) met twee grappige eilandjes in een oceaan van flauwiteiten - een gesaboteerde p[KA1]etanque-wedstrijd en het in de maling nemen van een nietsvermoedende klant in een wegrestaurant (Fabbri). Scenario van Richard, Jean-Jacques Annaud en Alain Godard. Claude Agostini stond achter de camera.

Arrête ton char...bidasse

1977 | Drama, Komedie

Duitsland​/​​Frankrijk 1977. Drama van Michel Gérard. Met o.a. Stéphane Hillel, Rémi Laurent, Fréderic Duro, Darry Cowl en Pierre Tornade.

Een viertal rekruten is in Duitsland gestationeerd. Op alle mogelijke manieren proberen zij zich te onttrekken aan de militaire discipline. Een zouteloze rats-kuch-en-bonenklucht, met onverdiende geestdrift die te danken is aan de jonge spelers, die in andere films bewezen beter te kunnen.

Les grands moyens

1975 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1975. Komedie van Hubert Cornfield. Met o.a. Hélène Dieudonné, Yvette Maurech, Andrée De Beaumont, Roger Carel en Fernand Sardou.

Een oude moeder, getuige van de moord op haar zoon en zijn vrouw, besluit met de hulp van haar twee zusters het recht in eigen hand te nemen en de moordenaars één voor één uit te schakelen. Plezierig verhaaltje, opgefleurd door zwarte humor.

La Ville bidon

1975 | Drama, Documentaire

Frankrijk 1975. Drama van Jacques Baratier. Met o.a. Bernadette Lafont, Daniel Duval, Jean-Pierre Darras, Roland Dubillard en Robert Castel.

Een drietal woonwagenbewoners leeft op de grens van een vuilnisbelt en sloppenwijk en behoudt marginale zelfstandigheid door middel van sloopwerk en activiteiten op de rand van de legaliteit, die hen in conflict brengen met de proletarische buurtgenoten die zich willen organiseren met als doel verbetering van hun leefomstandigheden. Urbaniseringsplannen van de gemeente - gebracht als de utopie van de 'klasseloze maatschappij' - drijven de explosieve situatie op de spits. Deze - oorspronkelijk korte en voor tv gemaakte - film werd in 1970 door een vertoningsverbod getroffen en later op lengte gebracht met aanvullende documentaire en politiek-satirische scènes. De romantisering van de principieel onaangepaste helden is al te gemakkelijk, maar de ironie en losse-pols-aanpak van de verschillende elementen werken toch verkwikkend.

C'est dur pour tout le monde

1975 |

Frankrijk 1975. Christian Gion. Met o.a. Bernard Blier, Francis Perrin, Claude Piéplu, Bernard LeCocq en Caroline Cartier.

Een jonge arrivist slaagt erin zich te laten engageren door een groot reclamebureau, maar zijn onervarenheid en onbesuisde ideeën zorgen voor allerlei complicaties. Deze satire op het boerenbedrog van publiciteitscampagnes en de manipulatie van het marktmechanisme blijft in al te bekende, voor de hand liggende doelwitten steken en zoekt het voornamelijk in de komische typering die óók leuker had gekund.

Vos gueules, les mouettes!

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Robert Dhéry. Met o.a. Robert Dhéry, Colette Brosset, Pierre Mondy, Pierre Olaf en Christian Duvaleix.

Een familie in een Bretons vissersdorp bestaat uit verwoede amateurfotografen die ieder voor zich deelnemen aan een tv- wedstrijd voor 8 mm-filmers met impressies van de streek. De hele bevolking wordt gemobiliseerd. De filmversie van een toneelstuk van Dhéry heeft een te magere inhoud voor een ander tempo eisend medium, terwijl de acteurs die ook op het toneel meespeelden voor het oog van de camera al te uitbundig hun rol spelen. Scenario van Colette Brosset.

Le Plumard en folie

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Jacques Lemoine (Jacques Lem). Met o.a. Alice Sapritch, Michel Galabru, Jean Lefebvre, Claudine Gensac en Patrick Topaloff.

Met als medeplichtigen een klein losbandig dienstmeisje en een bediende, vertelt een goudkleurig bed zijn geschiedenis. Hij heeft heel wat meegemaakt! Inbrekers, gigolo's, overspelige vrouwen, ontrouwe echtgenoten, homoseksuelen, lesbiënnes, machines die het schudden van het bed bij de seksuele spelletjes meten en opgehitste jonge paartjes. Aan het slot zakt het bed in elkaar. Vederlichte komedie die niet echt pornografisch is. Ook bekend als LE LIT.

Par le sang des autres

1973 | Misdaad

Canada​/​​Italië​/​​Frankrijk 1973. Misdaad van Marc Simenon. Met o.a. Yves Beneyton, Francis Blanche, Bernard Blier, Robert Castel en Riccardo Cucciola.

Een man heeft in een villa twee vrouwen gegijzeld en vraagt in ruil voor hen het mooiste meisje uit de streek. Politie en overheden in het gewoonlijk rustig dorpje komen in het geweer, maar de gestoorde gijzelaar blijkt gewapend. De pogingen om een prostituée en een Italiaanse gastarbeidster zonder werkvergunning als losprijs te sturen mislukken en burgemeestersdochter biedt zichzelf aan. De zoon van schrijver Simenon werkt het curieus verhaal uit tot een degelijk geconstrueerd scenario en regisseert bekwaam, maar heeft kennelijk moeite met het leiden van acteurs die soms al te karikaturaal uitpakken. Bovendien lijkt de enige functie van sommige personages om een bekende naam op de rolverdeling te krijgen.

Par ici la monnaie

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Robert Castel, Nathalie Courval, Michel Galabru, Ginette Garcin en Henri Guybet.

In een met afbraak bedreigde woning in een voorstad wonen kruimeldieven samen, die van hun buit nauwelijks kunnen rondkomen, tot de vrouw van hun aanvoerder bij de politie in dienst treedt en een grote coup voor hen mogelijk maakt: de installatie van een nep-tol op de autobaan. De scenario-schrijver van de GENDARME-films is als regisseur (nog) minder vindingrijk dan als auteur en het ensemble in plaats van één dragende hoofdrol biedt de acteurs geen speelruimte om er op eigen kracht nog wat van te maken.

Le grand blond avec une chaussure noire

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Pierre Richard, Mireille Darc, Bernard Blier, Jean Rochefort en Colette Castel.

Hoogst vermakelijke, nu eens stripachtige en dan weer Brits-droogkomische spionagefilmparodie waarin iedere rol uitmuntend is bezet. In het ingenieuze, sardonisch met toeval en willekeur spelende verhaal van Francis Véber - later als scenarist-regisseur zeer succesvol - raakt de verstrooide violist François Perrin verzeild in de vileine vete tussen twee spionagechefs. Richard is de sympathieke superstuntel, Mireille Darc de agente die hem moet verleiden. Darcs zwarte cocktailjurk met het memorabel diepe rugdécolleté nestelde zich in het Franse collectieve geheugen en werd zelfs een museumstuk.

Il était une fois un flic

1971 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1971. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Mireille Darc, Michel Constantin, Michael Lonsdale, Alain Delon en Daniel Ivernel.

Opgewekte misdaadkomedie waarin politiecommissaris tijdens onderzoek naar moord undercover gaat in gezinnetje. Binnen de kortste keren krijgt de barse vrijgezel allerlei huiselijke taken opgelegd, iets waar hij geen rekening mee had gehouden. Mireille Darc, een voormalig model, was vanaf begin jaren 60 een populair en drukbezet actrice, o.m. te zien in Jean-Luc Godards Le week-end. Regisseur Lautner, zoon van actrice Renée Saint-Cyr, is gespecialiseerd in luchtig amusement en vooral bekend om zijn parodieën op spionagefilms, zoals Les barbouzes ('74), waarin Darc ook optrad. Let op kort optreden van Alain Delon.

L'insoumis

1964 | Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1964. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Alain Delon, Lea Massari, Georges Géret, Maurice Garrel en Robert Castel.

Eindtwintiger Alain Delon speelt Thomas Vlassenroot, een Luxemburgse imker die deserteert uit het Vreemdelingenlegioen tijdens de Algerijnse oorlog in 1961. Zijn onrust vindt nieuwe afleiding als hij via een voormalig wapenbroeder wordt geronseld om een pro-revolutie advocaat (Massari) te ontvoeren. De tweede helft van Cavaliers gelaagde klassieker toont beiden (Delon en Massari) op de vlucht in Frankrijk, nadat een mentaal zwalkende Delon haar heeft bevrijd. Delon is adembenemend in zijn gloriedagen, en leverde met L'insoumis een van de meest gedenkwaardige finales van de Franse nouvelle vague cinema.